321 matches
-
cea mai temută în Japonia medievală s-a dezvoltat , ca o societate închisă , secretă , total opusă sistemului social rigid impus în acea perioadă de samurai și de cultură acestora . Tocmai de aceea istoria școlilor de NINJA este de multe ori învăluita în mister și legendă , chiar în mod deliberat pentru a creea efectiv legende ce aveau rolul de a instaura panică în țăranii japonezi . Aceasta ar fi o primă față a " fenomenului " NINJA - față exterioară sau OMOTE (direct, imediat, ceea ce se
Ninjitsu () [Corola-website/Science/298000_a_299329]
-
și West Memphis, statul Arkansas. Comentând reacția publicului atât la adresa sa, cât și a lui Presley, Perkins a afirmat: “Când săream pe scenă, oamenii țipau, dar doar pentru a se pregăti pentru el. A fost exploziv. Dintr-o dată toată lumea era învăluita în rock.” Următorii artiști adăugați în spectacole de către Sun, au fost Johnny Cash și The Tennessee Two. Un alt hit regional aparținând lui Perkins, a fost “Gone Gone Gone”, lansat în octombrie 1955, de către studioul de înregistrări Sun. A fost
Carl Perkins () [Corola-website/Science/315111_a_316440]
-
din partea mamei au fost Roberto Orsini, Conte Tagliacozzo și Caterina Sân Severino. Niccolo Machiavelli i-a dedicat lui Lorenzo lucrarea "Prințul" a-l învăța despre tacticile pe care să le folosească pentru unificarea Italiei, dar intenția din spatele acestei dedicații rămâne învăluita în mister. Unchiul său, tot un De Medici, Papa Leon al X-lea, l-a făcut pe "Lorenzino" Duce de Urbino în 1516 când avea vârstă de 24 ani. După scurtă cucerire de către fostul Duce, Francesco Maria I della Rovere
Lorenzo al II-lea de' Medici () [Corola-website/Science/320258_a_321587]
-
insuportabile de la începutul verii anului 1892 îi creează lui Duiliu Zamfirescu o stare de plictiseală. Diplomatul citește fără un prea mare interes, fiind stăpânit de o neliniște creatoare. „Întrevăd niște crâmpee de roman, cu lungi șesuri de țară, dar toate învăluite într'o pâclă ca de Bărăgan”, i se confesează el lui Titu Maiorescu într-o scrisoare scrisă la Roma la 12 mai 1892.<ref name="Bucuța 9/1935 596">Emanoil Bucuța, „Scrisorile trimise de Duiliu Zamfirescu lui Titu Maiorescu”, în
Viața la țară () [Corola-website/Science/334021_a_335350]
-
istoric, străjuitoare de veacuri la hotarul Moldovei de nord, situată în comuna Vatra Moldoviței la o distanță de circa 15 km de comuna Vama. Biserica pictată a mănăstirii este înscrisă pe lista patrimoniului cultural mondial UNESCO. Originea acestei mănăstiri rămâne învăluită în negura vremii, tradiția amintind de existența ei încă din timpul voievozilor Mușatini, care au ocrotit-o. Sub pașnica domnie a lui Alexandru cel Bun, ocrotită și înzestrată de ctitori, mănăstirea a dăinuit până la sfârșitul secolului al XV-lea când
Mănăstirea Moldovița () [Corola-website/Science/302822_a_304151]
-
Acesta are și un înțeles complementar de: oamenii îl iubesc pe Allah, și Allah îi iubește pe oameni. În ipoteza că Allah vine de la al+lah, ipoteză puțin răspândită, lah ar veni de la LWH, care înseamnă fie a fi ascuns, învăluit (Allah ar fi numit astfel pentru că este ascuns privirilor noastre), fie a fi înălțat-Cel Preaînalt . Conceptul fundamental în islam este unicitatea lui Dumnezeu ("tawhid"). Acest monoteism este absolut, nu relativ sau pluralistic în orice sens al cuvântului. În arabă, Dumnezeu
Islam () [Corola-website/Science/296539_a_297868]
-
era o proiecție, fiindcă am citit pe chipurile oamenilor, pe străzi, aceeași descoperire care îi încînta: orașul trăia ceva deosebit, o bucurie a lui secretă. Vocile noastre, de pildă, găseau în el un ecou parcă muzical, pașii pe trotuare sunau învăluiți parcă în vată, acoperișurile păreau aeriene, ai fi zis gata să zboare, vitrinele ai fi zis că te privesc și clipesc, uriași ochi ai orașului care trăia ca un singur tot însușindu-și și topind în corpul său toate casele
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ar fi așezat pe nas. Cineva strigă la noi, un alt vecin al bunicului, a cărui casă însă era cam prăpădită, în orice caz, asemeni unor oameni, avea în ea ceva care te făcea să n-o observi, ceva șters, învăluită parcă într-un aer de umilință: "Ce faceți acolo?". Parcă ne lua la rost, nu semăna cu casa, părea neprietenos și agresiv. "Vino, Toadere, să bem un pahar de vin", zise însă bunicul protector. "Nu vin, că mă înțeapă albinele
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
