13,575 matches
-
a Nopții furtunoase: Zița nu e atrăgătoare, de asta Țircădău s-a apucat de băut, iar familia Îi caută, cu disperare, un nou soț. Ei bine, „sacrilegiul” meu regizoral a găsit, recent, un punct de sprijin Într-o mai veche montare a marelui director de scenă Ion Sava: pentru Scorpia Îmblînzită a marelui Will, Sava a propus o Catarină trecută, urîtă, și plină de cusururi sufletești; dar nici Petrucchio nu era mai breaz - flăcău bătrîn, chip respingător etc. Morala: nimic nu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
mi vorbește despre sinucidere. Iar eu, care am făcut apologia sinuciderii, Încerc să-l Împiedic s-o facă”(p.91). Citatul deschide drumul spre personajul Ionesco, cu nimic mai prejos celor din piese... În fine, teza trece În revistă și montări importante al pieselor dramaturgului, descriind, sumar, idei regizorale și scenografice, plus unele contribuții actoricești. În vederea publicării, propunem autorului tezei prescurtarea titlului ei și scoaterea ideilor/citatelor care se repetă (un exemplu: la pagina 206 același citat se reia după cinci
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
ideilor/citatelor care se repetă (un exemplu: la pagina 206 același citat se reia după cinci rînduri, dar poartă numere de subsol diferite - 249,250). Apoi, propunem ca la capitolul final - spectacolele Ionesco, să fie amintite, măcar În treacăt și montările regizorilor români, unele din ele remarcabile (cele semnate de Valeriu Moisescu, Liviu Ciulei, Lucian Pintilie, Crin Teodorescu, Victor Ioan Frunză, Tompa Gabor, Alexandru Dabija, Horațiu Mălăele ș.a.). Autorul tezei Îl citează, În treacăt, doar pe Lucian Giurchescu. Bovarismul. Jocurile ficțiunii
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
aș fi scriso eu, aș fi scos biet... Criticilor de teatru tineri le-aș propune ca motto al scrisului lor, un citat din Tudor Caranfil : ”Am conceput Întotdeauna exercițiul critic ca pe un spectacol”. În fond, și regizorul face, În montarea lui, exegeză : de ce n-ar Încerca exegetul, regie? (fiecare, pe scena lui, evident). Dintr-un articol dedicat lui Nicolae Bălcescu, aflu că marele nostru istoric devenise...agent englez, prin mijlocirea marii actrițe Rachel. Hm! Ce subiect teribil, năucitor chiar, a
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Dra Butterfly (1940), a prelucrat Chirița (1942); au urmat Țara fericirii (1945), Al 8-lea păcat (1946 - despre Pamfil Șeicaru), Madona (1947), Profesorul de franceză (1948), Geamandura (1950) etc. Chirița am văzut-o pe scena Naționalului, prin 1970, Într-o montare excelentă (Horea Popescu), cu o scenografie de zile mari (soții Boruzescu). Țara fericirii mi-a plăcut prin pirandellism. Iar la Geamandura am fost alături de Paul Stratilat (eram elevul lui, la Școala Populară de Artă), la Constanța, cînd o monta Într-
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
rămîne modern, actual, plăcut la lectură și agreabil de urmărit pe scenă. A creat roluri nemuritoare și a bucurat spectatorii decenii la rînd. Iar Titanicul..., alături de Gaițele, Take, Ianke... și Steaua fără nume, va mai genera, desigur, noi și noi montări destinate publicului de comedie. CÎnd era pe moarte, Dumas Tatăl - care cîștigasen viață bani, nu glumă - mai avea În buzunar doar 2 franci, adică suma cu care venise-n Paris, cu 50 de ani În urmă. „Imaginați-vă! Am trăit
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
am citit, cîndva, o cronică a scriitorului În care-i mulțumea tovarășului ...Dej pentru că teatrul românesc e valoros. Dar și Molière Îl flata pe Regele Soare. Nu-i mai puín adevărat că marele teatrolog, după 1970, a susțínut, cu curaj, montări riscante, acuzate de „dinozauri” și activiști (Lear, Revizorul), a urmărit, infatigabil, pe harta țării, spectacolele tinerilor regizori, a organizat festivaluri și colocvii care nu erau deloc pe placul politrucilor (multe desființate ulterior, pentru că nu respectau „linia partidului”). Era un om
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
publice caiet program... Noica despre pantomimă: „Este forarea tăcerii umane”. Frumos, nu?... Citesc În suplimentul cultural al Adevărului literar...o cronică la un spectacol băimărean al lui Afrim. Cum cronicarul susține că merită să pleci pînă la Baia Mare ca să vezi montarea, Îmi zic că o fi ceva de capul ei. La finalul lecturii Însă, mă trezesc descumpănit : nu fiindcă n-aș cunoaște obsesiile regizorului, ci pentru că nu mi-e clar de ce le exersează tocmai pe Jocul de-a vacanța! Recenzentul crede
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
