267 matches
-
de Augustin și Sozomen. Numeroase autorități se referă la acest text; unele din acestea atribuie paternitatea lucrării lui Paul de Samosata, întemeietorul sectei paulicienilor. Originalul a fost probabil redactat în greacă. Se cunosc mai multe versiuni ale acestui text în coptă, siriacă și arabă; cea mai bună este în siriacă. Una dintre versiunile siriace, provenită dintr-un manuscris Urumiyeh, a fost tradusă în engleză de un misionar american în 1864. Această traducere, sau mari porțiuni din ea, este tipărită de Tischendorf
Apocalipsa lui Pavel () [Corola-website/Science/326226_a_327555]
-
Isus a înviat. Bart Ehrman este de acord, susținând că ea a fost primul apostol și menționând printre altele titlul ei medieval "apostola apostolorum". În anul 1896, lângă localitatea Nag Hammadi din Egipt, au fost descoperite trei papirusuri în limba coptă. Unul dintre ele era documentul apocrif „Evanghelia după Maria Magdalena“, o lucrare gnostică, redactată în jurul anului 160 d.C. Ulterior, două copii în limba greacă ale acestui document au fost descoperite și în nordul Egiptului, alături de o copie a Evangheliei apocrife
Maria Magdalena () [Corola-website/Science/298815_a_300144]
-
Biserica ortodoxă etipiană (în limba amharică:"Yäityop'ya ortodoks täwahedo bétäkrestyan") este o biserică veche orientală coptă autocefală care s-a desprins de patriarhul copt din Alexandria în 1959. Biserica ortodoxă etiopiană numără 45.000.000 credincioși, ceea ce reprezintă 60% din populația Etiopiei. Biserica mai este cunoscută și sub denumirea de "Täwahedo" ceea ce în limba gî'îz
Biserica Ortodoxă Etiopiană () [Corola-website/Science/317836_a_319165]
-
etiopiană numără 45.000.000 credincioși, ceea ce reprezintă 60% din populația Etiopiei. Biserica mai este cunoscută și sub denumirea de "Täwahedo" ceea ce în limba gî'îz (limba în care se țin liturghiile) înseamnă "unitate". Calendarul etiopian provine de la calendarul bisericii copte cu unele modificări. Calendarul este cu 7-8 ani mai puțin decât calendarul gregorian. Anul este compus din 365 zile, la 4 ani i se mai adaugă o zi, iar fiecare ani din această serie de patru îi este dedicată unui
Biserica Ortodoxă Etiopiană () [Corola-website/Science/317836_a_319165]
-
și precreștină el a fost un simbol preferat al celților (monezile lor ne stau mărturie). Știm însă cu siguranță că el a fost preluat ca simbol legat de divinități odată cu apariția civilizațiilor istorice (scrise), exemplul primar fiind Egiptul, unde crucea coptă (ankh) o vedem adesea în mâna diverșilor zei egipteni reprezentați de oamenii acelor timpuri, sau pe sarcofagele și pereții mormintelor lor. Sensul ei era acela al vieții (imortalității), de aceea interpretarea cea mai frecventă este aceea a unei alăturări a
Cruce creștină () [Corola-website/Science/301447_a_302776]
-
în Nicomedia (Asia Mică); el și-a dat viața pentru credința creștină la începutul secolului al IV-lea. A suferit martiriul prin tăierea membrelor și a capului în vremea împăratului roman Galerius Valerius Maximianus. Pomenirea lui în Biserica Ortodoxă, Biserica Coptă și cea BIserica Armeană este pe 26 august, în Biserica Romano Catolică pe 8 septembrie. În imperiul bizantin cultul acestuia se generalizează în secolul al VII-lea. Începând din secolul al XII-lea intră și în evlavia creștinilor din Franța
Adrian din Nicomedia () [Corola-website/Science/329442_a_330771]
-
