326 matches
-
în judecarea și analiza economică, plecăm în lipsa unei demonstrații, de la nivelul de asemănare flagrantă a celor două lumi și considerăm omul ca aflându-se în centrul vieții sociale, dar și al lumii fizice, materiale. În consecință, putem discuta despre un darwinism social 856. De asemenea trebuie să vedem în ce măsură principiile pe care și-a construit Darwin teoriile sale despre devenirea vieții umane biologice, pot fi valabile și în construcția socială, în devenirea societății umane? Schimbarea istorică este într-adevăr o evoluție
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
înzestrat și care are capacități de adaptare la lumea și la viața exterioară. Există și în lumea socială o selecție naturală și chiar o mutație, un salt care provoacă și duce la apariția unor forme superioare de conduită și manifestare. Darwinismul social presupune acumularea în interiorul organizației și formei sociale de existență umană. Darwinismul social este în același timp o formulă de unificare a celor două lumi de care discutăm. Această teorie realizează o punte de legătură între lumea fizică și cea
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
exterioară. Există și în lumea socială o selecție naturală și chiar o mutație, un salt care provoacă și duce la apariția unor forme superioare de conduită și manifestare. Darwinismul social presupune acumularea în interiorul organizației și formei sociale de existență umană. Darwinismul social este în același timp o formulă de unificare a celor două lumi de care discutăm. Această teorie realizează o punte de legătură între lumea fizică și cea socială. Ciclul este elementul fundamental, formula de bază în evoluția lumii vii
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
sărăciei descrise, dar este numai pentru că noi suntem oameni ai secolului XXI. Fenomenul economic și social are o dinamică a sa proprie, care duce la schimbare. Saltul însă, nu se obține niciodată aleatoriu, ca în biologie, așa cum îl descrie Darwin. Darwinismul economic nu prezintă mutații imprevizibile, ci mereu previzibile. Asta îl deosebește de darwinismul biologic. O acumulare de dezvoltare, duce la acumulări de dezvoltare în același spațiu, chiar dacă noua acumulare se produce sub forme noi, altădată necunoscute și nebănuite. Zilele de
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
economic și social are o dinamică a sa proprie, care duce la schimbare. Saltul însă, nu se obține niciodată aleatoriu, ca în biologie, așa cum îl descrie Darwin. Darwinismul economic nu prezintă mutații imprevizibile, ci mereu previzibile. Asta îl deosebește de darwinismul biologic. O acumulare de dezvoltare, duce la acumulări de dezvoltare în același spațiu, chiar dacă noua acumulare se produce sub forme noi, altădată necunoscute și nebănuite. Zilele de muncă prelungite, subalimentația, malnutriția, așa rele cum sunt descrise, înseamnă mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
de caz pe România), funcții, definiții, crize, anti-crize, ciclicități naturale, economice, mai puțin monetare, apariția diviziunii muncii, a cooperării sociale etc. Epopeic, ni se mai prezintă "lupta omului cu raritatea"..., poate a propriilor idei, zic și eu, un fel de "darwinism social" pe care autorul îl îmbrățișează și îi respectăm îmbrățișarea. Un singur lucru nu am înțeles și anume ce înseamnă "schimbul preeconomic". Nici nu cred că există așa ceva, schimbul fiind, prin excelență, o activitate economică, apărută în urma altora, dar tot
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
2009, p. 5. 119 În context autorii situează apariția lui Homo Sapiens cu 200.000 î.Hr. Noua cifră spune multe despre relativitatea cu care ne raportăm la această epocă de istorie veche. 120 Pentru o dezbatere detaliată a categoriei de "darwinism", vezi și Dominique Lecourt-co., Dicționar de istoria și filosofia științelor, Editura Polirom, Iași, 2005, p. 419. 121 Apud. C.I. Gulian, Lumea culturii primitive, Editura Albatros, București, 1983, p. 67. 122 Anthony Giddens, Sociologie, Editura All, București, 2001, p. 27. 123
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
transforma". Ibidem 130 "Ereditatea marchează disponibilitatea naturii de a păstra și reproduce caractere odată dobândite". Ibidem. 131 Charles Darwin, Originea speciilor, Editura Beladi, Craiova, 2007, p. 13. 132 Charles Darwin, op. cit., p. 555. 133 O părere "specială" despre Darwin și darwinism o are Nietzsche. "În ce privește faimoasa "luptă pentru existență", mi se pare deocamdată că ea a fost mai mult afiramtă decât dovedită. Ea se întânlește dar ca excepție; aspectul general al vieții nu e starea de restriște,starea de foamete, ci
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
legi interne proprii, ce există în afara dorinței și voinței oamenilor", N.N Constantinescu-co., Tratat de economie contemporană, vol. 1, Editura Politică, București, 1986, p. 55. 855 David Miller-co., Enciclopedia Blackwell a gândirii politice, Editura Humanitas, București, 2000, p. 524. 856 Darwinismul social reprezintă "încercările unor filosofi sociali și politici de a aduce în sprijinul propriilor teorii autoritatea biologiei darwiniste". Vezi și David Miller-co., Enciclopedia Blackwell a gândirii politice, Editura Humanitas, București, 2000, p. 152. Darwinismul social este un concept care leagă
