13,950 matches
-
clar, de parcă-l și vedeam scris cu un „A“ mare. — Și oamenii ăștia sunt, de cel mai multe ori, cei mai nemiloși... Ce ciudat că Hazel dă naștere unor astfel de speculații, comentai eu, simțind, în mod ciudat, că băteam câmpii. Eu tot mi-o închipui ca pe un cameleon, sau ca pe un ghețar, practic toată ființa ei e sub apă... Hugo mă urmărea îndeaproape, dar aveam ciudatul sentiment că nu auzea nimic din ceea ce-i spuneam. Și, într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
eu, curioasă. Necazul împărtășit, zise Hugo încurajator, e un necaz înjumătățit. Sau întreit, în cazul acesta. Nu, stai un pic, care e cuvântul corect pentru ceva care a fost împărțit în trei? Întrețit? —Hugo, zisei eu, taci din gură. Bați câmpii. Da, dragă. Se lăsă pe spate, pe scaun, și-și rășchiră degetele, contemplându-și inelele. Când a trebuit să dau declarația, zise Violet, pe o voce mai joasă, pentru un efect mai puternic, polițiștii m-au întrebat câte seringi-creion i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
o poartă. Eram în interiorul zidurilor. — Privește, insista Mohamed. Jur-împrejurul orașului Fès se înșiruiau cât vezi cu ochii dealuri presărate cu nenumărate case din cărămidă și din piatră, adesea împodobite, la fel ca la Granada, cu plăci de faianță. — Acolo, pe câmpia străbătută de ued1, este inima orașului. La stânga, malul Andaluzilor, întemeiat cu secole în urmă de pribegi din Córdoba; la dreapta, malul celor din Kairouan, având în mijloc moscheea și școala Karauiyinilor, clădirea aceea mare cu olane verzi, unde, cu voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
te învoiești să lași deoparte orice demnitate, să renunți la amorul propriu, în schimbul protecției unui sultan care te face s-o plătești scump chiar atunci când nu mai e în stare s-o exercite. Când trăiești departe de orașe, dar la câmpie sau pe dealuri, poți scăpa de sultan, de soldații sau strângătorii lui de biruri; dar te afli la cheremul triburilor de jefuitori nomazi, arabi și câteodată berberi, care mișună prin țară, astfel că nu poți niciodată înălța un zid fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
în jurul lui pentru a prinde frimiturile de pâine, precum și alte alimente ce li se lasă. În a treia săptămână a călătoriei noastre, am coborât munții Ziz, trecând prin nenumărate grădini de palmieri cu delicioase fructe delicate și îndreptându-ne spre câmpia unde se află Segelmesse. Sau mai curând, ar trebui să spun, unde se afla acest oraș atât de admirat de drumeții vremurilor trecute. Se spunea că fusese întemeiat de însuși Alexandru cel Mare, că strada principală era lungă cât s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
de lungile noastre discuții de la medersa. Cum eram singuri, într-un cort de campanie, l-am întrebat direct. Mi-a explicat fără să se grăbească: — Locuitorii regiunii voiau să se descotorosească de portughezii care ocupă Agadirul și care mișună pe câmpia din jur, făcând cu neputință munca pe ogoare. Din moment ce stăpânul din Fès este departe, iar cel din Marrakech nu iese din palat decât pentru a se duce la vânătoarea săptămânală, au ales să mi se adreseze mie; au adunat suma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
început panica. Inamicul nu înaintase decât câteva mile, dar impresia era că el se găsea deja la porțile cetății, ca și cum dispariția lui Giovanni ar fi făcut să dispară fortificațiile, ar fi secat fluviile și ar fi făcut munții una cu câmpia. În realitate, nimic nu părea că trebuie să oprească năvala. Când fusese ucis, șeful Cetelor Negre încerca cu disperare să împiedice joncțiunea, în nordul Italiei, a două puternice armate imperiale: una, alcătuită mai ales din castilieni, care se găsea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
a început să respire greu, spunând că a stabilit o întâlnire cu cineva la Geneva. Că va fi în siguranță acolo. Când Kishon a încercat să-i forțeze mâna ca să obțină mai multe detalii, Guttman a mai bătut o vreme câmpii, după care a zis că trebuia să ajungă la miting. A promis că va suna mai târziu. Se vor întâlni, i-a spus Guttman. Îi va da toate detaliile și vor pune împreună la punct o strategie. Câteva ore mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
