672 matches
-
lucruri, grevată doar pe sentimente și emoții. El proclamă "supremația creației pure în artele plastice" și de aici se trage numele noului curent. Pe 30 decembrie 1915, la St. Petersburg, este deschisă expoziția ""0.10"" - cunoscută și ca ultima expoziție futuristă - în cadrul căreia Malevici prezintă un număr de treizeci și nouă tablouri abstracte, printre care și celebrul ""Pătrat negru pe fond alb"". Artistul pătrunde în arta abstractă, realizând compoziții bazate exclusiv pe forme geometrice simple, pictate în culori unitare. În 1916
Kazimir Malevici () [Corola-website/Science/311794_a_313123]
-
a fost afișată, cu fața lui Gâgă în timp ce poartă o pereche de ochelari video iar flăcări cuprind ecranul. Gâgă a apărut în mijlocul scenei, înconjurată de dansatorii ei ce țin plăci incrustate cu sticlă care îi camuflează. Ea purta o rochie futurista neagră cu modele geometrice, cu o piesă triunghiulara care îi acoperă sânul drept. DJ Space Cowboy a fost prezent într-un colț, difuzând muzică de fundal. Gâgă apare în centru înconjurată de plăcile incrustate și începe să cânte „Paparazzi”. Interpretarea
The Fame Ball Tour () [Corola-website/Science/316675_a_318004]
-
vedere al unui orator, un sistem eficient de omisiune pe care îl folosește Poe este diazeugma, folosind mai multe verbe pentru un singur subiect; el omite pronumele. Diazeugma subliniază acțiunile și face narațiunea rapidă și scurtă. În anii 1910-1911, artistul futurist Gino Severini a pictat „Pisica neagră” cu referire directă la povestirea lui Poe. Universal Pictures a realizat două filme intitulate "The Black Cat", unul în 1934, cu Bela Lugosi și Boris Karloff, și altul în 1941, cu Lugosi și Basil
Pisica neagră (povestire) () [Corola-website/Science/325685_a_327014]
-
este un un joc cu miniaturi de război, creat și deținut de către firma britanică Games Workshop (Rick Prestley ). Este partea futurista a franchizei Warhammer, din această mai făcând parte Warhammer Fantasy Battle. Practic jucătorul își poate alege una dintre cele 8 rase ce se luptă pentru supremație în Calea Lactee în mileniul 40, si cu ajutorul unui sistem de puncte pentru construcția unei
Warhammer 40000 () [Corola-website/Science/325787_a_327116]
-
Lirika", iar în 1914 tipărește placheta de versuri "Geamănul din nori". După examenele de la Universitatea din Moscova își definitivează primul său volum de versuri (1914). Din dorința de a fi alături de generația sa, Pasternak se "înregimentează" literar în gruparea moderat futuristă "Centrifuga", fără a-și renega însă rădăcinile, care coboară până în "veacul de argint" al poeziei ruse (perioada Simbolismului și a Akmeismului, dominată de figura lui Blok). Volumul Pe deasupra barierelor (1917) este, în mare măsură, o reluare a temelor din prima
Boris Pasternak () [Corola-website/Science/298045_a_299374]
-
împreună cu Giovanni Amendola, revista ""L'Anima"", care va apare până în 1913, când îi ia locul revista ""Lacerba"", editată împreună cu Ardengo Soffici, revistă care devine expresia futurismului florentin. Papini se va distanța mai târziu de această orientare în cartea "L'esperienza futurista" (1919). În "Le memorie d'Iddio" (1912) exprimă cu violență protestul său antireligios și nihilist, în timp ce în "Le Stroncature" face un rechizitoriu aspru, în numele avangardei culturale, al principalelor opere clasice (Faust, Decameronul, Hamlet etc.) și polemizează cu scriitori contemporani, ca
Giovanni Papini () [Corola-website/Science/306493_a_307822]
-
eră a anxietății”. Don Guzman de la "Los Angeles Times" a admirat romanul pentru suspans, înțelepciune și frumusețe, comparând rolul de scriitor al lui Clarke cu acela al unui artist, „un maestru al limbii vorbite, un pictor de tablouri în culori futuriste, un Chesley Bonestell care folosește cuvinte”. Criticul Groff Conklin de la "Galaxy" a numit romanul „un lucru extrem de impresionant, [...], un caleidoscop impresionant al neașteptatului”. Anthony Boucher și J. Francis McComas au fost mai sceptici și au criticat romanul pentru „ciudatul dezechilibru