lcuol lor”... De aceea, Îmi plac experimentele de tip Albă ca zăpada cu ...cuvinte inexistente (cum am văzut la Cluj). Citesc În România literară două pagini de revistă, semnate G.Banu, despre Sankt Petersburg, unde a văzut două spectacole. Despre montări Însă, nu-s scrise decît șase rînduri; restul, despre oraș, istorie, clădiri, aur, Dostoievski ș.a. Trăiesc un sentiment Împărțit : admirația pentru arta conexiunii lui Banu, dar și decepția creată de ignorarea artei spectacolului...Să se fi plictisit, marele teatrolog, de
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
parte, alături de un re prezentant al Iranului Behrouz, o doamnă din Peru Miryam și un algerian Ahmed) : zilnic, șase reprezentații, În trei spații teatrale diferite, Între care trebuia să fugim ca disperații, ca să nu Înceapă fără noi. Zilnic, discuții asupra montărilor vizionate. Masa și, la ora 24, culcarea. Dimineața, la ora 8, trezirea. Șapte zile teribil de obositoare, dar minunate, sub aspect profesional. Am apucat să mă plimb abia În a opta, după terminarea competiției... Am văzut lucruri interesante, am cunoscut
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
minunate, sub aspect profesional. Am apucat să mă plimb abia În a opta, după terminarea competiției... Am văzut lucruri interesante, am cunoscut oameni importanți, am Învățat să fac și un altfel de teatru. Mi-au plăcut teribil cehii (Facerea lumii - montare excepțională, de umbre animate, În care corpurile interpreților , impecabil armonizate, se metamorfozau În gîndaci, dinozauri, girafe Adam, Eva, Șarpele, Diavolul etc.); un suedez, Staffan Björklund ( Bătrînul și măgărușul - one man showul unui octogenar de-o incredibilă vivacitate & ingeniozitate, În care
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
cîntăreții , dansatorii și figuranții Într-un spectacol clasic de operă. Ceea ce au realizat iranienii a stîrnit admirația tuturor participanților la concurs : era o muncă grea, o orchestrare impecabilă a grupurilor de personaje, o mînuire de excepție (chiar dacă, pentru gustul meu, montarea avea lungimi impardonabile, datorate muzicii). În marea piață a orașului, mereu plină de turiști, din toată lumea, agasant de supra populată, treceau zilnic niște irlandezi crazy, care purtau pe umeri busturi de marionete uriașe și intrau În relații diverse (În general
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
diletantism greu de egalat. Am Întrebat-o pe una dintre organizatoare cum se explică prezența unor spectacole modeste la un așa de mare festival : mi-a răspuns că mulți dintre participanți au trimis pe DVD doar cîte două minute din montări, deci, vizionarea lor nu putea fi concludentă. La Praga m-am reîntîlnit și cu trei absolvenți din România - cu două dintre actrițe am avut și eu plăcerea să lucrez, În teatru, cu ani În urmă : revederea mi-a produs o
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
dintre afișe, am descoperit o nouă funcție artistică : expertiza. Asigurată, În cazul acelui spectacol, de Radu Macrinici. Sigur că Macrinici poate asigura, În teatre, fel de fel de expertize; Întrebarea e alta : În ce-ar consta respectiva activitate, În cadrul unei montări cu Faust ? Și de ce un regizor ca V.I.Frunză, expert În teatru, mai are nevoie de un expert suplimentar? Poate vom afla, cu timpul, chiar... din Timpul... A propos de pasiunea mea pentru vechi documente teatrale : țin minte că băiet
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Înjura, autorul cu o vilă se alegea... Ce să alegi Între valoare și bani? Desigur, valoarea lucrativă... Dar există și o inerție a succesului : cînd era Săraru director la Teatrul Mic, orice spectacol scotea, era socotit un succes (la grămadă, montări importante și spectacole sărăcuțe pe texte de D.Bobircă, Fl.N.Năstase, ori Th.Mănescu). Orice și oricum ar monta azi Hausvater, Andrei Șerban, Afrim, Măniuțiu, Dabija, Tompa, Bocsardi sunt socotite succes, aprioric, evaluarea fiind dictată tocmai de inerția victoriei
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
ca actorul ...să aibă oroare de succes imediat și „să se abolească obișnuința grotescă a aplauzelor, care pot servi drept barometru elocinței parlamentare, nu valorii!”. E adevărat. Dar nu am detectat, pe aceste tărîmuri, histrion frigid În fața aplauzelor. Deși, există montări tulburătoare, după care parcă, nu se mai cade să bați din palme... Fiecare cu succesul la care are acces : deci, nu vorbim toți despre același concept. Succesul, cred eu, are nevoie de manager și șansă, nu doar de talent. Dar
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
de manager și șansă, nu doar de talent. Dar s-au văzut cazuri În care au ajuns primele două... „Lasă Întotdeauna un mic loc greșelii” (proverb chinez). E valabil și pentru marile spectacole. Revizorul lui Pintilie, spre exemplu, era o montare de geniu. Dar...colcăia de greșeli! Sau Macbethul lui Ciulei... Pe cînd mii de montări „perfecte”, ne adorm... Într-un trib din Alaska, măștile se ard, după ceremonie. Oare de ce? Și deși zona e plină de urși, nu se confecționează
