357 matches
-
-1924) Pianist, dirijor, compozitor și pedagog italian - Finnländische Volksweisen op.27 (1899) Cafaro, Sergio (n. 1924) Pianist pedagog și compozitor italian - 6 Piccoli pezzi Calligaris, Sergio (n. 1941) Pianist, compozitor și pedagog italian - Scene coregrafiche op.12 (1979) - Danza violenta, Intermezzo, Intermezzo bis Capedant, Philippe (n. 1934) Compozitor și pedagog francez - Mascherata con variazioni Carleton, Nicholas (1600 -?) Compozitor englez - A Verse „ for two to play on one virginal or organ " Casella, Alfredp (1883 - 1947) Compozitor, pianist, dirijor și pedagog italian - Pagine
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
Pianist, dirijor, compozitor și pedagog italian - Finnländische Volksweisen op.27 (1899) Cafaro, Sergio (n. 1924) Pianist pedagog și compozitor italian - 6 Piccoli pezzi Calligaris, Sergio (n. 1941) Pianist, compozitor și pedagog italian - Scene coregrafiche op.12 (1979) - Danza violenta, Intermezzo, Intermezzo bis Capedant, Philippe (n. 1934) Compozitor și pedagog francez - Mascherata con variazioni Carleton, Nicholas (1600 -?) Compozitor englez - A Verse „ for two to play on one virginal or organ " Casella, Alfredp (1883 - 1947) Compozitor, pianist, dirijor și pedagog italian - Pagine di
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
Rosenlaube, Holländertanz (1881) Joplin, Scott (1867-1917) Compozitor american 14 Raglimes Jongen, Joseph (1873 -1953) Compozitor și pedagog belgian - Pages intimes op. 55 (1917) - Jeux d'enfants op. 120 - 3 piese (1941) - Coccas March, Petite berceuse et Divertissment op. 129 (1950) - Intermezzo piccolo op. 136 (1950) Kalkbrener, Friederich (1785 -1849) Pianist și pedagog german - Piese ușoare op. 35 Kalliwoda, Johann Wenzeslaus (1801 -1866) Violonist și compozitor ceh. - 3 "Grandes marches" op. 26 (1835)"Récréation" op. 123 (1843) - Allegro op. 162 (1852) Kaun
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
1919) - L’enfance de Pantagruel 2. Marche Cocagne 3. Les jeux de Gargantua Sartorio, Arnoldo (1853 -) Compozitor italianRicreazioni pianistiche (1918-1925) Scharwenka, Phillipp (1847 -1917) Teoretician și compozitor german. - 6 Herbstbilder op. 6 (1885) - Hochzeitmusik 2 piese op. 21 (1878) - Marsch, Intermezzo all'ongarese und Brautreigen op. 42 (1882) - 5 Intermezzi op. 48 (1883) - Lieder und Tanzweisen op. 54 (18S4) - Stimmungsbilder op. 57 (1885)Herbsbilder op. 59 (1885) Scharwenka, Xavier (1850-1924) Pianist dirijor și compozitor german. - 2 Tongemälde op. 21 (1875) - Als
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
Les jeux de Gargantua Sartorio, Arnoldo (1853 -) Compozitor italianRicreazioni pianistiche (1918-1925) Scharwenka, Phillipp (1847 -1917) Teoretician și compozitor german. - 6 Herbstbilder op. 6 (1885) - Hochzeitmusik 2 piese op. 21 (1878) - Marsch, Intermezzo all'ongarese und Brautreigen op. 42 (1882) - 5 Intermezzi op. 48 (1883) - Lieder und Tanzweisen op. 54 (18S4) - Stimmungsbilder op. 57 (1885)Herbsbilder op. 59 (1885) Scharwenka, Xavier (1850-1924) Pianist dirijor și compozitor german. - 2 Tongemälde op. 21 (1875) - Als alter und neuer Zeit - 4 dansuri op. 24 (1875
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
previzibile, în schimb materialul faptic menit să probeze aceste automatisme poate fi cu mult mai divers așa se explică interesul lui Lovinescu pentru "intrigă", fie în forma vulgară a colportajului anecdotic, fie în maniera experimentală a "exercițiilor de digitație" din intermezzo-ul nuvelistic. Într-adevăr, în proza scurtă autorul lui Bizu nu adâncește psihologia personajelor (inexistente în afara "rolului" prescris), în schimb consemnează o serie de topoi meniți a scoate în relief nuclee narative cu potențial melodramatic. Iar melodrama, nu trebuie uitat
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
