2,051 matches
-
se trezesc și zânele îi urmăresc Tiptil, tiptil, tiptil, Cu pași ca de copil Ajung acolo acum În peștera de lângă drum. Și tot tiptil, tiptil, Ajunseră de-ndată Lângă o cavernă minunată După această cavernă misterioasă Urmă o altă peșteră întunecoasă. Și tot așa mergând pe drumul spus Când la lumină când pe ascuns Găsiră o căsuță strălucitoare În care - cine crezi că locuia oare? Desigur lupii! Ce-au făcut când au ajuns Tiptil, tiptil, tiptil... Prima zână, A doua, apoi
ZÂNELE ŞI LUPII de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1247 din 31 mai 2014 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_1401557868.html [Corola-blog/BlogPost/350600_a_351929]
-
Am utilizat o mașină de scris personală, marca Erika (RDG), mergând să i se verifice anual caracterele la circa de miliție din cartier, pe un text standard, de condamnare a imperialismului. 2. Am dactilografiat articole și în timpul iernilor friguroase și întunecoase, la lumina unui bec auto (se întrerupea curentul peste noapte), conectat la bateria adusă în casă (circulația vehiculelor proprietate personală era oprită pe timp de iarnă), eu fiind echipat cu mănuși subțiri de la mama, fes gros, cojoacă pe spinare și
UN FRAGMENT DIN EPISODUL “HOUSTON 1988”, AFLAT ÎN VOLUMUL “CĂLĂTORII ŞTIINŢIFICE ÎN AFARA EUROPEI” (1988 – 2015) de DAN MIHAI ȘTEFĂNESCU în ediţia nr. 2100 din 30 septembrie 2016 by http://confluente.ro/dan_mihai_stefanescu_1475252814.html [Corola-blog/BlogPost/362523_a_363852]
-
digurilor de protecție de la port, îndreptându-ne spre stațiunea Venus, vom vedea toate stațiunile, de la Olimp până la Vama Veche, ca o ghirlandă de steluțe galbene și sclipitoare. Norii acopereau întregul cer. Nici o stea nu reușea să se strecoare prin perdeaua întunecoasă și prevestitoare de furtună. Speram ca luna palidă să-și facă apariția firavă pe bolta întunecată, prevestitoare de evenimente rele, să ne călăuzească pe direcția bună. Trăgeam tăcuți de vâsle. Eu și fratele mai mare cu patru ani și jumătate
POVESTIRI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1246 din 30 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1401449506.html [Corola-blog/BlogPost/342353_a_343682]
-
mai fi așa de încăpăținata și mai dute pe la mama și adă-i aminte să meargă să vîndă porcul și să se grăbească cu cumpăratul verighetelor. Vezi să nu uiți de sfaturile mele, pe unde te duci - mai ales locuri întunecoase, sau singuratice - și mai ales seara, vezi că pe la șapte - la cinci e întuneric... 14.12.1987 ...Te iubesc mult, si poate merit să mă cerți pt. felul cum m-am comportat, dar nu cred că merit să mă necăjești
PETITIE CATRE VREMURILE ODIOASE XIII de SORIN ANDREICA în ediţia nr. 1273 din 26 iunie 2014 by http://confluente.ro/Sorin_andreica_1403773229.html [Corola-blog/BlogPost/370980_a_372309]
-
litoralul, pentru a însoți stolurile de păsări migratoare. Doar acum trei ani a mai fost un asemenea ger năpraznic, când marea a înghețat la mal peste două sute de metri spre larg. Noaptea se apropia de întâmpinarea zorilor. Era o noapte întunecoasă, fără stele, fără posibilitate de orientare. Doar licăritul slab al becului de veghe de la stațiunea meteorologică de lângă hotel mai arunca o scânteie de lumină spre cârdul de lebede înghețate. Zorile începeau să-și facă apariția. Situația era dezolantă. Valurile se
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1242 din 26 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1401097469.html [Corola-blog/BlogPost/341563_a_342892]
