6,994 matches
-
șalupe și vaporașe mici de pasageri, spre inima deltei. Ambele maluri erau străjuite de plopi și sălcii. Pe malul drept vedeai mâna omului care a trecut pe acolo, la pescuit. Malul stâng era împădurit și inaccesibil. Peste tot erau cuptoare săpate în pământ, gata să primească ceaunul pentru ciorba de pește sau mămăliguță, gropi în care se făcea focul pentru grătar, pescari la pescuit și multe corturi, de toate culorile și mărimile, ascunse printre pâlcurile de copaci. Era începutul perioadei de
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1496 din 04 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1423060484.html [Corola-blog/BlogPost/376056_a_377385]
-
noastră a fost inspirată: un loc mai înalt între doi plopi tineri, unde am întins cortul, pe care l-am ancorat, atât în pământ, cât și de plopii din jur, să nu avem surprize cu vântul sau ploaia. Apoi, am săpat cu toporișca un șanț de drenare[ Drenare = colectarea și evacuarea apei de infiltrație de pe un teren (DEX)] a apei pe lângă cort, iar pământul l-am așezat pe marginea lui, să nu intre furnicile sau gândacii. Am băgat la umbra cortului
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1496 din 04 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1423060484.html [Corola-blog/BlogPost/376056_a_377385]
-
le ascultă. "Amintirile sunt dovezile vii ale neuitării din noi, sunt imaginile trecutului așternute în gânduri, îngrijite în taină cu puterea sufletului și ocrotite cu dragoste de-atingerea aripilor nemiloase ale timpului. Când ne desprindem de vâltoarea unui prezent ce sapă adânc în noi și dragostea de tot ce-i frumos și bun ne stăpânește viețile scurgându-se agale spre fântânile nepieritoarei iubiri, dăm frâu liber amintirilor, căutându-ne pe noi înșine ancorați în adâncul și farmecul lor." Meșteșugită din materialul
GRĂDINILE SUSPENDATE ALE EXILULUI ROMÂNESC de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 414 din 18 februarie 2012 by http://confluente.ro/Gradinile_suspendate_ale_exilului_roma_luminita_cristina_petcu_1329560772.html [Corola-blog/BlogPost/346776_a_348105]
-
băteam cu tragere de inimă în poarta lui Matei, știindu-l în curtea școlii, alergând cu alți băieți după mingea plină de petice. -Matei nu este acasă, iar mă-sa-mare nu aude! ne-a strigat peste gard un moș care își săpa de zor grădina. -Când vine mama lui de la servici? l-a întrebat Cameluța, ridicându-se pe vârfuri să-l poată vedea mai bine pe vecin. -Pai voi ce vreți? ne-a întrebat moșul curios. -Ne-a trimis tovarășa învățătoare! i-am
GLORIE COPILĂRIEI VII de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vii_mihaela_arbid_stoica_1335189997.html [Corola-blog/BlogPost/357091_a_358420]
-
înaltă printre ele. -Pai tovarășa asta, ce are mintea scurtă? Nu știe că mă-sa este moartă, săraca, de mai bine de patru ani? Și, fără să ne privească, după ce și-a scuipat în palme, moșul a început iar să sape. -Dar tatăl lui, la ce oră vine? a întrebat Cameluța și mai curioasă. -Da ce, taică, voi sunteți de la “siguranța statului”? Să vină tovarășa aia a voastră, ce vă trimite pe voi? Și după o clipă de tăcere, moșul ne-
GLORIE COPILĂRIEI VII de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vii_mihaela_arbid_stoica_1335189997.html [Corola-blog/BlogPost/357091_a_358420]
-
mereu îndestulătoare. Mi-am dorit atât de mult ca cei care îți pronunță numele, să ți-l pronunțe cu mândrie și respect. Pentru că în profunzimea numelui tău, prin tot ce faci sau vorbești, prin realizările, succesele și insuccesele tale este săpat numele meu. Pentru aceasta, te-am învățat mereu să spui adevărul, să fii harnic și cinstit. Să iubești. Să nu asuprești pe cel sărac sau mai slab decât tine. Te-am învățat să respecți... iar dacă tu, fiul meu, ignori
CURAJUL DE A IUBI, DRAGOSTEA DE OAMENI ŞI DRAGOSTEA DE MAMĂ de LIGIA GABRIELA JANIK în ediţia nr. 1528 din 08 martie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_janik_1425815476.html [Corola-blog/BlogPost/376557_a_377886]
-
alt poet al închisorilor a fost Andrei Ciurunga, care a scris câteva strofe, întitulate, Canalul. Voi selecta o serie de versuri, care arată calvarul exterminator, care a existat la săparea primului Canal Dunăre- Marea Negră: Loviți cu biciul vântului fierbinte,/ săpând din greu, pe plaie și ninsoare,/ am presărat cu mii de oseminte,/ pământul dintre Dunăre și Mare./ Istoria reală, cea din lacrimi stoarsa,/ va ține minte și-ntre foi va strânge,/ acest cumplit Danubiu, care varsă,/ pe trei guri apă
