13,489 matches
-
că era madam Gina, a ținut să facă un rezumat al atitudinii mele: "Depravatule!" Eram pe drumul cel bun, carevasăzică: mă mențineam în piscul topului. Numai Nineta, fumând ca de obicei, calmă, nu vărsa lacrimi și se întreba care dintre purtătorii de sicriu îi va lua locul mortului, că doar n-o fac ei pe groparii televizați doar de amorul artei. Eu nu pricepeam nici în ruptul capului cum Dumnezeu poți lua locul unui mort, dar admiram atitudinea eroică a Ninetei care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
mort, dar admiram atitudinea eroică a Ninetei care, în fața morții, iată, nu se dădea bătută, nu lăcrima, nu se văicărea. Și-n vreme ce ninetistele vorbeau despre eroul mort ca despre Făt-Frumos din lacrimă, Nineta întreba obsesiv, scrutându-i pe purtătorii de sicriu: "Care dintre ei îi va lua locul?" Și după ce ninetistele au plecat cu batistele înlăcrimate, în timp ce Nineta strângea cafelele și o afurisea pe Gina, nesimțita care iar a stins, ca o țoapă ce e, țigara în ceașca de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
să cânți, în tot acest timp, faunei și florei marine, protestând astfel împotriva sechestrării lor într-un mediu care, potrivit opiniei tale, nu poate fi numit altfel decât un adevărat gulag. Dar nu și-au dat seama că tu ești purtător de valori protestatare decât atunci când, la ieșire, ai afișat un banner pe care era scris un citat din Benttham: Întrebarea nu este: Pot ele raționa? Nici: Pot ele vorbi? Ci: Pot ele suferi?" Le-ai dat ceva de lucru ziariștilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
și șterge pantoful cu un prosop. Zice: "Fitness complet, până la cip-cirip sau somn adânc". Nu cred că-i place meseria. E puțin scârbit. Cred c-ar vrea să fie sultan; cu harem de harem"... Ninetistele, din nou cu pudoarea la purtător. Descoperă un nea Onuț nou. Mama toarnă vin în pahare... Dumnezeu să-l ierte... Că bun om a mai fost! Dumnezeu să-l ierte... Prietenii devotați s-au întors repede, aduși de mașini cu girofar. Au venit mai mulți. Pe lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
spațiul strâmt al unui homo aplaudacus. Avem doar repere de homo aplaudacus. Dar dacă după criteriul volumului aplauzelor agorei trebuie să ne rostuim mereu viața, de ce nu ne cumpărăm fiecare câte un decibelometru să avem mereu un decibelometru oficial la purtător! ca să stabilim chiar și ierarhiile sociale după înregistrările acestuia? Mi-ar fi plăcut să plâng, noaptea târziu, lângă pătuțul unui copil de-al nostru, care avea febră. Mi-ar fi plăcut să nu închid un ochi, seara târziu, până când nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
mare dragoste, Lili mi-a strecurat în buzunar bani pentru bomboane. Puteam îndulci tot cartierul... Salut, salut, am înțeles că ești mort după mușcate... Era domnul sportiv. Mustață tunsă la șubler, pantofi văcsuiți, Sportul popular oleu, e citit omu'! la purtător, la vedere, zâmbet în dungă; ce mai tura-vura, parcă era desprins din telenovelele cu Isaura... Și de unde ai pasiunea asta pentru mușcate?... Joc la mica fandosea, dau a înțelege că sunt croit pur și simplu din naștere așa; nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
nouă monedă pe care i-o punea în palmă un cowboy curios, sugerându-i că pentru informațiile pe care le dorea mai trebuia să curgă mult bănet... Sportivu', cum am zis, nici el prost; bașca intelectual cu Sportul popular la purtător. Ba chiar cred că văzuse și el faza din filmul cu pistolari. Umblă iar în vistierie, face foșneală de două albăstrele și mă face ființă vorbitoare; cu gesturi. Trag un fermoar invizibil peste gură. Omul e de-al casei. Are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Maria, fiica răposatului Petru Șchiopu voievod, cu tot ceea ce are sfânta mănăstire, cu sate, cu iazuri, și mori, și vii, și prisăci cu stupi și țigani, acolo unde se slăvește în lumea întreagă, la cetatea Ierusalimului... unde este cârmuitor și purtător de grijă chir Theofan slăvitul și marele patriarh al Ierusalimului”. De aici înainte pornește “ucazul” despre care am pomenit: “De aceea, rugătorii noștri călugării care vor locui... în această... sfântă mănăstire Galata să socotească despre venitul care vine într-un