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
Humanitas, București, 2000, p. 524. 856 Darwinismul social reprezintă "încercările unor filosofi sociali și politici de a aduce în sprijinul propriilor teorii autoritatea biologiei darwiniste". Vezi și David Miller-co., Enciclopedia Blackwell a gândirii politice, Editura Humanitas, București, 2000, p. 152. Darwinismul social este un concept care leagă "dependența vieții omenești de mediul înconjurător,natural, ca o luptă împotriva forțelor antagoniste", L.V. Mises, Socialismul..., www.mises.ro, p. 200. 857 David Miller-co., Enciclopedia Blackwell a gândirii politice, Editura Humanitas, București, 2000, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
degenerate" care aleg în mod deliberat calea sărăciei. Aceste concepții urmau fidel interpretările Școlii Clasice de Criminologie, care aprecia că infractorii ajung în această condiție fiindcă reping soluțiile legitime și aleg calea ilegală. Această concepție a fost abandonată o dată cu apariția darwinismului, care adopta teoria cu privire la lupta pentru supraviețuire, care permite celor puternici să acumuleze bunuri, rezervându-le celor slabi o viață plină de privațiuni. Lucrarea lui Max Weber ,,Etica protestantă și spiritul capitalismului" a adus în centrul interpretărilor noțiunea de predestinare
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
însă, chiar dacă acest proces este puternic pătruns în societate, totuși religia, din punct de vedere social, mai poate fi regăsită ca un important factor în societate. Referitor la rolul religiei în viața publică plecând de la probleme legate de, spre exemplu, darwinism și de la moralitatea publică, abordările epistemologice la provocările creaționiste par să nu funcționeze. În timp ce apărătorii științei continuă să se angajeze în tactici bazate pe abordări epistemologice, creaționiștii continuă "să urce" pe provocări aparent despre epistemologie. Însă, ceea ce într-adevăr pare
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
funcționeze. În timp ce apărătorii științei continuă să se angajeze în tactici bazate pe abordări epistemologice, creaționiștii continuă "să urce" pe provocări aparent despre epistemologie. Însă, ceea ce într-adevăr pare să-i conducă este tot ce ei văd ca implicații morale ale darwinismului. Singurul mod de a aplana acest conflict asupra moralității publicului, este acela de a-l trata ca pe o problemă a moralității publice. Aceasta, în timp ce dezbaterea despre problemele epistemologice poate continua, dezbaterea morală poate fi doar rezolvată prin dezbatere democratică
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
world religions, Infobasf Publishing, New York. 54. Ellis, A. (1980), Psychotherapy and atheistic values, a response to A. E. Bergin's Psychotherapy and religious values, Journal of Consulting and Clinical Psychology, 48:635-639; 55. Evans. M.; Evans, J. (2010), Arguing against Darwinism Religion, Science, and Public Morality, in Turner, B. S. ed., The New Blackwell companion to the sociology of religion, Blackwell Publishing Ltd., Malden, Oxford, 286-308. 56. Ferreol, G.; Jucquois, G. (coord.) (2005) Dicționarul alterității și al relațiilor interculturale, Ed. Polirom
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
teoria selecției naturale a lui Darwin. Această teorie a descris și a explicat anumite procese evolutive din lumea vie, a eliminat ideea de scop din biologie și a arătat că există mecanisme naturale de supraviețuire prin adaptare și selecție naturală. Darwinismul, deși gândește procesele evolutive în termeni populaționali, este însă o teorie individualistă și respinge ideea autonomiei speciilor sau a ecosistemelor. Acestea au proprietăți organizaționale explicabile prin recurs la nivelurile inferioare de organizare 89. Dacă luăm în seamă tipul de explicație
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
fel problema destructurării ei. Mai degrabă, am asistat la câteva revizuiri, rezultat al progresului cunoașterii. Mai întâi, consemnez trecerea de la geocentrism la heliocentrism la începuturile științei moderne și inerția teologilor creștini în asimilarea dovezilor științifice. Al doilea moment îl reprezintă darwinismul, adică teza că, în cele din urmă, ca produs al evoluției prin selecție naturală, omul este asemănător celorlalte viețuitoare. În fine, aș menționa aici și contribuțiile psihologiei, în special pe Freud, cu teza că subconștientul are un rol decisiv în
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
superior, un supraom, dacă vreți”. O idee identică este exprimată și de către Stalin* care, la moartea lui Lenin, declară că bolșevicii* sunt „făcuți dintr-o stofă specială”, exaltând astfel rolul revoluționarilor ca „avangardă” a noii societăți. Ea emană din ideea darwinismului social, enunțată în mediile socialiste prin anii 1880, și duce la justificarea terorii* și a exterminării de către purtătorii viitorului istoric a unui dușman „degenerat”. Acest mit al anului nou se dezvoltă considerabil sub Stalin, care organizează eroismul proletarului de șoc