și arabi după ce s-au omorât între ei atâta vreme ar fi un lucru bun. Le suntem datori cu o reușită. Făcu o pauză, pentru a se asigura că predica lui și-a atins ținta. Deci, cum stăm? Maggie bătu câmpii o vreme, invocând unele progrese de ambele părți, după care reveni la vechile ei insistențe că singura lor șansă de a pune capăt violențelor era să descopere măcar cauza a câtorva incidente. Se apropia de această descoperire, dar mai avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
un singur arbore, negru, pe care-l port chiar acum la mine în buzunar? N-ai văzut cum plouă de zece ani cu aceeași picătură neagră de apă? Te-ai urcat în turn, te-ai uitat să vezi cum arată câmpia? Ai văzut ce broască uriașă doarme cu burta lipită de aerul nostru? Te-ai uitat la trecători, te-ai uitat la soldați, la vagabonzi, la șperțari și la stârpituri? Ai văzut că nimeni nu mai are mâini, că nimeni nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
și mai comod; se împing unii pe alții, se bruschează; lanțul de trupuri de pe marginea gropii se clatină mereu, amenințător și sufocant.) GRUBI (Speriat.): Stați acolo! Stați așa! BRUNO: Ce-nseamnă. asta? OMUL CU SACAUA: Ha! Stați aici și bateți câmpii! ORBUL: Adică voi să stați tot timpul pe scenă și noi să nu spunem nimic. Adică noi să stăm în culise, ca proștii... MAMA: Lasă că vă arătăm noi piesă! ORBUL: Adică noi suntem incapabili? Vreți să ne reduceți la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
mâncau și din când în când se uitau una la alta... așa cum ne uităm noi acum... Ce să fie asta? PARASCHIV (Urlă furios și isteric.): Cad. MACABEUS: Atunci m-am ridicat de la masă nemâncat și am luat-o încet peste câmpie... Se făcea că era o câmpie netedă și din loc în loc se vedea câte o jumătate de arbore... Ce să însemne o jumătate de arbore? PARASCHIV (Plânge grotesc, icnește.): Cad. MACABEUS: Dacă nu mă asculți te las și mă culc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
se uitau una la alta... așa cum ne uităm noi acum... Ce să fie asta? PARASCHIV (Urlă furios și isteric.): Cad. MACABEUS: Atunci m-am ridicat de la masă nemâncat și am luat-o încet peste câmpie... Se făcea că era o câmpie netedă și din loc în loc se vedea câte o jumătate de arbore... Ce să însemne o jumătate de arbore? PARASCHIV (Plânge grotesc, icnește.): Cad. MACABEUS: Dacă nu mă asculți te las și mă culc. (Furios.) Te las dracului și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
își revine după câteva zeci de secunde.) Dar ce voiam să vă spun? Peste noapte puteți dormi acolo, în camera de la etaj. Veți fi singur, în tot etajul, veți putea privi de acolo... tot peronul... și chiar mai departe, toată câmpia... E o cameră frumoasă, domnule. Foarte frumoasă. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Mulțumesc, dar prefer... să rămân aici. ȘEFUL GĂRII: O, nu! Ar fi... nu, nu! Știți, n-ar trebui să ne lipsiți de această bucurie... de a găzdui, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
aștept, aș putea zice, încă din copilărie... Poate că pierdusem speranța de a vă mai întâlni, da, poate că... Dar ceea ce-mi spuneți e cu totul fascinant... Și atunci, acele corpuri, oare sunt găsite... din când în când... pe câmpii... sau la marginea drumurilor... acele cadavre chircite... CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Sunt camarazii mei, domnule. Sunt camarazii mei morți din cauza lipsei de ploaie. ȘEFUL GĂRII (Fals revoltat.): Dar e groaznic, e groaznic! Ah, dați-mi voie să vă spun... să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
În fiecare an avem de îngropat... câte anul, câte doi... câte trei... Anul trecut au fost mai mulți. Unii vin și nici n-apucă să spună două vorbe. Ajung aproape morți... Pe alții îi găsim noi, peste tot, înșirați pe câmpie... Nu știu ce dracu’ vi se întâmplă vouă, că muriți așa, ca ciupercile... Da’ cel puțin muriți frumos. Ce-i al vostru e al vostru... CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Și înaintea mea? Cine a fost înaintea mea? HAMALUL: Înaintea dumneavoastră? Păi, a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