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
au ajuns primele două... „Lasă Întotdeauna un mic loc greșelii” (proverb chinez). E valabil și pentru marile spectacole. Revizorul lui Pintilie, spre exemplu, era o montare de geniu. Dar...colcăia de greșeli! Sau Macbethul lui Ciulei... Pe cînd mii de montări „perfecte”, ne adorm... Într-un trib din Alaska, măștile se ard, după ceremonie. Oare de ce? Și deși zona e plină de urși, nu se confecționează acolo nici o mască de mor mor! Hm... După ce am băut coniacul Escu, vinurile Conu Alecu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
cîteva drumuri cu microbuzul, Iași/Tulcea. Nostim e că, după ce treceam cu bacul, cu 30 de km. Înainte de Tulcea, primeam smsuri ciudate, gen „Bine-ați venit pe teritoriul Ucrainei!”. Le păstrez cu sfințenie, fiindcă dă bine-n CV să ai montări În țări străine... Am montat la Iași o premieră absolută: Tango În fum de țigare... O comedie tragică despre dragoste și moarte, despre fidelitate și trădare, plasată În „micul infern” conjugal. Mitul lui Don Juan este adus În zilele noastre
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
vorbit mereu de o tradiție Caragiale, În țara noastră: pe bună dreptate! Dar cine mai poate spune azi, categoric, asta sau ailaltă e tradiția Caragiale În România ultimei jumătăți de secol? Nimeni! Se știe, există o tradiție a travestiului, În montările Caragiale: Efimița a fost jucată de bărbați ( bărbați care Încercau să treacă drept femei, precum Birlic!), iar Spiridon, Încă de la premiera absolută, era Întruchipat de o femeie (vezi Aristizza Romanescu). Bun. PÎnă aici, totul e-n regulă. În fond, și
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
ci una care să se dea...bărbat. Ce ne facem Însă cu regizorii care deturnează sexul eroilor, inversîndu-l: știm că lui Zoe i se cere să fie bărbată, dar chiar e nevoie de un actor În rolul doamnei Trahanache? Nevăzînd montarea clujeană, nu răspundem, ci ne mulțumim să Întrebăm. Știm că la Galați, recent, Conu Leonida a fost interpretat de trei actori. O fi avut vreo noimă? În fine, mă Îngrijorez cînd aflu că Pristanda devine...doamnă (la Pitești), cînd Cațavencu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
existența ei caracterială (Aurora Leonte) » ( Valentin Silvestru, Teatrul, nr.10-11/1994). În stagiunea 1995/1996, găsim referințe despre un spectacol ratat, tocmai la Turda, de către un tînăr regizor și matur actor - Marius Oltean. Poate nu am fi luat În discuție montarea, dacă tocmai comentatorul ei, nu ar fi folosit un limbaj caragialean, În rezumarea impresiilor : Gramofonul cîntă De ce mă amăgești ?, cetățeanul privitor și plătitor se-ntreabă la fel. Mai bine puneam banii În buzunarul celălalt, și ziceam că ne-am dus
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
martie 1996). La Nottara, tot acum, Dan Micu reia Noaptea..., cu o distribuție tînără, În care femeile aduc un joc modern, surprinzător nu o dată : ne gîndim la Crenguța Hariton (Veta) și Clara Vodă (Zița). O noutate : mai apare În această montare un personaj feminin, CÎntăreața - jucat de Andreea Măcelaru. 1997 : la Naționalul ieșean, Sorana Coroamă Stanca vrea să arate că În D-ale... lumea « nu e atît de murdară și nici atît de mizerabilă cum ne-o dezvăluise Lucian Pintilie. Actuala
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Mircea Cornișteanu propune a patra versiune a Scrisorii..., pe scena craioveană. Zoe era Adriana Moca - « evoluează motivat, cu o bună intuiție a psihologiei personajului și cu farmecul propriu vîrstei actriței ». Deși viziunea repeta concepția mai vechea a regizorului, asupra capodoperei, montarea aduce ceva vou În decor - acțiunea se desfășoară În grădină, nu-n salon ; și aici, statuile Înaintașilor sunt folosite cu haz, zice tot cronicarul Ion Parhon (Teatrul, nr.10/1997). Tot În 1997 : un spectacol studențesc, semnat Radu Nichifor, propune
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
zice tot cronicarul Ion Parhon (Teatrul, nr.10/1997). Tot În 1997 : un spectacol studențesc, semnat Radu Nichifor, propune o idee valabilă, În privința Vetei : e gata să-i cedeze și după ce ce realizează că e vorba de o Încurcătură ! O montare generos comentată de critică a fost, firește, Noaptea lui Mihai Măniuțiu de la Odeon, din 1998 ; pe lîngă propunerea regizorală personală - se demonstra că-n Caragialia domnește vidul, unul imens și fără scăpare - au existat și « surprize » În distribuirea rolurilor feminine
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]