220 matches
-
bucătăriilor, sobelor, ușilor și ferestrelor”. Cum războiul european se sfârșise cu puțin timp în urmă, rușii se așteptau la un flux masiv de trupe ce urmau a se retrage pe teritoriul URSS sau pentru a staționa, pur și simplu, la huzur și trai bun pe spatele nostru. În acest scop, mai dăduseră următoarele dispoziții: „(...) Construirea unui grajd pentru 500 de cai; 3. Construirea unui garaj pentru 20 de mașini”. Pentru a epata cu obrăznicia și mojicia, rușii hotărâseră să-i lase
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
Ba, acești doi frați, foști elevi (submediocri n.n.) ai tatălui meu, participau, culmea, la consiliile pedagogice, unde-și jigneau grav învățătorii, învinuindu-i că nu fac nimic, că nu se implică în aplicarea directivelor <<partidului>>, că s-a terminat cu huzurul și statul în fund pe scaunul de la catedră, că a venit timpul să pună osul la treabă, forțându-i să iasă la scris lozinci pe gardurile din sat, să iasă la muncă voluntară la curățarea de spini a islazurilor comunale
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
anuală la latitudinea Iașilor... Și așa solul devine un soi de martor care-și imprimă În memorie o amplă sinusoidă Între excedentul energetic al toamnei și deficitul primăverii, repetat an după an, acela care Îngăduie tuturor locuitorilor să trăiască, fără huzur dar sigur, de barem un miliard de ani, de când Natura a descoperit acestă ciclicitate, rostul ei, dreptu-i În mare... Dacă tot avem omăt, haidem să pornim pe potecile pădurii, desigur ale uneia deja retezate În consecința cutărei legi pe care
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
mi-aș recăpăta vioiciunea prin „conductele de fugă“, căci măcar eu nu vreau să „cotizez“ la ostoirea foamei voastre de energie. Nu știu cât vă e de foame la propriu, cât vă e de sete, dar umblați cu limba pe umăr după huzur. Căci la ce altceva vă trebuie energia decât ca să nu vă mai culcați „odată cu găinile“ și să vă deșteptați așișderea ci, culcați pe la miezul nopții după câteva ore petrecute sub „lampa lui Ilici“, să vă treziți, tot după cele consacrate
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
cum să-l prindă... Un pește, adică simbolul prosperității... E drept, noi n’avem de colonizat teritorii, dar funcții sociale: soldați profesioniști, de pildă. Parcă odinioară existau copii de trupă... Poate că imaginea acestei deveniri, care Înseamnă Înainte de toate nu huzurul companiei lui Tom, Jerry, Donald, iar mai apoi al cutărui „site“ diversionist ca să nu fiu rău, ci muncă, sudoare și poate sânge, Îi va Întoarce din stradă Înapoi acasă, În familia - căci asta e orice cuplu câtă vreme procrează - obligată
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
recepției Îl pierde. S-a Împrumutat și i-a adus colierul Înapoi. În ziua când a achitat ultima rată s-a dus la prietena sa și i-a spus adevărul, arătându-i cât a economisit ca să plătească În timp de huzur se accentuează drastic disproporția Între valoarea tezaurului și masa monetară, prin deficitul valorii produucției de bunuri; vine apoi momentul când puterea monedei scade puternic, apare criza financiară care este accentuată de supraproducție 30.000 km prin SUA. 1935-1936 Prof. Nicolae
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
răzbunarea, eu voi răsplăti... (Romani 12:19) Bine, Doamne, dar sunt mulți, foarte mulți cei care au făcut crime oribile. Au ucis și au torturat aici, pe pământ. Și azi încă se mai bucură de o viață îmbelșugată, într-un huzur revoltător. Ăștia nu meritau să fie pedepsiți? Nu? Tare mi-e frică, Doamne, că vor scăpa și "dincolo", fără să se atingă cineva de un fir de păr din capul lor. De aceea te rog, Doamne, pune mâna pe carnețelul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
Mircea, Vintilă și Horia, pe care-i educase în spiritul concepțiilor sale democrat revoluționare. În ciuda afirmațiilor provenite din surse conservatoare că ar fi dus în capitala Franței și la Nisa, unde se afla în vara anului 1872, o viață de huzur, el dispunea de venituri limitate, fiind nevoit chiar, la începutul anului 1873, să vândă tipografia Românului - proprietatea sa - lui D.A. Laurian (Vasile Netea, C.A. Rosetti, Editura Științifică, București, 1970, p. 304). El va reveni în patrie în primăvara anului
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