Sfârșitul copilăriei () [Corola-website/Science/321576_a_322905]
-
canonizat de urmașii care i-au luat numele. Acest lucru s-a petrecut deoarece el s-a opus tehnologiei (și, în particular, puterii nucleare) care a condus la războiul devastator. Geshelii, pe de altă parte, folosesc tot felul de tehnologii futuriste, printre care se numără îmbunătățiri fizice și corpuri artificiale. Mulți gesheli radicali merg până acolo încât își aleg forme non-umane (sau "neo"morfice), spre deosebire de cei moderațu care apelează la un aspect mult mai uman. Una dintre temele majore ale romanului
Eon (roman) () [Corola-website/Science/329463_a_330792]
-
Seiful are un tunel de 125 metri lungime, săpat în stâncă. Chiar dacă sistemele de refrigerare se defectează, spun specialiștii, temperatura muntelui va fi inferioară temperaturii de congelare datorită permafrostului, acoperământul de gheață veșnic al regiunii. Intrarea seifului are o concepție futuristă cu câteva oglinzi metalice care reflectă razele soarelui în timpul zilei și strălucesc în întunericul nopții, fiind realizate de artistul norvegian Dyveke Sanne. La intrarea în seif se află compresoare care răcesc interiorul buncăr-ului. Interiorul tunelului a fost întărit cu
Longyearbyen () [Corola-website/Science/309086_a_310415]
-
de Grey contrazice critica suprapopulării, subliniind că terapia ar putea amâna sau elimina menopauza, permițând femeilor planificarea sarcinii lor peste mai mulți ani și diminuând astfel rata de creștere a populației în fiecare an. Mai mult decât atât, filosoful și futuristul Max More susține că, având în vedere ratele curente și prognozate de fertilitate la nivel mondial, ar fi puțin probabil ca superlongevitatea să contribuie la suprapopulare. În primăvara 2013 un sondaj Pew Research din Statele Unite, a constatat că 38% dintre
Prelungirea vieții () [Corola-website/Science/333263_a_334592]
-
de exemplu renumita serie de Păsări, care în ciuda formelor liniare, clare inspiră mister. Cel mai mare sculptor englez al secolului, Henry Moore (1898-1986) a creat modele simplificate sau abstracte, ale căror cavități, spații interioare au uluit de multe ori publicul. Futuriștii italieni, de pildă Umberto Boccioni, au lucrat intr-un spirit total opus. Ei au redat dinamismul, ritmul alert al vieții moderne. Artiștii constructiviști, cu o conceptie la fel de modernă dar cu țeluri nepersonale, ca de exemplu Naum Gabo au conceput niște
Sculptura secolului al XX-lea () [Corola-website/Science/321557_a_322886]
-
posibilă. Un alt motiv l-au constituit explorările și descoperirile care au dus la o creștere a confortului și siguranței. Oricine ar fi putut să elaboreze un plan pentru o călătorie în jurul lumii. Verne este deseori caracterizat ca un autor futurist sau de literatură științico-fantastică, dar în această lucrare nu există nici o urmă de ficțiune științifică. Cartea este foarte populară în țările vorbitoare de limbă engleză, căci ea rămâne un memorabil portret, realizat de către un străin, al Imperiului Britanic "„în care
Ocolul Pământului în 80 de zile () [Corola-website/Science/316004_a_317333]
-
ele pe DVD în SUA (cu titlurile "Making Contact" și, respectiv, "Ghost Chase"), dar doar după ce Emmerich și-a dobândit celebritatea în America. Producătorul Mario Kassar l-a invitat pe Emmerich în Statele Unite pentru a regiza un film de acțiune futurist intitulat "Isobar". Dean Devlin, care a apărut în "Moon-44", i s-a alăturat lui Emmerich pentru scenariu și producție și a rămas alături de acesta până în anul 2000. Emmerich a refuzat să regizeze filmul după ce producătorii au respins versiunea rescrisă a
Roland Emmerich () [Corola-website/Science/319178_a_320507]
-
scris de Michael Mitnick și Robert B. Weide, este bazat pe romanul din 1993 "The Giver" scris de Lois Lowry. A avut premiera la 15 august 2014 în Statele Unite și la 5 septembrie 2014 în România. Este o poveste politică futuristă întunecată, liniștită dar puternică în care un băiat de 12 ani trebuie să caute adevărul în lumea liberă de război, crime, boli, sărăcie și nedreptate.