că-i găsesc umor lui Cornel Regman, în scrisul sau critic (în replică orală, în schimb, umorul răzbea deseori la suprafață), cu fraze lungi și cu metafore ardelenește cumpănite. Dar, recitindu-l, se vor convinge că nu greșesc. Ironia e învăluita, cum e carnea în șnițelul vienez, dar mușcătoare. Nu lipsesc jocurile de cuvinte, răsucirile de limbă care plesnesc pe neașteptate, pivotările etimologice, ghilimelele batjocurii. Și, una peste alta, Cornel Regman lasă despre literatura anilor '60-'90, pe care a comentat
Luciditatea cronicarului by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/17739_a_19064]
-
de la mine. Nici urmă de Racey O’Grady însă. Ca să mă asigur, am intrat sub pretextul că aveam nevoie la budă (acum, nu era un pretext, în domeniul acesta, te duci la budă ori de câte ori ai ocazia) și ele patru stăteau învăluite într-un nor de parfum de-ți tăia respirația, bete turtă, și râdeau pe seama soților. Când am intrat, una din ele - cu ochii încercănați, părul negru și unghii ca ale lui Freddie Kruger - a zbierat: — N-ar fi în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
și copiii În timpul vizitelor lor de după-amiază, căci omenirea credea că merge Într-o altă direcție, se putea Încerca orice, chiar experimentul suprem, zicând că servea pentru mecanică. Stăpânii Lumii ne-au Înșelat timp de secole de-a rândul. Eram Învăluiți, Îmbrobodiți, seduși de Complot și scriam poeme de laudă locomotivei. Mergeam, dus și Întors. Aș fi putut să mă Închipui mai mic, microscopic, și iată că aș fi fost călătorul uluit de pe străzile unui oraș mecanic, crenelat de zgârie-norii metalici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
ăsta, sub tortură, te poți hotărî să-ți pierzi simțurile ca să te sustragi durerii. Într-adevăr, am simțit cum mă cufundam lent În Îmbrățișarea Lumii Subterane. 113 Cauza noastră e un secret Înlăuntrul unui secret, secretul a ceva ce rămâne Învăluit, un secret pe care numai un alt secret Îl poate explica, e un secret despre un secret care-și află mulțumirea Într-un secret. (Ja‘far-al-Sâdiq, al șaselea Imam) Mi-am recăpătat lent cunoștința. Auzeam sunete, eram deranjat de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Răzbunareatc "8. Răzbunarea" 15 aprilie 1464, Albești pe Jijia M oș Onofrei ieși din casă și privi nedumerit la drumul care venea dinspre pădure și se ducea, prin verdele mătăsos al câmpiei, către malul Jijiei. Satul se zărea În depărtare, Învăluit parcă Într-o pâclă albăstrie. I se păruse că aude tropot de cal. Altădată se putea făli cu auzul său ascuțit, În stare să deosebească fuga unui șoarece de câmp de scurmatul unei cârtițe prin lanul de grâu. Cât despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
intern, se afla o lungă axă orizontală din alamă, la ale cărei extremități se găseau fixate două semicercuri contrapuse, mari de o palmă. - Nu se explică, rosti din nou Alberto. Tânărul Amid se apropiase și el și privea În tăcere. - Învăluită În nori e și voința lui Alah, murmură el. Dante ridică din umeri. - Ai zis că funcționează. Arată-mi cum. Celălalt Încuviință, iar mâna sa se deplasă Îndărătul mecanismului. Undeva mai jos, Într-un punct pe care poetul nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
se întrebe ce-am făcut cu ele. Gigel: Chiar așa ML, unde sunt? ML: Uranus, Neptun, Pluton și Mercur. Primele trei, aflânduse la marginea Cosmosului, a Împărăției Soarelui, nu se văd decât cu un telescop special. Iar Mercur stă veșnic învăluit întrun nor de vată. Gigel: Nor de vată?! O fi bună de mâncat? Radu: Vrei să pleci acolo? Gigel: Să mănânci vată câtă vrei și când vrei...(se șterge la gură) ML: Vata care învăluie pe Mercur, este, de fapt
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
de minciună. Știi ceva... ceea ce spun acum s-ar putea să sune pervers... dar o bună parte din esența și chiar din farmecul relației noastre este însuși faptul că este atât de tainică. — Cu alte cuvinte taina în care e învăluită face parte integrantă din ea, spuse Georgie, iar dacă ar ieși la lumină s-ar destrăma? Nu prea mă încântă ideea asta. — N-am spus chiar așa, am răspuns. Dar dezvăluirea ei, faptul că ar ști și alții au neșansa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
mele, nici că ar fi reușit mai bine; iar asta mă determina să înclin să cred că știa. Însă odată cu aceasta, dar și cu mult mai multă autoritate, îmi apăru imaginea lui Honor făcându-mi semn cu capul: Honor cea învăluită în taină, dar deja pierdută. Am început să desfac ambalajul de pe cutie. Palmer nu știa; acum nici nu mai conta dacă știe sau nu. Aveau să plece, cei doi care formau o pereche diabolică, la Los Angeles, la San Francisco