IMPRESII DE PESTE OCEAN de DAN PETRESCU în ediţia nr. 796 din 06 martie 2013 by http://confluente.ro/Impresii_de_peste_ocean_dan_petrescu_1362559416.html [Corola-blog/BlogPost/345606_a_346935]
-
cât de departe ar trebui să merg Să las durerea-n urmă, s-o pierd pe undeva, Sau și mai bine-ar fi să pot, de tot, s-o șterg Ca să n-o mai găsească, nicicând, altcineva. Să nu mai sape-n inimi cavernele-i adânci De unde-și varsă-amarul, lovește nemilos. Ca valurile mării-n furtună, sus pe stânci, Pătrunde,-n adâncime, durerea, pân’ la os. Și poate-aș accepta, zâmbind, a mea durere De n-ar fi împrejur atâta suferință
SPUNE-MI de SILVIA RÎȘNOVEANU în ediţia nr. 1958 din 11 mai 2016 by http://confluente.ro/silvia_risnoveanu_1462957018.html [Corola-blog/BlogPost/378526_a_379855]
-
nimicnicie! Patriotismul nu moare atunci când se trece... granița țării și nici atunci când prin căsătorie nu mai porți un nume românesc. El, patriotismul, trăiește în sufletul cinstit, până când acesta își va lua zborul spre... infinit. Nu avem nevoie de oameni care ”sapă groapa altuia”... și nici de oameni care în loc să-și rezolve propriile deficite, arată cu degetul la cel de alături...; Nu avem nevoie de îngâmfați și nici de lăudăroși! Nu avem nevoie de hoți care să ne fure numele strămoșesc... ca
O LACRIMĂ ŞI UN... ADIO! de DOINA THEISS în ediţia nr. 1119 din 23 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/O_lacrima_si_un_adio_doina_theiss_1390480488.html [Corola-blog/BlogPost/361581_a_362910]
-
mina Muncăceasca Vest care se afla în vecinătatea minei Stănija, cunoscută ca o bună producătoare de aur nativ. La mina noastră lucram la galeria Acra plasată chiar la aflorimentul filonului 25. Intrarea în această galerie se făcea printr-o galerie săpată pe vremea exploatării acestui filon de către romani. Dovada cred că mai exista și astăzi deoarece o bună lungime de galerie era săpată cu dalta și ciocanul într-o rocă destul de dură care iată rezistase de-a lungul secolelor. Înainte de a
BULGĂRII DE AUR !!! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 529 din 12 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bulgarii_de_aur_mihai_leonte_1339517084.html [Corola-blog/BlogPost/358299_a_359628]
-
la galeria Acra plasată chiar la aflorimentul filonului 25. Intrarea în această galerie se făcea printr-o galerie săpată pe vremea exploatării acestui filon de către romani. Dovada cred că mai exista și astăzi deoarece o bună lungime de galerie era săpată cu dalta și ciocanul într-o rocă destul de dură care iată rezistase de-a lungul secolelor. Înainte de a ieși din roca dură și a pătrunde în zona filonului 25 exista o sală mare săpată unde se spunea că erau cazați
BULGĂRII DE AUR !!! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 529 din 12 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bulgarii_de_aur_mihai_leonte_1339517084.html [Corola-blog/BlogPost/358299_a_359628]
-
mină. La suprafață începuse săparea unei galerii care urma să străpungă direct în corpul filonului 25 și astfel se evita trecerea prin galeria veche romană. După ce înaintase câțiva metri buni în munte prin rocile încă instabile, au început să se sape în roci mai dure și se foloseau deja explozivi. După o asemenea pușcare când s-a ajuns la locul de muncă pentru încărcarea materialului rezultat din pușcătură au rămas surprinși când printre pietre în lumina lămpii de carbid cu care
BULGĂRII DE AUR !!! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 529 din 12 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bulgarii_de_aur_mihai_leonte_1339517084.html [Corola-blog/BlogPost/358299_a_359628]
-
se rostește în promisiunile neîndoielnice ale firmamentului, ale neștiutului, ale zborului, în vorbele distinse ale glacialului, ale sideralului, ale pelinului, ale plecărilor, în graiul blândeții de toamnă, de seară, de praf, de sosire. „Lângă fântâna cu roată... / Aici, lângă poartă, / săpați-mi o groapă adâncă, adâncă” - să se sondeze sevele minerale, reale, să-și rotească timpul apele ideale, să se deschidă poarta spre veșnicia adâncă, adâncă. „Mă-ntorc în timp / Ca-ntr-o pădure deasă / [...] / În păr mai port ascunse / Puzderie
