5,740 matches
-
îmbobocirea florilor înflorirea pomilor surâsul răsăritului de soare sau ai lipit urechea de pământ să-i auzi clocotirea să te învăluie bucuria de a trăi? dar cum pulsează sângele prin vene de atâta renaștere, ai simțit? o! dar parfumul verii învăluit de florile salcâmilor al teilor al crinilor ai stat la lumina stelelor, al lunii unde greierii au cântat simfonia celor care se iubesc? iubitule ai ascultat cântecul frunzei care a trudit o vară sub razele soarelui iar toamna crudă s-
ELEGIA SIMŢURILOR de VASILICA ILIE în ediţia nr. 1036 din 01 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Elegia_simturilor_vasilica_ilie_1383339071.html [Corola-blog/BlogPost/363104_a_364433]
-
de mistere. Dăruită de Creatorul suprem cu un simț deosebit al cromaticii și muzicalității, Georgeta își continuă concertul minunat început în primul volum de poezii, pentru a vă oferi o carte care să cuprindă câte ceva, destul de consistent prin condensarea informațiilor învăluite în metafore, din toate aceste genuri de proză. Metafora nu o părăsește pe autoare nici în proză. Frazele izvorâte din trăirile sale, din imaginația sa bogată și îndrăzneață în care misterul are un loc de onoare, sunt așternute cu lejeritate
O NOUĂ STEA ÎN UNIVERSUL LITERATURII de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 828 din 07 aprilie 2013 by http://confluente.ro/_o_noua_stea_in_universul_li_marian_malciu_1365360664.html [Corola-blog/BlogPost/345747_a_347076]
-
izvorâte din trăirile sale, din imaginația sa bogată și îndrăzneață în care misterul are un loc de onoare, sunt așternute cu lejeritate și sunt pline de muzicalitate. Prin ele reușește să capteze atenția cititorului, să-l sensibilizeze și să-l învăluie până la ultima pagină. Iar acest aspect este posibil numai și numai pentru că Georgeta Resteman scrie cu suflet și pentru suflet! Veți descoperi că este, printre altele, scrierea prin care autoarea, trecută prin multe și grele încercări ale vieții, se hotărăște
O NOUĂ STEA ÎN UNIVERSUL LITERATURII de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 828 din 07 aprilie 2013 by http://confluente.ro/_o_noua_stea_in_universul_li_marian_malciu_1365360664.html [Corola-blog/BlogPost/345747_a_347076]
-
negru? cum să mă mint de-acum înainte, când inima mea sângerează cuvinte? Stare genele ochilor mei parcă ar fi șine de cale ferată prin care trec trenuri lăsând în urmă nori albi, scuturând batiste de nea peste mine. mă învălui într-un giulgiu impregnat cu doruri, simt că in ochii mei se topesc ninsori și ard se scurg peste trupul meu; evadez din iarna care abia acum începe și mă scurg ca o apă, peste focul din suflet, ce arde
ALB SAU NEGRU de VASILICA ILIE în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Poeme_0_1_2_3.html [Corola-blog/BlogPost/370856_a_372185]
-
că m-am înecat și că m-am trezit cum Cornel îmi făcea respirație bouche-à-bouche! După relatare rămăsesem confuză. Ce fusese vis? Întâlnirile de miercuri sau povestea de la Mall? Miraza își gonise chipul și mă lăsase mofluză, contemplându-mi reflecția învăluită în lașitate și tăcere. Norocul meu salvator fu interfonul. Sună profund și revoltat. Pesemne nu din prima clipă-l băgaseră urechile mele în seamă. -Deschide! A-nceput să plouă și n-am umbrelă! Apăsai Acces fără să verific și poza
SENECA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1468129488.html [Corola-blog/BlogPost/371340_a_372669]
-
