383 matches
-
politici. După douăzeci de ani de dictatură, populația pierduse speranța de a mai putea scăpa de comunism, iar represiunea se exercita mascat. Celor recalcitranți li se înscenau procese penale sau erau internați în spitale de psihiatrie. În anii ’80, începând degringolada economică și crescând tensiunea socială, a mai avut loc o acțiune menită să-i pună la punct pe intelectuali. E vorba despre așa-numitul scandal al „meditației transcendentale”. Un oarecare N. Stoian (român stabilit în Elveția) făcea propagandă unei metode
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
o fac răspunzătoare de toate slăbiciunile și de toate eșecurile mele” (III, 329). Numai că, așa cum știm, orice defect se transformă în opusul său. Continuă Cioran: „Ea m-a ajutat să nu mă realizez, mi-a favorizat cusururile, e cauza degringoladei mele” (idem). Dacă la mijloc nu e decât o invenție, o scuză oarecare?! Cioran însuși recunoaște: „Greșesc fără îndoială gândind așa. Dar acest fel de a gândi îl datorez tot țării mele...” (idem). Așa încât, nu-i rămâne lui Cioran decât
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
fost numită perioada deosebit de dificilă ce a urmat Revoluției Franceze din 1789. La noi, după 1989, termenul utilizat pentru perioada postrevoluționară a fost cel de „tranziție”. După îndepărtarea subită a multora dintre reperele instituționale corespunzătoare vechiului regim s-a accentuat degringolada datorată atât absenței criteriilor, cât și inversiunii valorilor. Toate acestea au avut un impact semnificativ asupra (sub)dezvoltării sociale din perspectiva multiplicării aspectelor generatoare de subdezvoltare. Dificultatea agregării instituțiilor formale, coroborată cu precaritatea impactului celor informale, a condus la situația
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
lume a șmecheriei și disimulării atotputernice. Dimpotrivă, el apare ca o infirmitate sau e tratat ca o formă de cinism. Cu aerul lui de cretin incurabil, Bulă ia În derâdere, descoperindu-i derizoriul și impostura, Întregul establishment al comunismului În degringoladă. Aparent, numele personajului evocă imaginea unei bășici de aer - altfel spus, o „formă fără fond”. De fapt, el trimite la denumirea populară a organului sexual masculin, utilizată În viața de zi cu zi ca formulă de adresare disprețuitoare la adresa cuiva
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
a dogmelor Bisericii, superficialitatea și naivitatea credinței, care se limita la afișarea unui simplu pietism, a unei afecțiuni căutate față de realitățile înconjurătoare. Un alt personaj chaucerian legat de sfera Bisericii este călugărul, „om plimbăreț”553, aluzie ironică a naratorului la degringolada ordinelor monahale în Evul Mediu, cu o statură impozantă și afișând mândrie în mersul său, are o ocupație ce a devenit o adevărată patimă, vânătoarea. Se înfățișează, ca și stareța, îmbrăcat după moda zilei și cu o eleganță căutată, modificându
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
din perspectiva capacității de reacție colectivă la noi, dar au evidențiat foarte acut absența liderilor. Și asta nu pentru că nu există persoane în măsură să conducă, ci pentru că lipsesc mecanismele necesare recunoașterii și acceptării lor. Avem aici o consecință a degringoladei axiologice din societatea românească. Nu doar că fiecare se consideră îndreptățit să introducă în matricea axiologică ce elemente consideră că merită atenție, dar le și ierarhizează potrivit unei viziuni personale. Se ajunge astfel la un relativism axiologic care minează, la
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
a acuza în mod absolut ideile dezvoltării competențelor sau publicarea articolelor științifice în publicații de specialitate cu vizibilitate internațională, ridicăm problema disfuncționalităților care apar din aceste abordări. 4.3.2. Disfuncții cronicizate Situația devine cu atât mai halucinantă cu cât degringolada axiologică de care aminteam se cronicizează. Dacă Petre Andrei putea să afirme acum zeci de ani că „viața pe care o trăim noi astăzi nu mai seamănă cu cea din trecut. Se constată acum tendința către o viață extensivă, către
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
dublate de unele care să vizeze ceva mai mult decât evidențierea consecințelor. Ne vom grăbi, foarte probabil, să trecem la polul opus și să dublăm greșeala excepționalismului prin cea a nulității. Ambele sunt manifestări prea puțin apropiate de realitate, dar degringolada era, în bună măsură, inevitabilă. „în România, în schimb, nu putem conserva decât spectrul «reformelor» ceaușiste din anii ’80: nu credem că este un mister pentru nimeni faptul că rezultatele schimbărilor dintr-un sistem de educație se văd abia după
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
