1,535 matches
-
un mic boier paseist care a preferat memorialisticii pure o astfel de "decontare" cu trecutul, face farmecul istorisirilor tăiate pe fason, metaforice, plastice. Citită astăzi, cînd toate răzbunările ei din vorbe sînt povești, Arhondologia e un roman de forță și vervă, romanul de familie, în secolul XIX, pe care, altfel, nu l-am avut.
Neam de neamul lor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10659_a_11984]
-
sale un "high touch" de o calitate puțin obișnuită. Se pricepe de minune să atragă cititorii - fie ei "spirite literatoare" sau profani care nu se pricep decît (cel mult) la calculatoare -, în capcanele ironice ale unor scenarii pasionante, scăpărînd de verva imaginativa, iar efectele speciale - realmente, inepuizabile - valorifica la maximum spectacolul multicolor al vieții de zi cu zi din tînără noastră societate de consum. Știe, de asemenea, să infuzeze căldură umană subtilelor accesorii intelectuale învăluindu-le abil în haină "paraliterara", jonglînd
Lectiile fictiunii virtuale by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/17762_a_19087]
-
la nesfârșit aceleași formulări, uneori cvasitautologice, într-o dispunere adesea bipartită între afirmație și negație, ca o permanentă opoziție, se consumă originalitatea stilului lui Thomas Bernhard. Limbajul simplu, nemetaforic, ritmat obsesiv ca un contrapunct muzical, învăluie cu mecanica sa alternativă. Verva țâfnoasă se amplifică în mii de nuanțe, la toate palierele proastei dispoziții. Este forma bernhardiană de rezistență împotriva lumii. Stifter îmi amintește mereu de Heidegger, de acest ridicol filistin național-socialist, în pantaloni bufanți. Dacă Stifter a degradat total literatura înaltă
Thomas Bernhard - Vechi maeștri by Gabriela Dantiș () [Corola-journal/Journalistic/11081_a_12406]
-
Buzura face un adevărat tur de forță parodiind texte de acest fel. Ne aducem aminte că în unele din românele sale anterioare apăreau scrisorile unor delatori către "conducerea de partid și de stat" și că încă de pe atunci devenise evidență verva satirica a scriitorului. Ținând pasul cu epoca, romancierul imită acum, la fel de caustic, stilul scrisorilor de amenințare și al articolelor calomnioase din presa de scandal. Textele sunt adevărate demonstrații de virtuozitate stilistica și ar merita, în alt context, o analiză aparte
REVENIRE SPECTACULOASă by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17842_a_19167]
-
ca și soția lui Lev Tolstoi). Ele, care nu au avut toată viața nici cel mai neînsemnat talent (nedatată). * Eroul, un fotograf amărât, cu capul ascuns în mâneca neagră, gata să ridice oricând Obturatorul. Nu uita, pune în portrete toată verva drăcească adunată... - (rând șters). Oct. 1953. * "Numai cei aleși și cei tari trăiesc în această credință (libertatea, progresul). Dar omenirea este slabă și are nevoie de pâine și de autoritate, ar zice Stalin parafrazându-l pe Marele Inchizitor." "De ce ai
Luther și biserica pe roți - variantă - by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9994_a_11319]
-
și acum câteva decenii. În plus, nu se poate tăgădui faptul că autorul însuși a întreprins o lectură atentă a respectivelor texte, iar dacă nu este întotdeauna convingător, faptul se datorează, în bună măsură, stilului plat, lipsit de savoare și vervă. Constantin Cubleșan, Caragiale în conștiința critică, Editura Cogito, Oradea, 1999, 135 pag., fără preț.
Din nou Caragiale... by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/16800_a_18125]
-
ale cărților de poezie, acțiune pe care și-o propune temeinic intervievatul - îi ajută pe cei care îl cunosc mai puțin să-și facă o imagine în jurul acestui scriitor tînăr și neliniștit, onest și dinamic. Dialogul ține și incită datorită vervei lui Robert Șerban, un tip care a considerat non-stop și vertical că trăiește în miezul lucrurilor fierbinți, oriunde s-ar afla. Că orice lucru valoros trebuie plasat pe piața de azi și în forme nostime, care să iasă din rutina
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8902_a_10227]
-
discreție, a dispărut și s-a resorbit în lumea propriilor sale semne și reverii. Intregul său destin uman și artistic s-a construit pas cu pas prin sondarea neobosită a unui univers dispărut demult din oprizontul omului contemporan. Cu o vervă ieșită din comun, dublată de ironie și de o melancolie adîncă și tandră, ea a reactualizat momentul irepetabil în care infinitele variante ale vieții s-au întîlnit și au coabitat edenic, fără nici o urmă de vană dorință a supremației. Umanul
Georgeta Năpăruș - o rememorare by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11463_a_12788]
-
la Lido. După cum nu evită nici „târgul moldovenesc uitat de lume” de unde proveneau ascendenții unuia dintre eroi. Ce izbește în noul roman al lui Virgil Duda este diversitatea și mobilitatea, aptitudinea de a sări ușor peste timp și spații, cu vervă evocatoare și cu deschideri către probleme acute ale actualității: emigrația, terorismul, naționalismele, exportul de democrație (cu binefaceri și riscuri).