apărut într-un vis în care se afla ca într-o curte interioară deschisă cerului, plină de bănci de piatră ca niște paturi, îmbrăcat în alb. Privea spre mine și ironic, dar mai ales plin de căldură și tandrețe. Mă învăluia cu privirea dumnealui. M-a chemat aproape și a început să-mi vorbească. Unde înainte era ca o rumoare în fundal, când a început tata să vorbească, toți au devenit ca niște statui. Numai noi doi eram activi. Am avut
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
priveam luna cum se furișa printre firișoarele de nori, alunecând pe bolta albastră, ascultam susurul izvorului, glasul naturii, și parcă toate acestea se petreceau într-un basm repovestit de cineva străin mie. Adormeam în această muzică a naturii care mă învăluia cu susurul ei și mă legăna în dulci și amăgitoare iluzii. Când m-am trezit dimineața, am auzit zarvă mare pe drum. Am ieșit să văd ce se întâmplă. Nebunul din vis, călare pe măgarul lui Brăican, furat de la grădina
NEBUNUL DIN VIS de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 660 din 21 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Nebunul_din_vis_ion_ionescu_bucovu_1350800417.html [Corola-blog/BlogPost/359860_a_361189]
-
nuanțe, În clepsidre închise, Dor ars de tăceri, Iluzii traduse, Gânduri, șoapte, păreri În slove transpuse, Rug viu sau sudalmă Și altele-s versul; Când scrii, ții în palmă Între universul, Îți cântă cuvântul În culori dulci de-amurg, Te-nvălui cu vântul Și te simți Demiurg... Scobori din cer îngeri, Când scrii poezie, Să vindece-nfrângeri Cu ir de-ambrozie... Iar omul visează Prinzându-se-n mreajă, Când versul pictează Balsamul cu vrajă. Capitolul I - Anotimpurile dragostei - vorbește de la sine
VITALITATEA VERSULUI FRUMOS- MAESTRUL ION ANDREIȚĂ DESPRE RECENTUL MEU VOLUM DE POEZIE. CU ÎNALT RESPECT, MAESTRE!! de NICOLAIE DINCĂ în ediţia nr. 2331 din 19 mai 2017 by http://confluente.ro/nicolaie_dinca_1495223127.html [Corola-blog/BlogPost/380905_a_382234]
-
în vara fugară, aripile zborului s-au topit în bătaia vântului, totul e gol în inima mea, un pustiu ancestral ce vine din veac, și tu ești goală în ochii mei ca visul și ca zarea, ca plaja pustie ce învăluie trista mare, ca steaua polară în diminețile albastre, ca luna peste nisipurile africane, goală ca un cocor rătăcit pe cerul învolburat. acum toamna adoarme pe câmp, rar de tot se aud păsări de noapte cu foșnet de aripi ușoare, stoluri
AVATARURILE TOAMNEI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 653 din 14 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Avatarurile_toamnei_ion_ionescu_bucovu_1350197216.html [Corola-blog/BlogPost/345050_a_346379]
-
ați ascunselea! / Multe stele-au refuzat, / Că... n-au vreme de jucat, / / Dar o stea mai zvăpăiată / S-a înscris la joc îndată, / Iar un nor puțin bondoc / A intrat și el în joc. Niște stele zic în șoapte / Că, învăluiți de noapte, / Tupilați pe după nori, / Se tot joacă până-n zori./” Nu lipsesc temele aștrilor și ale anotimpurilor. Astfel tema astrului luminos și blând al zilei, soarele, o regăsim în mai multe poeme: „Zori de zi”, „Pânza cerului s-a rupt
SIMFONIA NATURII ŞI FARMECUL COPILĂRIEI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1433 din 03 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1417630456.html [Corola-blog/BlogPost/362286_a_363615]
-