care ar vrea să-l înlocuiască prin altă morală, care să corespundă mai bine sufletului lor, prin forme și adevăruri noi, pe care să le impună și celor bătrâni (...)”<ref id=”2”>Petre Andrei, Sociologie generală ..., p. 48.</ref>. Această degringoladă axiologică, specifică generațiilor tinere din perioada interbelică, dar nu mai puțin străină tinerilor din debutul secolului XXI, este caracteristică de fapt perioadelor de criză, dar criza înțeleasă ca etapă de trecere între două secvențe distincte. Utilizând tot cuvintele lui Petre
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
boșoroagă") nu mai contează, aceasta devenind simplu pretext pentru evadarea într-un imaginar al violenței corporalizate. Prin comparație, agresivitatea eminesciană se găsește la polul opus. La Eminescu, revolta e de natură principială, ea traduce patosul cu care scriitorul-gazetar se opune degringoladei valorice a lumii concrete, și nicidecum o atitudine lirică. La Arghezi, în pamfletul polemic strategia de fictivizare (parțială sau integrală) a obiectului vizează, în esență, latura emoțională a lectorului, stârnindu-i imaginația, lăsându-l perplex, invitându-l la meditație, angajându
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
ci mai degrabă putem vorbi, la Caragiale, de un joc gratuit de atitudine, generat de gândul unei critici binevoitoare. Ironia sa nu e sarcastică și nici șfichiuitoare, ea nu exprimă tragismul unei lumi în derivă, ci o atitudine ludic-intelectuală în fața degringoladei valorice. Un articol întreg 253 reprezintă, de pildă, o ironică descriere a "intelectualilor". E o combinație savuroasă între modul parodic, prin analogia cu geneza și evoluția sectelor religioase, și cel ironic, anunțat încă din incipitul retoric: "Intelectualii! Iată un soi
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
spre absolut, dar cunoașterea indică o pierdere; unitatea Eului în derivă întârzie. Repliat asupră-și, meditativul își vorbește singur împresurat de Singurătatea colectivă, aceasta tot mai atroce; tezele existențialiștilor par să fi accentuat mai vechile dezolări ținând de spectacolul lumii. Degringolada din Ruinele poemului, ireversibilă, continuă sub aripa morții. "La rădăcinile mele stau claie peste grămadă șobolanii / iubirii, cu limbile mușcate, scârțâind / portița pe unde ieșiți voi / excitate: din / infern" (Uitați în interiorul piramidei). Privirea spre cosmic dezamăgește: "Toate formele de viață
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
lucide și necruțătoare a singurului disident român veritabil de mare notorietate Paul Goma. După opinia lui Goma, textualiștii au înlocuit protocronismul naționaliștilor cu autocronismul unei pseudo-disidențe, spre a legitima, mai departe, conformismul intelighenției, sub privirile căreia România a cunoscut o degringoladă amețitoare sub toate aspectele. În consecință, Goma a ajuns exilatul cel mai demonizat, într-o măsură în care nici regimul comunist nu reușise s-o atingă. Și asta nu fiindcă el este "spurcat la gură", ci fiindcă a înțeles că
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
din 1950 desfășurată la Belo Horizonte (Brazilia) unde pierde în fața reprezentantei SUA cu scorul de 0-1. În schimb, în meciul jucat cu Australia la Sydney la 30 iunie 1951, scorul a fost de 17-0 în favoarea Angliei (un record mondial). Urmează degringolada: cu ocazia meciului de fotbal jucat pe stadionul londonez Wembley la 25 noiembrie 1953 împotriva Ungariei, Anglia pierde spectaculos la scorul de 3-6. Lovitura de grație se produce cu ocazia meciului retur jucat la Budapesta, unde Ungaria zdrobește Anglia cu
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
Crimeii (1854-1856). Cauzele acestui conflict militar care a antrenat patru mari imperii se găsesc în așa-numita "problemă orientală" (the Eastern Question). Imperiul Otoman al sultanului Abdülmecid I din vechea dinastie a Osmanliilor se afla într-o fază avansată de degringoladă ("omul bolnav al Europei"), mai ales după pierderea Greciei. Imperiul țarist al lui Nicolae I, guvernanții de la Sankt Petersburg, au apreciat că se ivise momentul favorabil, îndelung așteptat, de a controla nu numai Marea Neagră (definită mai tîrziu drept un "lac
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
dintre Evantia și sensibilul locotenent Neagu, se percepe vibrația difuză a irealizabilului, bucuria, extazul fiind săgetate de rele prevestiri. Plătind prețul irecuperabil al candorii, fata cade în brațele experte ale lui Deliu. Un păcat al vinovăției fără vină, marcând începutul degringoladei. Zvonurile, suspiciunile întețindu-se, adevărul despre Nicola Marulis iese dintr-o dată la iveală. Averea lui, de fost pușcăriaș, încape într-o boccea. O masivă decepție, revărsată în ostilitate și ură, urmează acestor dezvăluiri. Hulit și urgisit, bătrânul se hazardează într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285660_a_286989]
-
granițe, dar proliferarea terorismului, constituie cea mai gravă agresiune asupra societății, și fiecare din aceste fenomene în parte și toate la un loc pot conduce la apariția unor crize care să afecteze echilibrele sociale mondiale. 5.2. Opțiuni Cu toată degringolada sistemelor de valori din societatea românească, clasa politică, în ansamblul ei, fără excepții, nu este nici generatoare, nici promotoare, nici ocrotitoare a vreuneia dintre formele de terorism. Terorismul care se manifestă, totuși, și încă la vedere, în societatea românească este
