13,489 matches
-
nu numai mijloace de evoluție, ci și cele de autodistrugere, și Natura este foarte fragilă! Darwin: Așa că nimic nu va mai putea opri marșul omului către stele, după solii metalici navele V1, V2 și multe altele. Materia devine inteligentă dar purtătorul acestui dor unic al Universului este doar OMUL! Profesorul: Domnilor, surprize oferite de către oamenii de știință: mai am una de ultimă oră. A fost descoperită încă o Planetă, chiar bună de locuit, de Sanda Kepler, dotată cu un telescop de
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
nu mai poată deveni izvoare de noi cumpliri. Și, culmea! După ce i-au retezat pe toți, de la firul ierbii, au văzut că nici un altul, dintre câteva mii, nu era putred, nu era boștir pe dinlăuntru, care să fi putut fi purtător de moarte. Deși a trecut mult timp de atunci, lumea, Încă se Întreabă: cum, oare; cum, Dumnezeule mare, să nu se fi aflat, mașina și familia lui Andreel Conduru, un pas-doi, mai În urma, ori, mai Înaintea, plopului ucigaș? Cum, oare
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
fi o simplă fantezie. Din aventură, Luc Orient aruncă cititorul de bandă desenată în plin miraculos mitic. O descoperire extraordinară realizată de un explorator al laboratorului Eurokristal, metalul cu proprietăți uluitoare, metalul suprem, cel care emană o radioactivitate ucigătoare pentru purtătorii săi, declanșează șirul de evenimente ce îi catapultează pe apărătorii umanității în miezul unei bătălii ce are ca miză viitorul Terrei și al Galaxiei. Urma acestui metal îi poartă pe Hugo Kala, Luc Orient și Lora către misterele junglei ce
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
argentinian. Castelanul de pe Escondida este umbra unui alt Groovesnore, care a ales să moară după ce dragostea lui nefericită a murit, la rândul ei. Pacificul și viața de eremit-pirat sunt mormântul marin în care a ales să se înmormânteze, de viu, purtătorul de stigmat și de taină. Reapariția Pandorei tulbură masca asumată de Călugăr. Dincolo de ea, se întrevede chipul desfigurat de pasiune al unui erou byronian. Dragostea este, în acest colț de Pacific invadat de istorie, destinată să se împletească cu lacrimile
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
al speranței fără de speranță, ethos care pare să explice și contradicțiile unui caracter ce sfidează încadrarea în categorii familiare. Brutal și pregătit să ucidă, obsedat de țelul militar pe care nu îl poate ignora nici un moment, locotenentul polonez este și purtătorul unor fantasme poetice care îl bântuie, odată ce luptele se opresc. Koinski este, ca și Corto, o ființă paradoxală și ambiguă, ce străbate epoca de rupturi și de crime ocrotit de un aliaj de cinism și de reverie rimbaldiană, atât de
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
acumulează. Din eroul unei armate-model, Cushing devine dezertorul pentru care viitorul nu mai are nici un sens în afara fugii din Egipt. Snob și tipic britanic, ulcerat de conștiința inferiorității sale sociale, Cushing intră în aventura abisiniană cu lipsa de entuziasm a purtătorului de stigmat. Un marginal de o cu totul altă factură este Libertario Miccoli, exilatul antifascist care întrevede în contrabanda cu arme ocazia de a-și purta războiul personal împotriva Italiei lui Mussolini. Toscan cu suflet arzător și energie demoniacă, anarhist
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
el ar trebui căutat poate în "zona" limbii engleze. ٭ Cu limba putem avea o relație internă, atunci când ne însușim cuvintele, când folosindu-le ne și exprimăm în măsura în care exprimăm, și o relație externă, în cadrul căreia ne facem doar transmițători ai cuvintelor, purtători inerți ai ecoului gândirii altora. Negația constituie unul din indicatorii faptului de a învăța, în sensul tare al termenului, deoarece a învăța presupune a te afla cu toată ființa ta prezent la cele de învățat, a te raporta ca întreg
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
lume de mirosuri frumoase (și nu e vorba numai de parfumuri; până și natura este ordonată înspre satisfacerea plăcerilor olfactive) și de finețuri tactile. Când te întorci în țară conceptul de barbar capătă noi note (depășind cu mult ideea de purtători de barbă!). Cred că occidentalii au o mai bună înțelegere a umanului sau, pentru a nu ne exila la capătul lumii, un alt sens al acestuia, centrat nu pe preocuparea exclusivă pentru binele individual, ci pe grija persoanei față de semeni
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