împletește / Un culcuș ocrotitor. / Două stele-mbrățișate / Adormite-s într-un tei, / Căci au fost aici uitate. Poți să le atingi, de vrei!” Olimpia Sava împletește cu succes tema aștrilor cu cea a naturii în permanentă schimbare în funcție de anotimpul care o învăluie ca o haină invizibilă. Cele patru anotimpuri cu specificul lor întregesc imaginea unui an calendaristic, cu natura revenind la viață, apoi, după apogeu, retrăgându-se parcă spre hibernare. În poeme se dezlănțuie veselia odată cu sosirea primăverii cu bucuria trezirii la
SIMFONIA NATURII ŞI FARMECUL COPILĂRIEI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1433 din 03 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1417630456.html [Corola-blog/BlogPost/362286_a_363615]
-
În fața Sfântului Prestol când inima se topește înaintea milostivirii celei negrăite a Stăpânului, un fior adânc suspină: „Bine ești cuvântat, Doamne!” Uneori însă, nori negri și amenințători se ivesc pe cerul cel lăuntric și un vânt vrășmaș vrea să mă învăluie... Atunci cu spaimă, inima-mi rostește: „Al Tău sunt eu, mântuiește-mă!”. Când piciorul șovăie și este amenințat cu alunecarea în prăpastie, un strigăt de ajutor izbucnește: „Al Tău sunt eu, mântuiește-mă!”. Când vrășmașul îmi dă târcoale, să mă
IN MEMORIAM – PREACUVIOSUL PĂRINTE PETRONIU TĂNASE – STAREŢUL SCHITULUI ROMÂNESC PRODROMU, DIN SFÂNTUL MUNTE ATHOS, GRECIA – DUHOVNICUL MISIONAR, PROPOVĂDUITORUL APOLOGET ŞI MĂRTURISITOR de STELIAN GO by http://confluente.ro/In_memoriam_preacuviosul_parinte_pe_stelian_gombos_1340870789.html [Corola-blog/BlogPost/358373_a_359702]
-
lui Călinescu,o dovedește și visul tinerei care citea „Enigma Otiliei” și îl visa pe Felix într-un dialog ficțional de mare rafinament. Aproape toate personajele ce trăiesc în paginile cărții sunt tinere, care se lasă din când în când învăluite într-o armură protectoare pregătită de adulții ce intervin lămuritor în economia prozei. Nu există practic un conflict între generații, mai degrabă un consens surprinzător. Stăpân peste o frază plină de verb, Tudor Cicu purcede la construcții lirice de anvergură
SMOCHINELE ADOLESCENŢEI de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2146 din 15 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1479199169.html [Corola-blog/BlogPost/362730_a_364059]
-
în față, și urcă în Dacia de culoarea oului de rață. Direct la el acasă o duse Liviu. Fata nu protestă. De cum intră în hol, își desfăcu părul. Asta îl înnebuni de tot. “Și acum visez părul ei...cum mă învăluie”, îmi mărturisește, după aproape 40 de ani. S-au căsătorit...în 10 zile. Mai repede nu s-a putut. El era total vrăjit. Nu se putea concentra la lucru. O lua, pe diverse motive și pe ea, din timpul programului
LA O CAFEA NEMŢEASCĂ de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 387 din 22 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/La_o_cafea_nemteasca_corina_lucia_costea_1327247375.html [Corola-blog/BlogPost/360456_a_361785]
-
-i tronează în totalitate creația literară însă i se substituie bogăția sensurilor profunde. El este un rezonator dramatic al suferințelor sociale pentru că însăși biografia și epoca trăirilor sale ne explică suficient motivele pe care le-a avut pentru a fi învăluit în greul valtrap al tristeții dar și al derutei însă totul apare amplificat în existența teribilă a unei sensibilități exarcebate: Barbar, cânta femeia-aceea ... Și noi eram o ceată tristă - / Prin fumul de țigări, ca-n nouri, / Gândeam la lumi ce