te așteaptă și fratele tău, ca să te ajute să mori și tu stai aici și nu faci nimic și mă superi și vrei să plecăm cine știe unde.... Unde vrei să plecăm? Unde? De ce ne amăgești? Sunt sute de gări, pe toată câmpia asta uriașă, sute de gări unde se duc să moară călătorii prin ploaie și tu ai ajuns tocmai aici și nici nu vrei să ne asculți. De ce nu vrei să ne asculți și ne spui atâtea lucruri frumoase pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Expandarea sensibilă a surâsului lui Zoran nu lăsa loc nici unui dubiu: tipul era convins că făcuse o glumă bună. Eram siderat; dacă ăștia nu sufereau amândoi de aceeași formă de nebunie Înseamnă, În primul rând, că filiformul nu bătuse deloc câmpii aseară, si, În al doilea rând, că Îi datoram viața. Mă rog, ordinea ar putea fi alta... Întrebarea era: ce credeau ei că știu? Ce lucru grav și important, care Îi interesa Într-o asemenea măsură Încât nu s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
obligi la justificări de care vreau să mă feresc cu orice preț, inclusiv cu cel al creării aparenței de neverosimilitate a Întâmplărilor. Nu mă interesează dacă mă crezi sau nu, poți să mă tratezi de mitoman, să gândești că bat câmpii - e total neimportant: eu vreau să-ți povestesc, nu să te conving. L-am privit cu interes: să Îndrăznesc sau să-mi văd de treabă? Să! - Îmi dați voie să mă Îndoiesc puțin apropo de ultima dumneavoastră afirmație? Va cer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nu greșeam, accidentele nu erau accidente, după cum bănuisem, fără a avea curajul să merg până la capătul gândului. Alternativa „ceva sau cineva” care Își lua libertatea să intervină În desfășurarea unor evenimente se redusese la jumătate. Dacă doamna psiholog nu bătea câmpii cu grație, speranța Într-un „ceva” abstract și nedefinit care, Dumnezeu știe cum, Își băga coada când ți-era lumea mai dragă, se destrăma, lăsând locul acțiunii personalizate a unor oameni În carne și oase. Nici un fatum, nici o Întâmplare, nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
viață, chiar dacă În timpul ăsta se Îndeletnicesc cu uciderea aproapelui. Sunt patetic, recunosc, mi-a mai spus-o și Roger Howard acum câteva zile. Poate exagerez pe undeva, nu e exclus să dramatizez fără motiv și fără rost sau să bat câmpii, pur și simplu. Asta e. N-aș putea Însă, orice s-ar Întâmpla, să asist pasiv cum niște scelerați pun la cale cine știe ce grozăvii. Dacă am vreun interes În toată isteria asta aflată pe punctul de a scăpa oricărui control
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Întâmplarea și să-ți Închipui că găselnița o să țină la infinit. În țara mea, circulă o vorbă care spune că toate lucrurile se Întâmplă o dată pentru prima oară. Dacă trădătorul nimerește peste un nebun dispus să creadă că nu bate câmpii și că Centrul există cu adevărat, nu se prăbușește toată stratagema voastră naivă cu pretenții de marotă psihologică? - Până acum a funcționat, așa naivă cum e, mi-a replicat, Înveselit subit, Roger Howard. Proba verității, cum spun avocații. Te rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
enervant al profesorului de matematică din liceu, nu-mi prea plăcuseră științele exacte sau, cel puțin, nu În varianta lor didactică din perioada adolescenței -, după ce le-am pritocit, așadar, până mi-au ieșit ochii, a trebuit să admit că bătusem câmpii alandala și pierdusem timpul degeaba. Bătutul câmpilor nu era o problemă, În schimb, pierderea de timp, da, și Încă una a naibii de gravă. Jumătatea de oră disponibilă se Înjumătățise la rându-i, iar eu mă aflam exact În același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ălora cretine. Dacă Încerci grupări, doar o idee mai complexe, plonjezi Într-un labirint probabilistic din care nu te mai scoate nici Dumnezeu Însuși. Eventual, diavolul... Îți dau numai câteva exemple și-o să te convingi imediat că nici nu bat câmpii, nici n-am luat-o pe cărare spre izvor. Puse pe trei coloane, literele vor arăta așa: A C D E L M N R U și cu X rămâi În brațe. Unde Îl plasezi? La coada primei coloane? Perfect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
sale, căci o victorie a roșilor însemna sfârșitul Portugaliei, nu numai al Portugaliei salazariene, ci al oricărei Portugalii independente. Nu cedează la nici un fel de .presiune din partea vechii aliate, Anglia. Și când e nevoie, trimite voluntari portughezi să lupte pe câmpiile iberice, - nu într-un corp separat, ci integrați armatei spaniole. În același timp, ia naștere "Legiunea Portugheză", organizație paramilitară pentru combaterea comunismului. Devenit ministru al Afacerilor Străine, Salazar strânge legăturile cu generalul Franco, al cărui guvern îl recunoaște printre cei
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]