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
de neprezentarea în Camera Deputaților a nici unuia din cele mai multe proiecte de legi anunțate în mesajele de deschidere. Supărarea era foarte mare și pentru că se constatase faptul că nu se aplicaseră, în diferite sectoare, măsurile care decurgeau din unirea deplină 142. Degringolada firească apărută în rândul conservatorilor după un eveniment precum cel al încetării din viață a liderului lor era folosită de liberalii radicali care aveau la 1862 un club al lor în București și un Comitet Central care servea drept sediu
by LIVIU BRĂTESCU [Corola-publishinghouse/Science/985_a_2493]
-
O pâine costa 2-3 lei, iar un kilogram de carne putea depăși 100 de lei, adică un milion de lei vechi. A oferi 25 de euro pentru un kilogram de carne, într-o economie, spune totul despre situația gravă de degringoladă în care se găsea economia și societatea românească. Nu există o cuantificare oficială a dimensiunilor inflației de penurie. Cifrele de mai sus ne duc însă cu imaginația spre ceva uluitor. De altfel, explozia prețurilor odată cu liberalizarea acestora în anul 1991
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
soțiile prietenilor săi nu ezită prea mult să calce greșit. Când demonstrația seducătorului programat pare a se încheia conform ipotezei, o singură „rezistentă”, în fapt ultima lui cucerire, îi dă peste cap tot planul. Femeia se sinucide, iar Manaru, în degringoladă și fără repere interioare, îl va omorî, inutil, pe Ramură, amantul soției sale, după care se predă poliției. Mecanismele psihologiei obsesionale sunt circumscrise cu finețe analitică și cu acuitate a observației. Tema păcatului ce trebuie ispășit, prezentă în mai multe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
o scurtă incursiune În biografia eului auctorial al lui Lucian Blaga. Lam adus aici pentru că, pe linia altor cîteva Încercări, mi se pare semnificativ pentru apropierea de anumite opțiuni existențiale la care ar consimți și cei care scriu haiku. În degringolada Începută cu În marea trecere și continuată În volumele de pînă la Nebănuitele trepte, unde Întreaga lume e Într-o perpetuă destrămare, iar eul autorului, tăgăduindu-și dreptul și vocația existențială, nu ostenește să se dezică de o viață nedemnă
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
mult ca să fie demascata frivolitatea și zâmbetele prefăcute ale vremurilor în care trăim"4. Să ne întoarcem la anii 1900, ca să-i înțelegem, să le aflăm speranțele și, mai ales, neliniștile, care sunt cele ale intelectualului epocii lor. Războiul, ocupația, degringolada intelectuală a vremilor, războiul în România, dictatură în Argentina și în România, pierderea drepturilor esențial umane, democratice, angajarea politică concretă sau fugă de evenimente, neputințele în fața stărilor de lucruri ce păreau fără soluție sau indiferență, poate simulata, cu priviri de
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
în ultimele zile ale regimului Batista, înaintea insurecției lui Fidel (pentru că nu-mi pot reprima referințele culturale, recomand rememorarea secvențelor havaneze din Nașul lui Francis Ford Coppola). La zece ani de la declararea independenței, Republica Moldova este o corabie cu busola stricată. Degringolada instituțiilor, insecuritatea cetățeanului, adâncirea disparităților sociale - care nu reflectă inegalitățile naturale dintre oameni, ci răsturnarea scării de valori, în favoarea tupeului și hoției, în detrimentul muncii oneste -, absența unui sentiment al solidarității civice și descompunerea conștiinței naționale creează o stare de fapt
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
toți atunci când cineva îndrăznește să deschidă discuția pe această temă. E ca și cum ai încerca să vorbești despre ravagiile bolii în prezența suferindului. Pe scurt: un subiect de discuție mereu amânat, evitat în mod dubios. Desigur, departe de mine gândul că degringolada de astăzi a societății basarabene s-ar datora exclusiv nebuloasei ce persistă în chestiunea foștilor informatori ai securității. Însă multe din problemele cu care ne confruntăm sunt generate și de acest fapt. Câtă derută - pentru a rămâne doar la un
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
reprodus): „În contestările dilematorilor se străvede grija de sorginte gramiană de a stăvili primejdia națională pe care o prezintă opera și personalitatea lui Eminescu. E vizibilă, după cum observa și Theodor Codreanu, «o catastrofală cădere în partizanat politic și culturală, «o degringoladă spirituală de contestare a modelului cultural națională care își are sorgintea în totala respingere a modelului ontologic eminescian. Este și cauza dramei trăite de Ion Negoițescu și Nicolae Manolescu, bunăoară. «Nimic nu se produce la întâmplare. Faptul depășește cadrele unei
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]