172 matches
-
de gradul zero, înțelegeți, probe care pot vîrî în pușcărie Pe toți tinerii ăștia cu gărgăuni." Oftînd, Basarab Cantacuzino s-a ridicat greoi din fotoliul imens și elastic, era o capodoperă a confortului, fusese desenat de unul din nemții ăia țicniți de la Bauhaus, "dhragă domnule Mihail, dacă ai venit la mine numai ca să-mi spui că știi, înseamnă că nu poți face nimic, dahr absolut nimic penthru a ophri această acțiune tinehrească. Bănuiesc că e vohrba de o chestiune de conștiință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
-i vină mintea la cap. Era în firea lucrurilor. — Laurence, repetă. Domnul doctor Laurence Westcott. Domnul și doamna doctor Laurence Westcott. Asistenta o privi pe Henrietta plecând și repetând, ca pe o mantră, numele domnului doctor Westcott. Poate că era țicnită. Îngrijirea în sânul comunității nu era întotdeauna ideea cea mai inspirată. Simplul fapt că purta un costum bej de in nu însemna că nu era o schizofrenică periculoasă care avea să-și sfâșie hainele de pe ea și să-l urmărească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
târziu, Murray se va plictisi și îl va lumina și pe el despre ce e vorba. — Pentru că, în curând, ne vom numi Express&Citizen. Am făcut o ofertă să preluăm Citizen. Ralph Tyler e dus, n-ai auzit? S-a țicnit, bietul de el, iar nevastă-sa e chiar foarte interesată să vândă. Jack simți că-l cuprinde furia. Chiar ești un nemernic, nu-i așa? Ai așteptat să afli diagnosticul sau ai trântit direct oferta, așa, ca să fie? Murray oftă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
să-mi vorbești atât de impertinent? — Matahală sonată și tâmpită ce ești! mârâi băiatul ceva mai tare, apoi se îndepărtă, târându-și picioarele și zgâriind trotuarul cu tocurile cizmelor. Cine mai vrea să mănânce ceva atins de labele tale de țicnit! — Cum îndrăznești să-mi debitezi tu mie asemenea obscenități? Puneți mâna pe el! strigă furios Ignatius, în timp ce George dispărea în mulțimea de pietoni. Nu se găsește nimeni cu destul bun-simț care să-l prindă pe delincventul ăsta minor? Ce gură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
la bucla blondă de păr care cădea peste fruntea feței sale agere și sclipitoare. Pleacă din ochii mei până nu dau cu tine de pământ. — Pe cinstea mea, spuse tânărul, râzând cu hohote mici, copilărești, pline de veselie. Chiar ești țicnit, nu-i așa? Cum îndrăznești! țipă Ignatius. Își desprinse sabia și începu să lovească gambele din fața lui cu arma de plastic. Tânărul, chicotind, țopăia în dreapta și în stânga, ca să evite loviturile. Mișcările lui sprintene îi făceau să fie o țintă dificilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
respiratoriu este, din păcate, sub media normală. Probabil că am o constituție șubredă încă de când am fost conceput. Curat noroc, se gândea Jones. Grăsanul căzuse ca din cer, tocmai când avea mai multă nevoie de el. — Pro’abil te-ai țicnit, omule. Unu’ ca tine tre’ să aibă o slujbă bună, un Buick mare și alte rahaturi. Aer condiționat, televizor color... — Ocupația mea e foarte plăcută, răspunse glacial Ignatius. Lucrez în aer liber, nesupravegheat. Singurele care au de tras sunt picioarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
trecută. Întăi pasărea, p-orm-a venit și mutra aia grasă târșindu-și picioarele, p-ormă trei fufe de z’ceai că-s scăpate din balamuc. Mama lor! S-au luat la bătaie și dă-i cu zgârieturi, dă-i cu țipete și țicnitu’ ăla mare și gras zăcea-n rigolă de z’ceai că-i mort, și toț’ se băteau și se ciorovăiau și se-nvârteau în juru’ mârtanului leșinat în stradă. Z’ceai că-i o bătaie într-un bar dintr-un film
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
o să-i arunce cu apă-n față. Vezi ce vrau să zic? Lași ’năuntru, pen’ sabotaj, p-unu’ ca mutra aia grasă, ș-o grămadă de oameni ca Darlene se trezesc regulați. Cum z’cea to’ timpu’ don’șoara Lee, țicnitu’ ăla gras strică ’nvestițiile tuturor. Darlene și cu vulturu’ se uită acu pro’abil unu la altu’ și zic: „Ăău, ce mai spectacol trăsnet am avut la deschidere. Tii! Zău c-a fost o deschidere mare.“ Îmi pare tare rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
