172 matches
-
al contextului. Rebreanu își asumă cutezător postura de contestatar la scenă deschisă al acestuia, sub chipul unei anticalofilii susținute. Criteriul suprem de evaluare a literaturii care ar fi capacitatea sa de-a "crea viață" nu-i mulțumește, în vederile sever dojenitoare ale romancierului, "nici pe superesteții ce savurează numai rafinăriile stilistice sau extravaganțele sentimentale, nici pe amatorii de povestiri gentile de salon". Prin disocierea "expresiei" de "fond", cea dintîi e acceptată exclusiv ca scop, nicidecum ca mijloc. "Stilul" e taxat ca
Rebreanu în oglindă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6927_a_8252]
-
calde. Lovinescu părea dezorientat de locul unde îl adusesem. - Asta este faimoasa stațiune pe care mi-ai lăudat-o cu atîta căldură?, m-a întrebat la un moment dat cu un aer ironic. Am rerceptat cu inima strînsă cuvintele aproape dojenitoare. Lovinescu părînd înduioșat de starea mea sufletească propuse să ne întoarcem la Sibiu. Am făcut calea întoarsă pînă la mica gară, care părea pustie, ne-am urcat în trenul ce părea că ne așteaptă anume pe noi și după o
Evocări esențiale din aproape o sută de ani de viață by Ioana Postelnicu () [Corola-journal/Imaginative/14432_a_15757]
-
că s-a îmbogățit. "Și dumneavoastră și familia ați făcut niște averi uriașe. Și fiica dumneavoastră se scaldă în lux și copiii țării mor de foame", i-a strigat femeia. Singura remarcă a șefului statului a fost pe un ton dojenitor, prin geamul întredeschis al mașinii: "Doamnă...".
Băsescu a fost întâmpinat, miercuri seara, la sediul PNŢCD cu scandarea "Trăiască Regele!" () [Corola-journal/Journalistic/47251_a_48576]
-
după căderea lui Struensee. Comparația provine din raportul unui diplomat englez care a avut prilejul să îi întâlnească pe cei doi în timpul unui spectacol de teatru. în timpul discuției pe care o reproduce Enquist, regele bolnav exclamase: "Struensee trăiește!" La protestul dojenitor al lui Guldberg, regele începe să facă obișnuitele sale reverențe teatral-mecanice, dar dă răspunsul care se vrea a fi în același timp cheia romanului: "Dar nu se vorbește de vremea lui Struensee? Nu-i așa? Nu de vremea lui Guldberg
Istorie daneză by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/15307_a_16632]
-
lupte numai muncitori și țărani, intră în vorbă și Kavvadias. O să pună mâna pe arme și ceilalți, marinari, dascăli, poeți, pictori, actori. - Sunteți tare optimiști, vitejii mei, halal, n-am ce zice! îi ironiză din nou Zorbas. Toți îl priviră dojenitor pe Zorbas care cu neîncrederea lui făcuse atmosfera apăsătoare. Galateia se-ntoarse spre Kazantzakis: - Aprecierile tale la adresa lui Zorbas sunt exagerate, să știi. Lauzi un om obișnuit a cărui imagine publică e foarte departe de imaginea pe care vrei s-o
Filippos Filippou Moartea lui Zorbas by Elena Lazăr () [Corola-journal/Journalistic/9260_a_10585]
-
carnea, atemporalul și efemerul în categoria unică a Creației. Corpul însuși, în nuditatea-i mai degrabă fertilă pentru sămînța păcatului, este recuperat ca arhitectură sacră și ca reflex al lui Dumnezeu, după cum sexul nu mai este privit, conform rețetelor curente, dojenitor și cu ipocrizii puritane, ci cu toată considerația care i se cuvine, ba chiar ca posibil subiect al unor efuziuni lirice foarte apropiate de pathosul reținut al rugăciunii. Sasha Meret Nu este nici pe departe un artist comercial și nici un
Artiști în epură by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7461_a_8786]
-
carnea, atemporalul și efemerul în categoria unică a Creației. Corpul însuși, în nuditatea-i mai degrabă fertilă pentru sămînța păcatului, este recuperat ca arhitectură sacră și ca reflex al lui Dumnezeu, după cum sexul nu mai este privit, conform rețetelor curente, dojenitor și cu ipocrizii puritane, ci cu toată considerația care i se cuvine, ba chiar ca posibil subiect al unor efuziuni lirice foarte apropiate de pathosul reținut al rugăciunii. Sasha Meret Nu este nici pe departe un artist comercial și nici un
Artiști în epură by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/13310_a_14635]
-
condiții, Comisia pentru Artă Monumentala a Ministerului Culturii nu mai este decît un fel de școală de retorica unde se țin discursuri, se emit păreri și se contabilizează tot felul de supărări și scrisori, pline de indicații și de sfaturi dojenitoare, venite din partea reprezentanților acelorași organizații civice care nu omit să-și treacă în clar, înaintea numelui, si cinstitul grad de colonel ori de general. ăntr-o asemenea halucinanta aventură a statuarului românesc de astăzi, dacă mai apare cîte o lucrare ca