R8-S43-Z1:Z1:Z1 (adesea tradus "medew-netjer" "Cuvintele Divine"). Limba egipteană este împărțită în șase diviziuni cronologice: Limbajul egiptean, inițial sintetic, a devenit analitic mai târziu. Egipteana hieroglifică, hieratică și demotică au fost în cele din urmă înlocuite cu alfabetul copt. Copta este încă folosită în Biserica Ortodoxă Egipteană, și se găsesc urme în limba arabă vorbită în Egiptul modern. Egipteana antică conține 25 de consoane similare cu cele ale altor limbi afro-asiatice. Acestea includ faringiene și categoric consoane, consoane fricative și
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
a fost întotdeauna scrisă de la dreapta la stânga, de obicei, în rânduri orizontale. O nouă formă de scriere, demotica, a devenit stilul de scris predominant. În jurul primului secol e.n., alfabetul copt a început să fie utilizat în paralel cu scrierea demotică. Copta este un alfabet grecesc modificat cu adaos de unele semne demotice. Deși hieroglifele oficiale au fost utilizate într-un rol ceremonial până în secolul al IV-lea, spre finalul antichității, doar un mic grup de preoți puteau să le citească și
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
care a continuat să fie limba de scriere până în aproximativ 1300 î.en. Mai târziu, egipteana a fost vorbită din Regatul Nou și era reprezentată în documentele administrative Ramesside, prin poezii de dragoste și povești, precum și în textele demotice și copte. În această perioadă, tradiția de scriere a evoluat în autobiografia persoanelor decedate prin textele scrise în morminte, cum ar fi cele ale lui Harkhuf și Weni. Genul cunoscut sub numele de Sebayt ("instrucțiuni") a fost dezvoltat pentru a comunica învățături
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
din Bari (Italia). În perioada cât a fost stareț al Mănăstirii Brâncoveanu, PC Arhimandrit Irineu Duvlea a primit vizita la mănăstire a 6 patriarhi: Bartolomeu I al Constantinopolului (Patriarhul Ecumenic), Parthenius al Alexandriei, Ignatie al Antiohiei, Abuna Paulus al Bisericii Copte, Pavel al Serbiei și Maxim al Bulgariei. De asemenea, a găzduit și alți ierarhi bisericești, cum ar fi: IPS Nathaniel Popp de Detroit, Antonios Schedrawui de Mexico, John al Finlandei și mulți alții, precum și conducătorii laici, ca de exemplu Majestatea
Irineu Duvlea () [Corola-website/Science/308680_a_310009]
-
literal, a unei afirmații din Evanghelia după Ioan: „Cuvântul s-a făcut trup”. ul a fost în mod neechivoc respins la Primul conciliu de la Niceea în 325 și este privit drept erezie de Biserica Catolică, Biserica Ortodoxă și Biserica ortodoxă coptă.
Docetism () [Corola-website/Science/323049_a_324378]
-
pâinii euharistice. Cuminecarea poate fi făcută în mai multe moduri. Modul biblic și tradițional e ca credincioșii să primească pâinea euharistică pe palmele încrucișate, apoi, să bea din potir. Această metodă e folosită cel mai mult în Bisericile protestante, anglicană, coptă și, într-o mică măsură, în Biserica romano-catolică. O altă metodă este încingerea. Fie că slujitorul încinge pâinea euharistică în vinul euharistic, introducând-o în gura cuminecatului, fie că credinciosul primește pe palme pâinea, apoi o încinge el însuși în
Frângerea pâinii () [Corola-website/Science/299509_a_300838]
-
exemplul Egiptului al cărui statut a fost pentru istoricii tradiției musulmane însăși ambiguă, unii susținând că a fost cucerit prin forță, alții opinând că a fost vorba despre o predare cu tratat de protecție (dhimmi). Din nou cronicile nonmusulmane (cele copte în speță) ne descriu prăpădul făcut la cucerirea Egiptului, de exemplu aceea a coptului Ioan de Nikiou, care descrie cucerirea orașului Bahnasa din Egiptul mijlociu, și impunerea de către Amr a unor impozite înrobitoare, imposibil de plătit de către populație, fapt ce