-
pe vremea împăratului Teodosie. Doar că aceste mănăstiri au fost în timp pustiite de hoardele năvălitorilor. Petru Athonitul, plecat de la Roma din porunca Maicii Domnului apărută în visul lui, a gasit muntele pustiu. El s-a adăpostit într-o peșteră întunecoasă plină cu tot felul de târâtoare otrăvitoare, pe care le-a dat afară cu rugăciunea sa, fără luptă sau foc ori altceva. El s-a hrănit cu ierburile ce creșteau în apropierea peșterii. Mai târziu a primit hrană cerească, o dată
MUNTELE SIHAŞTRILOR (2.) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 927 din 15 iulie 2013 by http://confluente.ro/Muntele_sihastrilor_2_marian_malciu_1373890770.html [Corola-blog/BlogPost/364251_a_365580]
-
are conștiința efemerității lucrurilor și nu se poate amăgi cu „briliantul viselor” care ascund nenumărate răscruci, „împovărate cu Viață, durere, eșec, triumf, Moarte...” În spatele fiecărui cuvânt stă de veghe teama de ceva necunoscut, teama de a nu rătăci prin labirintul întunecos al iluziilor... Înzestrat cu o imaginație fecundă caută sensuri dincolo de lucrurile palpabile, sperând să rătăcească( într-o bună zi...) în „vibrația particulelor Universului”... „Dragostea supremă”este cea care i-ar putea aduce liniștea mult visată, ar umple de culoare și
VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1515 din 23 februarie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1424644518.html [Corola-blog/BlogPost/379249_a_380578]
-
Le văd, le simt și le ascult... Tot ce te rog, e , Doamne, să ai milă Când voi goli paharul, să ai acolo- o grilă Prin care să ții cont de partea luminoasă Ce o arăt lumii, nu de cea -ntunecoasă Sunt semne la tot pasul, a început sfârșitul Pot să zâmbesc pierdut, ne cheamă infinitul. Sau să mă fac că nu- nțeleg mesajul? Aicea pe pamant a încetat mirajul... Și totuși, fie- ți, milă, Doamne, Mai lăsa- ne să ne
SEMNE... de DANIA BADEA în ediţia nr. 1991 din 13 iunie 2016 by http://confluente.ro/dania_badea_1465814521.html [Corola-blog/BlogPost/378790_a_380119]
-
Toate Articolele Autorului De mirare că românii zilelor noastre, cu destinul lor atroce și cu istoria lor pusă pe șotii nimicitoare, încă mai au idealuri! Căci nu-i de ici-de colo să străbați lungul și întortocheatul tunel al atâtor veacuri întunecoase, ca mai la urmă (într-o mână cu crucea răbdării și resemnării, iar în cealaltă cu candela plăpândă, dar mereu vie, a speranței de mai bine) să mănânci coliva tuturor celor trei imperii megieșe, care de care mai hapsân și
IDEALURILE DE AZI ALE ROMÂNILOR de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 960 din 17 august 2013 by http://confluente.ro/George_petrovai_idealurile_d_george_petrovai_1376727019.html [Corola-blog/BlogPost/364788_a_366117]
-
creație al poetului. El depășește dimensiunea telurică, se unește cu spațiul cosmic, ondulează regretul și îl coboară în sufletele oamenilor. În inima lui am putea crede că există două fonduri: luminos, care se revarsă în mediu prin licăririle ochilor și întunecos, care vuiește prin voce în unde sonore, perturbând existența. Orice vibrație rezultă din melancolie și distruge în poezia bacoviană normalul, transformându-l în regret. Regretul este tocmai taina funerarului pe care îl adâncește în lumesc: O femeie în doliu pe
FUNERAR ŞI SENS AL REGRETELOR ÎN SCÂNTEILE GALBENE BACOVIENE de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 694 din 24 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Funerar_si_sens_al_regretelor_in_scan_stefan_lucian_muresanu_1353778341.html [Corola-blog/BlogPost/351343_a_352672]
