13,975 matches
-
au apărut societăți care au împrumutat de la cooperație doar numele, având scop lucrativ și organizare internă similară societăților capitaliste. Această stare de fapt a continuat până în momentul în care s-a dorit acordarea unor facilități fiscale și financiare pentru societățile cooperatiste. Pentru a evita ca falsele cooperative să beneficieze de asemenea facilități s-a creat o procedură de aprobare administrativă. Cerințele pe care trebuiau să le îndeplinească întreprinderile cooperatiste pentru a obține aprobarea sunt: libera adeziune a asociaților; egalitatea dreptului de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
care s-a dorit acordarea unor facilități fiscale și financiare pentru societățile cooperatiste. Pentru a evita ca falsele cooperative să beneficieze de asemenea facilități s-a creat o procedură de aprobare administrativă. Cerințele pe care trebuiau să le îndeplinească întreprinderile cooperatiste pentru a obține aprobarea sunt: libera adeziune a asociaților; egalitatea dreptului de vot între asociați în cadrul adunării generale (se limitează numărul de voturi pentru asociații persoane juridice la un număr mai mic decât numărul total al voturilor); alegerea consiliului de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
de credit rurale care dețin o pondere de circa jumătate din fluxurile financiare; activitățile zootehnice, organizându-se cooperative de dimensiuni mici dar cu o eficiență economică ridicată. În concluzie cooperația agricolă belgiană este lipsită de omogenitate dată fiind variabilitatea organismelor cooperatiste care au luat naștere fără a beneficia de structuri de bază uniforme. Reformarea cooperației agricole din această țară nu înseamnă numai eliminarea restricțiilor care nu mai sunt actuale, ci stabilirea unor norme fundamentale comune pe care să se sprijine toate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
încă din anul 1814 și pusă în practică prin intermediul școlilor populare superioare (N.F.S. Grundtvig). Aceste școli sunt destinate fiilor fermierilor cu vârste cuprinse între 18 și 25 de ani și au avut o contribuție majoră la dezvoltarea și succesul mișcării cooperatiste din această țară. Școlile superioare populare asigură viitorilor fermieri danezi o pregătire complexă, deoarece în afara problemelor de interes strict agricol sunt discutate și dezbătute probleme cu caracter spiritual, socio-politic, istoric etc. Cea mai mare parte a agricultorilor danezi au urmat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
în formă brută, ci după o prealabilă prelucrare. Agricultorii danezi obțin avantaje de piață importante și prin asocierea în cooperative de aprovizionare cu input-uri. În prezent Danemarca deține, ca și Olanda sau Germania, una dintre cele mai avansate mișcări cooperatiste din Europa și din lume. Cooperația agricolă din această țară este mai puțin implicată în activitatea direct productivă, orientându-se cu precădere spre activitățile de comercializare, aprovizionare cu mijloace tehnice, transformarea produselor și organizarea serviciilor necesare fermelor agricole. Sectorul cooperatist
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cooperatiste din Europa și din lume. Cooperația agricolă din această țară este mai puțin implicată în activitatea direct productivă, orientându-se cu precădere spre activitățile de comercializare, aprovizionare cu mijloace tehnice, transformarea produselor și organizarea serviciilor necesare fermelor agricole. Sectorul cooperatist din agricultura daneză deține părți importante de piață, În unele sectoare, cum ar fi cel zootehnic deține ponderi de 40 50 % din volumul total de afaceri, ajungând până la 90-95% în domeniul prelucrării laptelui și la producția de bacon. Importantă este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
bacon. Importantă este contribuția cooperativelor la exportul de carne de porc și produse lactate unde deține aproape 100% din sector. Un aspect important al cooperației daneze este acela că în această țară nu există o lege specifică a cooperației. Asociațiile cooperatiste trebuie să respecte legile daneze generale: legea impozitelor, legile specifice pieței muncii, legea mediului înconjurător etc. Toți fermierii danezi fac parte dintr-o uniune care de multe ori devin uniuni tehnico-profesionale ce oferă consultanță profesională membrilor săi în probleme de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cooperativelor de bază, care devin mai puțin numeroase dar cu un număr de asociați tot mai mare (25000-90000) și cu o organizare teritorială foarte ramificată, dobândind o pondere tot mai importantă în economia țării. 2. 2. 3 Aspecte ale legislației cooperatiste în Uniunea Europeană Alături de studierea caracteristicilor și a evoluției în timp a cooperației în țările europene este deosebit de utilă studierea cadrului legislativ elaborat de către parlamentele diferitelor țări membre în vederea abordării unitare a mișcării cooperatiste. În Uniunea Europeană cooperativele sunt recunoscute în mod
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
