14,765 matches
-
au venit la ea cum vin la o curvă, așa s-au dus la Ohola și Oholiba, la aceste femei nelegiuite. 45. De aceea, oamenii fără prihană le vor osîndi, cum se osîndesc femeile preacurve, cum se osîndesc cele ce varsă sînge; căci sunt preacurve, și au sînge pe mîini. 46. Căci așa vorbește Domnul, Dumnezeu: Voi aduce împotriva lor o mulțime de gloată mare, și le voi da pradă chinului și jafului. 47. Adunarea le va ucide cu pietre și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
Domnul Dumnezeu: "Vai de cetatea cea setoasă de sînge, cazanul cel plin de rugină, și de pe care nu se ia rugina! Scoateți bucățile din el unele după altele, fără să trageți la sorți. 7. Căci sîngele pe care l-a vărsat ea este încă în mijlocul ei. L-a pus pe stînca goală, nu l-a vărsat pe pămînt ca să-l acopere apoi cu țărînă. 8. Ca să-Mi arăt urgia, ca să Mă răzbun, i-am vărsat sîngele pe stînca goală, pentru ca să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
de pe care nu se ia rugina! Scoateți bucățile din el unele după altele, fără să trageți la sorți. 7. Căci sîngele pe care l-a vărsat ea este încă în mijlocul ei. L-a pus pe stînca goală, nu l-a vărsat pe pămînt ca să-l acopere apoi cu țărînă. 8. Ca să-Mi arăt urgia, ca să Mă răzbun, i-am vărsat sîngele pe stînca goală, pentru ca să nu fie acoperit. 9. De aceea, așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Vai de cetatea cea setoasă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
Căci sîngele pe care l-a vărsat ea este încă în mijlocul ei. L-a pus pe stînca goală, nu l-a vărsat pe pămînt ca să-l acopere apoi cu țărînă. 8. Ca să-Mi arăt urgia, ca să Mă răzbun, i-am vărsat sîngele pe stînca goală, pentru ca să nu fie acoperit. 9. De aceea, așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Vai de cetatea cea setoasă de sînge! Vreau să fac un rug mare! 10. Îngrămădește multe lemne, aprinde focul, fierbe bine carnea, fă fiertură groasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
din Nof chipurile deșerte. Nu va mai fi nici un voievod din țara Egiptului, și voi răspîndi groaza în țara Egiptului. 14. Voi pustii Patrosul, voi pune foc Țoanului; și-Mi voi aduce la îndeplinire judecățile asupra Noului. 15. Îmi voi vărsa urgia asupra Sinului, cetățuia Egiptului, și voi nimici cu desăvîrșire mulțimea din No. 16. Voi pune foc Egiptului, Sinul va fi cuprins de spaimă. No va fi deschis prin spărtură, și Noful cucerit ziua în amiaza mare de vrăjmași. 17
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
era singur, și tot a moștenit țara; dar noi suntem mulți și țara ne-a fost dată în stăpînire!" 25. "De aceea, spune-le: "Așa vorbește Domnul, Dumnezeu: "Voi mîncați carne cu sînge, vă ridicați ochii spre idolii voștri și vărsați sînge. Și voi să stăpîniți țara? 26. Voi vă bizuiți pe sabia voastră, săvîrșiți urîciuni, fiecare din voi necinstește pe nevasta aproapelui său. Și voi să stăpîniți țara?" 27. De aceea, spune-le: "Așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Pe viața Mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
Fiul omului, cei din casa lui Israel, cînd locuiau în țara lor, au spurcat-o prin purtarea lor și prin faptele lor, așa că purtarea lor a fost înaintea Mea ca spurcăciunea unei femei în timpul necurăției ei. 18. Atunci Mi-am vărsat urgia peste ei, din pricina sîngelui pe care-l vărsaseră în țară, și din pricina idolilor cu care o spurcaseră. 19. I-am risipit printre neamuri, și au fost împrăștiați în felurite țări, i-am judecat după purtarea și faptele lor rele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
în țara lor, au spurcat-o prin purtarea lor și prin faptele lor, așa că purtarea lor a fost înaintea Mea ca spurcăciunea unei femei în timpul necurăției ei. 18. Atunci Mi-am vărsat urgia peste ei, din pricina sîngelui pe care-l vărsaseră în țară, și din pricina idolilor cu care o spurcaseră. 19. I-am risipit printre neamuri, și au fost împrăștiați în felurite țări, i-am judecat după purtarea și faptele lor rele. 20. Cînd au venit printre neamuri ori încotro se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
