6,425 matches
-
o mie de treburi și obosisem deja. Mă concentram greu, a sunat acel prieten să ne vedem că avea să-mi dea ceva important. Am dat să plec, pentru că nu îmi ieșea treaba cu fixatul nici după o oră de chin cu suportul acela defect. Am ajuns în holul părinților mei, aproape de ușă și am simțit două brațe puternice, pe umeri așternute. Glasul lui tata s-a auzit foarte puternic și mi-a spus: Ani, nu pleci! Ani, îl faci acum
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2052 din 13 august 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1471113965.html [Corola-blog/BlogPost/373954_a_375283]
-
cum de scăpase, deoarece cu câtva timp în urmă, el își încheiase socotelile cu viața. Regretase până de curând faptul că fusese atât de aproape de ceea ce el avea în Ierusalim lucru pe care reușise să-l țină secret după ce îndurase chinuri cumplite, departe de dorințele lacome ale lui Pilat. Nu dormise toată noaptea care trecuse pentru că știa că avea să moară de cea mai cruntă moarte posibilă. Răstignirea. Și dintr-o dată i se oferise o portiță de scăpare iar speranțele sale
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN-9) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 465 din 09 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_9_mihai_condur_1334036217.html [Corola-blog/BlogPost/357116_a_358445]
-
noapte. Dintre toți, doar ei trei căzuseră în plasa întinsă de romani, iar mulți își găsiră sfârșitul în ascuțișul săbiilor romane. Fuseseră legați în lanțuri toți trei și duși în temniță în Cezareea Palestinei unde romanii îi puseră imediat la chinuri pentru a afla averile și ascunzătorile cetei. Ceilalați care scăpaseră din ambuscadă însă, știau că se terminase. Părăsiră ascunzătorile luând în grabă cât puteau duce și încercară fiecare în parte să se facă nevăzuți. Baraba le mărturisi apoi romanilor unde
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN-9) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 465 din 09 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_9_mihai_condur_1334036217.html [Corola-blog/BlogPost/357116_a_358445]
-
celor trei tâlhari să aibă loc la Ierusalim fiindcă el și suita sa se deplasau acolo de Pessah, vrând cu acest prilej să arate tuturor triumful său, pentru că Baraba era foarte cunoscut în cetatea sfântă a iudeilor. Baraba rezistase însă chinurilor și nu spuse nici un cuvânt de o amforă plină cu monede de aur îngropată undeva într-o pivniță a unei case din Ierusalim. Le spusese romanilor orice îi ceruseră aceștia, însă acest lucru reuși să-l țină secret printr-un
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN-9) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 465 din 09 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_9_mihai_condur_1334036217.html [Corola-blog/BlogPost/357116_a_358445]
-
de lut ca fiind de fapt ,,inima sa” iar acea amforă aducea ca formă cu o inimă umană. Un vas plin cu monede de aur. Ceilalți din ceată care scăpaseră, își dădură seama că Baraba odată prins, va divulga sub chinuri ascunzătorile din deșert și se risipiră deci care încotro văzură cu ochii, lăsând pustii peșterile în care stăteau, sau luând ce se putea și dispăruseră care pe unde apucaseră fiindcă dacă erau prinși răstignirea îi aștepta la primul copac întâlnit
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN-9) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 465 din 09 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_9_mihai_condur_1334036217.html [Corola-blog/BlogPost/357116_a_358445]
