420 matches
-
Însă nivelului difuz al mentalului colectiv, sunt proprii unor sensibilități mai largi, care nu au de-a face În mod direct cu atitudinile propriu-zis politice ale peregrinului ardelean. La nivelul convingerilor ideologice, Drăgușanu pare a se mișca pe alte coordonate, deconcertante pentru un spirit radical, dar mult mai consonante cu ideologia moderată a intelectualității ardelene. Regimul bourbonic napolitan i se pare a fi „un blând și părintesc absolutism, cum e mai potrivit pentru popoarele europene nemature”. Observația denotă, dincolo de o lejeritate
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
ideii, a imediatului în locul durabilului, cere o restabilire imediată. Cecitatea asumată atăta timp și impusă majorității ignare, mai mult sau mai puțin interesat de o clasă politica imundă, cere o reparație legitimă și nu doar moralicește vorbind. Nu este nimic deconcertant, decăt aparent, în faptul că ruina a ceea ce, este considerat autonom și de „maximă urgență”, adică exercițiu împotriva căderii 15 economicul, nu-și află cauza și rezolvarea prin mijloace circumstanțiale, chiar corecte din punct de vedere economic, dar păcătuind prin
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Gabriel Galtoi () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2269]
-
de întrebările discipolilor. Pe când Isus se pregătea să părăsească templul, unul dintre ucenici i‑a spus: „Privește, Învățătorule, ce pietre, ce zidiri!... ”. Isus i‑a răspuns: „Piatră pe piatră nu va rămâne din ele care să nu se risipească”. Răspunsul deconcertant al Mântuitorului trezește curiozitatea discipolilor. Ceea ce urmează constituie discursul propriu‑zis, în care se disting patru părți: 1) tulburările care anunță parusia (vv. 5‑13); 2) războiul iudaic (vv. 14‑23); 3) parusia (vv. 24‑27); 4) îndemnul adresat creștinilor
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
cuplu diabolic: Eugen Țurcanu, care trimite la figura de tristă celebritate a torționarului anilor 1950, și discipolul său, Radu Tudose (fals profet autohton), un inginer arogant, avid de putere, fără scrupule. Țurcanu‑Anticrist produce miracole în serie, cu o ușurință deconcertantă. El amintește de un personaj al lui Soloviov prin aceea că minunile sale sunt menite „să alunge orice suferință și să aducă fericirea întregii lumi” (recunoaștem aici sloganul comuniștilor). În final, un supraviețuitor al Gulagului, Leon Templea, emigrat în Franța
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
este opera lui Mircea Eliade (1907-1986) căruia, din altă perspectivă, autorul îi dedică un superb eseu. Unei religii care proclamă chiar în actul revelației o anumită Heilsgeschichte faptul istoricității nu-i poate fi indiferent. Oricât de dificilă ar fi asimilarea deconcertantelor sale monumente de realitate, întâlnirea cu trecutul reprezintă o obligație pentru orice conștiință trează. Înțelegerea configurației polimorfe a experienței sacrului în istoria umanității ar putea solicita acel tip de generozitate hermeneutică pe care nu puțini cărturari ai Bisericii, de la Clement
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
critica literară), mediile teologice și filozofice receptau încă nefavorabil conceptul modern de istoricitate 1. Vor ceda mai întâi protestanții, care se arată gata să pornească în căutarea „istoricului Iisus”, chiar împotriva tradiției. Din punct de vedere religios, rezultatul va fi deconcertant, accentuând relația de falsă tensiune (dar cu dificile urmări) între „știință” și „credință”2. Michel Henry (1922-2002) avea dreptate să respingă ideea că doar istoria obiectivă - înțeleasă ca rețea de referințe punctuale la evenimente moarte - ar putea oferi acces la
