434 matches
-
Ștefan venea cu sprijin muntean îi făcea să creadă că linia tradițională de alianță cu Polonia, care părea acum frântă, nu va fi primită cu indiferență la Curtea din Cracovia. Ultimul fiu legitim al lui Alexandru cel Bun trăia la Camenița și drepturile acestuia, după obiceiul pământului, erau tot atât de justificate ca acelea ale lui Ștefan. Era neîndoios că până la urmă cu ajutor polon și cu sprijin dinlăuntru, Petru Aron se va întoarce din nou în scaunul Moldovei. În vremurile atât de
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
domnul nu mai era unul fără rezerve, ci „după puterea noastră”. Ștefan cel Mare promite că atunci „când va da Dumnezeu și domnul nostru domnia sa craiul, călătorind cu noroc spre părțile rusești, se va apropia de locurile acestea, adecă de Camenița, de Colomeea sau Sniatin, domnia sa are să trimeată după noi, iar noi vom avea să mergem la domnia sa, ca la stăpânul nostru prea milostiv și avem să-i facem jurământ de supunere, după vechile obiceiuri.” La rândul său Ștefan cel Mare
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
sau de munteni. Dar, adaogă cronicarul, Ștefan „se temea de prinsoare, aceasta în urma încunoștințării unuia dintre sfetnicii regelui”. Ca să nu-l supere pe rege, domnul a depus jurământul de credință în fața solilor regali, făgăduind că, atunci când regele va veni la Camenița, Colomeea sau Sneatin, el va veni în fața regelui, dar să fie anunțat cu două luni înainte. Dlugosz, ca preceptor al fiilor lui Cazimir, știa ce se petrece la curtea acestuia. Informația lui este foarte prețioasă, deoarece ne dezvăluie intențiile regelui
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
În timp ce se pregătea flota, oastea otomană se concentra sub comanda sultanului la Adrianopol. Domnul a cerut ajutor regelui polon: să i se trimită oameni care să apere Chilia și Cetatea Albă, iar o armată polonă să-și așeze tabăra la Camenița, în hotarul Moldovei, pentru a putea veni în autor la timpul cuvenit. Nobilii poloni îl îndemnau pe rege că e mai bine să lupte contra turcilor pe pământul Moldovei, decât pe pământul regatului, să nu-l părăsească pe „un principe
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
că Polonia a ajuns în domnia lui Cazimir la cea mai mare decădere. Ștefan cel Mare îi cerea lui Cazimir să-i trimită măcar 2.000 de pedestrași ca să întărească garnizoanele Chiliei și Cetății Albe, iar regele să vină la Camenița cu oastea sa sau să trimită o parte a acesteia în Moldova. Aflat la Marienburg, în Prusia, Cazimir nu trimitea nimic. În Spania, ale cărei posesiuni din sudul Italiei erau amenințate direct de turci, izbucnesc lupte pentru tron, lupte de
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
atacat Moldova „cu gândul, după cum se spune, că dacă vor fi aci biruitori, să ia măsuri ca să năvălească asupra întregului regat al Ungariei”. În aceeași vreme circulaseră în Polonia zvonuri în legătură cu intenția sultanului, ca după cucerirea Moldovei, să ocupe Cetatea Camenița și teritoriile din jur. Acest plan era realizabil, după socoteala sultanului, deoarece el ridica o armată uriașă pentru acea vreme, o armată bine înarmată și antrenată și condusă de un mare conducător de oști, cum o dovediseră campaniile întreprinse de
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
să nu înțeleagă nicicum despre tine că ești înspăimântat sau că fața ta este schimbată, ci să te arăți lor vesel.” Din relatarea lui Dlugosz, reiese că Ștefan cel Mare ar fi intenționat să se retragă, hărțuind oastea otomană, spre Camenița, unde ar fi urmat să se facă joncțiunea cu oastea polonă și, cu forțe unite, să-i atace pe turcii obosiți de un drum lung și de lipsurile provocate de moldoveni. Baltazar de Piscia ne informează că Ștefan își trimesese
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
unite, să-i atace pe turcii obosiți de un drum lung și de lipsurile provocate de moldoveni. Baltazar de Piscia ne informează că Ștefan își trimesese familia și tezaurul la Hotin, care se afla la o jumătate de zi de Camenița. La 18 februarie 1476, se știa la Ragusa că sultanul va porni spre Dunăre cu intenția de a cucerii cele două cetăți din sudul Moldovei. Cronicarul Kemal-Pașa-Zade scria că la 19 martie „șahul a pornit din înaltul său cuib de
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
din 21 august 1476, Baltazar de Piscia scria că aflase de la niște fugari că Ștefan fugise în Polonia. Unii spuneau că l-au văzut ospătându-se într-un han din Sniatin, iar alții că Ștefan ar fi tocmit lefegii la Camenița. Cum turcii n-au reușit să cucerească Hotinul, s-au retras și e posibil ca, în 8-9 august, să fi făcut joncțiunea cu oastea comandată de sultan. Dlugosz scrie că sultanul „fiind strașnic înfrânt sub amândouă cetățile, fu silit să