pe malul rîului. 7. Cînd m-a adus înapoi, iată că pe malul rîului erau o mulțime de copaci pe amîndouă părțile. 8. El mi-a zis: "Apa aceasta curge spre ținutul de răsărit, se coboară în cîmpie, și se varsă în mare și vărsîndu-se în mare, apele mării se vor vindeca. 9. Orice făptură vie, care se mișcă va trăi pretutindeni pe unde va curge rîul, și vor fi o mulțime de pești; căci ori pe unde va ajunge apa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
în mâinile lor, am să beau o cupă de vin, din sticla pe care am primit-o ca moștenire și pe care am pus-o acolo, pe etajeră. Vreau să-mi storc întreaga viață cum storci un ciorchine de strugure, vărsându-i sucul picătură cu picătură, nu, vinul, ca pe agheasma împărtășaniei de moarte, în gâtul uscat al umbrei mele. Vreau numai, înainte de a pleca, să consemnez pe hârtie răul, care, în acest colț de cameră, m-a ros asemenea unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
sânt și voi pentru că voi. De unde ai venit, suflare visătoare, Din Orient, ca s-atingi fruntea mea, Din acei popoli adormiți în pace Etern-n lințolul înțelepciunei lor? Gândesc, gândesc, la fapte-n veci n-ajung! O, suflete de fier, vărsați în mine Ura cea oarbă a tăriei voastre. Ce-ntreb de inimă, de acest vierme, Eu, împăratul, ce nici trebe s-am Sau, dac-o am, nici să mai știu de ea? Nu-s eu, ci lumea este clătinată Din
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
lui crăiesc... Dragul e drept, jupîne, și de-asta îmi e frică: Când Dragul spune-o vorbă oricine îl va crede, {EminescuOpVIII 71} Căci este-n a lui vorbă acea mândrie rece Ce sparge țesătura minciunii. Pe când tu, dragul meu, Verși picături de vorbă la craiul și la papa În cupa lui de aur eu picuram venin. Eu cred că e mai sigur. Căci papa te iubește, Dar este om și moare. Și Ludovic asemeni: Te are la *** el... dar este
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
alții? BOGDAN Pe când nu erai bolnav mergeam de-a pururi singur, Adesea rătăci-am prin munții nalți ai Tisei Pîn-unde a lor vârfuri despart apele-n două, De curge-apoi o parte spre noi, spre soare-apune, Pe când o altă parte se varsă-n răsărit. Spre răsărit adesea îmblat-am zile-ntregi Urmând cărarea ceea ce și-au făcut pâraie Și am bătut cu ele prin codrii vechi și vecinici, Cărarea-abia îmblată. Adesea cu Siretul, cu Bistrița adesea Eu m-am tot dus la
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
-am și munți cu piscuri nalte. Așa fel, de pe unul căruia-i zic Ceahlăul În zile după ploaie cuprinzi cu ochii lumea Daca-i rotești... Acolo privești din miezul nopții Un râu puternic *** curgând spre miazăzi Care apoi, departe, se varsă-n Marea Neagră La gura lui, departe, pierdută-n zarea zilei, Vezi o cetate mândră ce-i zic Cetatea Albă, Iar despre soare-apune vezi iar un râu puternic Pe șapte guri se zice vărsîndu-se în mare. E Dunărea, aproape de gurile-i
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
stinsă în noapte-i o-nsenină. Ș-atunci arunc-amoru-mi giulgiul ce-l înfășoară, Prin bolta spartă s-uită la steaua care zboară Pe cerul lumei moarte. Stea... aureea speranță Ce-n cerul lumii, -n norii-i, lumina-i o balanță Și varsă câteodată o rază blândă, lină, Pe-iubirea mea trezită din inima-n ruină. M[AIO] Nefericite Doamne, ce cruntă ți-e iubirea! De unde știi că poate te-așteaptă fericirea! Poate că-ncă amorul îți va zâmbi odată Tocmai în fiica
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cu glasul tremurând. " Boieri" - le zise Domnul -" pe tronu-mi mă usuc Cum bradul învechește pe-o stâncă. Eu mă duc La insula aceea scăldate-n ape sânte Unde din arbori negri cânt sfinți cu glasuri blânde Și unde luna blândă varsă gândiri de aur Pe lumea liniștită. Cum spaima-nfige-n taur A ei gheară de-aramă astfel și moartea tristă A pus mâna pe-un nume în defăimata-i listă {EminescuOpVIII 176} Și-acel nume, ce-avut-a un seamăn pe pământ
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tremurând. " Boieri" - le zise Domnul -" pe tronu-mi mă usuc Cum bradul învechește pe-o stâncă. Eu mă duc La insula aceea scăldată-n ape sânte Unde din arbori negri cânt sfinți cu glasuri blânde ]2 Și unde luna-i soare, vărsând gândiri de aur Pe lumea liniștită. Cum spaima-nfige-n taur A ei gheară d-aramă astfel și moartea tristă A pus mâna pe-un nume în defăimata-i listă Și-acel nume, ce-avut-a un seamăn pe pământ, E numele