țării. 2. 2. 3 Aspecte ale legislației cooperatiste în Uniunea Europeană Alături de studierea caracteristicilor și a evoluției în timp a cooperației în țările europene este deosebit de utilă studierea cadrului legislativ elaborat de către parlamentele diferitelor țări membre în vederea abordării unitare a mișcării cooperatiste. În Uniunea Europeană cooperativele sunt recunoscute în mod explicit prin articolul 48 al Tratatului de la Roma, ca fiind un tip de "companie sau firmă". În fiecare țară membră cooperativele dispun de un cadru legal pe baza cărora ele pot funcționa sau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
tip de "companie sau firmă". În fiecare țară membră cooperativele dispun de un cadru legal pe baza cărora ele pot funcționa sau dezvolta și care apără interesele membrilor și a terților. În Anexa 1 sunt prezentate caracteristicile principale ale legislațiilor cooperatiste din țările membre UE și observăm că există deosebiri semnificative între acestea, neexistând o armonizare a legislațiilor naționale în acest domeniu. După modul de reglementare a cooperației agricole în țările membre a UE acestea pot fi împărțite în trei categorii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
fie în Legea privind companiile comerciale și Decretul privind asociațiile agricole (Luxemburg); țări în care toate formele de cooperație, indiferent de sectorul de activitate, sunt reglementate printr-o lege generală a Cooperației. În această categorie se încadrează țări cu tradiție cooperatistă cum sunt Germania, Olanda, Belgia, Austria, Finlanda. În toate aceste țări formele cooperatiste de organizare a activităților economice își găsesc temei juridic în Legea cooperației completată cu prevederile altor legi cum sunt Constituția, Legea privind companiile comerciale, Codul Civil (Olanda
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
în care toate formele de cooperație, indiferent de sectorul de activitate, sunt reglementate printr-o lege generală a Cooperației. În această categorie se încadrează țări cu tradiție cooperatistă cum sunt Germania, Olanda, Belgia, Austria, Finlanda. În toate aceste țări formele cooperatiste de organizare a activităților economice își găsesc temei juridic în Legea cooperației completată cu prevederile altor legi cum sunt Constituția, Legea privind companiile comerciale, Codul Civil (Olanda), Legea fiscalității. țări în care cooperativele din agricultură dispun de o reglementare proprie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
cum sunt Constituția, Legea privind companiile comerciale, Codul Civil (Olanda), Legea fiscalității. țări în care cooperativele din agricultură dispun de o reglementare proprie însoțită de o lege generală a cooperației și de prevederile altor legi care cuprind referiri la societățile cooperatiste. In această categorie intră: Franța, Italia, Spania, Portugalia, Grecia. În toate aceste țări reglementarea juridică a cooperativelor din agricultură se realizează pe baza legii privind cooperativele din agricultură, legii cooperației și a prevederilor Constituției, Codului Civil (Italia), Legii privind Companiile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
agricultură se realizează pe baza legii privind cooperativele din agricultură, legii cooperației și a prevederilor Constituției, Codului Civil (Italia), Legii privind Companiile comerciale și a altor texte de lege. Experiența țărilor vest europene ne arată că pentru dezvoltarea unei mișcări cooperatiste puternice nu este necesară o abundență de legi care să o reglementeze și să o orienteze până în cele mai mici detalii. Exemplul cel mai elocvent este Danemarca, țară care nu dispune de o lege specifică pentru cooperative, dar în care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
nu este necesară o abundență de legi care să o reglementeze și să o orienteze până în cele mai mici detalii. Exemplul cel mai elocvent este Danemarca, țară care nu dispune de o lege specifică pentru cooperative, dar în care mișcarea cooperatistă în agricultură este foarte dezvoltată. Manifestarea unui interes exagerat al statului pentru dezvoltarea cooperației într-un anumit sector de activitate, prin elaborarea unui cadru legislativ caracterizat printr-o supraabundență de legi poate fi dăunător cooperativelor, așa cum s-a întâmplat în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
de asociați care pot constitui o cooperativă, majoritatea legislațiilor prevăd un număr minim care diferă de la o țară la alta, cu excepția legislației suedeze și austriece în care nu este prevăzută o limită minimă. Astfel numărul minim de membri pentru asociațiile cooperatiste de primul grad este de: 2 în Olanda; 3 în Anglia, Danemarca și Belgia; 5 în Finlanda, Luxemburg, Spania, Portugalia; 7 în Franța, Germania și Irlanda; 9 în Italia; 20 în Grecia. În cazul asociațiilor de cel de-al doilea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
