15,310 matches
-
conștiincios ca genistu, până am aflat că lu Limardo Îi făcuse șliț pă la cinci după-amiaza cu propiu șiș-ascuțitoare dă os. Uite ce-i, pe ăi care cred că chestia asta de nici nu știi cum s-o esplici e mister io-i cred săriți dă pă fix, că doar buclucu ar fi fost și mai cu moț dacă Îl omorau noaptea, când hanu să umple ochi cu puhoi dă fețe neștiute, că io nici nu le zic clenți, pencă plătesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ha! Punct ochit, punct lovit! Dar nici că mă culc pe lauri; pornesc și a doua ofensivă, căreia Încă de pe acum Îi profețesc izbânzi la fel de mari ca ale primeia. Pun pariu că doctorul și-a asezonat istorioara cu tot tacâmul misterelor orientale, care sunt marca de foc a strălucitelor sale monosilabe și chiar a tenului și ținutei proprii. Departe de mine chiar și umbra vreunei intenții de a aduce critici vorbirii biblice, din belșug Înluminată cu predici și parabole; dar Îndrăznesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
tăbăcăriei. Când a trecut de balta uscată, mi-a zis de jos: — Bum, bum, prietene scrib, bum, bum! Tocmai Îți aduc un calmant sub forma unei reviste de cultură contemporană. Arte plastice. Literatură. Teatru. Film. Muzică. Critică. S-a lămurit misterul. Organul În chestiune, cel pe care-l flutura Ortega, nu era altul decât Litera și rândul, numărul 3. Îmi veți spune, și nu vă contrazic, că prea Îngâmfatele vorbe ale marelui meu prieten trebuie că au acționat ca o injecție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ca mari iubitori de intrigi polițiste. Înclinația lui Borges pentru povestirea polițistă se bazează În primul rând pe rațiuni legate de tehnica literară. În opinia sa, faptul estetic trezește În cititor o emoție. Dar, În timpul lecturii, fiecare revelare parțială a misterului (ce pare să facă iminentă revelația care, În loc să se producă, se amână la infinit) e pentru cititor un egal motiv de tainică emoție. Mimând identificarea revelării secretului cu faptul estetic, pentru că amândouă sunt motive ale unor emoții secrete, făcând din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
dar, la urma urmelor, este parte dintr-un text care nu e comic sau, În orice caz, nu aspiră să fie comic, ci fantastic“. Negând, câteva rânduri mai jos, că Daneri ar fi arhetipul scriitorului argentinian mediocru, Borges explică parțial misterul: „E un prieten al meu - de numele căruia nu vreau să-mi amintesc - care a citit povestirea, nu s-a recunoscut În ea, i-a plăcut textul și m-a felicitat“. În opinia mai multor critici, prototipul parțial al acestuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Avertizăm cercetătorii că cele trei puncte de suspensie au fost introduse În manuscris de Succesorii lui Félix Ubalde, care fac publice aceste Scrisori savoiarde. În ceea ce privește adevărata pricină a acestui fait divers, cum se spune În Franța, ea este Învăluită În mister. (nota a domnului Avelino Alessandri). O vara măsoară 83,5 cm. * În timp ce ne Întremam cu ensaimadas, Nelly mi-a zis* că În momentul acela bietul plictisit a scos limba de referință (notă donată de tânărul Rabasco). * Ba mie mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
niscaiva lupi ori cîini hoinari sălbăticiți, ceea ce n-ar fi fost deloc liniștitor. Poveștile cu învățătoarele mîncate de lupi din care rămăseseră doar cizmele și caietele de corectat circulau la fel de tare ca și acelea privind viața aventuroasă și plină de mister a prințului Pangratty. Era și ușor de explicat, de prin noiembrie, de cînd începeau ploile și totul în jur devenea o mare de noroi, galben, și pînă în aprilie, spre sfîrșit, cînd începea pămîntul să se zbicească, în Vladia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
numai tangouri argentiniene și cînd, din pricina iubirii ce i-o purta, prințul se purta ca un descreierat. Apoi au apărut alte povești, alte imagini despre vremea cînd prințul, și asta se petrecea din ce în ce mai de demult, cînd prințul era înconjurat de mistere numai și numai pentru că iubea nebunește. Felul său de a fi îndrăgostit, de a face o pasiune pentru o femeie atît de deosebită cum era K.F. (nici nu s-a observat cînd K.F. a trecut în locul domnișoarei Sofie, morții cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