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
bălți de sânge, trec pin stîlpii-nalți ai scării Și prin țipătul mulțimii sună vuietele mării. * risipite Și pe frunți încoronate trec a calului copite. Sufletului plin de umbre tu dai liniștea uitării Și răsai ca un luceafăr pe cutremurele mării, Verși lumina ta cea dulce-n visu-mi [și-n] singurătate-mi, Dând viața valurilor furtunoasei mele patemi. Dulce-i trupul alb ca spuma, dulce-i glasul de sirenă, M-ai înnebunit cu totul și visez veghind, Irenă. De pe crucile plecate se
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
e eternă și valu-i trecător. 2258 D i n A C T [U L ] I [S C E N A V] [TOMA NOUR] Crezi în misticismul sufletelor? Acea umbră e sufletul unei moarte - da! dar acel suflet îl prind, [îl] vărs într-un chip de femeie - acel ideal eteric îl topesc într-o formă de om - și acea femeie ți-o dau ție, s-o privești 24 oare, căci după aceea va muri iarăși, victima unei crime - Răzbună-o! [MIRON-ȘTEFAN] O
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
capete de geniu când ard, când se inspiră, Arderea lor arată la noaptea ce-i admiră Că ziua e aproape... Și palizii poeți Profeți-s, plini de vise, ai albei dimineți. Profete al luminei! În noaptea-ți te salut Și vărs geniu de aur în corpul tău de lut, În buclele-ți eu strecor dulci lauri de argint, Cu raza zilei albe cu geniu-ți aprind. (Mureșanu a-ngenuncheat uimit. Ea-i lasă să cadă pe frunte cununa de lauri, îi zâmbește
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
și veți străbate! De ce n-aveți voi minte. Deschideți ochii voștri, Vedeți că sunt și bine sunt numai pentru proști. De când sunteți pe lume a esistat dreptate Și pentru voi? Biruri, poveri și grije toate. Pentru averea altor voi sîngele-l vărsarăți Cu -a voastre mâni greoaie voi statul îl mișcarăți Pe calea propășirei - în zile[le] de pace *, Și toate astea pentru ca alții [să trăiască] Voi v-ați hrănit dușmanii, i-ați apărat cu sânge, I-ați crescut mari și d-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Instrument care conții în tine toată esistența mea din 18 ani a copilăriei, te atârn d-o marmură, fie marmura uitărei, voi să uit că am trăit, căci n-am trăit, voi trăi. Oare prin atâtea iluziuni ce le-am vărsat [în tine], prin atâtea oare divine [în ca]re am contopit visele mele [în sun]etul tău, nu ți-am creat un suflet, nu ești tu o ființă vie, lira mea?... De multe ori aud zefirul cântând prin coardele tale
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
-L RĂSTURNAȚI? "] 2277 Dar vreți să-l răsturnați? Iată ulița, iată plaiurile, ridicați-le în picioare și răsturnați-l! Dar va curge sînge? [î]mi răspundeți. Ei, dar curgă! Parcă sânge nu e destul în lume și nu s-a vărsat pentru cauze mai rele? Caracter nu e destul în lume, adevăr nu e îndeajuns, sânge e și oameni sunt - și, de nu sunt, [î]i putem face, căci femeile n-au altă trabă. REPLICI REZLEȚE 1 2262 Privit-ați astrul
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
iaca, îl mai rog pe director ca să-ți mai lase secăturile astea de scris, da' ia ascultă, iese și pentru mine ceva, vro dobândă, ceva? HISTR[IO] (apart) O, ce mai suflet!... Ce mai tocmeală de creștin încît mi se varsă fierea de turbare! (tare) Bine, primesc, vrei tu însă ca-n fiecare zi să-ți scurg o picătură de sânge ca să nu mai cumpăr cerneală roșie? Ce, nu vrei? Aida de! nu-i și asta crestinește? Dragoste pentru dragoste, ai
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
astei inimi încă sterpe Toate poftele-și iviră a lor capete de șerpe. Strălucire răsărită de prin lumi necunoscute Îmbăta a mea vedere și, cu mințile pierdute, Îmi părea cumcă o mare de lumină, de miroase Și de dulce încîntare varsă raze călduroase Împrejurul litierei. Frumusețea ta cea mare, Sigură de biruință, mândră, era orbitoare Mistuind împrotivirea ca a soarelui lumină. De o patimă turbată a mea inimă fu plină Și atunci hotărâi tare să câștig al tău amor, Fie-o
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]