SEMNELE DISTINSE ALE GLACIALULUI ŞI ALE BLÂNDEŢII de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 185 din 04 iulie 2011 by http://confluente.ro/Semnele_distinse_ale_glacialului_si_ale_blandetii.html [Corola-blog/BlogPost/367049_a_368378]
-
sub aripi sure Aduceri aminte strecurându-se în vene. Și boii lepădându-se de jug Și-au găsit în glod potcoava lor Trag după ei câmpia aprinsă rug Spre talpa unui întreg popor. Când în unire apa unui râu Va săpa în maluri ca un gând Eu îl voi trece cu valul pînă-n brîu Cu poemul mai departe alunecând... Referință Bibliografică: Ziua lui Dumnezeu / Al Florin Țene : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 243, Anul I, 31 august 2011. Drepturi de
ZIUA LUI DUMNEZEU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 243 din 31 august 2011 by http://confluente.ro/Ziua_lui_dumnezeu.html [Corola-blog/BlogPost/356047_a_357376]
-
Atașament > NOSTALGII Autor: Gabriela Mimi Boroianu Publicat în: Ediția nr. 1881 din 24 februarie 2016 Toate Articolele Autorului Nostalgii Porți în palme urma chipului meu, săpata acolo din vremurile când visul avea trup; Nostalgia roade în suflet că o dalta săpând în amintire numele meu... Trupul mi-e însemnat cu atingerile tale că o hartă a căutării de sine din vremea când îți căutai jumătatea cu degete înfrigurate în moliciunea caldă a lutului meu... Era o vreme când izvorul cuvântului răcoarea
NOSTALGII de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1881 din 24 februarie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1456339537.html [Corola-blog/BlogPost/377961_a_379290]
-
de frig sau de căldură și nici de rugina vremii, ci stătea mai departe, de strajă în vârful de munte numit Caraiman, în lumea ei: lumea tăcerii de stâncă ce mi-a umplut și mie sufletul de mister și am săpat cuvinte în poemul „Templul tăcerii de stâncă”... La Bușteni, într-o sâmbătă cu soare de vară, În anii tinereții verzi și sănătoși lăsați în urmă, Am făcut o excursie frumoasă; mai spre seară, Când am admirat Caraimanu-n odihna-i nocturnă
AM REVAZUT IZVORUL! de DUMITRU BUHAI în ediţia nr. 321 din 17 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Am_revazut_izvorul_.html [Corola-blog/BlogPost/342504_a_343833]
-
Acasa > Literatura > Naratiune > RÂNDUNICA, RÂNDUNICA, SUNT PĂTRUNJELU" RECEPȚIEI! Autor: Dona Tudor Publicat în: Ediția nr. 332 din 28 noiembrie 2011 Toate Articolele Autorului Marile dureri sunt mute. Moartea celui scump și drag sapă șanțuri pentru lacrimi și împietrește. Nici în marile iubiri nu e loc de prea multă vorbărie. O privire incandescentă pe sub gene sfredelește pănă se aprind călcâiele. Viața fiecăruia dintre noi este un roman. Suma romanelor noastre rămâne în istorie. Cerne
RÂNDUNICA, RÂNDUNICA, SUNT PĂTRUNJELU RECEPŢIEI! de DONA TUDOR în ediţia nr. 332 din 28 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Randunica_randunica_sunt_patrunjelu_receptiei_.html [Corola-blog/BlogPost/358775_a_360104]
-
apărare chiar împotriva acelei autosuficiențe culturale care l-a făcut să părăsească Irlanda. Dacă Joyce cu marea și energica sa construcție babel a căutat să realizeze un colaps lingvistic și cultural, Becket, în dramele și romanele sale a vrut să sape atât de adânc în limbă încât a dus la moartea acesteia. Dar exilul este eminamente prezent și aici. Reducționismul radical al lui Becket deschide cavități severe în text care ne dezvăluie o înstrăinare triplă: nu numai înstrăinarea de patrie și
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/casa-exilatului/ [Corola-blog/BlogPost/93842_a_95134]
-
un costum negru, cămașă roșie, cravată asortată, fină. Batista, de culoarea cămășii, își arăta discret câteva colțuri în buzunarul de la piept. Formau o pereche minunată, însă un soi de neliniște se furișa prin gândurile fiecăruia dintre ei, ca apa ce sapă temelia unei case. - Să mergem, hotărî solemn bărbatul. Mai avem trei sferturi de oră. La poartă, Mihai se opri. Măsură colina care mulți ani îi fusese adăpost de stări. Se vedea zdrențuros, cu bâta și câinii după el, urcând agale
PROMISIUNEA DE JOI (XX) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 925 din 13 iulie 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_xx_gina_zaharia_1373723942.html [Corola-blog/BlogPost/364153_a_365482]