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
am urmărit-o părăsind cafeneaua. Triumful concluziei mele sfârșise Într-o fundătură: pierdusem o prietenă și nu câștigasem nimic În schimb. Iar Derek era Încă În Închisoare. 22 E mai bine ca evenimentele petrecute În restul zilei aceleia să rămână Învăluite Într-o ușoară ceață, așa cum mi s-au părut și mie a fi după ce am ajuns acasă, am desprins cu greu sticla Înghețată de vodkă din culcușul său din congelator și i-am smuls dopul. Am primit vreo două telefoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
întotdeauna altfel decât ceilalți oameni, dar astăzi Zet îi detecta un miros nou, mai puternic și cam grețos. Era un miros de animal, totuși lui Zet nu-i plăcea, îi insulta a anume vână de rafinament din sufletul lui cel învăluit în pene de înger și arzând de entuziasm și de iubire. George îl interesa extraordinar pe Zet. Îl mirosea, ori de câte ori se putea apropia de el (ceea ce nu i se întâmpla prea des), cu un soi de fascinație care-i încrețea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
-se de perete pentru a nu se rătăci. Meri urmări cu privirea umbra neagră a mamei Camillei - siluetă șchiopătândă, prin gropi, pantofi cu vârful ascuțit și cu brățară În jurul gleznei, ce oscilau Între cauciucuri sparte și bidoane de tablă, picioare Învăluite În mătase neagră, delicate pe tocurile prea Înalte, care se Înfundă În gropi și găuri. Apoi se Întoarse În hală și Îi spuse lui Ago să-i mai aducă o bere. Maja introduse cheia și se pregătea să deschidă portiera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
de bășini de la fasolea și varza Înghițite la cantină. Adormeai aproape imediat ce te lungeai pe salteaua găurită: din pricina oboselii și a puținătății oxigenului. Atunci eu am adormit strângând În mână borcănașul cu untură. Aveam lacrimi pe obraz și mă simțeam Învăluit, ocrotit de bunătatea tăcută și fără margini a prietenului meu Biberu... M-am gândit să mă arunc În Dunăre, să mă scufund cât pot mai mult și brusc să trag În plămâni apă. Am Înțeles că se moare destul de repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
tălpile În noroiul gras al ulițelor. În acea rătăcire a firii, nea Mitu Păcătosul - căruia, de la Întâmplarea cu aripile, i se spusese și Necredinciosul - nu putuse cu nici un chip să creadă În visul În care ceilalți se lăsau trași și Învăluiți. Mai târziu, când bătrânețea Îi lovea fără milă trupul beteag și când se spunea că avea un diavol atârnat de umeri, Începuse să vrea cu Încrâncenare a crede În Întâmplarea cu rătăcirea și să-și dorească, dureros de tare, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cuști. Apucase de ceafă un iepuroi nărăvit la rele, care avea obiceiul de a-i mușca fioros de testicoaie pe masculii ceilalți. Unora mușcăturile li se infectau și trebuia să fie sacrificați. Înmuiat, poate, de căldura de care se lăsase Învăluit ca o șopârlă, Cap de Șobolan dăduse drumul fără să vrea iepuroiului care se zbătuse amarnic și care, căzut la pământ, o luase la picior prin grădina de legume ce nu se vădea, la rându-i, decât o cușcă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
momentul în care "intuiește" sinele ca pe ceva irațional. O dată ce am aprofundat o atare relație, pentru noi nu mai există nici o îndoială: "Tren deraiat din cauza omizilor" este o structură abisală în care personalitatea controversată a lui Camil Petrescu se simte învăluită, cauza fiind un joc reversibil între sine și individuație. Acceptând că laboratorul de creație al scriitorului urmează calea neasemeni a procesului de desfacere a increatului în elemente ale creatului, este evident că și personajele sale vor fi construite aprioric după
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
care am intrat la început. Îmi arată o ușă, la stânga, care dă într-o mică sală de așteptare, apoi deschide în fața mea o altă ușă, care conduce spre o cameră de mărime mijlocie, luminată, la stânga, de o singură fereastră, total învăluită acum în lumina crepusculară: Iată-ne la mine, îmi spune el. Suntem singuri, aproape de fereastră. Îmi arată masa lui de scris, către care se îndreaptă. Este acoperită de hârtii, un teanc de cărți, nenumărate fotografii, unele înrămate, altele nu, și
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]