13,563 matches
-
mai multe traduceri, unele în colaborare, publicate începând din 1954, prima carte de autor, monografia Heinrich Mann, îi apare în 1966, urmată de culegerea de studii, eseuri și articole Unde și interferențe (1969), consacrată unor scriitori români și străini (Ion Creangă, I. L. Caragiale, Lucian Blaga, V. Voiculescu, Thomas Mann, Robert Musil, Franz Kafka, Eugen Ionescu, Heinrich Böll, Günter Grass, Max Frisch ș.a.), și de volumul Cunoaștere poetică și mit în opera lui Lucian Blaga (1970). În 1972 se pensionează, iar în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289792_a_291121]
-
Ori vestea incredibilă a fugii actorului Lucian Iancu, director de teatru, deputat în MAN, cu un vapor deturnat, spre Turcia (a fost condamnat la moarte!). Știrea revoltei de la Brașov, în care manifestanții strigau "Jos Ceaușescu!". Arestarea ziariștilor Băcanu, Uncu și Creangă, în 1989 ș.a.m.d. ("Știu că e periculos să am asemenea însemnări și totuși le fac" mărturisește diaristul, la pagina 475). Partea forte a cărții, cred, e cea tristă: căci e o lume tristă, cea a artiștilor. Chiar dacă o
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
fericire). Directoarea este acum o doamnă frumoasă încă, pe care am iubit-o nepermis de mult, cîndva, și am suportat consecințe de care nu vreau să-mi amintesc (oamenii fiind mici...). Revedere, nostalgii etc. Hotărîm să montez un scenariu după Creangă. Și doamna directoare îmi atrage atenția că trecutul trebuie uitat. Aprob, suspinînd... Cunosc aici o altă actriță minunată, pentru care aveam să revin, de multe ori (iar nu intru-n detalii, că nu-i cavalerește). Dar nu despre mine vreau
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Ionescu, de care mă leagă o veche și frumoasă prietenie, m-a invitat să montez un spectacol pentru copii. I-am propus trei titluri: după mici discuții, am convenit că vom face Ivan Turbincă. Era un text (al meu, după Creangă) pe care-l știam pe dinafară, deoarece îl mai montasem la Iași, Cluj și Brăila. Mă duc să cunosc trupa: am picat într-un moment prost în ziua aceea actorii tocmai fuseseră înștiințați că li s-a desfăcut contractul de
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
bazat pe evenimente din istoria Moldovei, este artificial amplificat prin adaosul de întâmplări nerelevante și împovărat de banalitate, de lipsa de substanță a relatării. Prozatorul se află mult mai aproape de reușită atunci când își propune, influențat vizibil de Amintirile... lui Ion Creangă, să refacă atmosfera locurilor unde a copilărit, să readucă din ceața timpului chipuri și peripeții care, într-un fel sau altul, i-au marcat existența. În schițele Cum era să mă fac catolic, Jupânul Toiba, Badea Huștiuluc ș.a. sau în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287363_a_288692]
-
amintiri, impresii de călătorie, mărturisiri. Teatrul este reprezentat doar de At. Mitric, prin comedia într-un act Amintiri. În ce privește studiile de istorie literară, atenția se îndreaptă îndeosebi spre clasici, fiind dedicate numere omagiale lui Mihai Eminescu (5-6/1939) și Ion Creangă (2/1940). Exegeza eminesciană este ilustrată de studii aparținând lui Augustin Z.N. Pop (Reamintindu-i pe Al. Grama și pe Aron Densușianu), Teodor Balan, la care se adaugă un articol postum al lui G. Bogdan-Duică (Eminescu și Rossi), însoțit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286968_a_288297]
-
aparținând lui Augustin Z.N. Pop (Reamintindu-i pe Al. Grama și pe Aron Densușianu), Teodor Balan, la care se adaugă un articol postum al lui G. Bogdan-Duică (Eminescu și Rossi), însoțit de o Scrisoare-ciornă a lui Eminescu. Numărul omagial Creangă conține o serie de materiale documentare aflate în posesia lui G.T. Kirileanu. Totodată, C. Comăneșteanu și Petru Iroaie scriu despre Al. Vlahuță, I.Al. Brătescu-Voinești, M. Sadoveanu. Mai publică studii de istorie literară Aurel George Stino, I.E. Torouțiu, D. Murărașu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286968_a_288297]