legislație, dar este permisă o anumită flexibilitate. De exemplu, în multe țări sunt permise tranzacțiile cooperativei cu terții nemembri cu condiția ca acestea șă nu prejudicieze interesele membrilor. În mai mult de jumătate din statele membre este posibilă abandonarea caracterului cooperatist de către o asociație și transformarea sa într-o întreprindere comercială fără pierderea statutului său de organism societar. În unele țări există restricții în privința sectoarelor economice în care pot funcționa cooperativele. De exemplu există situații în care cooperativele sunt excluse de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
toate țările au fost efectuate reforme prin care a fost înlăturată proprietatea colectivistă asupra terenurilor agricole, acestea trecând din nou în proprietatea privată a foștilor proprietari. Indiferent de forma de tranziție aleasă de către guvernele acestor țări (rapidă sau graduală), sectorul cooperatist din agricultura acestor țări a fost și el puternic restructurat. 2. 3. 1. Aspecte generale ale tranziției câtre noi forme de cooperație în agricultură Fostele cooperative agricole de producție s-au confruntat în procesul de restructurare cu o serie întreagă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
acestea vor trebui să se specializeze asupra unei singure activități sau să adopte un profil de activitate mixt. Deși cooperativele agricole ar fi putut juca un rol cheie în procesul de transformare a sectorului agricol din fostele țări socialiste, mișcarea cooperatistă din aceste țări a cunoscut un puternic regres care s-a datorat în mare parte luminii nefavorabile în care a fost pusă de fostul regim totalitar. Cooperativele agricole nu au fost guvernate după principiile clasice ale cooperației și au urmărit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
decât pe cele ale membrilor cooperatori. Din aceste motive, după destrămarea regimului comunist cooperativele din agricultură au fost privite ca niște relicve ale trecutului care sunt nefolositoare în noile condiții economice. Mulți fermieri din aceste țări manifestă reținere față de formele cooperatiste de organizare, la care au fost forțați să se alăture de către vechiul regim. Numele de cooperativă aduce în memoria fermierilor un trecut pe care ar dori să-l uite mai repede. Având în vedere aceste considerente cooperativele agricole din câteva
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
numărul acestora cunoscut scădere mai accentuată, pe când în Ungaria scăderea a fost mai slabă. Aceeași evoluție a cunoscut numărul membrilor cooperativelor agricole. 2. 3. 2 Aspecte evolutive ale cooperației agricole în unele țări din estul Europei 1. Republica Cehă Mișcarea cooperatistă din această țară a debutat la mijlocul secolului al XIX-lea și a atins cea mai mare dezvoltare în prima parte a anilor '30 (în anul 1937 numărul cooperativelor era de 3861, cu aproximativ 600000 membri). Cooperativele organizate în mediul rural
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
țările foste socialiste, forma preferată a fost cea a cooperativelor agricole de producție, în timp ce activitățile de creditare, procesare și celelalte activități din aval au fost preluate de către întreprinderile de stat. Înainte de debutul perioadei de tranziție în 1989 existau 1655 ferme cooperatiste cu o mărime medie de 2666 hectare, ce dețineau 65% din totalul terenurilor agricole. Procesul de restructurare inițiat în anul 1990 a generat dificultăți în dezvoltarea ulterioară a cooperativelor existente datorate transferului pământului din proprietatea statului în cea privată. Din
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
avut la dispoziție mai multe alternative: să opereze ca fermieri individuali; să rămână membri într-o cooperativă și să-și investească bunurile în aceasta; să devină acționari la o societate comercială (companie). Spre surprinderea multora, datorită tradiției puternice a mișcării cooperatiste din această țară, sectorul cooperatist din agricultura cehă a supraviețuit și deține încă o pondere destul de însemnată. Astfel, dacă în anul 1996 numărul cooperativelor era de 1081, cu 85000 de membri și 96000 de salariați, în anul următor numărul acestora
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
alternative: să opereze ca fermieri individuali; să rămână membri într-o cooperativă și să-și investească bunurile în aceasta; să devină acționari la o societate comercială (companie). Spre surprinderea multora, datorită tradiției puternice a mișcării cooperatiste din această țară, sectorul cooperatist din agricultura cehă a supraviețuit și deține încă o pondere destul de însemnată. Astfel, dacă în anul 1996 numărul cooperativelor era de 1081, cu 85000 de membri și 96000 de salariați, în anul următor numărul acestora a scăzut la 867 unități
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
inventarul agricol necesar unei agriculturi moderne și eficiente, nu au nici o șansă de a rezista în condițiile unei economii de piață. Astfel, mulți dintre ei au decis să rămână membri ai cooperativelor, în care, de această dată, sunt respectate principiile cooperatiste, inclusiv dreptul membrilor de a participa personal la management întreprinderii la care s-au asociat și lucrează. 2. Polonia Sistemul cooperatist polonez are o istorie îndelungată, datând încă din secolul al XIX-lea. Cooperativele agricole au jucat un rol important
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]