181 matches
-
a cerebelului, cauzele fiind predispoziția genetică și scăderea fluxului sangvin cerebral. Depopularea neuronală și gliala are loc în cortexul cerebral (în special ariile asociative) și hipocamp. Depopularea neuronală și glială are loc în cortexul cerebral (în special ariile asociative) și hipocamp. Rezultatul este instalarea demenței; in functie de etiologie există mai multe tipuri de demențe: Alzheimer (cu determinism genetic), vasculare, posttraumatice, de cauza infecțioasă, anoxice, toxice, carențiale, dismetabolice. Psihopatologic, în sindromul demențial au loc scăderea atenției (amneziei antero- retrogradă) și alterarea
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
calitative”, de constituție a creierului. De exemplu, în comparație cu o vertebrată primitivă de talie similară, cortexul frontal (care face posibilă gândirea) al cimpanzeului este de 60 de ori mai mare, în timp ce al ființei umane este de 150 de ori mai mare. Hipocampul (esențial în procesul de memorare) este cu 150% mai mare la cimpanzeu și de patru ori mai voluminos la om. Însă bulbul olfactiv care deține centrul mirosului are aceeași dimensiune. Pisica și tovarășul ei, șoarecele, nu sunt, până la urmă, atât
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
pe șobolani și dovedesc o dezvoltare defectuoasă a creierului, neuroni mai mici, ramificații mai puține spre ceilalți neuroni etc. Dacă anumite efecte pot fi compensate printr-o mai bună alimentație ulterioară, unele deteriorări par să subziste mai ales la nivelul hipocampului (structură a creierului indispensabilă memorării). În Africa, malnutriția produce boli specifice, care încetinesc puternic dezvoltarea intelectuală. În America Centrală, unele organisme internaționale au inițiat câteva studii în acest sens. Un foarte amplu proiect a fost condus în patru sate din Guatemala
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
îndopăm cu ele, cum se întâmplă în unele țări, ci să ne supraveghem alimentația, luând suplimente de vitamine doar la recomandarea medicului. Una dintre principalele perturbări ale funcționării memoriei din cauza consumului de alcool se datorează dereglării mecanismelor vitaminei B1, indispensabilă hipocampului. Situația cea mai critică este în Australia: având în vedere consumul de bere ridicat în rândul tinerilor de aici, unii medici iau serios în considerare posibilitatea de a suplimenta berea cu vitamina B1. E grav, nu? Concluzie În privința medicamentelor fără
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
măsurată pe o scară de evaluare). Brown și Kulik deduc din rezultatele lor că evenimentul public nu generează o amintire-flash decât dacă îi declanșează subiectului un nivel emoțional ridicat. Concluzie Neurobiologii (LeDoux, 1994) au arătat că, în creier, în apropierea hipocampului, care permite înregistrarea noutăților, este atașată o altă structură, amigdala (nu o confundați cu amigdalele din gură). Amigdala creierului are funcția de a-i transmite acestuia dacă evenimentul este fericit (pozitiv) sau trist (negativ). Atunci când evenimentul suscită o emoție puternică
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
cu amigdalele din gură). Amigdala creierului are funcția de a-i transmite acestuia dacă evenimentul este fericit (pozitiv) sau trist (negativ). Atunci când evenimentul suscită o emoție puternică (de exemplu, mânia sau teama), un anumit tip de molecule este trimis la hipocamp, care înregistrează cel mai bine. Astfel, experiențele pe animale de laborator (șoareci, șobolani) arată că deprinderile asociate unor șocuri electrice dureroase sunt mai rapide decât cele pozitive (hrana), iar memoria este, de asemenea, mai durabilă. Fără să se știe din
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