Noi teritorii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4653_a_5978]
-
lent, repede), purtând titluri programatice - Dans de cătănie, Liniște, Dans -, lucrarea este reprezentativă pentru stilul compozitorului, oferind interpreților prilejul de a-și valorifica plenar calitățile. Îmbinând cu măiestrie sonoritățile celor trei instrumente, Bartók a realizat un discurs muzical plin de vervă, de energie și fantezie în mișcările elaborate în tempo rapid; mișcarea lentă, în schimb, impresionează prin profunzimea și sobrietatea expresivă. Interpreții au evidențiat cu mult rafinament particularitățile structurilor melodice, ritmice, armonice, polifonice și modale, caracteristice acestei creații deosebit de complexe și
Concert cameral la Palatul ?u?u by Carmen MANEA [Corola-journal/Journalistic/83852_a_85177]
-
Oana Spânu-Vișenescu și Tania Zâmbreanu, violistul Marian Movileanu și violoncelista Ioana Peteu. Versiunea oferită publicului de la Palatul Șuțu în acea seară s-a remarcat prin melodicitate, elan, grație și sinceritate. Artiștii au reușit să evoce atmosfera senină, luminoasă, plină de vervă, de candoare și de optimism a muzicii lui Weber. Spectatorii prezenți la concert au avut ocazia de a participa la un eveniment cultural de marcă; bucuria muzicii a fost completată de vizitarea unei frumoase expoziții de tablouri și lucrări modelate
Concert cameral la Palatul ?u?u by Carmen MANEA [Corola-journal/Journalistic/83852_a_85177]
-
fac rondul, a îndrăgostiților, dar și animale de casă, manifestații, chipuri de copii etc., lume cu parfumul specific acelei Belle ăpoque, ce avea totuși să apună curînd. Din 1930, timp de peste trei decenii, colaborează cu fotografii și texte la publicațiile: Verve, Picture Post, Lilliput, Coronet, Labirynthe, Răalităs, Plaisirs de France și, îndeosebi, Harper's Bazaar. al întîlnește pe Pablo Picasso, în toamna anului 1933, si leagă o strînsă prietenie. an timpul celui de-al doilea război mondial, nu colaborează cu ocupanții
Centenar Brassai by Daniel Nazare, Irina Bernad () [Corola-journal/Journalistic/17633_a_18958]
-
puterea de a lăsa să transpară elementul transcendent. Concluzie: nu se poate vorbi de progres în arta icoanei, tocmai de aceea icoanele autentice aparțin primului mileniu creștin, cel de dinaintea Marii Schisme. Un tratat a cărui austeritate teologică e îmblînzită de verva limbii autorului.
Canonul icoanelor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6291_a_7616]
-
știință îi recunosc valoarea (la 11 ani își dă doctoratul în matematică), "taică-său câștigă bani buni pariind pe inteligența lui cu inși racolați în special de prin cârciumi". Povestirea este un Luceafărul rescris în registru comic, autorul exploatând cu vervă pitorescul unui stil de viață zgomotos și vulgar, pe care îl recunoaștem imediat. Iată o secvență antologică: "Împlinise patru ani și copiii din cartier îi ziceau Mutu, Mutu prostu', câinele nostru. În seara aceea, domnul și stăpânul casei nimerise ușa
UN CRISTIAN TUDOR POPESCU MAI PUȚIN CUNOSCUT by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17138_a_18463]
-
Am scris eu însumi în mai multe rânduri despre categoria inșilor-petardă, care explodează tocmai când părem a ne fi așezat pe drumul cel bun. Exemplul adus în discuție de către Ioan Groșan este cel al ministrului apărării, dl. Pașcu. Binecunoscut pentru verva sa - total lipsită de substanță, în opinia unora -, pentru inițiativele acut anti-democratice (la originea penibilei legi a "dreptului la replică" se afla nedomolita-i iritare în fața presei "incontrolabile"), el este patronul sub care Serviciul de presă al M.Ap.N. s-a
Inșii-petardă stau la umbra palmierilor by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15165_a_16490]
-
De un discredit mai grav are parte un alt motiv sacrosanct, cel al patriei. Exasperat de patriotismul calp, resuscitat în "epoca de aur", devenit obligatoriu ca o uniformă mentală, Vasile Proca dă frîu liber unui grotesc cu rol de antidot. Verva antipatriotică, prezentă și la alți poeți, bunăoară la Mihail Gălățanu, spală, aidoma unui jet energic de apă, impuritățile demagogice care s-au aglomerat asupra conceptului făcîndu-l insuportabil. "}ară tristă, plină de umor" e tratată în liniile unei caricaturi extrem de corosive
O poezie mizerabilistă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7785_a_9110]
-
din revelația creatorului. În acest sens, hermeneutica literară își poate asocia cu îndreptățire “metafizica interpretării”, precum și “ceva din acea gratia interpretandi pe care o explică Moshe Idel, pornind de la Abélard, Gioacchino da Fiore și diverși cabaliști”. Polemizînd - cu o savuroasă vervă ironică, ce pare a-i reclama mai degrabă vocația de memorialist decît pe aceea de critic universitar - cu istoria interpretărilor succesive date celebrei “enigme” a sinuciderii ciudatului nenea Anghelache, casierul din Inspecțiune, Ion Vartic revoluționează în fond întreaga caragialeologie. Scopul