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Puțin? Nu știm ce zice”<footnote Ibidem, 16, 17, 18. footnote>. Iisus știa ce voiau să întrebe, și le explică.Deși le spune ce înseamnă „plecarea” din lume, deși ucenicii afirmăcă înțeleg<footnote Ibidem, 16, 29. footnote>, Iisus le spune deconcertant: „Acum credeți? Iată vineceasul, și a și venit, ca să vă risipiți fiecare la ale sale (s.n.) și pe Minesă Mă lăsați singur. Dar, nu sunt singur, pentru că Tatăl este cuMine”<footnote Ibidem, 16, 31, 32. footnote>. Este ceea ce vor face
CREDINŢA ŞI MĂRTURISIREA EI by Petre SEMEN ,Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/128_a_428]
-
vorbește despre propriile ipoteze în legătură cu acest mecanism: „Pentru moment, mă aflu în interesanta poziție de a nu ști dacă ce vreau să comunic trebuie considerat un lucru de mult știut și de la sine înțeles ori un aspect absolut nou și deconcertant. Și cred, mai degrabă, că e vorba de ultima variantă”. În Compendiu de psihanaliză (Freud, 1940/1967), această metodă de apărare este aplicată psihozei, pe motiv că subiectul psihotic ține cont de realitate, măcar parțial, chiar și în starea de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
2. Paradoxul acesta numește chiar locul imaginii, dar nu e vorba de o conturare deja constituită, statică, în care ceea ce apare s-ar da în apariția sa semnificantă. În imagine, unitatea lumii nu abolește diversitatea, la fel cum diversitatea ei deconcertantă nu se substituie unității. Ceea ce apare în și ca imagine este Unul desfășurat în multiplu și multiplul înfășurat în Unul, căci Unul este ca multiplu, văzut în posibilitatea multiplicării, pe când multiplul este (văzut) ca Unul care nu poate fi decât
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
lucrurile adevărate - cu adevărat - în lumina care, acum, le pune în vedere, sau e doar un joc de umbre și lumini, iluzia simțurilor ce ating pânza lumii? Lume care apare și dispare, se dă și se retrage într-o prezență-absență deconcertantă, se face pe măsură ce se desface. Exteriorul se repune în jur, ochii văd acum clar și distinct, mâinile ating lucrurile; dar nu se vede, nu se atinge oare doar imaginea, aparența celor ce nu pot să apară decât în straie de
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
aducător de moarte, care e chiar condiția umană: lepădare de carnalitatea supusă putrezirii, despuiere de tot ceea ce - în finitudine - înseamnă fenomenalitate a timpului. A doua e golirea rostirii înseși, evacuarea de semnele prin care lumea se arată în evanescența ei deconcertantă, în trecerea derizorie a aparenței prin vizibilul tuturor celor ce sunt și nu sunt. Or lumina nu pune în vedere sensul slab al unei lumi pe care cuvântul să-l poată rosti prin reflectare ori reprezentare. Cuvântul nu doar că
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
sau mai îndepărtați în timp. Sunt sintetizate o serie de note care particularizează literatura postmodernă (resurecția realului, ironia și parodia, biografismul, intertextul, textualismul, impuritatea genurilor, autenticismul, atenția acordată detaliului, preferința pentru banal, anodin, derizoriu, abolirea purității lirismului). În fața unui tablou deconcertant prin diversitatea de opinii, exegetul speră că unica soluție de cunoaștere a fenomenului este aceea de a integra fapte și de a „aproxima cu scepticism”. Ceea ce și face în antologia de texte însoțitoare și care ocupă cea mai mare parte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286753_a_288082]
-
deși observația în sine rămâne valabilă în privința definirii protestantismului. Tocmai absența "adevărului absolut și obiectiv" îl determină, bunăoară, pe Troeltsch să considere că "evidența unei convingeri religioase conștiente și condiționate individual" reprezintă modalitatea cea mai nimerită pentru a depăși imaginea deconcertantă oferită de numeroasele puncte de vedere tolerate de istorismul relativizant (Ernst Troeltsch, Der Historismus und seine Überwindung apud E. Spranger, Der Sinn..., p. 25, unde autorul califică atitudinea lui Troeltsch drept "o religiozitate combativă", eine kämpfende Gläubigkeit). Spranger remarcă totuși