o scrisoare a lui, pe care am aflat-o grație doamnei Elisabeth de Fontaine: „Cei care s-au iubit În timpul vieții, care au lăsat cu limbă de moarte să fie Îngropați unul lîngă altul, n-or fi chiar atît de țicniți precum se crede. Poate că țărîna lor s-o contopi, s-o amesteca și s-o uni... Mai știi? Poate că țărîna lor nu și-o pierde orice simțire, orice amintire a Însușirii primordiale; poate că-n ea mai mocnește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
galbene, stătea acum În picioare cu grație, arătos, cu genele lui lungi. Câtă normalitate, câtă stabilitate era Wallace gata să sacrifice pentru a căpăta slava nebuniei? — Unchiule? — A, da, Wallace. Unii erau excentrici, unii erau histrionici. Probabil Wallace era chiar țicnit. În cazul lui era nevoie de un efort puternic pentru a deveni interesat de evenimente obișnuite. Poate de aceea statisticile sportive Îl aruncau În așa o febră, de ce atât de des părea să fie În spațiul cosmic. Dans la lune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
buni oșteni ai mei sunt pregătiți să vă Întâmpine. - Cei mai buni oșteni? - Desigur, commandante. Bucătarii. Bucătarii mei au avansat până la linia voastră de apărare și au pregătit vițel la proțap. O fi spunând vărul meu Ștefan că m-am țicnit În temnița de la Vișegrad, dar nici n-am ajuns atât de năuc Încât să atac oștenii Ordinului scutului și spadei. Iar pentru căpitanul Oană, dacă medicul venețian Îmi permite, am un vin tocmai potrivit. - Cotnari? se auzi glasul lui Yves
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
sfârșite și toți trei stăteau în aceleași poziții ca în ajun. Doar lumânarea se consumase, marcând trecerea unui timp ireal și acum flacăra ardea degetele cerate ale fetei. Doar tu mă poți salva, șopti Vanghele. Tu ești bătrân și cam țicnit probabil. Ia-le tu și fă ce oi ști cu ele. Le iau pe toate, rosti bătrânul primele vorbe din noaptea aceea lungă și ele căzură ca niște bile de sticlă pe mozaicul unei catedrale. Rămăseseră astfel împietriți tot restul
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
o scrisoare a lui, pe care am aflat‑o grație doamnei Elisabeth de Fontaine: „Cei care s‑au iubit În timpul vieții, care au lăsat cu limbă de moarte să fie Îngropați unul lângă altul, n‑or fi chiar atât de țicniți precum se crede. Poate că țărâna lor s‑o contopi, s‑o amesteca și s‑o uni... Mai știi? Poate că țărâna lor nu și‑o pierde orice simțire, orice amintire a Însușirii primordiale; poate că‑n ea mai mocnește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
eu, din banii mei...“ „Mai bine dă-i-o matale, eu sunt certată cu ea...“ Bătrânul a luat lingura din mâna fiicei sale, a aruncat-o în mijlocul străzii și a plecat bombănind. Tânăra femeie ne-a făcut semn, adică „e țicnit“, a lăsat lingura unde căzuse și s a dus, în direcție opusă. „Auzi“, l-am întrebat pe covrigar, „nu știi cumva care e culoarea normală a ochilor la porci ?“. „Depinde“, mi-a răspuns el, scurt. Conversația nu se lega. Mă
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
că niciodată nu spunea aceeași poveste de două ori. E drept, toate erau cu morți și cu fantome. V-am mai zis că era un copil nițel ciudat. Deși, cu un tată ca ăla, ciudat e că nu s-a țicnit. Nu-i de mirare că, pînă la urmă, femeia l-a lăsat, fiindcă era o pacoste. Să vedeți că eu nu mă bag nicăieri, eh? Mie toate mi se par bune, dar omul ăla nu era cumsecade. Pe o scară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
imagina că sunt chiar pe această plajă, că mâna mea atinge mâna iubitului meu, palmă cu palmă, deget cu deget, din înaltul cerului curg picuri de lumină... Femeia dansează pe Pitt Street, trecătorii se uită ca la urs, poate e țicnită, spun unii, e fun, zic alții, ridică o mână în sus, e doar un pas până la cer... durerea scurmă în stern ca un porc mistreț, o voce îi șoptește ceva în ureche, nu înțelege nimic, deschide ochii cu greutate, este
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
de partid vor veni în vizită la ei. Fiecare cercetător trebuie să învețe "poezia" pe care o va recita în fața activiștilor. Dorin proiectează avioane, deși toți ceilalți ingineri proiectează utilaje pentru industria lemnului. Toată lumea îl îndrăgește pe Dorin fiindcă este țicnit. Are patru copii, toți la școală, care mai de care mai deștept, încă niciunul nu dă semne de scrânteală. Înainte de vizita de lucru a activiștilor de partid, șeful institutului merge la Dorin și îi spune: "Dorine, te rog să-ți