-
clipa cea mare... - Tăcută, nedumerită și îngândurată, pasărea se uită îndelung la băiețel și cu ochii plini de lacrimi se întoarse la ale sale. Timpul trecea pe neașteptate și viața lui Profi devenise tot mai plictisitoare și umilitoare.Trăia un chin un complex față de frățiorii ei, pentru că nu semăna cu aceștia. Ea trebuia să umble tot timpul cu capul plecat și aripile lăsate în jos, să suporte și alte lucruri umilitoare, pentru a se apropia de ceilalți. Până într-o zi
MĂREŢIA SMERENIEI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1154 din 27 februarie 2014 by http://confluente.ro/Maretia_smereniei_stefan_popa_1393527389.html [Corola-blog/BlogPost/370152_a_371481]
-
furtuni polare de suspine. (Gând hibernal) Vin neguri dătătoare de angoasă, decor stresant, în zale de grimasă: Iubirea se sparge în cioburi de gheață Topindu-se-n neguri, fumuri și ceață; Zâmbetul cald se preface-n grimasă, Spulberă-n gânduri chinuri de-angoasă. (Neguri) Poetul își alină, totuși, supărarea din iubire - cedând, înțelept, anotimpul bucuriei copiilor, izbutind delicate și frumoase versuri, proaspete, cu o notă de voioșie coșbuciană: Iarna-și cerne-ncet făina Peste sat și peste vale, Iar pe cer
VITALITATEA VERSULUI FRUMOS- MAESTRUL ION ANDREIȚĂ DESPRE RECENTUL MEU VOLUM DE POEZIE. CU ÎNALT RESPECT, MAESTRE!! de NICOLAIE DINCĂ în ediţia nr. 2331 din 19 mai 2017 by http://confluente.ro/nicolaie_dinca_1495223127.html [Corola-blog/BlogPost/380905_a_382234]
-
obstacol urmărită de un minotaur mare devorator de ani boarea nopții se apropie de stele marea-și deschide întinderea și te cuprinde ca pe un dar ceresc mușcă lumina din corpul tău susur de crânguri ți-e vorba păcatul iadul chinul mă trezesc din vis când îți ating genunchii învăț abecedarul îmbrățișărilor pentru a putea pătrunde în tenebrele sufletului tău am adunat neîncrederea ereticului și mi-am făurit o armură împotriva spaimei care mă privește uneori ca pe un dușman valuri
LORELAI ŞI MAREA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 927 din 15 iulie 2013 by http://confluente.ro/Lorelai_si_marea_ion_ionescu_bucovu_1373883882.html [Corola-blog/BlogPost/364254_a_365583]
-
opinia mea, exisă 2 tipuri de oameni care au trăit în timpul comunismului: cei care agreeau comunismul și erau de partea lui, mai mult sau mai putin conștient, și cei care urau comunismul și pentru care fiecare zi era un adevărat chin. Comunismul a fost o parte urâtă din istorie. În timpul lui, oamenii nu aveau dreptul la propria gândire sau la propriile păreri. Totul era gândit de guvern și de reprezentanții săi. Intimitatea, de asemenea, era încălcată lăsându-i pe oameni fără
TÂNĂRA GENERAŢIE VORBIND DESPRE COMUNISM ŞI REVOLUŢIE de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1904 din 18 martie 2016 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1458286927.html [Corola-blog/BlogPost/343446_a_344775]
-
erau răstigniți pe cruce ca tâlhari primejdioși. Concret vorbind, nu era nici o deosebire între ei. Totuși, unul dintre ei îl acuză și îl învinovățește pe Dumnezeul răstignit împreună cu ei, dar celălalt îl recunoaște și îl mărturisește: „Unul dintre tâlharii supuși chinului Crucii Te acuză, în timp ce al doilea Te recunoaște ca Dumnezeu”, spune Sfântul Andrei Criteanul în Marele Canon. Crucea lui Hristos a fost în acel moment judecata lumii întregi, în persoana celor doi tâlhari: „Acum este judecata lumii” (Ioan 12, 31