Darul lui Jonas (film) () [Corola-website/Science/332814_a_334143]
-
cu pictori ca și ), fauvismul (cu Mihail Larionov sau ) și cubismul (). Alte curente au apărut în Rusia, ca suprematismul, care susține supremația formei pure în pictură. În poezie, mișcarea acmeistă a fost inițiată de către Nikolai Gumiliov, în 1911. Premiera operei futuriste "", de și Velimir Hlebnikov, a avut loc la 3 decembrie 1913 la Sankt-Petersburg. După revoluția din octombrie, deși bolșevicii au interzis operele deschis ostile regimului, noua putere nu a impus la început orientări în materie de artă — Troțki declarând că
Revoluția Rusă din 1917 () [Corola-website/Science/298166_a_299495]
-
să schimbe radical condițiile vieții umane sunt, de asemenea, preocupări ale mișcării transumaniste. Cu toate că prima utilizare cunoscută a termenului "transumanism" datează din 1957, semnificația contemporană este un produs al anilor 1980, când un grup de oameni de știință, artiști și futuriști cu sediul în Statele Unite a început să organizeze ceea ce între timp a crescut la nivelul de mișcare transumanistă. Gânditorii transumaniști postulează că ființele umane vor fi transformate mai devreme sau mai târziu în ființe cu abilități atât de mult extinse
Transumanism () [Corola-website/Science/299200_a_300529]
-
despre relațiile între inteligența umană și cea artificială începând din anii 1960. De-a lungul deceniilor ce au urmat, acest domeniu a continuat să genereze gânditori influenți, ca Hans Moravec și Raymond Kurzweil, care oscilau între arena tehnică și speculațiile futuriste în stil transumanist. Coalizarea unei mișcări transumaniste identificabile a început în ultimele decenii ale secolului XX. În 1966, FM-2030 (fost F.M. Esfandiary), un futurist care preda "noile concepte ale umanului" la "Noua Școală" din New York, a început să-i identifice
Transumanism () [Corola-website/Science/299200_a_300529]
-
genereze gânditori influenți, ca Hans Moravec și Raymond Kurzweil, care oscilau între arena tehnică și speculațiile futuriste în stil transumanist. Coalizarea unei mișcări transumaniste identificabile a început în ultimele decenii ale secolului XX. În 1966, FM-2030 (fost F.M. Esfandiary), un futurist care preda "noile concepte ale umanului" la "Noua Școală" din New York, a început să-i identifice pe oamenii care adoptă tehnologii, stiluri și filosofii de viață tranziționale spre "postumanitate" ca "transumani" (prescurtare de la "umani tranzitorii"). În 1972, Robert Ettinger a
Transumanism () [Corola-website/Science/299200_a_300529]
-
în 1973 pentru a stimula activismul transumanist. Primii transumaniști autodeclarați s-au întâlnit formal la începutul anilor 1980 la Universitatea din California, Los Angeles, care a devenit centrul principal al gândirii transumaniste. Aici, FM-2030 a ținut cursuri despre ideologia sa futuristă "a treia cale". La centrul media EZTV frecventat de transumaniști și alți futuriști, Natasha Vita-More a prezentat "Breaking Away", filmul ei experimental din 1980 pe tema descătușării oamenilor din limitările lor biologice și din gravitația pământului, în drumul lor către
Transumanism () [Corola-website/Science/299200_a_300529]
-