de bătrânețe sau de boală (hemoroizii lui Karl Marx pot constitui un argument în acest sens); ceea ce rareori corespunde realității. Modul de gândire economică al unui scriitor este redat de principiul: a pune un gând deoparte. Cuvintele nu sunt simpli purtători de informație; ele modelează mintea și într-un mod derivat, prin însăși existența lor (în minte), prin capacitatea de sinteză a experiențelor pe care o posedă. Putem spune că ele au un conținut latent de inteligență, conținut ce poate fi
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
o mișcare rapidă. Păru că și Majestatea Sa Imperială își dădea seama de asta; pentru că vocea sa deveni pițigăiată, dar controlată: - Să-i las să facă asta, domnule Gosseyn? Era necesar un răspuns. - Nu, Enin. Gosseyn analizase informațiile din vorbele purtătorului de cuvânt al intrușilor. El explică: - Sunt de părere că îi vom întâlni pe câțiva dintre cei pe care vreau să-i văd câtă vreme mă aflu aici. Așa că totul este în ordine. Adăugă: - Putem hotărî mai târziu ce avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
fusese preocupat cu propriile gânduri. Iar intrușii fuseseră înșelați de banalitatea imaginii unui om care mănâncă. Lyttle se aplecă din nou spre el, și, de data asta, șopti: - Acela este Mașina Jocurilor! Identitatea lui! - Hei! Era un strigăt venit dinspre purtătorul de cuvânt al musafirilor nepoftiți. Gosseyn și Lyttle reacționară imediat. Gosseyn spuse: - Dacă mai vreau ou, zici? Apoi se șterse iarăși la gură, ca și cum șoapta ar fi avut vreo legătură cu întreținerea curățeniei. Așeză apoi prosopul peste cartela perforată. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
cei patru stăteau acolo fără să clipească, de parcă nici nu l-ar fi auzit. Cel de-al patrulea bărbat - din capătul mai îndepărtat al cvartalului - își aruncă privirea spre, probabil, sergentul lui, sau cam așa ceva - civilul care. până acum, fusese purtătorul de cuvânt al eșalonului inferior - și spuse: - Ce părere ai despre asta?, Al. Cel căruia îi fusese adresată întrebarea răspunse imediat cu voce moale; - Aici, Marele Șef - arătă spre individul în haine de gală care stătea lângă Gosseyn - o să dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
se succedară rapid, pentru super-creierul său. Apoi se lăsă pe spate, relaxat, fixându-și privirea în tavan. La stânga sa se auzi un sunet puternic. Era vocea unui bărbat care scosese un Uuhhh! prelungit. Și apoi: "Hei!" Ultima exclamație venise dinspre purtătorul de cuvânt al celor șase indivizi care, în tot acest timp. stătuse mai la o parte. Gosseyn putu să-l identifice pentru că întorsese iarăși capul într-o parte. Ceea ce văzu erau cei doi bărbați în haine civile. Amândoi se ridicaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
întâmpină aceste vorbe fu spartă în cele din urmă de zgomotul pe care-l produseră cei de față mișcându-se în scaune, vechiul obicei, uman - de a-și trece un picior peste celălalt, ceea ce produse un fel de foșnet. Apoi... purtătorul de cuvânt se aplecă înainte. Nu se ridică, dar când vorbi, tonul lui era acuzator: - Să nu crezi nici o clipă că poți să ne prostești pretinzând că ești cooperant. Noi știm foarte bine că nu știi cum să te descurci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
reciproc. Încheie cât putu de simplu: - Ce-ar fi să trasăm un program, punct cu punct? Și apoi, pe măsură ce realizăm câte un punct, vom reuși să căpătăm încredere; și totul se va sfârși cu bine. Urmă un moment de tăcere. Purtătorul de cuvânt se holba la el. Ochii lui enormi aveau o expresie ciudată, de nedumerire și surpriză. Cum stătea acolo, lui Gosseyn îi veni o idee ciudată: nu cumva individul acesta nu era autoritatea supremă? Într-un fel, el pornise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
asemănător, Strala..." Era și asta o cale. Oricum bună, mai bună decât să stea aici, în această cameră cu lumină puțină cu "cei care contau". Astfel, brusc motivat, se îndreptă puțin de spate, își târșâi puțin picioarele și, adresându-se purtătorului de cuvânt, zise: - Ai un nume care să te distingă de acești - arătă cu mâna spre ceilalți Troog de la masă - de acești prieteni ai tăi? Ochii mari se holbară. Gura mică rosti: - Toți avem nume. Dar nu-și rosti numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Știrea suna În felul următor: „Mulți dintre ieșenii care se aflau În jurul orei 13.00 pe strada Cicoarei, Învecinată cu cimitirul Bunavestire, au observat un câine negru care alerga spre pod, mârâind, cu un picior de om În gură. Potrivit purtătorului de cuvânt al Poliței municipale, Falcon Herbina, o doamnă cu totul și cu totul