-
el, de ce să nu urmeze voința lui Dumnezeu? În timp ce era frământat de astfel de gânduri, făcu drumul înapoi, bătu din nou la ușă, și fără să-i lase timp lui don Terentio să zică oarece, spuse: Provoacă numai necazuri, rupe crengile pomilor, omoară veverițe, iepuri, vulpi; se-ntoarce noaptea târziu acasă sau nu se întoarce deloc, nu ascultă nici de mine, nici de maică-sa, amenință pe cei ce-l enervează. E oare asta lucrarea Domnului? Geronimo, întoarce-te acasă; știu
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
ajunge cine știe unde. Ar fi vrut să afle. Acel pâlc de broscoi îi aprinsese fantezia și ajunsese să atribuie micilor animale virtuți cugetătoare și chiar umane. În timp ce le luau urma, Tommaso și tovarășii lui coborau în hățișuri, loveau tufișurile cu o creangă de măslin și desfrunzeau crăcile. Pe nepusă masă dintr-o groapă, în loc de broscoi, se iviră vipere și șerpi ce se înfulecau între ei. Acel spectacol îngrozitor îi făcură pe copii să încremenească. Încăierarea era serioasă, chiar dacă învălmășeala nu te lăsa
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
utilizează cu scopul de a da o nouă dimensiune liricii românești. În Cenușa unui zbor (1997) poemele într-un vers se construiesc parcă de la sine, dând naștere unor mici bijuterii de o mare muzicalitate și delicatețe („Flori, slovele pe-o creangă, din muguri de nesomn”), în timp ce propriul lirism și-l definește ca „un mugur ce dă fluturi, și-o crisalidă floarea”. El poate fi astfel apropiat de Ion Pillat, a cărui artă poetică o va analiza într-un studiu din volumul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290458_a_291787]
-
versului ca mesaj ce conține potențial un adevăr absolut. Multe „inscripții” se dezvoltă în jurul unui motiv autohton, originalitatea provenind tocmai din capacitatea de adaptare a unei structuri străine la imagini culturale românești. Astfel, Mihail Sadoveanu apare „de dincolo de neguri, sub creanga lui de aur”, în timp ce Voronețul e figurat prin simplitatea arhitectonică, provocându-l pe cititor să vadă aievea „pereții ca și cerul de o singură credință”. Ciclul „axiomelor” cuprinde sentințe construite în jurul unor concepte, noțiuni abstracte și principii științifice, prin intermediul cărora
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290458_a_291787]
-
condamnat nevalorificarea învățăturilor lui Stalin despre încrucișarea limbilor și au criticat în mod direct pe Ceban pentru susținerea în continuare a caracterului slav al limbii moldovenești. Aceștia insistau și asupra clarificării problemei recunoașterii unor clasici „moldoveni de peste Prut”, ca Alecsandri, Creangă sau Eminescu. Urmare a acestor evoluții, la 3-7 decembrie 1951 avea loc o conferință comună a Institutului de Lingvistică a Academiei de Științe a URSS și a Institutului de Istorie, Limbă și Literatură din cadrul Filialei Moldovenești a Academiei de
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
neamului românesc și evident că nu ar fi acceptat nicicum scindarea acestuia prin trasarea unei granițe impuse de-a lungul Prutului. Și chiar forțata constatare a statalității Republicii Moldova din 1359, cu întreruperi, nu face ca Mihai Eminescu și Ion Creangă să nu aibă nimic comun cu Republica Moldova, pentru că, atunci când ei au trăit și au scris, Republica Moldova nu exista. Dezgropând dureri vechi, comuniștii acuză, după mai bine de un deceniu, în ajunul alegerilor din 2004, de evenimentele sângeroase de pe Nistru, pe