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Originea speciilor, prin care demonstrează că rămâne prizonierul evoluționismului biologic. Spencer face din evoluție o lege universală a devenirii, în care sunt cuprinse și procesele sociale. Credem că este justificat să prețuim contribuția lui Spencer numind interpretarea sa nu Social darwinism, așa cum impropriu apare în literatură, ci Social spencerism. * Societatea evoluează implacabil pe un traseu ce pornește de la omogen spre eterogen, de la simplu la complex, de la societatea militară (omogenă, puternic coercitivă) la societatea industrială (puternic vascularizată de libertate). Progresul social este
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
faptul că natura legilor din societate, acțiunea lor, sunt diferite de ale celor prezente în natură, constatare prin care dezvăluie caracterul eronat al încercărilor de interpretare a fenomenelor sociale pe baza legilor naturii (teorii organiciste, interpretările mecaniciste ale vieții sociale, darwinismul social). Prin urmare, nu este vorba de absența legității în viața socială, ci doar de calitatea manifestării legilor. Nu legile lipseau, ci modul în care erau interpretate făcea ca evidența lor să rămână ascunsă! El descoperă specificul realității sociale care
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
aceasta din urmă, și în primul rînd munca, poate acoperi subzistențele și genera prosperitate. Acumulările monetare devin virtuale fără această bază. E suficient un crah monetar și totul dispare ca un fum. Căutarea profitului de dragul profitului, într-un soi de "darwinism economic", părăsește sfera socialului, or, ținta economicului e în social. Nu e suficient să produci, trebuie să și vinzi, iar pentru aceasta trebuie să existe o cerere solvabilă, trebuie să existe bani "reali". Aceștia nu trebuie să facă obiectul unor
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
unor state și private, dar ele nu sunt încadrabile în schema fascist-corpo-ratistă. Apoi ideologia acestor radicali nu e una propriu-zisă, ci mai curînd o religie interpretată și instrumentată într-un sens fundamentalist, "talibanic". Lipsește teoria "omului nou" sau a "supraomului", "darwinismul social", fiind prezente în schimb multe arhaisme, absolutisme și obscurantisme specifice mai curînd epocii feudale, în Europa cel puțin. Apoi, iarăși spre deosebire de fascism, nu există, nici măcar în Iran, Siria sau Arabia Saudită, un monopol asupra informației sau un monopol asupra economiei
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
Societății Regale a Angliei. Prezintă selecția naturală ca fenomen care dirijează spirala evoluției și ca explicație a diversității speciilor (provenite dintr-un strămoș comun). Teza impune teoria evoluționistă în gândirea științifică din prima jumătate a secolului XX sub denumirea de darwinism. Despre originea speciilor a avut un asemenea ecou încât, de la prima editare din 1850, întregul tiraj a fost vândut. Darwin scrie în introducerea cărții: "Mult prea mulți indivizi se nasc în fiecare specie animală și, în consecință, apare lupta pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
transmutării speciilor" (termen preluat din alchimie), care exprimă în biologie transformarea unei specii în alta, concepție elaborată de Lamarck 99, Saint-Hilaire100, încă din 1809, și care are tangențe cu vitalismul, i se opun Richard Owen60, Charles Lyell 58 și Wöhler. Darwinismul (selecția naturală) este "groparul" tuturor concepțiilor oculte despre nașterea spontană, transmutarea speciilor sau despre vitalismul forțelor cosmice ale magnetismului animal. Dmitri Ivanovici Mendeleev (1834-1907), chimist rus, a creat primul tabel periodic al elementelor, bazat pe greutatea lor atomică. Fiu de
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
istorică a conceptului de motivație, afirmând originea acestuia în filosofie și teologie. La începutul secolului al XX-lea motivația umană a fost considerată opusă instinctului animal, diferența fiind dată de liberul arbitru. Originea studiului motivației este atribuită în egală măsură darwinismului, concepției freudiene asupra motivelor și cercetărilor despre învățare realizate de Thorndike. Influența acestor trei școli de gândire se regăsește și astăzi în studiul motivației, domeniul fiind circumscris științelor comportamentale și sociale. P. Latham unul dintre cei mai cunoscuți "cercetători-practicieni" așa cum
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
așadar, cu ceea ce unii critici au numit "construcție teleologică a relației utopie-ideologie"248, rezultată ca urmare a combinării accentelor marxiste ideologia privită ca set de idei căruia nu i se pot aplica standarde științifice, fiind în dezacord cu realitatea cu darwinismul social ideologia ca produs dovedit depășit, caduc, de cursul istoriei, odată cu impunerea ideilor utopice 249. O altă imagine asupra relației dintre utopie și ideologie este oferită de aceea "(...) a unei culturi politice democratice care, odată stabilizată, acționează ca un agent
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]