cunoscută la noi în țară, cât și în străinătate [clica sau, mai bine zis, cum este cunocută la noi în țară, sub denumirea de mafia ceaușistă]. 23 de milioane muncesc nu pentru bunăstarea țării, așa cum pretinde dl Ceaușescu, ci pentru huzurul și capriciile familiei ceaușiste. Cultul personalității ceaușiste a ajunt la apogeu. Miliția și Securitatea, deși sunt bine plătite și aprovizionate, pentru că de așa ceva nu se pot plânge, totuși când au ocazia de a-și exprima părerile în cercuri restrânse cu
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
adevărat, erau bine plătiți, aveau tot felul de avantaje dar și o responsabilitate uriașă, un stres continuu și tot programul ocupat să rezolve probleme. La noi, directorașul era preocupat să-și păstreze scaunul cât mai mult timp, o viață de huzur pe seama muncitorilor, fără responsabilități, schimbându-se doar între ei, într-un cerc vicios. Unii chiar ajunseseră să creadă în mintea lor că neisprăviții chiar reprezentau o valoare în această lume. Știi tu cine sunt eu ?” „Da, știam foarte bine: era
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
cel puțin formal, era libertate de exprimare, iar vocile oamenilor nu mai puteau fi îngrădite. După o perioadă scurtă de frică și de timorare, fosta nomenclatură PCR a înțeles repede că și în noile condiții se poate continua traiul de huzur pe spinarea altora, ba mai mult acum se poate jefui în voie (nu ca pe vremea dictatorului), se pot face averi imense. Mai trebuia pus la punct planul; nu s-a ținut nici o întrunire secretă pe această temă, dar toți
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
familie, rămăsese fără serviciu, a trebuit să-și vândă apartamentul și să se mute în altă locație. Era în cu totul altă situație decât Dosoftei care deși era un semianalfabet, își pusese termopane, își montase ușă metalică și trăia în huzur pe banii altora la întreținere. Turnătoria și ticăloșia erau recompensate ,,corespunzător”. În condițiile date am făcut sesizări la diferite instituții, dar mi s-a răspuns că asociațiile de proprietari își fac singure regulile și în consecință hoția cu repartitoarele era
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
cu securiștii care fabricau dosare și erau întreținuți de societate, ce se întâmplase cu torționarii care intrau în casele oamenilor prin efracție? Ce se întâmplase cu fosta nomenclatură, cu indivizii care se ocupau cu ,,munca de partid”, care trăiau în huzur pe spinarea celorlalți? Nu se mai auzea nimic de ei. De ce roiesc tot timpul acei indivizi prin preajma mea, dacă mi se repetă mereu că oricum nu mă ia nimeni în seamă și reprezint o ,,cantitate neglijabilă”? Până la urmă, ce este
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
adere” la noua conducere ,,înțeleaptă”. A fost un element definitoriu și un fenomen în masă ca indivizi incapabili de la sat, prin aderența la noua conducere statală, să ajungă în câțiva ani în posturi de conducere bine plătite și trai de huzur la oraș. În condițiile unei societăți corecte, normale, acești indivizi practic nu aveau nici o șansă de a urca pe scara socială, iar regimul dictatorial atunci înființat a reprezentat șansa lor de a parveni și de a avea avantaje nemeritate, de
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
nomenclatură să iasă în stradă, dar la un moment dat lucrurile au scăpat de sub control: mulțimea striga ,,Jos comunismul !” Ceea ce nu era deloc pe placul nomenclaturii. Dintr-o dată, această nomenclatură, această adunătură de neisprăviți, învățată să trăiască în trai de huzur pe spinarea altora, era pe cale de a-și pierde privilegiile! Așa că prima mutare a unor indivizi josnici, capabili de orice mârșăvie, dar cu pretenții și deghizați în oameni onorabili care luptă pentru interesele națiunii, a fost mârșăvia cu ,,teroriștii”, a
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
care a jefuit în ultimii ani în mod sălbatic țara. Este arhetipul unui individ incapabil, un neisprăvit care niciodată nu a făcut ceva util pentru ceilalți, toată viața sa a constat în ,,munca de partid” , minciună și escrocherie, trai de huzur pe spinarea altora. Altă dată Țara Românească era cotropită de turci, tătari, leși, și de alți dușmani care cereau tribut. Mai era și boierimea locală care jefuia norodul cot la cot cu dușmanii externi. Astăzi nu se mai pune problema
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
două cifre fatidice, 7x9), un pătuc mai de unul singur, o măsuță pentru scris, cât și bruma suvenirurilor dintr-o existență parcă de mult uitată și parcă de tot străină, destinată acum, frântură cu frântură, paginilor de față. Epoca de huzur din jurul anilor 1900, când pornesc amintirile ce urmează, se situa sub semnul zodiacal al bunului trai, al nepăsării pentru ziua de mâine, la care aproape nimeni nu gândea, al plăcerilor cuminți și, uneori, al patimilor lumești spre care Îndeamnă lipsa