senzorio-motorii (cum ar fi mersul pe bicicletă, înotul sau șofatul) nu se uită niciodată, pentru că depind de un sistem de memorare diferit de cel responsabil de cunoștințe, cuvinte și imagini. Această descoperire rezultă din studierea tinerilor ce prezintă leziuni ale hipocampului (răni de război etc.). Hipocampul este o structură a creierului ce înregistrează toate informațiile noi din procesul cunoașterii (cuvinte, imagini sau chipuri). Prin urmare, bolnavii privați de hipocamp sunt amnezici, nu-și amintesc conținutul ziarului citit cu o oră mai
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
pe bicicletă, înotul sau șofatul) nu se uită niciodată, pentru că depind de un sistem de memorare diferit de cel responsabil de cunoștințe, cuvinte și imagini. Această descoperire rezultă din studierea tinerilor ce prezintă leziuni ale hipocampului (răni de război etc.). Hipocampul este o structură a creierului ce înregistrează toate informațiile noi din procesul cunoașterii (cuvinte, imagini sau chipuri). Prin urmare, bolnavii privați de hipocamp sunt amnezici, nu-și amintesc conținutul ziarului citit cu o oră mai devreme sau persoanele venite să
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
și imagini. Această descoperire rezultă din studierea tinerilor ce prezintă leziuni ale hipocampului (răni de război etc.). Hipocampul este o structură a creierului ce înregistrează toate informațiile noi din procesul cunoașterii (cuvinte, imagini sau chipuri). Prin urmare, bolnavii privați de hipocamp sunt amnezici, nu-și amintesc conținutul ziarului citit cu o oră mai devreme sau persoanele venite să-i viziteze. În ciuda acestui fapt, ei păstrează amintiri anterioare rănirii sau îmbolnăvirii lor. Unii cercetători au descoperit că pacienții puteau totuși să memoreze
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
bine de un secol, de când un neurolog rus a observat că bolnavii ce sufereau de alcoolism cronic nu mai reușeau să memoreze noutățile, ajungând astfel la o amnezie gravă. Știm acum că alcoolul, care distruge celulele, deteriorează în primul rând hipocampul, structura creierului care arhivează, într-un fel, memoria, repertoriind în cadrul acesteia informațiile proaspete, asemenea unui bibliotecar ce primește noi cărți. Această amnezie nu este totală (căci amintirile anterioare morții hipocampului subzistă), însă reprezintă totuși o dramă! În urma unei forme grave
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
acum că alcoolul, care distruge celulele, deteriorează în primul rând hipocampul, structura creierului care arhivează, într-un fel, memoria, repertoriind în cadrul acesteia informațiile proaspete, asemenea unui bibliotecar ce primește noi cărți. Această amnezie nu este totală (căci amintirile anterioare morții hipocampului subzistă), însă reprezintă totuși o dramă! În urma unei forme grave de epilepsie, un tânăr ce a suferit o operație pe hipocampuri (două la număr, creierul fiind divizat în tot atâtea emisfere cerebrale) este obligat să recitească mereu același ziar, ca și cum
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
fel rolul unor false chei care declanșează mecanismele creierului. Mescalina are același nucleu chimic precum dopamina, iar LSD-ul are același nucleu ca serotonina (Barron et al., 1964). Acetilcolina este cea mai notorie, căci absența ei provoacă o necroză a hipocampului și, în consecință, o amnezie de tip Korsakoff, înainte ca bolnavii să alunece încet spre demență (din păcate, celebra boală Alzheimer). Acetilcolina dispune de două „broaște” posibile pe membrana neuronului: receptorii muscarinici și receptorii nicotinici. Ați citit bine, nicotinic, de la
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
ușor, lipsit de pericole, dar studiile recente (Hampson, 1999) demonstrează că, prin canabiolul pe care îl conține, perturbă percepția vizuală și răspunsurile motrice din timpul șofatului și deteriorează memoria, provocând leziuni ale neuronilor (care funcționează pe bază de GABA) din hipocamp (arhivarul memoriei)... Alegeți, așadar, tranchilizantele recomandate de psihologi, relaxarea, o baie de soare, o seară liniștită alături de prieteni, dar fără stimulente artificiale... Pentru mai multe detalii Barron et al., „The Hallucinogenic Drugs”, Scientific American, 1964. Changeux, J.-P., L’Homme