PREVIZIUNE CATACLISMICĂ ÎN POEZIA SIMBOLISTĂ BACOVIANĂ de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 434 din 09 martie 2012 by http://confluente.ro/Previziune_cataclismica_in_poezia_simb_stefan_lucian_muresanu_1331306677.html [Corola-blog/BlogPost/354775_a_356104]
-
cel care, iubind florile, ar fi trebuit să știe aprecia puritatea. Poate că, explicațiile pe care avea să le primească de la el, ar fi destrămat o parte din disperarea pe care o simți dându-i târcoale, flămândă. Parfumul trandafirilor o învăluia puternic, la fiecare pas, provocându-i o greață acută. Convingându-se că nu îl va găsi acolo, își căută geanta și scoase cu degetele tremurătoare cartea de vizită. Telefonul sună prelung. Neașteptat, Cătălin Damian răspunse. Mădălina nu își găsi imediat
INCIZII PE MIJLOCUL DESTINULUI (FRAGMENT DE ROMAN) de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1835 din 09 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1452315944.html [Corola-blog/BlogPost/376204_a_377533]
-
la nuntă! - La nuntă? La cine? - La Florin, se însoară cu fata popii! Ești bine? Să le transmit ceva? - Îi mai sun eu, nu-i nimic grav! Începu din nou ploaia. Măruntă, rece, întunecată. Străzile păreau cumva părăsite. Durerea o învăluia din cap până în picioare și era singura care se mai arăta acum prietenoasă cu ea. Rătăci mult până ajunse la Podul Zodiilor, înfășurat și el în aburii ploii. Someșul trecea bolborosind nervos pe sub el, înfoiat de apa care cădea din
INCIZII PE MIJLOCUL DESTINULUI (FRAGMENT DE ROMAN) de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1835 din 09 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1452315944.html [Corola-blog/BlogPost/376204_a_377533]
-
Acasă > Versuri > Frumusețe > FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI Autor: Valeria Iacob Tamâș Publicat în: Ediția nr. 217 din 05 august 2011 Toate Articolele Autorului Femeie, doar cu gândul mă-nvălui Femeie, doar cu gândul mă-nvălui Sunt brațele tale leagăn de-alint Tristețea în mine o nărui Frumoasă cu ochi de iacint. Ți-s buzele miere curată Ochii, strălucitoare oglinzi Trupul, o vraja iar tu înzestrata Fericirea în clipe s-
FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Femeie_doar_cu_gandul_ma_nvalui.html [Corola-blog/BlogPost/372787_a_374116]
-
Acasă > Versuri > Frumusețe > FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI Autor: Valeria Iacob Tamâș Publicat în: Ediția nr. 217 din 05 august 2011 Toate Articolele Autorului Femeie, doar cu gândul mă-nvălui Femeie, doar cu gândul mă-nvălui Sunt brațele tale leagăn de-alint Tristețea în mine o nărui Frumoasă cu ochi de iacint. Ți-s buzele miere curată Ochii, strălucitoare oglinzi Trupul, o vraja iar tu înzestrata Fericirea în clipe s-o vinzi. Mătase ți-e pielea
FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Femeie_doar_cu_gandul_ma_nvalui.html [Corola-blog/BlogPost/372787_a_374116]
-
de-amor C-un zâmbet trezești dimineață. Ești clipă ce trece și clipă ce vine, Râvnita mereu de tot muritorul Tu știi să-ncălzești iubirii cuptorul, Ești locul de unde se pleacă și vine. Referință Bibliografica: Femeie ,doar cu gândul mă-nvălui / Valeria Iacob Tamâș : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 217, Anul I, 05 august 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Valeria Iacob Tamâș : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare
FEMEIE ,DOAR CU GÂNDUL MĂ-NVĂLUI de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Femeie_doar_cu_gandul_ma_nvalui.html [Corola-blog/BlogPost/372787_a_374116]
-