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Maria, fiica răposatului Petru voievod, cu tot ceea ce are sfânta mănăstire, cu sate, cu iazuri, și mori, și vii, și prisăci cu stupi și țigani, acolo unde se slăvește în lumea întreagă, la cetatea Ierusalimului... și unde este cârmuitor și purtător de grijă chir Theofan slăvitul și marele ptriarh al Ierusalimului”... ― Decăderea și sărăcirea mănăstirii Galata s-a produs doar în 34 de ani (1584, anul zidirii de către Petru Șchiopu voievod, și 1618, anul închinării la “cetatea Ierusalimului” de către Radu Mihnea
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
mistreți au pornit,unul lângă altul, pe urmele necinstiților pușcași. Mergeau fără grabă, discutând:și dacă acțiunea nu ne reușește, ce ne facem? Fii serios. Cum să nu ne reușească?! Am auzit de la un iepure că unul din cei doi purtători de arme de vânatoare trage atât de prost, încat, la o partidă de urecheți, în iarna trecută, la una din bătăi, a ochit la rădăcina unui arbore și a lovit în vârful lui. și eu am auzit de la cumătra vulpe
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
erau, au reușit să se adune, încropind o majoritate. Care, mai încolo, s-a și mai consolidat, încât, a reușit să pună căpăstrul pe capul celorlalte entități politice. Pe mine, dracii dracilor, m-au ademenit să le fiu propagandist. Adică, purtătorul de cuvânt, mai precis, mâncătorul de... Dar, hai, să trec și peste asta! Treci-treci, Capdelemn Parpalea, dar, concomitent, îți trec și ție anii, iar, odată cu aceasta, cei de pe lângă tine se trezesc, deodată, bogații bogaților, pe când, tu, rămâi săracul săracilor. Dintr-
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
cu vârfurile aripilor, și un peștișor sări afară, urmărind, poate, o muscă, sau ferindu-se, poate, de un alt pește mai mare. Cercetă urmele lăsate în nămol. Fuseseră patru iar, printre ei, și cel pe care îl cunoștea drept Kano, purtătorul celei mai lungi sarbacane din tot ținutul. Călcătura lui era inconfundabilă, urma aceea diformă nu se asemăna cu nici o alta. De ce acest mister? De ce să vină noaptea, să se așeze ca să-l privească, să mănânce ceva și să plece fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
mlaștină. Încă șiroind, îl atârnă de o creangă înaltă, la umbră, foarte la vedere pentru cineva care ar străbate acea potecă presărată cu urme recente. Între atâtea urme, le descoperi lesne pe cele ale lui Kano, cel cu picioarele diforme, purtătorul celei mai lungi sarbacane din tot ținutul. Se urcă în caiac și porni pe drumul de întoarcere. Când intră în colibă, găsi atârnând de o grindă o maimuță mică, jupuită de piele și vânată de curând. Cineva îi întorcea darul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
dar a fost în zadar. El luă o bucată de săpun și se duse să se scalde în lagună. Pe când se săpunea, își aminti ceva ce citise odată despre nume: „Pentru primitivi, numele nu este doar ceea ce îl distinge pe purtător. Numele este dublura persoanei lui și acolo unde este numele, este și persoana. Cel care cunoaște numele unei persoane are putere asupra ei și dispune de ea după bunul său plac. De aici, faptul că multe ființe primitive - și multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
pe hîrtie: Denn Orpheus ists. Seine Metamorphose in dem und dem. Wir sollen nicht mühn um andre Namen. Ein für alle Male ists Orpheus, wenn es singt... Degetele ascundeau restul poemului. Era ca și cum tînărul acesta adormit ar fi fost singurul purtător de violență din lume: cînd dormea, pacea domnea pretutindeni. Sub privirile lor intense, Hilfe se trezi. Oamenii se trădează În clipa cînd se deșteaptă; cîteodată se trezesc cu un strigăt de spaimă, dintr-un vis urît, alteori se răsucesc pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
pe toată suprafața pielii - oferind astfel, În materie de plăceri, senzații erotice noi și aproape inimaginabile. Alți critici - probabil cei mai profunzi - se concentrau asupra faptului că În noua specie creată pe baza lucrărilor lui Djerzinski, toți indivizii ar fi purtătorii aceluiași cod genetic; un element fundamental al personalității umane avea așadar să dispară. Hubczejak răspundea cu pasiune că această individualitate genetică de care, printr-o răsturnare tragică, suntem ridicol de mândri, e tocmai sursa celor mai multe dintre nenorocirile noastre. Ideii că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
rămășițele arse, și când iarba a izbucnit cu furia și lipsa de scrupule specifice vegetației, scheletul Alfinei a fost acoperit cu degetele verzi ale firii, ca și cum n-ar fi existat nicicând o zvârlugă carosată grena, capabilă să fure mințile oricărui purtător de motor. Doar Fauvé, bietul, n-a putut s-o uite. Circulă. Bău din cupa amarului, se privi În oglinda a mii de kilometri cenușii, pe care i-a așezat treptat Între el și craterul Îngropat de buruieni ca pe