Un om de bronz: Iuliu Maniu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17502_a_18827]
-
condiții, Comisia pentru Artă Monumentală a Ministerului Culturii nu mai este decît un fel de școală de retorică unde se țin discursuri, se emit păreri și se contabilizează tot felul de supărări și scrisori, pline de indicații și de sfaturi dojenitoare, venite din partea reprezentanților acelorași organizații civice care nu omit să-și treacă în clar, înaintea numelui, și cinstitul grad de colonel ori de general. Intr-o asemenea halucinantă aventură a statuarului românesc de astăzi, dacă mai apare cîte o lucrare
Eternitate și fantasmagorie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12340_a_13665]
-
simplă întrecere de înjurături între vizitii amețiți de aburii tari ai urinei din grajduri. Țărăniștii - vinovați în mare măsură de ruinarea țării - au arătat, la judecata parlamentară, o surprinzătoare demnitate. Probabil, de dincolo de mormânt, va fi răzbătut până la ei glasul dojenitor al lui Corneliu Coposu. Ar fi trebuit să-l audă mai de demult, și nu filtrat prin timpanele calcarizate ale unor Victor Ciorbea, Radu Vasile, Ion Diaconescu. Ei și-au asumat răul pricinuit și, smeriți, își așteaptă pedeapsa binemeritată. Din
Magul și ciomagul by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16657_a_17982]
-
alergată de un uliu: Omenire, ce ziceți de o baie în mare?!... Cornel, adolescentul întârziat, care-și lăsase barbă ca să pară mai matur, s-a mirat inocent: Dar în București nu există mare! Ana-Cristina l-a fixat cu o privire dojenitoare: frumușel, zvelt, bine crescut, inteligent, dar previzibil, cu o gândire mult prea terre-ŕ-terre. De aceea n-avea nici o șansă cuplul lor, Ana-Cristina știa că nu va rămâne cu el, așa cum îi cerea Cornel cu insistență, căci se va plictisi cumplit
Relatare despre moartea mea by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Imaginative/10968_a_12293]
-
ademenești femeia, fiindcă îi prietenul nostru și vrând-nevrând și al tău. Să știi, băiete, că îți vorbește unul căruia - când era mai tânăr - i s-au aprins călcâile tot după... după Măriuța... Hliboceanu simțea că vorbele lui Pâcu, deși erau dojenitoare, cădeau totuși ca o mângâiere pe inima lui aprinsă... Pâcu, cu nasul lui fin, l-a mirosit pe Hliboceanu. A întins mâna și, luându-l de braț, a ieșit cu el afară, sub clar de lună... S-au așezat pe
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
ne căutăm bâjbâind ore-n șir, pentru că, ne știind cum să ne strigăm unul pe altul, evitam să ne chemăm. Când începi o relație cu o femeie, dacă nu îi găsești un apelativ clar de la început și vreo două porecle dojenitoare bine rodate, te poți trezi că nu știi cum s-o strigi când ai rătăcit o. Am scris „am iubit“, mă rog, dar e cu iubirea cum e și cu religia: odată ce ai nimerit în ea și ai simulat extazul
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
în șir strada scufundată pe jumătate în întuneric. Nu întreba de doctori și medicamente. Bifat. Nimic sigur, probabil sedentarismul datorat mediului profesional. Avatarurile bătrâneții, i-aș fi întrebat eu zâmbind politicos. În cel mai bun caz m-ar fi privit dojenitor peste ochelari, ca pe una căreia nu-i sunt toate țiglele pe casă. Bătrânețe la 40 de ani? Glumiți! Hm. S-ar putea să aibă dreptate și doctorii ăștia. Cine știe. Eu îi cred doar pe jumătate. Schimbările pe care
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
se întrebă, ca de atâtea alte dați, cum e să te poți plimba liber printre stele, să cauți aventuri printre sisteme neexplorate, să speri că poate vei fi primul om care va întîlni o ființă de pe altă lume. Evită privirea dojenitoare a Xentyei și închise ușa. Trupul fetei era exact așa cum și-l aducea aminte. Când mâna lui întîlni sfârcul delicat al sânului, fata gemu ușor și își lăsă capul pe spate, întinzînd-și gâtul lung și alb. Stin atinse ușor cu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
aduc aminte însă că primele ore din momentul sosirii mele la bunici le udam bine pe bătătura casei și plângeam înfundat de parcă încercam din răsputeri să-mi înăbuș sughițurile, înghițeam ca și când îmi mestecam propriul bol alimentar. Venea Maia, mă privirea dojenitor, mă urmărea apoi pe ascuns și mă lăsa să plâng până îmi ostoiam lacrimile. Știa Maia ce știa. Seara nu mai aveam nimic, îmi făcea plăcinte cu brânză și stafide rulate în cerc și înăbușite cu iaurt de capră, să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