admirabilă, rezultă că respectivul câine, urmărit Îndeaproape de câțiva cetățeni, printre care se aflau și două văduve, ar fi dispărut În cimitir, ascunzându-se printre morminte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de cizme soldățești, alături de niște pantofiori de balerină. Noimann avea, uneori, obsesia soldaților. Ei Îi apăreau În fața ochilor sub diferite forme, Îmbrăcați În uniforme de roșiori sau În cele de camuflaj. Udătura trebuia adusă. De fapt, Noimann o avea la purtător. Trebuia doar să scoată sticluța plată din buzunarul de la piept și s-o treacă peste buze. Versurile Îi sunau În urechi, În ritmul roților de tren. Fiecare țăcănit le amplifica rezonanța lăuntrică, relevându-i lui Noimann mereu alte Înțelesuri, din ce În ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
mintea înțelegerii (gr., metanoia schimbarea, înnoirea minții). Aforismul din aceste cărți este construit și lucrează după un anume tip de logică a autorității ca relație a trei termeni, care pe structura specifică silogismului poate fi doar tradusă: premisa majoră (autorul, purtătorul de autoritate); premisa minoră (subiectul-insul, primitorul de autoritate); concluzia (transferul, adică primirea subiectului în domeniul propriu-zis al autorității, sau excluderea lui). Aici, de menționat: fiul cel mare nu se simțea, la casa tatălui, „acasă”, mai ales după ce-cum a
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
un fel indirect imorală, sinucigașă pentru om și specie. Brutal, naturii i s-a luat identitatea, autoritatea. Omul se vede „emancipat” de natură. Ba chiar și de el însuși. Se înregistrează în fel și chip eșecul omului. Părinții, educatorii autorii purtători de știință devin față de copii, tineri, față de tehnologia ca pragmatică putere emancipatoare, un fel de natură. „Eșecul părinților în educația copiilor apare tot mai evident pe măsura pierderii autorității”., educația fiind astfel incapabilă să-l „scoată pe om din atavica
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
o rugăciune simplă, atât de dragă Domnului; apoi urma Malhus cel cu lunga‑i barbă cânepie, Îl Înfășuraseră și pe el cu straie țesute În fir de aur, iar imediat venea legănat ca‑ntr‑o luntre, pe umerii vânoși ai purtătorilor săi, el, Dionisie. Oare și ăsta fusese tot vis? Și atunci văzu capetele rase chilug ale tinerilor pe ai căror umeri se odihnea trupul său, În litieră, un trupșor ca de copil ori de bătrân neputincios; oare și ăsta fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
pe care‑o Îngâna Întruna În sinea sa, abia mișcându‑și buzele uscate, căci se temea că el Însuși s‑ar fi putut trezi din vraja lunatică, Încât toți s‑ar fi prăvălit În adâncurile neguroase pe deasupra cărora bâjbâiau acum purtătorii săi cu tălpile goale În grota jilavă, luminată de scânteieri vâscoase; glasul său -, deșteptarea sa -, i‑ar fi tras pe toți În bezna hăului pe deasupra cărora Îl purtau ei pe umeri, tot mai pieziș și mai sus, așa că toți ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
ca și de povestea pe care i‑o spusese Ioan, cuviosul păstor, În primul său vis sau poate În prima sa trezie, că trecerea fusese lărgită, sau cel puțin așa i se părea lui acum, Încât putea vedea de după umerii purtătorilor săi că stânca grotei fusese netezită, caninii fățuiți la vârfuri, lustruiți, strălucitori, de un alb cristalin ca sarea, pe alocuri cu grunji ruginii. Oare și ăsta fusese tot vis? Ologii care Începură să se miște printre picioarele lor, să fojgăiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
pe stânca grotei ardeau făclii, izul văpăii se strecurase printre crăpături, bolta era Încărcată cu flori și cununi de laur, cu icoane Înrămate În aur, iar pe jos era Întins un covor de flori pe care călcau tălpile goale ale purtătorilor săi, iar mulțimea cânta psalmi și șoptea rugăciuni. Orbii și ologii, fojgăind precum viermii, mișunau printre picioarele lor, le sărutau trupurile și Îi implorau cu vorbe tânguitoare și jalnice, Îi implorau cu dragoste și credință, cu soarele și luna, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
cu siguranță lumina senină a cerului ori poate mântuirea lui; dar dacă o fi tot vis? Străluminarea de care‑și ferea ochii până n‑avea să iasă cu totul din grotă, legănat ca‑ntr‑o barcă pe umerii robuști ai purtătorilor săi, care Îl va inunda ca o apă, Îi va scălda sufletul În limpezimea albastră, văluroasă, ca În apa botezului, până la gât, amețindu‑l cu o blândă desfătare care venea din trecutele trăiri ale sufletului său, vise depărtate ce‑i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]