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
a instituțiilor cu caracter românesc: liceele care aveau în denumire „româno” au fost silite să își schimbe denumirea, sub riscul neacordării acreditării. În această situație au fost mai multe instituții de învățământ liceal: Liceul româno-francez „Gheorghe Asachi”, Liceul româno-englez „Ion Creangă” și altele. Disputa religioasă în jurul Mitropoliei Basarabiei: un alt subiect esențial care a marcat perioada de după căderea Imperiului Sovietic l-a reprezentat recunoașterea funcționării Mitropoliei Basarabiei. Mitropolia Basarabiei a fost înființată prin hotărârea Sinodului Bisericii ortodoxe Române din 15 noiembrie
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
transformate în carton, donațiile de carte românească provenită de la edituri din București sau Iași, unele în totalitate noi, cuprinzând operele celor mai mari scriitori români, chiar unii dintre cei pe care literatura moldovenească îi revendică, cum ar fi Eminescu sau Creangă, dar și traduceri în limba română a unor mari scriitori ai literaturii universale. Din rândurile de mai sus reiese cu claritate că ultimii ani au înregistrat o ofensivă a curentului ce susține existența unei identități moldovenești distincte de cea a
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
veselul voltairian Pogor cu sistematicul politic Carp, melancolicul Teodor Rosetti cu (pe atunci) humoristicul Iacob Negruzzi, scriitorul acestor rânduri cu militarul autodidact M. Cerchez, tra ducătorul lui Heine, N. Schelitti, cu franțuzitul M. Korné, închisul estetic Burghele cu vârtosul glumeț Creangă, juristul Mandrea cu hazliul Paicu, agerul și recele Buicliu cu sentimentalul Gane, spaniolul Vârgolici cu obscurul german Bodnărescu, horațianul OllănescuAscanio cu liricul ofițer Șerbănescu, tăcutul Tasu cu vorbărețul Ianov, viul cugetător Conta cu poligraful Xenopol, exactul Melic cu „volintirul“ Chibici
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
țesătura seculară a comunității, este o temă junimistă prin excelență. Formula lui Rosetti se în dreaptă către alternativa avansată de Burke la 1791. Ruină a timpului, vechiul arbore social devenise inutil, chiar stricăcios; în loc de a umbri pământul pe care crescuse, crengile lui uscate și frunzișul lui veșted înlătura de la acel pământ și de la sămânța nouă, ce era a i se încredința, influența binefăcătoare a aerului și a luminii. El trebuia dar înlăturat, pentru ca noua cultură să devie cu putință. Totuși copacul
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
cu prilejul aniversării morții sale), Th. Cornel (Expoziția Tinerimea Artistică), Mihail Dragomirescu (Literatura de azi și cea de ieri), Liviu Rebreanu (Modernismul, Ultima lucrare a lui Gorki), Zaharia Bârsan (Ceva despre mișcarea literară din Ardeal), Emil Gârleanu (Cum citea Ion Creangă), V. V. Haneș (București în secolul al XIX-lea). Se publică versuri de D. Anghel și St. O. Iosif (Prolog, Mesajul), Al. Vlahuță, Florian I. Becescu, proză de Mihail Sadoveanu (Poveste de sărbători), Lia Hârsu, Virgil Caraivan, B. Nemțeanu. Se republică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288567_a_289896]
-
1877, adică după un an de muncă neîntreruptă la C. de I., el abandonează munca de redactor și cu încetul gazeta revine la vechiul aspect. Se va publica în continuare literatură aparținând unor scriitori din cercul junimist, proză de I. Creangă și I. Slavici, versuri, unele de V. Alecsandri, și diverse articole consacrate vieții literare. Gazeta pierduse însă mult, deoarece îi lipsea atmosfera intelectuală, îi lipsea patima pentru adevăr și pentru polemica dezinteresată în jurul principiilor și al ideilor mari, pe care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286596_a_287925]