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
deci, ca el și oastea sa să se grăbească. Oastea polonă urma să se concentreze la Liov. Regele, pornind din Cracovia, a ajuns la Premislia (Przemysl), în prima jumătate a lunii mai. Aici i-a ieșit în cale Matei, episcopul Cameniței, care fusese în solie la Ștefan. Episcopul îi aducea la cunoștință regelui că Ștefan i-a promis că-i va da regelui „liberă trecere prin Moldova” și-și va uni oastea sa cu cea polonă la malul Dunării. Este greu
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
întindă o capcană și să-i ucidă împreună cu polonii. Nu știm câți munteni au venit în ajutorul lui Ștefan cel Mare. Din felul în care s-a deplasat armata polonă, s-a văzut limpede că regele, în loc să se îndrepte spre Camenița, a luat-o spre sud, sud-vest. La 28 iulie regele se afla încă la Jagyelnicze, în Polonia, după care a poposit la Czyrwone (Czerwonograd), de unde nu plecase încă la 12 august. Aici regele a poposit 12 zile. De la Czyrwone, regele
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
consiliu de război a avut loc după ce trupele poloneze au trecut Nistrul. Jan Trnka, „comandantul întregii oștiri, socotea că mai întâi trebuie asediat Hotinul, o cetate destul de puternică, așezată pe celălalt mal al râului Tyra, două leucii (leghe) departe de Camenița, deoarece e la hotarul Podoliei, de unde se pot lua provizii pentru armata cea atât de mare, fără să se împotrivească cineva. De aici se pot apoi lua ușor alte poziții, cu puterea sau prin predare, după ce Ștefan, pierzând câteva puncte
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
de aceia pe care... i-a dat moldoveanul, încât suntem de părere că însăși această incursiune a lor a fost înfăptuită cu instigarea și participarea lui”. Se zvonea că Ștefan cel Mare vrea să cucerească Haliciul, Buceaciul, Jazlovețul Roșu și Camenița. Nobilii din provinciile amenințate îi cereau regelui să vină mai degrabă și să ia măsurile necesare apărării regatului în fața primejdiei mari, care venea din partea dușmanilor și, mai ales, din partea moldoveanului. „Primejdia era cu atât mai mare, cu cât o parte
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
făcute de Massari au fost întărite de scrisoarea regelui polon din 15 iulie 1504. Regele îi scria episcopului de Warnia, cel care-l sfătuise pe Ioan Albert să nu atace Moldova, că i-au sosit vești de la negustorii săi din Camenița, care se aflau la Suceava, din care reieșea că logofătul Tăutu s-a dus cu haraciul la Constantinopol și s-a întors însoțit de un sol turc, persoană importantă, care aducea steagul de domnie pentru a ridica în scaunul Moldovei
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Boierii trec de partea lui Alexăndrel și Petru Aron se refugiază în Polonia. Alexăndrel se închină și lui Iancu de Hunedoara și făgăduiește regelui polon că îi va jura credință, acolo unde va binevoi acesta să vină, la Sneatin, la Camenița sau la Colomeea. În august 1454, domn al Moldovei era Petru Aron; în februarie 1455, Alexăndrel dă un privilegiu din Iași, iar în 6 iunie, Petru Aron se afla în scaun la Suceava. Acestor schimbări dese de domnie le va
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
nebăgată în seamă a lui Ștefan voievod. În culmea îngâmfării, se hotărâse (sultanul) să subjuge pe toți regii vecini și dăduse ordin comandanților armatei așa de strașnic bătute ca, supunând Moldova și trimițând pe Ștefan în robie, să ierneze în Camenița, în Podolia. În primăvară, să treacă apoi în Ungaria, unde era să se unească cu o a doua armată, în fruntea căreia se afla el.” Deși Ștefan era creștin ortodox, la aflarea veștii despre victoria de la Podul Înalt, Papa i-
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
dar așa cum remarca Matei Corvin, Ștefan le-a promis tuturor supunere, ca, în realitate, să nu își plece grumazul în fața nici unui rege, sultan sau han tătar. Suntem departe de vremea în care un domn al Moldovei îl socotea pe starostele Cameniței ca pe un ocrotitor și ca pe un părinte al său. Chiar tatăl lui Ștefan făgăduise o sumă important de bani unui asemenea demnitar de la hotarul Moldovei, ca să împiedice organizarea unei acțiuni împotriva sa. După confruntările cu Matei Corvin, cu
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