și context, era chiar un pilot. Nu putea explica nimănui de ce era așa însă simțea acest lucru și nu se putea înșela. Tot atît de brusc pe cît s-a oprit, Balbo a reînceput, explicînd de astă dată unul din misterele succeselor germane în bătăliile aeriene. "I tedeschi, capite, signori, i tedeschi volano sempre con il sole alle spalle." Asta era deci, nemții zboară întotdeauna cu soarele în spate. Pentru Pangratty amănuntul nu era deloc un mister, știa demult, chiar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
astă dată unul din misterele succeselor germane în bătăliile aeriene. "I tedeschi, capite, signori, i tedeschi volano sempre con il sole alle spalle." Asta era deci, nemții zboară întotdeauna cu soarele în spate. Pentru Pangratty amănuntul nu era deloc un mister, știa demult, chiar el și-a dat seama că tu venind dinspre soare adversarul practic nu te vede, e orb, iar el își mărește dimensiunile, ca și cum l-ai privi printr-o lupă. Știa, dar spus de Balbo amănuntul era de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
putea încăpea în regulile și tiparele născocite de el. Că voia acest lucru o dovedea chiar primul gînd recensământul, numărarea a tot și a toate. Atunci cînd știi totul despre ceva, acel ceva este lipsit de orice apărare, de orice mister, e umilit, cîntărit, apreciat, poți să-l pui în saci, să-l torni în butoaie, poți face orice, nu va protesta pentru că nu mai are nimic de apărat. Cunoștea bine lucrul ăsta încă de la școala de gradați. La început fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
decît să-i servească pe cei puternici. Pe cei care au sau vor avea puterea. Serviciul îi slujește pe cei care o au, iar el, spre binele Serviciului, pe cei care o vor avea. În această "duplicitate" a instituției stătea misterul prestigiului, considerației, gloriei, prețuirii sale. Așa ceva nu se dezvăluie, așa ceva nici măcar nu se rostește în gînd, așa ceva doar se face cu un aer de normalitate care nu trezește animozități ori invidii. Iar Basarab Cantacuzino în nici opt minute l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
fi urmat, iar instinctele tremurau: nu se știe ce-aș fi ajuns în viață dacă jocul întîmplării, al cărei erou eram, s-ar fi destrămat și eu aș fi apărut în ochii învățătorului așa cum eram și nu cum, prin nu știu ce mister, credea el că sunt. Adică dintre cei mai buni... Se apropia sfârșitul anului și dascălul examina toată clasa, să vadă pe care trece, pe cine premiază și pe cine lasă repetent. Scotea câte cinci sau șase la tablă și îi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
a ieșit de-acolo deșelat și răscăcărat... Credeam că la maturitate o să se lase de astfel de istorii, ca să descopăr uluit că nu, dimpotrivă, le avea și la douăzeci si cinci de ani. Însă abia atunci mi s-a dezvăluit misterul acestui personaj. Îi făcusem o vizită la Roșiori, unde era maistru mecanic. M-a invitat la el acasă și la întrebarea mea de ce instalația electrică nu e îngropată, mi-a răspuns că n-o avea, a instalat-o el personal
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
într-un accident neelucidat... "Să nu-l întrebi, îmi șoptise ea, la prima vizită pe care i-o făcusem împreună, într-o duminică, e foarte sensibil, îi face rău această amintire". Și nici ea nu vrusese să-mi spună. Cultiva misterul în jurul ei și al familiei din care provenea, de pe undeva din Moldova și nici cum ajunsese ea, tocmai în Miroși, sub forța de a-tracție a bărbatului pe care îmi sugera că îl ura, dar pe care nu-l părăsea... Am
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
știam că multe se pot petrece și cu cercetările... Pe Amuza cel misterios l-am întîlnit într-o zi, prin '49, în tramvai. "Amuza, am exclamat, ce faci, ce-ai ajuns?" Tăcere. "Du-te dracului, i-am spus, unde lucrezi?" Mister. Nici un cuvânt. "Unde lucrezi, spune, ce, e secret? Spune orice, că nu mă interesează, spune și tu o minciună". "Sunt cartograf zice. "Ce e aia cartograf? N-ai ajuns învățător?" Iarăși tăcere. "Cartograf unde? am repetat. La ce instituție?" La
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
bine un om, cu toate armonicele sale. Și se întâmplă uneori ca zona (vagă) de inspirație a unor pagini de proză pe care le-a scris Gabriela să-mi fie familiară. Însă chiar și atunci este interesant să descopăr surpriza, misterul, inexplicabilul adevăratei arte. Așa cum de multe ori jurnalistica Gabrielei pare a reprezenta glasul raisonneur-ului, proza ei rămâne pentru mine un teren inepuizabil de a descoperi admirabila ei capacitate de a transcrie realități complicate, paradoxale, cu multiple straturi de adâncime, uneori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