-
tace câmpul rotund și imens și grădinile goale de flori sunetul apei din grind cade ritmic pe auzul nostru iar lumea ca o livadă așteaptă toamna să se desfrunzească și să nască erori prin ochii nopții orbiți de-atâta întuneric, săpând gropi în sufletele inocente mi-a scăpat din rezervația cuvintelor poemul taie fulgere prin necunoscut printre cirezile de nori te caută să-ți spună că s-a dospit timpul de când nu te-am văzut- tăcuta vioară s-a spart în
REZERVAŢIA CUVINTELOR de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1331 din 23 august 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1408769154.html [Corola-blog/BlogPost/376481_a_377810]
-
regret, vise și gânduri în spate, Răspândind melancolie printre florile de mină, Ce aduc un pic de viață, strălucire și lumină. Liniștea mai doarme un pic, când încep să cânte munții, De tăierea în rărunchii Terrei sub Lacrima frunții, Tot săpăm în taine adânci și golim sfera de miez, Noi avem respect pentru Terra, pentru al vieții Crez. Acest ,,eseu” îl dăruiesc poetului Mihai LEONTE, ca un omagiu adus domniei sale pentru anii petrecuți în adâncul pământului, dincolo de Lumină...Și-a luminat
ESEU DESPRE MINĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1911 din 25 martie 2016 by http://confluente.ro/mihai_leonte_1458883144.html [Corola-blog/BlogPost/368209_a_369538]
-
MULT STRICĂ Prea mult de Țeghea m-am legat Punând acolo începutul Dar Dumnezeu nu m-a lăsat Să fiu acolo împilat. Prea mult de Țeghea m-am legat Să uit nu voi putea Că primul șanț noi l-am săpat Și, iată, azi e mănăstirea. Prea mult de Țeghea m-am legat Dorind a face-un Sfânt Locaș Măicuțele le-am înjugat La munca grea ca de ocnaș. Prea mult de Țeghea m-am legat Dar n-a fost bine
DESTAINUIRILRE UNUI DUHOVNIC (POEME) de PRODROMOS BELE IEROSCHIMONAH în ediţia nr. 1777 din 12 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/prodromos_bele_ieroschimonah_1447360770.html [Corola-blog/BlogPost/381959_a_383288]
-
pe al aceluia ce le-a omis. Categoric că nu-i minciună niciodată pe picior de egalitate cu iubirea, și nici măcar o mică cărămidă în zidul imens ce-l ai de construit pentru a iubi, ba dimpotrivă este coroziunea ce sapă neștiut, pe nesimțite.. Și, nu numai pentru că dezavantajat ar fi doar acela mințit, ci implicit însuși acela cu acest comportament deviant, ce în psihologie se numește - mitomanie. Minciuni contra minciuni ? Aceea care tot aplică acest 'tratament' altora uită mereu, sau
MINCIUNA SE POATE ASOCIA CU IUBIREA? de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1035 din 31 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Minciuna_se_poate_asocia_cu_mi_valerian_mihoc_1383251566.html [Corola-blog/BlogPost/344517_a_345846]
-
trecătoare. La Vlădenii vechi, unde fusese târg, mai înainte de Mihăileni, există și astăzi biserica Sf. Gheorghe, construită de C. Mareș, din lemn și bârne, formând un totul încheiat de jos până cu bolțile de sus, cu inscripție la ușa bisericii săpate în lemn: „Această biserică s-a făcut în zilele Prea Sf. Mitropolit Calimah Gavril la 1785, luna 8, meșter Ierodiacon N. Chirilă”. * Din ziarul „Chemarea Nouă” care la 10 decembrie 1931 publica „Sărbătoarea Maestrului George Enescu” la cei 50 de
GEORGE ENESCU, CINCIZECIŞIOPT DE ANI DE LA MOARTE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 993 din 19 septembrie 2013 by http://confluente.ro/George_enescu_cincizecisiopt_marian_malciu_1379541861.html [Corola-blog/BlogPost/365071_a_366400]
-
în sine care „terorizează’’ arzând prin cuvântul scris. Fiind învăluită în blândețea misterioasă a unei nopți de început de lume (a fi) și duritatea care te sperie și te face să te retragi în sine, afișând în exterior ridul adânc săpat pe chipul îmbătrânit înainte de vreme, ce se bucură în nerușinarea zbârcită și rânjetul lui a nu fi, poezia lui George Filip este o alegorie a hâdului celor șapte păcate capitale. Ea mai înseamnă și o provocare permanentă adresată cititorului de
GEORGE FILIP LA 77 DE ANI. LA MULŢI ANI, POETE! de MUGURAŞ MARIA PETRESCU în ediţia nr. 1922 din 05 aprilie 2016 by http://confluente.ro/muguras_maria_petrescu_1459853537.html [Corola-blog/BlogPost/344631_a_345960]