ieșean dezbate o amplă problematică, realizând o adevărată panoramă a unei bune părți din literatura universală, având ca personaj central FEMEIA cu toate fațetele ei văzute și nevăzute, arhicunoscute și necunoscute, intuite și neînțelese, pe care le dezvăluie și le învăluie simultan, dovedindu-se un admirabil zugrav al slăbiciunilor, dar și al talentelor acesteia. „O întreagă mitologie-subliniază postfațatorul eseului- este cuprinsă în această primă secvență din «muzeul de imagini» străbătut de eseistul ieșean: desăvârșirea androgină, nostalgia cântării sufletului-pereche, ideea biblică a
FEMEIA ARHICUNOSCUTĂ ȘI ARHIENIGMATICĂ de MIHAI MERTICARU în ediţia nr. 1578 din 27 aprilie 2015 by http://confluente.ro/mihai_merticaru_1430135519.html [Corola-blog/BlogPost/373882_a_375211]
-
genunchi Pe drumuri de rugă pornesc Și bat cu putere la poarta iubirii Pe Tatăl divin să-ntâlnesc... Și mâinile-n rugă se-nalță spre ceruri Când inima-Ți cântă mărire... Mă-mbraci cu putere...prin Duhul Tău Sfânt Mă-nvălui cu sfânta-Ți iubire... În slaba-mi ființă altaru-i fierbinte Și ard prin credință cărbunii Iar sufletu-mi zboară pe calea celestă Desprins de poverile humii... O, Tată din ceruri mi-ai dat încă-o zi Să pot să Te
RUGĂCIUNE DE DIMINEAŢĂ... de MARIA LUCA în ediţia nr. 1862 din 05 februarie 2016 by http://confluente.ro/maria_luca_1454650789.html [Corola-blog/BlogPost/363433_a_364762]
-
din mitologia europeană: Frasinul si Stejarul. Da! Sufletul ascuns de frunzele stejarului și iarna venind și vântul scuturând frunzele și rămânând doar sufletul fără haină... Da, el, sufletul care nu cere niciodată „odihna”! - „În zilele de vară / când căldura / îmi învăluia trupul, / închideam ochii / și mă rugam soarelui. Din prea multă iubire / mă rugam” (“Anotimp interior”). Vi s-a spus vreodată că o paralelă între aceste versuri ale Vavilei Popovici și cele ale lui Ion Barbu din “Riga Crypto și lapona
CAND IZBANDA PREAPLINULUI DE DRAGOSTE DA CA ROADA BINELE SI RAUL de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 130 din 10 mai 2011 by http://confluente.ro/Cand_izbanda_preaplinului_de_dragoste_da_ca_roada_binele_si_raul_.html [Corola-blog/BlogPost/349609_a_350938]
-
folosința acelui "bun" atât de mult dorit pe plajă. L-a sărutat cu buzele-i fierbinți crescându-l repede în palma-i micuță și la fel de fierbinte, după care, schimbându-și poziția, și-a uitat unghiile în pielea mea, m-a învăluit cu picioarele, precum o liană avidă de soare și s-a lăsat abandonată în mișcarea aceea aproape uniformă a trupurilor ce se alintă pentru a se regăsi și a reface o perfecțiune uitată undeva, la porțile timpului. A uitat și
SECVENŢE DE IERI... de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1137 din 10 februarie 2014 by http://confluente.ro/Secvente_de_ieri_marian_malciu_1392019867.html [Corola-blog/BlogPost/364126_a_365455]
-
pe nicovală, ca o muzică de toacă într-o mânăstire, înălțându-se spre culmile munților a rugă către Creator. La un moment dat ușa fierăriei se deschise larg și de afară pătrunse un val rece de zăpadă spulberată de viscol, învăluind-o pe bătrâna moașă, ca într-o mantie de crăiasă. - Gligor, ficioru' mamii, i se adresă moașa precipitată, vinâ câ Veta ț-a adus pi lumi o ghitamai fata, frumoasâ ca șâ ea! - Fatâ? lăsă bărbatul să-i scape un
DE-AS PUTEA VIATA ÎNTOARCE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1968 din 21 mai 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1463812713.html [Corola-blog/BlogPost/385159_a_386488]