punem întrebări. Întrebările erau stimulentele care au declanșat natural o stare de curiozitate continuă. Deși lucram zilnic de la 7 dimineața la 10 seara, nu simțeam oboseala, căci părea ceva firesc să încerci în fiecare zi să înțelegi câte puțin din misterele care alcătuiesc viața, raportate, în cazul nostru, direct la incidentul de la Tanacu. Deveneam de la o zi la alta personalități creatoare hrănite de matca inspirată a comunității, cât și de supa magică de prânz plină de mirodenii dătătoare de energie bună
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
actorii vor amesteca emoțiile proprii provocate de acest caz cu un fel de jenă intelectuală și cu informațiile reale despre ce se petrecuse de fapt la Tanacu. Mă îndoiam că vor putea să joace în chip convingător un astfel de „mister“ contemporan. Într-adevăr, în primele ore ale atelierului, printre actori se simțea vibrația neliniștii și a fricii. Faptul că citiseră cu toții cartea mea nu părea să-i ajute prea mult să depășească spaima difuză pe care o lăsase în urmă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
cu textul a scos la iveală energii, tensiuni și reacții atât de vii și de subtile, încât mi se părea că replicile se scriu de la sine, iar eu sunt doar instrumentul exprimării lor discursive. Nu mă gândisem să scriu un mister medieval, dar experiența scriitoricească de la Plopi a avut și disciplina și forța unei astfel de întreprinderi. Ca în vremurile de glorie ale teatrului, ne adunaserăm acolo actori, regizor și scriitor ca să construim împreună mai întâi un text, apoi un spectacol
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
lucrat. Nu, William Gates III nu este nici pe departe un sfânt. Va plana întotdeauna asupra sa perioada tulbure în care firma Apple a făcut prostia de a-i da acces la baza sa de date, și, drept urmare, se spune, mister Bill nu a avut vreo ezitare și a „împrumutat“ patentul pentru Microsoft Windows. Dar nici un businessman nu a avut afaceri de succes fără să fi negociat momente la limita moralității. De ce am vrut să povestesc aici despre acest individ? Nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
aceea preferau să și-l închipuie stând ca o mumie în sarcofagul lui cu oglinzi; nu vroiau să riște o descoperire care i-ar fi lăsat singuri. Și trăgeam concluzia că sala cu oglinzi reprezenta pentru bătrâni un fel de mister fără vârstă ce putea fi profanat și pierdut; o vrajă sau un blestem de care aveau nevoie pentru a da un rost ori o scuză azilului și în legătură cu care erau liberi să-și bată gura oricât cu condiția să nu
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de undeva din țară și transportată aici, însă ceva concret nu se știa. Fiecare nădăjduia că într-o zi vAșajunge la capătul unui fir și urmându-l, să se ajungă undeva pentru a se aborda o variantă care să dezlege misterul și acea zi a soșit. Pe 29 mai după o zi istovitoare, spre seară, membrii echipei de specialșiti veniți de la București în sprijinul colegilor de la Constanța s-au retras la locul de cazare. Evenimentele din acea perioadă se transmiteau pe
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
știam însă de ce se află în Galațși i nu la penitenciarul din Tecuci, unde avea de ispă șit o condamnare, pentru o ispravă anterioară, Nu prea gravă, dar, cum era recidivist, primise și un “bonus” destul de substan țial. Ca să dezleg misterul, l-am clătinat ușor , strigându - l pe nume. Îl chema Giorgică Boubătrân, supranumit “ mână lungă”, renumit îm branșa utilor dar “cooperant”, ori de cite ori îi luam urma. S-a trezit, deloc panicat , a căscat gospodărește și abia apoi ne-
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
singur port relativ deschis străinilor, Nagasaki (transcris de Swift Nangasac), situat în extremitatea vestică a arhipelagului, pe insula Kyushu. Astfel, puținele informații privitoare la extrem-orientali care le puteau parveni occidentalilor erau cvasi-fabuloase, aureolate de un aer mixt și confuz de mister și de seducție. Câțiva dintre niponii conștiincioși învățaseră olandeza, însă, ajungând, în cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea, după deschiderea forțată a insulelor, în Lumea Veche, aveau să constate că aceasta le era prea puțin de
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]