Jizia () [Corola-website/Science/308554_a_309883]
-
a motorului cu aburi") în două volume. Mai programatic, cu toate acestea, ' ("Rugăciunea Domnului în paisprezece limbi") (1855) a fost destinat să arate capacitatea lui Brill de a tipări cărți în alfabete non-latine, cum ar fi ebraic, aramaic, samaritean, sanscrit, coptă, siriac, arab, printre multe altele. În 1896 Brill a devenit o societate pe acțiuni, atunci când succesorii lui E. J. Brill, A. P. M. van Oordt și Frans de Stoppelaar, ambii oameni de afaceri cu un fundal și un interes academic, au
Brill Publishers () [Corola-website/Science/337082_a_338411]
-
Etiopiei și relatează cum regele Kaleb a supus evreii din Nagan și a l-a numit moștenitor pe fiul său cel mai mic Gabra Masqal (cap. 117). După colofonul unit majorității copiilor existente Kebra Nagast a fost scris în limba coptă și tradus în arabă în anul 409 (1225 e.n.) de către un grup de clerici etiopieni în frunte cu episcopul Abba Giyorgis și doar apoi tradus în gî'îz în timpul guvernatorului Ya'ibika Igzi. În baza acestui colofon se presupune că
Kebra Nagast () [Corola-website/Science/323349_a_324678]
-
gî'îz în timpul guvernatorului Ya'ibika Igzi. În baza acestui colofon se presupune că cartea ar fi datată între 1314-1322. Un studiu atent evidențiază urme ale arabei dar nu oferă nici o dovadă că ar fi existat vreodată vreo scriere în coptă. Unii erudiți consideră că nu ar fi existat niciodată vreo versiune în coptă ci că cartea ar fi fost scrisă inițial în arabă. Pe de altă parte există citate din Biblie care nu au fost traduse din arabă ci au
Kebra Nagast () [Corola-website/Science/323349_a_324678]
-
că cartea ar fi datată între 1314-1322. Un studiu atent evidențiază urme ale arabei dar nu oferă nici o dovadă că ar fi existat vreodată vreo scriere în coptă. Unii erudiți consideră că nu ar fi existat niciodată vreo versiune în coptă ci că cartea ar fi fost scrisă inițial în arabă. Pe de altă parte există citate din Biblie care nu au fost traduse din arabă ci au fost traduceri directe iar interpretarea dovedește influența directă a unor părinți ai bisericii
Kebra Nagast () [Corola-website/Science/323349_a_324678]
-
cu prof.Simon Hopkins. Unul din ele analizează o scrisoare având semne de vocalizare, celelalte două se ocupă de ortografia iudeo-arabă fonetică. Un articol lung consacră Blau analizei lingvistice a unui text din veacul al XIII-lea scris în litere copte. Într-un alt studiu Blau incearcă să reconstituie accentele in araba, alt studiu trateaza pe scurt problemele pseudo-corectiunilor pe baza unui text in araba medie. Un articol scurt exprimă îndoielile lui Blau în legatură cu afirmația că avem la dispoziție
Yehoshua Blau () [Corola-website/Science/314864_a_316193]
-
la curtea fratelui ei, noul împărat Yohannes al IV-lea, și a continuat să dețină titlul de împărăteasă în tot cursul domniei lui. Kassai se pregătise pentru această zi, și avea fonduri strânse pentru a-l plăti pe patriarhul Bisericii Copte din Alexandria săă numească un nou arhiepiscop al Bisericii Etiopiei, în locul lui Abuna Salama care a murit în 1867. Patriarhul Chiril al V-lea i l-a trimis pe Abuna Atnatewos, care a sosit în iunie 1869. La 12 ianuarie
Yohannes al IV-lea al Etiopiei () [Corola-website/Science/320505_a_321834]
-