-
Liceul „Nicolae Bălcescu” din Craiova (1965-1969), va absolvi Facultatea de Filologie a Universității din același oraș (1973). Debutează în revista „Ramuri”, în 1967, iar editorial în 1973. Din 1975 este redactor la Editura Eminescu, iar după 1990, conduce Editura Ion Creangă. Debutul, cu volumul Lumină cât umbră, se desfășoară în cea mai mare parte sub aripa învăluitoare a poeziei Constanței Buzea. Inegală, adunând texte cu vârste diferite, această primă carte impune un „univers de diafanități și frăgezimi vegetale, înscriind o sensibilitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286479_a_287808]
-
caligrafiei chineze pare să facă de fapt referire la niște semne picturale: Referirile la greșelile care trebuie evitate apar în această formă sugestivă, cerând ca semnele scrierii să nu semene a „corset de viespe, coadă de șoarece, cap de bou, creangă ruptă, labă de barză“. Rigorile impuse fiecărei caligrafii devin obstacole pe drumul inițierii învățăceilor. Trebuie un exercițiu îndelungat și răbdător pentru a pătrunde tainele pensulei și a face din ea o prelungire inspirată a gândului artistic, în căutarea permanentă a
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
XIX-lea (1978). Primul studiu reconstituie cadrul istorico-literar al apariției și expansiunii modalităților realiste, iar al doilea analizează, în descendența concluziilor de natură teoretică deduse din materialul cercetat anterior, producția literară a unor scriitori de niveluri artistice diferite, de la Ion Creangă, I.L. Caragiale și Ioan Slavici la Al. Vlahuță, de la B.P. Hasdeu la Sofia Nădejde și C. Mille. Înaintea acestor cărți autoarea mai publicase lucrarea Reviste literare de la sfârșitul secolului al XIX-lea (1972), având în atenție publicații simboliste, socialiste și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287523_a_288852]
-
lingvisticii și stilisticii, propunând analize de texte literare în baza metodologiilor moderne (teoria comunicării, semiotică). Un altul, Expresionism și autenticitate în literatura română (1999), readuce în discuție structuri realiste din proza secolului al XIX-lea (B.P. Hasdeu, N. Filimon, Ion Creangă, I.L. Caragiale ș.a.), cărora le alătură modalități fantastice, expresioniste și autenticiste (Mihai Eminescu, Lucian Blaga, Mircea Eliade). Simbol și comunicare în literatura interbelică (1999) luminează tehnici ale comunicării prin simbol în dramaturgia secolului al XX-lea (Camil Petrescu, Lucian Blaga
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287523_a_288852]
-
în pădure și vreți să afișați un panou cu interdicții, urmate însă și de măsuri care se pot lua dacă nu se respectă. Măsurile să fie din cele mai neobișnuite. Ce ați scrie pe acel panou? Răspunsuri: Nu rupe nicio creangă, fiindcă altfel, copacul e va asurzi cu țipătul lui de durere! Nu lăsa gunoaie prin pădure, dacă nu vrei ca acele gunoaie să te ia într-un vârtej și să te ducă departe...! Nu speria păsările pentru că fără cântecul lor
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
singur sac nu Încap. (Când, de exemplu, orgoliile sunt la fel de mari, colaborarea, coexistența devin imposibile, deoarece fiecare Își supraevaluează calitățile sau părerile.) Se vede c-a venit, de n-a mai venit. (Zicătoare culeasă din popor și consemnată de Ion Creangă. Iată cum explică filosoful C. Noica paradoxul din această zicătoare, care are, la prima vedere, aspect de glumă sau de Înțelepciune resemnată: „Ceea ce aștepți să vină - care poate fi fericirea ta de om, sau bună dezlegare pentru tine și lumea
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]