formal la începutul anilor 1980 la Universitatea din California, Los Angeles, care a devenit centrul principal al gândirii transumaniste. Aici, FM-2030 a ținut cursuri despre ideologia sa futuristă "a treia cale". La centrul media EZTV frecventat de transumaniști și alți futuriști, Natasha Vita-More a prezentat "Breaking Away", filmul ei experimental din 1980 pe tema descătușării oamenilor din limitările lor biologice și din gravitația pământului, în drumul lor către spațiu. FM-2030 și Vita-More au început în scurt timp să organizeze întâlniri ale
Transumanism () [Corola-website/Science/299200_a_300529]
-
în care discuta posibilitățile nanotehnologiei și asambloarelor moleculare, și a fondat "Foresight Institute". Fiind prima organizație non-profit care a cercetat, promovat și efectuat criogenia, birourile din California de Sud ale Fundației ALCOR pentru Extinderea Vieții au devenit un centru pentru futuriști. În 1988, în timpul ascensiunii cyberculturii, filosoful Max More a fondat Institutul Extropy și în 1990 a fost principalul contribuitor la o doctrină transumanistă formalizată, care a căpătat forma "Principiilor Extropiei". În 1990, el a pus bazele transumanismului modern dându-i
Transumanism () [Corola-website/Science/299200_a_300529]
-
scenariu original. Jonze a câștigat același premiu și la Globurile de Aur 2014, a 66-a ediție a Premiilor Writers Guild of America, a 19-a ediție a Premiilor Critics' Choice, și la Premiile Saturn 2014. Într-un Los Angeles futurist, Theodore Twombly este un bărbat introvertit, depresiv, care lucrează pentru o companie a cărui obiect de activitate este compunerea de scrisori pentru oamenii care nu doresc sau nu reușesc să compună o scrisoare personală. Nefericit în urma divorțului de iubirea sa
Ea (film) () [Corola-website/Science/334810_a_336139]
-
filmului trei stele și jumătate din patru, considerând filmul un „miracol” și jocul lui Phoenix „sincer, atât de epuizat de tortura excentrică, marcă a majoritatea rolurilor în care joacă”. Criticul de film Iulia Blaga a considerat că e „un film futurist riscant, puțin susținut dramaturgic, calofil, dar ți se strecoară în minte”. Liam Lacey de la "The Globe and Mail" a spus că filmul este „gentil și ciudat”, apreciind umor acestuia, remarcând că se aseamănă mai mult cu "Synecdoche, New York" a lui
Ea (film) () [Corola-website/Science/334810_a_336139]
-
cuprinzătoare a tuturor valorilor - interpretează, dezvoltă și potențează întreaga viață a unui popor”. Mussolini și fasciștii și-au propus o serie de măsuri pentru schimbarea culturii și societății italiene bazându-se pe tradițiile Romei antice, dictatura personală și câteva perspective futuriste a unor intelectuali și artiști din peninsulă. În conformitate cu ideologia fascistă, definiția naționalității italiene se baza pe militarism și pe ideea „omului nou”. Italienii loiali trebuiau să scape de individualism și autonomie și să devină parte componentă a Statului, gata să
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
Podul Scalzi din Veneția și a inventat sistemul de restaurare prin metoda cricurilor hidraulice. În timpul celui de-al Doilea Război Mondial a fost închiriată pentru o scurtă perioadă de timp poetului Filippo Tommaso Marinetti, care în 1944 a fondat asociația futuristă Cannaregio 5662. Potrivit lui E. Fahy o pictură în ulei de Francesco Guardi , reprezentând "Canal Grande și podul Rialto", prezintă o panoramă venețiană așa cum era posibil să se observe de la o fereastră aflată la primul etaj al acestei clădiri.
Palatul Bolani Erizzo () [Corola-website/Science/333445_a_334774]