DESPRE OMUL DE AZI DIN BISERICĂ, ÎNTRE HRISTOS, EXISTENŢIALISM ŞI SECULARIZARE… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1985 din 07 iunie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1465290090.html [Corola-blog/BlogPost/379341_a_380670]
-
-n soartă Ascunsă-ntr-o piatră ca sfânt epitaf. Dar uite că strângem puterea de viață Ca viața s-o ducem și-n veacul vecin În lupta în care o mare de ceață Ne cere pe noi în al morților chin. Iar ziua ce vine de stele e plină Că sângele azi în râuri a curs Și vremea rămâne-n altare senină Cu marea puterii din care s-a scurs. Și cântecul nostru sub cerul albastru Rămâne doar oda cu mii
VREMELNICE TIMPURI de MANUELA CERASELA JERLĂIANU în ediţia nr. 2238 din 15 februarie 2017 by http://confluente.ro/manuela_cerasela_jerlaianu_1487143050.html [Corola-blog/BlogPost/372511_a_373840]
-
pe vârful din bătaia vânturilor. Aici obișnuia să vină de când se întâmplase accidentul lui Adi.Vroia să scape de prezența soțului și de privirile lui acuzatoare. Trecuse vremea când doreau să fie doar ei doi.Acum se evitau; devenise un chin prezența celuilalt. Cu ochii pierduți în zare, Carmen gândea: ,,Trebuie să plec de-acasă. Nu vreau să mai văd aceste locuri care-mi provoacă atâta durere. Și nici pe Adrian nu vreau să-l mai văd. Cum poate gândi că
CIOBURI DE CORD de LILIANA TIREL în ediţia nr. 1035 din 31 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Cioburi_de_cord_liliana_tirel_1383188704.html [Corola-blog/BlogPost/344555_a_345884]
-
Nici sărac, căruia, doamna Un bănuț ,să nu-i fi dat. Totdeauna-i zâmbitoare Veselă, bine dispusă Și n-ai crede că în suflet Ține strâns, o taină-ascunsă. Dincolo de fericirea Falsă, afișată clar, Taina ei, ascunsă-n suflet E un chin, plin de amar Toți bărbații îi fac curte Și o vor in preajma lor Numai ea, doar din mândrie Îi respinge, cu umor. Îl vrea, doar pe cel de-acasă Lui, i-a dăruit copii Numai că, lui nici nu
DISTINSA DOAMNA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1476281215.html [Corola-blog/BlogPost/368713_a_370042]
-
ne dăm seama că toate celelalte personaje ale romanului au rolul de a completa imaginea fluidă, aproape ireală a acestei femei. Tragismul destinului ei reiese cu precădere din această imagine terifiantă de la sfârșitul cărții, ce pune în evidență drama profundă, chinul interior, suferința îndelungată trăite de eroină. Într-un astfel de context, faptele mărunte - „Înainte, Platonia zări deșertul căutării a ceea ce avea să piardă. Adrian urma să plece.... Voia să se uite pe ea.” - capătă semnificații majore, pentru că toate aceste fapte
O CARTE DESPRE INTREBARI SI MOMENTE HOTARATOARE, SEMNATA DE MIRELA ROZNOVEA de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 164 din 13 iunie 2011 by http://confluente.ro/_platonia_o_carte_despre_intrebari_si_momente_hotaratoare_semnata_de_mirela_roznovea.html [Corola-blog/BlogPost/367180_a_368509]
-
ai intrat pe teritoriul meu și ai semnat pactul cu mine. - Nu îmi amintesc. - Acum îți amintești? Liderul s-a ridicat de pe scaun, gluga a căzut dezgolindu-i fața . Nu ... nu era cu putință , cu siguranță delira de la dureri și chinurile îi luaseră mințile. Se uită îngrozit la celălalt cum îi rânjea hidos, cu ochii arzând și obraz schimonosit . Era CHIPUL SAU dar nu exista nicio oglindă. - Eu ți-am furat identitatea și am dat senzația că tu ești cel care
PACTUL de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 1732 din 28 septembrie 2015 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1443438077.html [Corola-blog/BlogPost/363441_a_364770]