Ibn Hazm și Ibn Khaldun ar însemna «părinte», «conducător», «om liber». Pe lângă limba arabă pe care și-au însușit-o odată cu religia islamică ei vorbesc și limbile berbere. Limbile berbere formează, împreună cu limba egipteană veche (azi limbă liturgică a bisericii copte) o ramură aparte din familia de limbi afro-asiatice, ramură numită odinioară "hamitică". În antichitate au fost cunoscuți sub numele de nubieni, libieni sau mauri și au cunoscut pe rând stăpânirea romană, invaziile vandalilor și cucerirea arabă. Începând cu secolul VII
Berberi () [Corola-website/Science/298315_a_299644]
-
în vedere marea asemănare dintre ele. Această asemănarea poate fi pusă în evidență prin cuvântul "câine", de exemplu: În ceea ce privește lexicul coranic, acesta are în jur de o sută de cuvinte împrumutate din limbile menționate mai sus, la care se adaugă copta, latina și vechi idiomuri turcice. Iată câteva exemple: "rahmăn" (milos, milostiv), împrumutat din ebraică, ce reprezintă unul dintre cele 99 de nume cunoscute ale lui Dumnezeu (toate surele coranice mai puțin a IX-a încep cu o invocație ce cuprinde
Limba arabă () [Corola-website/Science/296905_a_298234]
-
condamnarea monofizismului, tensiunile s-au accentuat în provinciile orientale, mai ales în Egipt, manifestându-se în lupte deschise între tabăra ortodoxă condusă de episcopul de la Constantinopol și tabăra monofizită, condusă de Patriarhul Alexandrei. S-a constituit prima biserica monofizită, Biserica Coptă din Egipt, urmând să fie organizate noi biserici monofizite în Siria și Armenia . Tensiunile s-au adâncit, iar împărații au încercat să facă un compromis între cele două tabere. Împăratul Zenon chiar emite edictul „Henotikon” în 482 prin care sunt
Imperiul Roman de Răsărit () [Corola-website/Science/296775_a_298104]
-
egiptenilor care au acceptat religia creștină în primele secole ale erei noastre. i reprezintă cea mai mare minoritate religioasă din Egipt, precum și cea mai mare și una din cele mai vechi comunități creștine din Orientul Mijlociu. Unii oficiali afirmă că populația coptă reprezintă până la 10% din populația Egiptului, în timp ce unele surse independente afirmă că numărul lor este mai mare. Limba liturgică a copților este limba coptă. Întemeietorul Bisericii Copte este considerat sfântul Marcu Evanghelistul. El a ajuns în Egipt în timpul domniei împăratului
Copți () [Corola-website/Science/320654_a_321983]
-
mare și una din cele mai vechi comunități creștine din Orientul Mijlociu. Unii oficiali afirmă că populația coptă reprezintă până la 10% din populația Egiptului, în timp ce unele surse independente afirmă că numărul lor este mai mare. Limba liturgică a copților este limba coptă. Întemeietorul Bisericii Copte este considerat sfântul Marcu Evanghelistul. El a ajuns în Egipt în timpul domniei împăratului roman Claudius, în anul 42 d. Chr., înființând o comunitate religioasă în Alexandria, care apoi s-a răspândit în tot Egiptul. La începutul sec
Copți () [Corola-website/Science/320654_a_321983]
-
din cele mai vechi comunități creștine din Orientul Mijlociu. Unii oficiali afirmă că populația coptă reprezintă până la 10% din populația Egiptului, în timp ce unele surse independente afirmă că numărul lor este mai mare. Limba liturgică a copților este limba coptă. Întemeietorul Bisericii Copte este considerat sfântul Marcu Evanghelistul. El a ajuns în Egipt în timpul domniei împăratului roman Claudius, în anul 42 d. Chr., înființând o comunitate religioasă în Alexandria, care apoi s-a răspândit în tot Egiptul. La începutul sec. III d.Chr
Copți () [Corola-website/Science/320654_a_321983]