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
urmează, se situa sub semnul zodiacal al bunului trai, al nepăsării pentru ziua de mâine, la care aproape nimeni nu gândea, al plăcerilor cuminți și, uneori, al patimilor lumești spre care Îndeamnă lipsa altor griji. Asta ținu până la dezastrul acestui huzur universal, anunțat de trâmbițele și bubuitul zilei de 2 august 1914, când toate perspectivele și tot decorul vechi al vieții se prăbușiră dintr odată, ca și cum n-ar fi fost și ca să nu mai reapară nici până azi, aducând În locul lor
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
șoseaua Basarab, unde a descoperit-o fratele meu Pompiliu, căruia i-a cerut câțiva gologani de-o țuică... Cum scria Tacit la moartea Messalinei: „Nimeni nu o plângea, căci urâciunea păca telor ei Îneca orice compătimire.“ În acea epocă de huzur „decadent“ sau fin de sișcle, situată În limitele unui cerc larg cu marginile dincolo și dincoace de 1900 și cu climatul său propriu de nepăsare pentru ziua de mâine, la care, cum am mai spus, aproape că nimeni nu gândea
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
este creator sau numai asimilator; Ion Trivale, exponentul literaturii noastre de tradiție autohtonă; F. Aderca, exponentul literaturii noastre scă pate din „Sahara eminesciană“; I. Brucăr, omul cu marota filo zo fică: farse, glume și escrocherii literare Într-o epocă de huzur nemaiîntâlnit, cum și o listă cu prețul alimentelor la 1915. - Ideea Europeană, foaia ca un mic teatru de avangardă și cu un răsunet la fel de semnificativ (1919-1928). și cu vedetele sale, Emanoil Bucuța și Cora Irineu, uniți În aceeași semnificație și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
fi dat naștere cel mult brutalului vax“. Veți zice, și pe bună dreptate, citind despre toate aceste glume sau farse literare: iată de ce le ardea oamenilor, adică conducă torilor de reviste, colaboratorilor și cititorilor, În acea epocă blagoslovită și de huzur, nemaiîntâlnită din ajunul războiului celui mare și până În anii ce s-au scurs de atunci numai În griji, suferințe și lipsuri! Căci uite ce găsesc acum, printre anunțurile de pe coperta roșie a Noii Reviste Române din februarie 1914, cu privire la prețul
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
din acestea. "Ajunge!! Ajunge cu jaful și cu batjocura!! Un pătrar de veac v-ați bătut joc de țară!!" strigă Ștefan la urcarea pe tronul Moldovei către boierii baroniți, dregătorii corupți și lichelele politice, "hiclenii"ce jefuiseră țara clădindu-și huzurul pe sărăcia și nemernicia oamenilor. Și, Ștefan a făcut din Moldova o țară în care domnea ordinea și dreptatea pravilei; o țară nouă, puternică, înfloritoare. Cine "pohtea" să întoarcă din mers cursul vremurilor noi, avea a face cu sabia și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ia înainte Mahomed, cu "puterea armelor lor", zâmbește sarcastic Ștefan. Treci peste comèdie. Și?... În "Palozzo ducale", urcam "Scara uriașilor" străjuită de lei înaripați, mă sprijineam de balustrada aurită și mă gândeam cu durere la prăpastia căscată între bogăția cu huzur a Apusului catolic și sărăcia amară a Răsăritului pravoslavnic, cuvântă Țamblac. Știu! i-o taie Ștefan. O să umplem prăpastia aiasta cu trupurile noastre și... și nu va mai fi prăpastie! Mai departe?!... Când le-am pomenit numele Măriei tale, dogele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
prestigiul și puterea de care vei fi avut parte. Sigur, povestea aceea cu cămașa fericitului nu e decât un apolog fără cine știe ce relevanță. Tot sigur este că marile lipsuri sunt teribile piedici în calea fericirii. Însă nu insurmontabile. După cum plăcerile, huzurul, îndestularea sunt, dar nu negreșit, propice fericirii. Totul depinde de felul cum sunt primite. Acestea sunt arhiștiute, repetate de milenii. Le repet și eu acum. Arhiștiute, dar în fond nu prea știute. Insul care nu se are decât pe sine
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Rache în vechea besactea plină cu imaginile unei lumi dispărute, pe care i-o pusese în brațe amfitrionul, cu „gingașul ei cap întors ca să privească peste umăr, Lena Ceptureanu își arăta din spate, despletită, uimitor de bogata ei coamă, din huzur revărsată până la călcâie” (M.I.C., Opere, București, 1936, p. 222) ; „M-a întâmpinat cu fermecătoarea ei ochiadă” (p. 230) ; „În genunchi pe un scaun, cu coatele pe masă și cu bărbia în palmă, Lena aștepta.” (ibid.) ; „Frumoșii ochi albaștri ai Lenei
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]