-
bucuria că în curând îi voi lua povara grea de pe umeri; îmi trecură repede prin minte imaginile dragi ale Ilonei, fata mea și ale mamei; nimic nu m-ar fi putut întoarce din drum, vroiam să le redau viața fără chin și griji... Negru, cimitir, noroi, mormânt, întuneric... Ca o momâie neagră prevestitoare de moarte, trenul scrâșnea încă pe șine, amestecând vise și amintiri cu stropi de sânge și bucăți de carne...Alexandru scăpă mărul din mână și răcni ca un
ÎNSINGURARE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 237 din 25 august 2011 by http://confluente.ro/Insingurare.html [Corola-blog/BlogPost/360929_a_362258]
-
zilele de toamnă, de iarnă, amurgul, ce are un farmec aparte. Și bătrânețea are un farmec al ei: ai posibilitatea ca, din capătul drumului, să privești fericit spre bărbăție și copilărie. Există și cazuri nefericite, în care bătrânețea este un chin, dacă omul a avut o viață netrebnică și n-a ținut seama de poruncile lui Dumnezeu. Este însă strălucitor amurgul vieții. De ce? Acum se simte că s-a apropiat ușa. Ce-i dincolo de ușă? Te așteaptă o lume misterioasă, miraculoasă
UN GÂND DE RECUNOŞTINŢĂ ŞI PREŢUIRE LA CEAS ANIVERSAR – ÎNALTPREASFINŢIA SA IUSTINIAN CHIRA LA ÎMPLINIREA A NOUĂZECI ŞI CINCI DE ANI DE VIAŢĂ PĂMÂNTEASCĂ, SLUJITOARE ŞI PILDUITOARE. de STELIAN GOMBOŞ by http://confluente.ro/stelian_gombos_1463982795.html [Corola-blog/BlogPost/382156_a_383485]
-
adorm. Pleoapele m-apasă. Mă las curpins de negrul somn. Culori diverse, sunet și paralizie! Mizantropie castă! Cinism curat! Pură desfatare! Vis etern...spațiu ... timp... pură relaxare... Grei demoni mă sfâșie în vidul fără scăpare! Încotro ajung? mă întreb... Către chin ori către alinare? Demonii mă apucă, Lumina vor s-o taie! Confortul pur, curat s-a dus! În Haos, întind mâna ca să-L prind... Dar ce ești Tu, cu adevărat? Lucifer ori Mihail? Negura mă privește. Stau și mă gândesc
TRAUM de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1403 din 03 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1414992996.html [Corola-blog/BlogPost/379864_a_381193]
-
zale de lanț, Se moare degeaba, se moare pe bani, Se moare în rate cu dobândă lunar, Se moare în grafic pe zile și ani, Se moare sfidându-l pe cămătar, Se moare trăind să depunem sămânța, Se moare în chinuri și-n crunte dureri, Se moare și vesel precum la Săpânța, Se moare hidos dar și-n pline plăceri, Se moare șoptind, se moare plângând, Se moare râzând ori cerând ajutor, Se moare în vis și se moare în gând
SE MOARE CU ŢARA – POEM MANIFEST de ROMEO TARHON în ediţia nr. 1020 din 16 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Se_moare_cu_tara_poem_man_romeo_tarhon_1381911709.html [Corola-blog/BlogPost/352455_a_353784]
-
de imensele reclame, străbătut fără-ncetare de un uriaș șarpe galben format din mulțimea taxiurilor. „America e formadabilă - notează MMI -, dar nu e o poezie decât în filme și în week-end-uri dacă ai money... Altfel, viața e dură, [...] un lung chin mai ales pentru întâia generație, ba chiar și a doua de noi veniți pe Pământul Făgăduinței... Nu mi-au trebuit decât două-trei luni să înțeleg că Libertatea presupune dictatura muncii”. Și el muncește pe brânci. Dar taximetristul-intelectual care este MMI
MĂRTURIA UNEI EXISTENȚE REMARCABILE by http://uzp.org.ro/marturia-unei-existente-remarcabile/ [Corola-blog/BlogPost/94099_a_95391]
-