Gratia interpretandi by Laura Pavel () [Corola-journal/Journalistic/13191_a_14516]
-
Am îndrăznit să-l întreb de ce nu mai joacă, de ce n-a făcut film. Nu mi-a răspuns. A prins să descrie Parisul văzut de el, să-mi vorbească despre ce face, despre proiecte. Era foarte cald, foarte relaxat, în vervă, foarte aproape de felul în care mai caut să iubesc viața, teatrul, prietenii. Vocea lui mă suspenda, parcă, din prezentul imediat, într-un fel de transă. Avea, asupra mea, efectul pe care îl creau ochii șarpelui Ka asupra lui Mowgli. Rîdea
Mica Sirenă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9364_a_10689]
-
versiune a căzut în ridicol odată cu publicarea (de către I.E. Torouțiu) a proceselor-verbale ale întâlnirilor Junimii. Stupoare: din acestea rezulta că la data respectivă Panu a lipsit de la ședință. (De altfel, în treacăt fie spus, nu ar fi singura dată când verva de povestitor a memorialistului lucrează în dauna veracității). Momentul (1933) reprezintă începutul discreditului Amintirilor... Numai că, amănunt extrem de interesant, impecabil documentat de Z. Ornea, acest discredit ar trebui la rândul lui temperat. Se prea poate ca Panu să fi fost
O ședință de cenaclu by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2649_a_3974]
-
în 1930 e un cruciat cu apucături mătăsoase: inflexibil în esență, își căptușește ideile cu pînze de retorică grațioasă. Volumul Diavolul e mostră de incursiune spințară în miezul unei teme vechi de cînd lumea: Mefisto în istoria religiilor. Duquesne are verva caustică a unui exeget pentru care diavolul e cu precădere o temă teoretică și mult mai puțin o problemă de conștiință. Cu alte cuvinte, francezul l-a studiat pe Satana în buchii, dar nu l-a întîlnit aievea. Dacă îl
Portret de drac by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2429_a_3754]
-
atît de drastică că toată abjecția omenească nu poate explica singură proporțiile catastrofei spirituale prin care trecem. Și atunci e nevoie de un element non-uman în stare a ridica calamitatea la rang de mers istoric. Un volum erudit întocmit cu vervă gazetărească, al cărui merit stă în descrierea principalelor cunoștințe de factură demonologică.
Portret de drac by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2429_a_3754]
-
pînzei, cele strecurate sub forma unor detalii periferice, palide și minuscule, detalii pe care de altfel pictorul le pusese cu dinadinsul într-o umbră minimalizatoare, tocmai ele reprezintă adevărata substanță a picturii. Ce urmează apoi este un comentariu săvîrșit cu verva unui detectiv plastic, care încearcă să dezvăluie acele motive peste care privirea trece de obicei nepăsătoare, fără a recunoaște în ele codurile-cheie ale tabloului cu pricina. Tot urmărind demonstrația lui Arasse te surprinzi la un moment dat făcînd un lucru
Privirea oarbă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7727_a_9052]
-
o carte despre lectură a cărei lectură este ea însăși una plăcută. Te regăsești în paginile ei și îl urmărești pe autor fără să fi amenințat de riscul de a ajunge să te plictisești. Valeriu Gherghel scrie clar și cu vervă, știind să-și folosească fundalul filozofic al culturii sale. De aici distincțiile analitice și observațiile fine cu care își presară cartea, și tot de aici lumea clasică din rîndurile căreia își alege autorii ale căror cărți le comentează: Petronius, Apuleius
Patima lecturii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10668_a_11993]
-
la Hobbes și Darwin. Azi, deși trofeul nu e adjudecat de vreo tabără, aplombul e de partea relativiștilor, aflați în ofensivă evidentă, în vreme ce absolutiștii bat în retragere, adunîndu-se în fortărețe conservatoare. Simon Blackburn reușește să fie imparțial și didactic, avînd verva unui profesor care știe să explice cu umor distincții dificile. Un volum care face din epistemologie o disciplină suficient de atrăgătoare ca să fie gustată de literați.
Umorile adevărului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4583_a_5908]
-
Fred & Ginger. Nici scenariul nu merită scutit de câteva comentarii. Notabil e faptul că Resnais n-a schimbat un cuvânt din textul original al operetei, scris de André Barde. Suprema reușită a acestuia sunt dialogurile (inclusiv cele cântate), pline de vervă și de calambururi. Regizorul francez face însă o altă modificare, în spiritul democrației textului (în care fiecare personaj are un rol la fel de important, cerut de complexitatea intrigii). Fiecare privește și se adresează direct spectatorului, solicitându-i aprobarea. În acest mod
Din operetă în musical by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11612_a_12937]