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
toate odată. Atacau prin aer, pe apă și pe uscat, cu ghearele Înfipte În perii animalelor, agățate de aripile insectelor, ca și cum rostul fiecărei specii din spectrul vizibil n-ar mai fi fost să-și ducă propria existență, ci să devină purtătorul unei alte existențe invizibile, distrugătoare de vieți, virusuri și bacterii nemaiîntâlnite, ale căror asalturi din interior nu mai puteau fi contracarate și de care era imposibil să te ferești, pentru că erau, practic, peste tot. Era un atentat terorist În care
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
din interior nu mai puteau fi contracarate și de care era imposibil să te ferești, pentru că erau, practic, peste tot. Era un atentat terorist În care omul era singurul vizat, celelalte forme de viață aflându-se doar În postura de purtători sau de gazde, dar cum să demaști, cum să preîntâmpini, cum să smulgi mărturii când ai de-a face tocmai cu necuvântătoare? Nu ieșeai bine din casă, și un agent patogen te Întreba de sănătate. Vă amintiți, poate, de vremurile
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
și pe respectabilii mei colegi, bolilor nu li se spune și „afecțiuni“? Nu există, poate, nici un termen mai potrivit pentru a desemna legătura intimă care apare Între om și teroristul invizibil, cuibărit În interior, un fel de Sindrom Stockholm la purtător. În vremurile acelea apropiate de cele din urmă, o septuagenară din Idaho s-a măritat cu bacilul Perez, declarând că niciodată nu s-a simțit atât de plină de viață decât atunci când mititelul În formă de bastonaș Îi ciugulea tandru
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
poate că fratele dumitale chiar l-a avut: e mare lucru să mori pentru așa ceva. Asta nu înseamnă că neapărat ideea a fost bună. Chiar limitate la cuvinte, disputele distrug și, cum ideea se află într-un individ, acesta, ca purtător al ei, poate muri. După ce și-a lăsat fără suflare propriul ostaș, o idee cu capul spart se retrage în alți luptători. N-am văzut idei cotonogite care să nu fi fost în stare să se înalțe iar. Însă, cînd
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
normele unei civilizații cu care nu erau obișnuiți. Au reacționat în consecință. Să nu confundăm mizeria cu primitivismul: prima e degradare, celălalt, o veche civilizație care n-a evoluat. Cînd distrugi o astfel de civilizație, îi distrugi, împingîndu-i în mizerie, purtătorii. În apartamentele repartizate, nomazii au trăit o degradare a propriei civilizații, de aceea ei s au străduit s-o amelioreze. Iată unul dintre efectele revoluției. Oricît de veche și oricît de neacceptabilă ar fi ea, prefer civilizația care și-a
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
burduf împuțit e om civilizat. Oricum, mai mult decît cosocietarul nostru mutat la bloc care mănîncă, se îmbracă și trăiește din gunoaiele unei civilizații pe care n a creat-o el. În loc ca, prin abrutizare, să silească la adaptare pe purtătorii unor vechimi, noua orînduire ar fi trebuit să-și făurească propria cultură. Inventînd cu consecințe imprevizibile reguli, omul a creat un mod de supraviețuire care a ucis forme ce-ar fi trebuit salvate măcar atîta vreme cît rezistau supraviețuitorii lor
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
slăbănoage în spatele ferestrelor marilor clădiri ale municipalității, în căminele muncitorești. Cuiburi de mitraliere. Cortina istoriei, croită din unul și același material, e sfâșiată și crapă ca un pepene copt: aici cei deposedați de drepturi, dincolo cei lipsiți de ele. Iar purtătorii de cuvânt ai justiției se țin departe de împușcături și manevrează șomajul și drumul pe care‑l ia avuția națională, drum ce sfârșește în întuneric, pentru a ieși curând iar la lumină, sub forma unui război mondial. Trag cortina de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
de piei ca cele ce prindeau vântul pe luntre - numai că, totodată, pusese de se scrijelise pe ele semnul lui Kron, așa ca să vadă cu toții cine eram noi. - Ridicați-l pe Kron, să-l vadă răzvrătiții, am poruncit și, toți purtătorii de piei le ridicară drept În sus, numai că abia le țineau din cauza vântului ce bătea tot mai tare dinspre Miazănoapte. - Vezi, nu care cumva să se Înmoaie vreunul, i-am strecurat lui Barra, mai ales când am auzit mormăielile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]