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
cu Alzheimer evocă aproximativ de două ori mai puține amintiri recente (din ultimul an), în comparație cu amintirile din copilărie (de la vârsta cuprinsă între 0 și 17 ani). Această situație, ce corespunde în aparență legii regresiei, este generată de o amnezie hipocampică (hipocampul este structura creierului ce permite înregistrarea evenimentelor noi): când captarea întâmplărilor recente nu se mai realizează, persistă doar cele de demult... Pentru mai multe detalii Crovitz, H.F.; Schiffmann, H., „Frequency of Episodic Memories as a Function of their Age”, Bulletin
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
în mormânt și îl privea pe Cain”), sau prin greierașul Jiminy din Pinocchio. Endel Tulving și Daniel Schacter (Tulving, 1985) au făcut observații minuțioase și teste de memorie pe un pacient hipocampic, N.N., ce suferea de o leziune la nivelul hipocampului, arhivarul memoriei noastre. Acest pacient avea o capacitate de memorare pe termen scurt de 8, dar la o probă de recunoaștere a imaginilor (când scorul mediu este de 90%) obținea un scor de 0. N.N. avea un limbaj și cunoștințe
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
și cele umane. Într-un fel, emoțiile ar fi rămășițele sistemelor de reacție cu utilitate biologică prezente la strămoșii noștri. La mamifere (șobolan, pisică, leu etc.) și om există un nivel al sistemului limbic, un fel de „creier emotiv” (hipotalamus, hipocamp, amigdală, bulb olfactiv, o parte din talamus; Karli, 1969), toate fiind sisteme de comandă a emoțiilor. Acest centru declanșează mai multe emoții în funcție de patru mari circuite. Jaak Panksepp (1982, 1989) a propus o sinteză teoretică în cadrul căreia există patru mari
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
stresului este unul normal, dar în caz de exces sau de repetare a alertelor sau în cazul emoțiilor cronice devine un sistem de urgență fatal, deoarece deteriorează organismul. Astfel, s-a demonstrat pe cobai că stresul provoacă o atrofiere a hipocampului prin lezarea unor neuroni specifici care servesc pentru înregistrarea pe termen lung. Alți cercetători au arătat efecte similare la soldați, în funcție de durata participării lor la lupte. GRAFIC VERT: Volumul hipocampului (în ml) ORIZ: Luni de luptă Atrofierea hipocampului în funcție de stres
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
a demonstrat pe cobai că stresul provoacă o atrofiere a hipocampului prin lezarea unor neuroni specifici care servesc pentru înregistrarea pe termen lung. Alți cercetători au arătat efecte similare la soldați, în funcție de durata participării lor la lupte. GRAFIC VERT: Volumul hipocampului (în ml) ORIZ: Luni de luptă Atrofierea hipocampului în funcție de stres (luni de luptă) (adaptare după Bremner et al., 1995) Concluzie Aceste aspecte confirmă observația populară că o mare nefericire (de exemplu, pierderea partenerului) ne poate îmbolnăvi și chiar ne poate
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
atrofiere a hipocampului prin lezarea unor neuroni specifici care servesc pentru înregistrarea pe termen lung. Alți cercetători au arătat efecte similare la soldați, în funcție de durata participării lor la lupte. GRAFIC VERT: Volumul hipocampului (în ml) ORIZ: Luni de luptă Atrofierea hipocampului în funcție de stres (luni de luptă) (adaptare după Bremner et al., 1995) Concluzie Aceste aspecte confirmă observația populară că o mare nefericire (de exemplu, pierderea partenerului) ne poate îmbolnăvi și chiar ne poate cauza moartea. Cercetările medicale au realizat astfel o
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