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
parcă ar fi de carton, încep să mă strâmb la ea, fata clipește din genele grele de rimel, mă strâmb și mai tare, o femeie aproape bătrână se schimonosește în inima Sydney-ului la o statuie vie, chiar că m-am țicnit, Circular Que e plin de astfel de statui, aceasta este chiar în fața peronului de unde voi lua feribotul pentru a ajunge la plaja de la Manly, mai am douăzeci de minute până la plecare, trebuie să-mi omor timpul cu ceva, azi am
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
citea liniștit un ziar. Am întrebat de ea. Nimeni nu știa nimic. "E bolnavă?" Au ridicat din umeri. "Dar unde locuiește?" Nu știau. Când am ieșit pe ușă, am auzit 0 voce zicîndu-le celorlalți batjocoritor: "Încă unul care s-a țicnit". Și puteam da, într-adevăr, această impresie. Am venit încă de vreo trei ori la frizerie fără nici un rezultat. Poate ca să scape de mine, unul mi-a dat într-o zi o adresă vagă, un nume de stradă de la marginea
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
cu o trăsnaie: ieri, la cafenea - stă ceasuri în șir numai ca să spioneze -, a pretins că știe sfârșitul numerelor! „Atunci se va sfârși și Lumea, odată cu ultima cifră, dacă o va rosti cineva! Totul e cifră, există un Cuvânt-Cifră!” Se țicnește din zi în zi, dar nu se poartă, noaptea, brambura, pe drumuri. Ar mai fi flăcăii, au ibovnice, dar nu de aceștia este interesat Magistratul. Vilegiaturiștii, prevăzători, au început să plece. Se duce de râpă Stațiunea. Au murit câțiva oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
Domeniul; din donjon, nevăzut, urmărește totul. Așa stau lucrurile, dar oamenii cred că el vine în Stațiune pe ascuns, mai ales noaptea. La Cazinou, lumina s-a stins, din senin, de câteva ori, iar Caravella, dacă nu cumva s-a țicnit de tot, s-a plâns, la Pensiune, că în patul ei, în ultima vreme, se furișează un demon; și-a arătat și sânii mușcați, și coapsele cu evidente urme de dinți, și pântecul, dar cine nu a mușcat-o, de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
mai repede. Scârnăvia, de mâna mea moare!" Ieremia vorbea și înjura în gând fără oprire. Nu și-a dat seama când a ajuns la subsolul prefecturii, apoi în parcarea subterană. "Chiar nu mă recunosc, ce-i cu mine? M-am țicnit de tot. Nu este prima dată când lucrez cu cretinul acesta. Cât de prost pot să fiu, Doamne! Îmi fac emoții inutile, cruciulița mamii lui de comunist! Dacă aș fi urcat și copilul în dubă, acum mi-ar fi tăcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
umărul lui, fluturându-mi aparatul de fotografiat aproape de chipul său. — Poate că ar trebui să te apuci de fotografiat, i-am zis vesel. A mormăit ceva și s-a tras deoparte. Uite unul pentru Doctorul Kindermann, mi-am zis. Un țicnit cu acte în regulă. La orice fel de spectacol sau expoziție, oamenii sunt întotdeauna cei care îți oferă cel mai interesant spectacol. Abia după încă cincisprezece minute l-am zărit pe Bruno. Nu părea deloc să vadă ceva, nici pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
i-o pui unei fete, trebuie mai întâi să o lași să te frece pe spate. Kuhn - el e șeful de la M2 - nu le deranjează prea mult. Vreți să întrebați câteva curve dacă au fost nevoite să facă masaj vreunui țicnit în ultima vreme, domnule? — E un loc la fel de bun ca oricare altul pentru a începe. — O să avem nevoie de un mandat pentru căutarea persoanelor dispărute. — Mai bine te-ai duce să faci rost de unul, Becker. Becker era înalt, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
încercat să omoare alți colegi de celulă. Dar treptat, sub influența tratamentului medicamentos, mintea sa a fost adusă sub control. — Și Kindermann a fost doctorul lui? — Da, până la eliberarea lui Weisthor în 1932. Nu pricep. Kindermann știa că Weisthor e țicnit și i-a dat drumul? — Abordarea lui Lanz a psihoterapiei este antifreudiană și a văzut în opera lui Jung material pentru istoria și cultura unei rase. Domeniul său de cercetare a fost investigarea inconștientului uman în căutarea unor straturi spirituale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]