aduc aminte însă că primele ore din momentul sosirii mele la bunici le udam bine pe bătătura casei și plângeam înfundat de parcă încercam din răsputeri să-mi înăbuș sughițurile, înghițeam ca și când îmi mestecam propriul bol alimentar. Venea Maia, mă privirea dojenitor, mă urmărea apoi pe ascuns și mă lăsa să plâng până îmi ostoiam lacrimile. Știa Maia ce știa. Seara nu mai aveam nimic, îmi făcea plăcinte cu brânză și stafide rulate în cerc și înăbușite cu iaurt de capră, să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
capului, apoi se retrage în grabă. Spiritual tip... dar aș fi preferat să fiu lipsit de această conversație intelectuală. Credeam că "arianul" a prins rădăcini la masa noastră, spune Smaranda pe un ton care trădează ușurarea. Continuă cu voce fals dojenitoare, însoțită de o licărire malițioasă a ochilor: Dragul meu, poate mă înșel, dar am impresia că nu agreezi marea noastră aliată, Germania. Zâmbind, Marius se oprește din mâncat. Rostește pe același ton: Dimpotrivă, draga mea, iubesc Germania. Redevine serios. Pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
și simplu voia să ajungă mai repede acasă și să stea în fotoliul lui preferat cu o țuică în față. Ușa era deschisă. Maică-mea era în prag cu o stropitoare plină în mână. - Unde-ai fost? m-a întrebat dojenitoare, dar era o dojană blândă. Se prinsese că sunt în beci. - M-a trimis tata să-ți spun să-l uzi pe Platon, am zis repede. - Păi, mă gândeam eu. Ia-ți un fâș pe tine, că iar te apucă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
câte un om, doi. Apoi, până acasă, imaginându-mi că această pâine era o cobză, o ciupeam și iar o ciupeam, cu ochii sticlind. Ajungeam acasă cu ea ciuntită de-a binelea. Mama mi-o lua din mână, se uita dojenitor la mine, dar niciodată numi spunea ceva, se întorcea oftând, cu pâinea în brațe și-o încuia într-un fel de lădiță cu capacul pe colț. Ce rost avea încuiatul pâinii n-am priceput în anii aceia, că doar pâinea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de grâu bun, iar aroma ei mă făcea să amețesc, nu de foame, bineînțeles. O ciupeam din lipsă de ocupație, iar când ajungeam acasă, se cunoștea că s-a mâncat din ea. Mama mi-o lua din mână, se uita dojenitor la mine, dar niciodată nu mă certa, se întorcea oftând, cu pâinea în brațe și o încuia într-un fel de lădiță cu capacul pe colț. Ce rost avea încuiatul acesta, nu pricepeam, căci pâinea aceea trebuia mâncată de noi
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cu sexul. De obicei, orice duduie normală cu discernământul mărește pasul din instinct de conservare, nedorind să apuce știrile de la cinci de cealaltă parte a televizorului. Dar fata asta avea ceva aparte... S-a întors spre noi cu o mimă dojenitoare și a zis-o: „băieți, sunteți niște brute, porcilor!“. Avea vocea cam groasă și puteam să jur că obrazul ăla cunoscuse de curând tăișul lamei. Hopa, baieți, ăsta e cu parada gay, am văzut eu la televizor. Dar noi nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
artei... Se așază pe scaunul rotativ și atacă primele note din partea a doua la Sonata lunii. Nu! strigă Liliana cu vocea sugrumată și, după ce mai rămîne locului două-trei clipe, se rotește spre el. Îndărătul ochelarilor, Mihai zărește privirea femeii fixîndu-l dojenitor. Hotărît să destindă atmosfera, ridică mîinile, parcă s-ar preda. Apoi, în timp ce părăsește scaunul rotativ și lasă capacul peste clape, surîde: Ai dreptate. Obiectele de cult nu trebuie atinse de profani. Liliana îi mai aruncă o privire scurtă, șoptind un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
ridică din fotoliu, își strînge mai bine pardesiul și se reașază. Mihai scoate fularul de la gîtul său și-i acoperă cu el genunchii. Mîinile Lilianei rețin palma lui Mihai. Nu e bine ce-am făcut! Iar începi?! o privește Mihai dojenitor. Nu, mamă dragă! rîde Liliana. Ar fi trebuit să nu iau termosul cu mine. Zău, ești obosit. La mine te-ai fi întins un ceas, ai fi bătut o cafea... Poate, dacă insistam, Fana ar fi întîrziat și ne-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pardesiul descheiat, lăsat în voia vîntului de mai. La un moment dat, încetinește pasul tot mai mult, aruncînd privirea spre celălalt trotuar, pe care trece o femeie. Hai, dom'le, că ne prinde noaptea! îl zorește regizorul, clătinînd din cap dojenitor cînd îl vede unde se uită. Spuneți-mi, vă plac femeile? îl întreabă Mihai prompt. Regizorul e de-a dreptul vexat. Între ei n-a încăput vreodată o asemenea discuție. Stă locului și-l privește pe Mihai lung, parcă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]