-
vârfurile groase, crestate pe margini ce dispăreau lățindu-se către sol, dincolo de raza privirilor în adâncimile unduioase ale lanului. Înaintau în coloană, asemeni unui front de asalt. Priveam și mă minunam de perfecțiunea simetrică a crestelor mișcătoare de un verde întunecos, lucioase, neînțelegând încă de unde crescuse teama-n privirile tale și în alergarea haotică a grupurilo de fugitivi, prin labirinturile tăiate în coastele lanului nesfârșit. Le ghiceam doar existența din mișcarea spicelor înalte și din murmurul asemeni vuietului îndepărtat al unui
VIZIUNEA TERORII de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2113 din 13 octombrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1476385935.html [Corola-blog/BlogPost/384258_a_385587]
-
Stânca devine element de legătură între două lumi, una a luminii, a soarelui, a diafanului, cealaltă a întunericului, a furtunii. Privind în stânga ochiul este scăldat de imaginea luminoasă a stâncii și a cerului, privind în urmă este înspăimântat de imaginea întunecoasă a acestuia. Ești cuprins de două porniri diferite, să stai locului pentru a privi extaziat sau să te grăbești pentru a nu fi prins de ploaie și furtună. Ne continuăm drumul spre centrul orașului, în pas normal. Un spectacol cromatic
BALCICUL INIMILOR NOASTRE de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1601 din 20 mai 2015 by http://confluente.ro/elena_trifan_1432139899.html [Corola-blog/BlogPost/367651_a_368980]
-
fapte bune ale sale. Iosif este preînchipuirea lui Iisus Hristos. Și Iisus Hristos a fost invidiat de iudeii cei de același neam cu el, a fost vândut de ucenicul lui cu treizeci de arginți, a fost închis într-o groapă întunecoasă, în mormânt. Sculându-se de acolo prin El Însuși împărățește peste Egipt, adică peste tot păcatul, îl învinge cu putere, conduce toată lumea și ca un iubitor de oameni ne răscumpără prin darea hranei celei de Taină, dându-se pe El
CÂTEVA CUVINTE DUHOVNICEŞTI CU PRIVIRE LA SĂPTĂMÂNA SFINTELOR ŞI MÂNTUITOARELOR PĂTIMIRI ALE DOMNULUI ŞI MÂNTUITORULUI IISUS HRISTOS… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1558 din 07 aprilie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1428400081.html [Corola-blog/BlogPost/373856_a_375185]
-
Mircea, care locuia în gazdă cam în aceeași zonă, dar ceva mai aproape de școala din centrul comunei. Afară în stradă, Mircea a cuprins-o pe după umeri cu brațul, fără ca Săndica să schițeze vreun gest de refuz. La primul loc mai întunecos al străzii principale, Mircea a strâns-o lângă el și a încercat să o sărute. Fata s-a lăsat sărutată cu plăcere. S-a ridicat pe vârful picioarelor și, luându-l de gât, a început să-i exploreze cu limba
BANCHETUL de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1256 din 09 iunie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1402326407.html [Corola-blog/BlogPost/365466_a_366795]
-
îl cheamă pe copilaș? CONTELE DRACULA: Va purta numele de „Prințișor”! Necunoscutul își sărută pe frunte nepoțelul, apoi se pierde în umbrele întunecate ale pădurii. INT. / CORIDORUL CONACULUI / NOAPTE O umbră se furișează pe scările conacului, intră într-un coridor întunecos, se oprește și bate ușor la o ușă. În încăpere, un cap se ridică de sub așternut. Ascultă. Bătăile se repetă. Boierul surprins de deranj la acea oră se ridică nervos din așternut de lângă nevastă. Deschide și în prag rămâne cu