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
structura de dominație și autoritarismul. Ea nu mai revendică nici o identificare socială ori poziție politică, instituționalizată sau de grup. Și-a asumat, în schimb, câteva scopuri utopice, imposibil de atins în actualele condiții social-politice și economice, ceea ce dovedește o „feminizare deconcertantă” a tonului critic de altădată. Giroux s-a simțit atacat și a replicat cu iritare. În 1991 el a calificat critica lui Ellsworth drept „o modalitate deformantă de dezangajare politică” (a crippling form of political disengagement) și a apreciat că
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
220). 4. Dumnezeu (nu) învață limba română Dintre factorii care facilitează conturarea comunității, emergența și întărirea spiritului comunitar, limba este un factor care poate avea o importanță aparte. Influența sa poate fi însă de-a dreptul contradictorie și de asemenea deconcertantă când se încearcă relevarea rolului său într-o teorie a comunității. Nu doar Dumnezeu a învățat târziu limba strămoșilor noștri, așa cum inspirat spunea un cărturar, ci și pământenii ce o vorbeau au învățat târziu să o scrie altfel decât o
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
amendată de considerația, încărcată de un soi de pioșenie, cu care cronicarul lucrează la zidirea „monumentului” lui Nicolae Mavrocordat, conștiinciozitatea cu care el îmbrățișează opiniile patronului său (chiar și filoturcismul) și le profesează cu sârguință. Ajunge uneori până la un servilism deconcertant și ilariant. Aflați în preajma unei încuscriri cu Nicolae Mavrocordat, odioșii Cantacuzini (stolnicul și fiul său, Ștefan Vodă, pieriseră și din cauza „amestecului” lui Nicolae Mavrocordat), împroșcați până atunci cu sudalme, declarați ucigași prin vocație și „feciori ai dracului”, dobândesc subit bunăvoința
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288940_a_290269]
-
Anglia, primul stat imperialist în rang, avea aproximativ o jum)țațe din capital investit) în afara coloniilor sale, la sfârșitul secolului al XIX-lea. Faptul c) cel mai mare stoc de capital a fost învestit în Statele Unite e cel putin ușor deconcertant pentru adepții mai scrupuloși ai teoriei. Franța s-a plasat cu consecvent) pe locul doi sau trei prin investițiile și comerțul în teritoriile pe care le deținea (Feis 1930, p. 23). Japonia în Asia, si Rusia în Asia și Europa de Est
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
demonstra în Europa. Pentru Statele Unite, în privința aceleiași p)rți al lumii, miza cea mare, așa cum au descris-o declarațiile oficiale, era generat) pe plan intern - era vorba de onoarea și de credibilitatea noastr), cu toate c) definirea acestor termeni era deconcertant). Așa cum au observat unii inc) de la început, cu referire la acel conflict, și așa cum cei mai mulți au observat pe parcurs, în termeni de politic) global), în Vietnam, miza era neînsemnat) (în Stoessinger 1976, în capitolul 8, se arăt) c) această eră
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
le numește Ey, care reprezintă un intermediu între celelalte două și sunt caracterizate prin apariția de episoade importante (" asalturi progresive"- Ey) grefate pe un fond schizoid. 4. Formele monosimptomatice, în fine, sunt caracterizate prin apariția unor simptome cu atât mai deconcertante și mai dramatice cu cât sunt mai izolate și mai incomprehensibile și nu corespund, decât în mică măsură, formelor cu debut medico-legal ale schizofreniei ("crima nemotivată" prin care subiectul "intră" în schizofrenie). {coala românească de psihiatrie pare să păstreze în
Particularităţi în debutul schizofreniei : strategii de evaluare şi abordare terapeutică by Andrei Radu () [Corola-publishinghouse/Science/1840_a_92284]