drumul de la Cernăuți, Hotin și Soroca 23, se pare că locuitorii din vecinătatea acestui culoar comercial, cei mai mulți dintre ei curteni, s-au orientat spre creșterea animalelor. În plus, putem presupune că, în condițiile pregătirilor Porții pentru campania de cucerire a Cameniței, domnului Moldovei i s-a cerut o îngrădire a exportului către regiunile ce urmau a fi ocupate. Introducerea ialoviței și intransigența aplicării ei au lovit în egală măsură pe locuitorii din ținuturile de margine și pe negustorii armeni promotori ai
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de cronicari lui Duca, după redobândirea puterii, și săvârșirea acestora până în preajma sosirii sultanului în Moldova sunt, credem, exagerate 34. • N. Iorga, Scrisori de negustori, București, 1925, p. VII. • Într-o scrisoare redactată în primele zile ale anului 1672 la Camenița după ce sunt enunțate cauzele care au declanșat revolta se amintește că: „s-a fost iscat mare fierbințeală. Au fugit la noi grecii și evreii“; Ilie Corfus, Documente privitoare la istoria României culese din arhivele polone. Secolele al XVI-lea și
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
libertății cultului și reînnoirea, după mazilirea lui Gheorghe Duca, de către noul domn Ștefan Petriceicu a privilegiului acordat Episcopiei armene, precum și scutirile oferite armenilor care se vor stabili în Moldova 42, erau suficiente elemente care îi îndemnau să se întoarcă. Ocuparea Cameniței de către otomani a avut însă, pe lângă urmările politice pomenite, și consecințe în plan economic și demografic. După 1672, Țării Moldovei i se va impune obligația de a aproviziona trupele turcești staționate în teritoriile cucerite, deturnând astfel o parte din ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
tipografii. Esențială pentru primenirea societății a fost conștientizarea acestei nevoi de către elita autohtonă. Romanitatea neamului și latinitatea limbii - „pelerinajul simbolic la Râm“26 - au fost ideile dominante ale umaniștilor români, cărturari cu stagii de pregătire în școlile Contrareformei de la Lemberg, Camenița și Bar, de formație latină. Cronica lui Grigore Ureche și Simion Dascălul și întreaga operă a lui Miron Costin sunt ilustrative în acest sens. De asemenea, de neînlocuit s-au dovedit a fi secretarii poloni de la curtea domnească din Iași
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
să apară. Informațiile despre "libertatea de aur" au născut la vecinii Poloniei mari proiecte de anexare, ce vor fi puse în aplicare o dată cu primul plan de împărțire a Poloniei. Dacă două Diete întrerupte în 1672 au avut drept consecință pierderea Cameniței, în secolul al XVIII-lea se vor produce lucruri asemănătoare. Dacă nu ar fi fostul ecoul agitațiilor absurde din Diete din epoca saxonă, Europa nu s-ar fi obișnuit cu ideea că Polonia, poporul său și teritoriul erau un bun
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
Porumbac, Rodbav, Gherla, Șelimbăr, Calbor, Vorumloc. Cîteva „pseudogermanisme“ pot fi formate de la apelative regionale de origine germană: Bunguriș, Hoșleaga, Obșineț, Șnaiț, Ștric. Stratul neoslav se regăsește în zonele limitrofe cu limbile respective: sîrba (Blajovăț, Bozovici, Domașnea, Jitnul, Oravița, Tisovița), bulgara (Camenița, Dranov, Grivița, Lișteava, Plevna, Rahova, Sadova, Studenița, Toplița), ucraineana și rusa (Bobinof, Balotina, Basău, Berezenca, Cacica, Golovița, Holod, Hliboca, Iama, Poleana, Zahorna). Stratul turcesc este limitat la Dobrogea: Agigea, Altîntepe, Babadag, Caraorman, Carcaliu, Casimicea, Cerchezu, Cobadin, Cuiugiuc, Hisarlîc, Mahmudia, Murighiol
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
pacea Westfalică (1648), dar în conflict cu toate rivalele mari și mici din apusul Europei, continua tradiția cultivării unor bune raporturi cu Poarta Otomană și, folosindu-și bunele oficii, intervine în favoarea Poloniei, în sensul ca Poarta să-i retrocedeze Camenița, Podolia și, eventual, Țările Române . Ceea ce pare surprinzător la prima vedere este că Poarta se arată dispusă să discute și chiar să cedeze cetatea Camenița și Podolia fără Țările Române, „cedarea acestora fiind tot atât de neacceptat ca una care
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
folosindu-și bunele oficii, intervine în favoarea Poloniei, în sensul ca Poarta să-i retrocedeze Camenița, Podolia și, eventual, Țările Române . Ceea ce pare surprinzător la prima vedere este că Poarta se arată dispusă să discute și chiar să cedeze cetatea Camenița și Podolia fără Țările Române, „cedarea acestora fiind tot atât de neacceptat ca una care ar viza Adrianopolul” . În secolul al XVIII-lea, când apare „Problema Orientală” și se punea problema moștenirii „Omului bolnav”, protagoniștii acestei politici, în speță Imperiul
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]