REGATUL LUI DRACULA (IV) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iv_sc_ion_nalbitoru_1390815168.html [Corola-blog/BlogPost/347341_a_348670]
-
acolo locuia unul dintre amicii noștri, care împreună cu mai mulți băieți, amenajase acceptabil pentru pretențiile noastre tinerești, două încăperi de la subsol. Fetele nu făceau nazuri referitoare la luxul încăperilor, așa că petreceam sâmbătă seara la dans și pupături, prin cotloanele mai întunecoase ale subsolului. Din puținii bani pe care îi aveam fiecare, cumpăram câte o bere sau o sticlă de Cico pentru fete. Alteori, mergeam la dans la Clubul Direcției de Navigație Maritimă, însă acolo era riscant, pentru că intrau tot felul de
STAN VIRGIL de STAN VIRGIL în ediţia nr. 166 din 15 iunie 2011 by http://confluente.ro/Stan_Virgil.html [Corola-blog/BlogPost/344495_a_345824]
-
fii tu conducătorul leului, ăsta/ înhămat la carul/ meu: gata? La luptă!...". Memoria este mai degrabă un catalizator al realului. Inima receptează prin filtrul ochiului o realitate văzută printr-o lentilă conversă. Impresia e a unei alunecări într-un labirint întunecos la capătul căruia te așteaptă o întoarcere: În urmă, în copilărie, până la începutul/ lumii. Dar parcă poți: ia/ te uită, înainte e ca și în urmă, ce nou vis-ospiciu, ce vechi - cu inundații/catastrofale, cutremure,/ comete, războaie, nașteri de monștri
LIVIU IOAN STOICIU-POET AL PREZENTULUI LIRIC de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 401 din 05 februarie 2012 by http://confluente.ro/Liviu_ioan_stoiciu_poet_al_prezentului_l_al_florin_tene_1328511550.html [Corola-blog/BlogPost/346661_a_347990]
-
da, cuvintele mi-au transformat gura într-o adevărată cruce! Întreaga mea viață este o veritabilă Golgotă. Mioritică. Plină de gropi făcute de lacrimi. Cu prăpăstii apetisante. Cu vârfuri oricând gata să-mi primească drept oaspete speranțele imprudente. Cu cărări întunecoase pe unde se poate ajunge, fără nicio problemă, în iadul aproapelui nostru. Și tot urc, de mai bine de jumătate de veac : mă afund în hățișul de stele somnambule! 52. TATĂ, ÎMI PARE RĂU, DAR AI GREȘIT ! Motto: "Ascultă,fiul
DEŞERTUL DE CATIFEA (50-52) de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 885 din 03 iunie 2013 by http://confluente.ro/Desertul_de_catifea_50_52_costel_zagan_1370279973.html [Corola-blog/BlogPost/346219_a_347548]
-
cu-a inimii bătaie, Cu mierea adunată în cuvânt Și-am să aprind trecuta vâlvătaie Ce m-a purtat pe aripă de cânt... Am să te-aștept în serile geroase, În primăveri ascunse-n absolut Și voi uita de zile-ntunecoase Când dorul după tine m-a durut! Cât încă ochii mai cunosc izvoare Și inima se zbuciumă în piept, Cât soarele se leagănă în zare Iubire-am să te chem...am să te-aștept! O, cât aș vrea să te
POEMELE IUBIRII 8 de MARIA LUCA în ediţia nr. 1498 din 06 februarie 2015 by http://confluente.ro/maria_luca_1423204532.html [Corola-blog/BlogPost/374740_a_376069]
-
tine, dar te rog să ai grijă pe pământ de mama. E singură și neajutorată. Vin ploile. Pământul își va spăla fața și soarele...îl va lumina din nou și din seva trupului meu și a celorlalți vor crește codri întunecoși cu fantomele lor. A fost frumos, păcat. Am plecat așa de repede..." Ceva metalic, agățat de copita unui cal, îl pocni scurtându-i suferința. Rămase așa, cu ochii umezi, cu privirile pierdute îndreptate spre drumul pe unde mama lui va
DRUMUL CARULUI (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Drumul_carului_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366961_a_368290]