-
Elementele clinice. Tabloul clinic al unei procesualități schizofrenice la debut, este dificil de diferențiat de o stare pasageră de criză, mai ales când manifestările se instalează de o manieră progresivă și insidioasă. Cel mai adesea adolescentul poate prezenta o labilitate deconcertantă a stării timice oscilând între depresie și exaltare euforică; face "crize de nervi", devine deosebit de agresiv cu frații și surorile sale și impertinent, fără motivație aparentă, cu părinții. în paralel se accentuează tendințele spre izolare; cu lungi momente de
Particularităţi în debutul schizofreniei : strategii de evaluare şi abordare terapeutică by Andrei Radu () [Corola-publishinghouse/Science/1840_a_92284]
-
religioasă, valorile religioase individuale, teolo gie politică, pentru a livra la final imaginea unei „religii care este mai degrabă consumată decât experimentată, devenită un apendice al unui stil de viață, lipsită de orice dimensiune spirituală”, după cum spune cu o siguranță deconcertantă o reprezentantă a acestui nou val, doamna Cosmina Tănăsoiu, profesoară asociată la Universitatea Ame ricană din Sofia. Un exemplu printre altele posibile. Tot ea constată, cu o nedisi mulată mirare, faptul că în anul ceremoniilor religioase desfășurate „cu mare pompă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
luate în discuție doar tangențial. Memorialistica lagărelor (fiind vorba de lagărele naziste) este inclusă de Silvian Iosifescu în categoria amintirilor și jurnalelor din închisori, aflate, la rândul lor, în cadrul "literaturii mărturisirilor", caracterizată drept un "teritoriu imens și de o diversitate deconcertantă", "străvechea relatare a unor întâmplări cu relief neobișnuit, uneori a unei experiențe-șoc"32. Termenul ce reunește, în viziunea teoreticianului român, toate aceste texte, este "literatura de frontieră". Aici sunt incluse atât textele caracterizate de lipsa de intenție literară (oratoria, aforistica
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
al preparării corpului, afectului și minții pentru această sacră Întâlnire Între vibrațiile materiale și spirituale și propria noastră ființă. Un sacrificiu este necesar - al abandonării obișnuințelor motrice, afective și mintale, În așteptarea Întâlnirii cu miraculosul și necunoscutul. Astfel putem Înțelege deconcertantele și Îndelungile exerciții pe care Andrei Șerban le face cu actorii Înaintea pregătirii unui spectacol. Cunosc bine Îndreptățita aversiune a lui Andrei Șerban față de imixtiunea oricărei teorii - estetice, filosofice sau științifice - În spațiul său de creație. În universul fluidității și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
România primește 6 miliarde de euro, pentru cheltuire efectiv..., în intervalul 2007-2009. Anunțul Comisiei pare s... fi inițiat, în sfârșit, o discuție serioas... privind capacitatea noastr... de absorbție, care este sc...zut...; de exemplu, privind cifrele folosirea banilor SAPARD sunt deconcertante. Antecedențele similare în folosirea altor resurse externe sunt numeroase. Pe de alt... parte, problema capacit...ții de absorbție nu privește numai România; aproape toate ț...rile care într... în acest an în UE se confrunt... cu aceeași provocare. Dar una
[Corola-publishinghouse/Administrative/1898_a_3223]
-
cum să-l facă să nu mai spună ce spunea, adică să nu mai amenințe cu emigrarea, tocmai el, Zaharia Stancu, și tocmai acolo, la C.C. Dar episodul l-am mai povestit. Îl și amuzau pe Stancu, prin efectul lor deconcertant, prin deruta pe care-o produceau, aceste mari înfurieri jucate și, uneori, la sfârșit, dădea cărțile pe față. Baranga povestea, el însuși amuzat, cum fusese cu Radu Popescu la Stancu să-i ceară ceva, ca vechi prieteni ce-i erau
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]