-se să fie adăpați. - De ce venirăți maică așa devreme? îi întreba de fiecare dată mama lor. - Am obosit, răspundea unul dintre feciori. La un astfel de argument, Florica n-avea sufletul să-și mai certe fiii. După trei zile de chin ei nu reușiseră să jumulească grâul nici de pe o jumătate de pogon. Lui Traian Ciobanu, ce se întorcea într-o nămiază de pe Burnaz, i s-a făcut milă de copiii nașului său și a băgat cositoarea în lanul lor, terminând
LUMEA BURNAZULUI -- SANDU D. BARBU de SANDU BARBU în ediţia nr. 1703 din 30 august 2015 by http://confluente.ro/Sandu_Barbu.html [Corola-blog/BlogPost/372232_a_373561]
-
Îmbrăcată în vară,/ raza ei ține/ suficient de mult/ să ajung/ în lanul de floarea soarelui”/ (Efectul /Morgana). Fata din cartier defilează livresc și ajunge oriunde, chiar în mijlocul naturii pentru a scăpa de efectul nociv al depersonalizării. Iubirea este un chin necesar, o tortură de bună voie, pentru a înțelege resorturile adânci ale sinelui, abisurile nebănuite, forța iluminării, picătura cât un ocean, flacăra nestinsă. Cântă iubirea în ureche/ spărgându-mi timpanul/ acompaniată de chitara zâmbăreață/ lustruită de soare”/(Flacăra iubirii). Taie
FLOAREA POEMULUI SAU EFECTUL MORGANATIC de CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/cristina_mariana_balasoiu_1473247913.html [Corola-blog/BlogPost/362798_a_364127]
-
asistând la un sfârșit apocaliptic: Afară târgul stă pustiu / Și ninge ca-ntr-un cimitir (Nevroză) unde: Carbonizate flori, noian de negru ... / Sicrie negre, arse, de metal, / Vestminte funerare de mangal, / Negru profund, noian de negru ... (Negru) supun fiindul unui chin psihic derutant. Imaginile terifiante, pe care Bacovia le traversează din subconștient în conștient, ne fac să urmărim o viziune a poetului referitoare la ceea ce înseamnă starea de fapt existențială a egoului, care se cere eliberat de umbrele întunericului. Entitatea-om
PREVIZIUNE CATACLISMICĂ ÎN POEZIA SIMBOLISTĂ BACOVIANĂ de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 434 din 09 martie 2012 by http://confluente.ro/Previziune_cataclismica_in_poezia_simb_stefan_lucian_muresanu_1331306677.html [Corola-blog/BlogPost/354775_a_356104]
-
care marele Eminescu face să răsară Luceafărul: Din chaos Doamne-am apărut / Și m-aș întoarce-n chaos ... / Și din repaus m-am născut, / Mi-e sete de repaus (M. Eminescu, „Luceafărul”) și, precum acesta, obosit de previziuni și de chinul bolii, Bacovia își dorește ca nimeni altul odihna: E mult de când dormim în umbră, / În cimitirul violet ... (Amurg). Bacovia triplează fiindul, când inert, nepăsător de existența viului: Stam singur în cavou ... și era vânt ... , când lăsător al libertății de levitație
PREVIZIUNE CATACLISMICĂ ÎN POEZIA SIMBOLISTĂ BACOVIANĂ de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 434 din 09 martie 2012 by http://confluente.ro/Previziune_cataclismica_in_poezia_simb_stefan_lucian_muresanu_1331306677.html [Corola-blog/BlogPost/354775_a_356104]
-
și ei mă vinzi călcându-mi orb suflarea, iertările s-au scurs din cerul milei, cu dinți de foc mă arde-n iriși zarea. Mă cațăr peste-o umbră-n felinare, te văd în brațe cum pe alta tremuri, și chinul meu din aripi prinse-n floare se curmă-n zbor prin mănăstiri de vremuri! Autor Doina Bezea Referință Bibliografică: ARIPI DE FLOARE / Doina Bezea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1937, Anul VI, 20 aprilie 2016. Drepturi de Autor: Copyright
ARIPI DE FLOARE de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1937 din 20 aprilie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1461134008.html [Corola-blog/BlogPost/381922_a_383251]