-
volumului, care începe cu strofa: ,,totdeauna, dragostea are ochii verzi/ (bobul de rouă poartă ie câmpenească)/ și îi ia urma/ doar vânătorul priceput s-o ademenească’’ - pentru a se încheia, de asemenea, cu o deschidere întru nemărginire: ,,(prin tunelul lumii întunecoase/ eu asmut câinii conștiinței dureroare)// doar timpul se subțiază ca un șarpe’’. Sunt versuri în care auzim, parcă, un ecou vag din filosofia aceluiași Martin Heidegger, care, la Freiburg, susținea că viața se cuvine abordată la nivel ,,factic’’, nicidecum ca
,,Poemele fiinţei’’ de Mariana DIDU by http://uzp.org.ro/poemele-fiintei-de-mariana-didu/ [Corola-blog/BlogPost/93548_a_94840]
-
fiindcă de-a lungul anevoiosului urcuș pe acea scară, existau firide unde erau fixate felinare și lumina se aprindea la intrarea în peșteră, chiar din pivnița casei. Tot scotocind curios micile firide alăturate ascunzătorii, îl intrigase una din cel mai întunecos colț al pivniței, strâmtă că părea mai degrabă o crăpătură în rocă, cu sporgențe. Își înfundase mâna în acea crăpătură, zderlindu-și pielea de colții de stâncă, pipăind interiorul care părea a se lărgi în spatele rocii crăpate și astfel, a dat
FRĂȚIA DRAGONILOR STELARI de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2353 din 10 iunie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1497046091.html [Corola-blog/BlogPost/376619_a_377948]
-
bine flăcăule! Credeam că te-ai rătăcit prin acele tainițe. Doar ț-am explicat unde să cauți, ca să nu pierzi vremea și nu te știam greu de cap. - Ei tătucă, și tu! Nu m-am pierdut, doar că e cam întunecos aici. În timpul acesta băiatul urca cu pași sprințari scara îngustă, săpată în stâncă, bine luminată de câteva lămpi încastrate în felinare de aramă, meșterite în atelierul făurarului și agățate pe perete. Ajuns sus cu răsuflarea accelerată, îi înmână butelca tatălui
FRĂȚIA DRAGONILOR STELARI de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2353 din 10 iunie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1497046091.html [Corola-blog/BlogPost/376619_a_377948]
-
sau “Visuri... visuri... visuri...“ Adolescenții intrară în încăperea de la demisol, plină cu legumele ce trebuiau curățite pentru masa de prânz. Nu au fost atât de norocoși ca ceilalți colegi, care au rămas la servit și preparat mâncarea. Era o cameră întunecoasă și umedă, stranie... razele soarelui pătrundeau cu greu printre ferestrele minuscule, garnisite în colțuri cu mici pânze de păianjen răzlețe. Peste tot, în jur, saci cu cartofi, morcovi, ceapă, câteva ligheane și cuțite pentru curățit legume. Vechimea clădirii, creea o
“DESTINE INTERSECTATE“ de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1860 din 03 februarie 2016 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1454480565.html [Corola-blog/BlogPost/380193_a_381522]
-
mâinile cu care îi mângâia fața mai galbenă decât lumânările din sfeșnicul pe care îl purta Vânătorul. - Ce mai întâlnire, se auzi din senin o voce batjocoritoare! La capătul coridorului care ducea în pivnița de vinuri, se căsca o gaură întunecoasă, prin care își scosese capul chel Pomorac. - Vrăjitorule, strigă bietul împărat, lasă-mi fata în pace! Fă ce vrei cu mine, dar lasă-mi copilul! - De unde știi că e fata ta? Împărăteasa n-ar fi avut nici un copil dacă n-
PRINŢESA TRANDAFIRA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1958 din 11 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1462949798.html [Corola-blog/BlogPost/378529_a_379858]