aceste tulburări pot să apară posttraumatic (mai frecvent) sau ca urmare a unor procese expansive localizate la nivelul etajului anterior al bazei craniene (meningioame de șant olfactiv - sindromul Foster-Kennedy: anosmie, atofie optică ipsilaterală, edem papilar contralateral). În leziuni care interesează hipocampul pot să apară crizele uncinate, caracterizate prin halucinații olfactive asociate cu halucinații vizuale, urmate de crize convulsive. Se examinează cu anumite substanțe cunoscute, pacientul având ochii închiși [2]. II - nervii optici - pot prezenta tulburări atât în ceea ce privește acuitatea vizuală cât și
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Dafin F. Mureșanu, Sorin Vidican () [Corola-publishinghouse/Science/92119_a_92614]
-
la care fusese refractar) acționau. El uita toate evenimentele cotidiene de îndată ce se desfășurau, nu stoca nicio informație, dar inteligența era păstrată. Memoria anterogradă era absentă în totalitate, memoria retrogadă parțial, dar memoria de lucru era păstrată. Ablația lobilor temporali eliminase hipocampul, amigdala și ariile tranzitorii, ceea ce MacLean considera sistemul limbic sau creierul emoțional. Amprenta memorială a hipocampului devenea, pe măsură ce observațiile se adunau, tot mai evidentă. Chirurgii evitau, cât se putea, să lezeze hipocampul în operațiile pe lob temporal. Hipocampul a fost
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
informație, dar inteligența era păstrată. Memoria anterogradă era absentă în totalitate, memoria retrogadă parțial, dar memoria de lucru era păstrată. Ablația lobilor temporali eliminase hipocampul, amigdala și ariile tranzitorii, ceea ce MacLean considera sistemul limbic sau creierul emoțional. Amprenta memorială a hipocampului devenea, pe măsură ce observațiile se adunau, tot mai evidentă. Chirurgii evitau, cât se putea, să lezeze hipocampul în operațiile pe lob temporal. Hipocampul a fost numit astfel datorită formei sale de cal (hippos) curbat (kampos). HM devine celebru în lumea neuroștiințelor
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
de lucru era păstrată. Ablația lobilor temporali eliminase hipocampul, amigdala și ariile tranzitorii, ceea ce MacLean considera sistemul limbic sau creierul emoțional. Amprenta memorială a hipocampului devenea, pe măsură ce observațiile se adunau, tot mai evidentă. Chirurgii evitau, cât se putea, să lezeze hipocampul în operațiile pe lob temporal. Hipocampul a fost numit astfel datorită formei sale de cal (hippos) curbat (kampos). HM devine celebru în lumea neuroștiințelor. Cercetătorii care au publicat cazul, Neal Cohen 81 și Howard Eichenbaum 82 au scris articolul: "Azi
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
temporali eliminase hipocampul, amigdala și ariile tranzitorii, ceea ce MacLean considera sistemul limbic sau creierul emoțional. Amprenta memorială a hipocampului devenea, pe măsură ce observațiile se adunau, tot mai evidentă. Chirurgii evitau, cât se putea, să lezeze hipocampul în operațiile pe lob temporal. Hipocampul a fost numit astfel datorită formei sale de cal (hippos) curbat (kampos). HM devine celebru în lumea neuroștiințelor. Cercetătorii care au publicat cazul, Neal Cohen 81 și Howard Eichenbaum 82 au scris articolul: "Azi, la 40 de ani de la operație
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
dezlănțuit un val de cercetări în domeniul memoriei, care conduc la o serie de concluzii. Există trei stadii în formarea procesului de reamintire și anume: a) înregistrarea datelor, b) stocarea lor și c) procesul de reamintire. Toate au loc în hipocamp. "Creierul emoțional" este și sediul memoriei de lungă durată. Memoria stocată în hipocamp este de două feluri: declarativă sau explicită (cum ar fi memorarea de nume) și procedurală sau implicită (cum ar fi solfegiul învățat la pian). Memoria declarativă necesită
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]