asupra chestiunii, Lulù înțelege de ce fata bancherului evreu, prima iubire a lui Andrei, își pierde farmecul o dată cu trecerea timpului, și va face tot ce-i stă în putință pentru a nu repeta tristul destin al femeilor fără mister. După scurtul intermezzo confesiv (întins pe spațiul celui de-al doilea capitol-"tablou"), pe scenă intră din nou mulțimea gălăgioasă în frunte cu volubilul Ciprian, care dezvăluie tuturor "secretul" lui Andrei și al întoarcerii sale acasă. Cu acest prilej, Maestrul "rezumă" subiectul romanului
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
modernă, între psihism și erotism, scrieri elaborate ca niște „albume de familie”, cu „destine” omenești obișnuite și medii diverse, într-un stil totdeauna supravegheat, cu coloraturi lirice și tonalități confesive. Aceeași atmosferă se află în nostalgicele sale versuri din volumele Intermezzo (1939) și Flori de hârtie (1947). Dar reacțiile criticii au fost contradictorii: Pompiliu Constantinescu va aprecia nuvelele, dar va găsi romanele schematice, Perpessicius va metaforiza pe marginea lirismului prozatoarei, iar G. Călinescu, în replică polemică, va ironiza „vaporozitatea” și „lirismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286729_a_288058]
-
1972), cu un moto din Jules Laforgue („Dragoste absolută, răscruce fără fântână”), autoarea dovedește un lirism funciar, cu rezonanțe folclorice, traseul dramatic vizând căutarea fericirii dincolo de timp și loc. SCRIERI: Tinerețe, București, 1936; Marea fugă, București, 1938; Destine, București, 1939; Intermezzo, Brașov, 1939; Album de familie, București, 1945; Flori de hârtie, București, 1947; Cumpăna, București, 1949; Premiera, București, 1952; Teatru, București, 1952; Egală în drepturi și datorii, București, 1954; Marea noastră prietenă, București, 1954; O noapte grea, București, 1954; Cetatea de pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286729_a_288058]
-
în cele din urmă, arată cum acestea se întrepătrund - înmănunchere de intrigi care fusese practicată și de elizabetani, adesea în mod strălucit. O intrigă se desfășoară paralel cu o alta (cum se în-tâmplă în Regele Lear), sau îndeplinește funcția de "intermezzo comic", sau de parodie, servind, prin urmare, ca mijloc de a sublinia acțiunea principală. Povestirea la persoana întâi (die Ich-Erzählung) este o metodă care trebuie atent comparată cu celelalte. Desigur, în acest caz, povestitorul nu trebuie confundat cu autorul. Scopul
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
paharul pe care vecina lui îl pusese pe jos. Izbucni în râs, scuzându-se, vecina îi întinse un șervețel de hârtie cu care își tamponă partea de jos a pantalonilor stropiți, toată lumea începu să se foiască, eliberată parcă de acest intermezzo. Și îmi aruncă, aproape pe un ton certăreț, ursuz și persiflant: — Bine, bine, numai că pe mine mă doare-n cot de toată istoria asta oficială, de Stalin, de Jukov și de toată trăncăneala. Eu deschid o arhivă ca pe
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
În Michelangelo, atmosferă și conflict se topesc într-o discretă stare de poezie, astfel încât piesa poate fi citită și ca un poem închinat creației artistice. Ieșite rapid din circuitul repertorial sunt alte câteva lucrări dramatice ale lui K.: Lăcustele (1934), Intermezzo (1943), Răzbunarea Corinei (1943), Fata de la mansardă (1944), Dictatorul (1945), Tarsița și roșiorul, libret de comedie muzicală (1947), Ruxanda și Timotei, poem dramatic (1957), Moș Teacă (1960), precum și mai multe piese într-un act, destinate teatrului de amatori. Singur sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287715_a_289044]
-
Nici un alt dramaturg dintre cele două războaie n-a avut o asemenea artă de a răscoli vermina sufletească, toate defectele imaginabile - folosind atât de puține mijloace. Comicul este bineînțeles cel verbal, în descendența directă a lui Caragiale. VALERIU RÂPEANU SCRIERI: Intermezzo, București, [1943]; Cântecul de nuntă, București, 1946; Darul frăției, București, 1953; Dreptate, București, 1953; Dulapul cu oglindă, București, 1953; Negustorie cinstită, București, 1953; Cu viața mergem înainte, București, 1953; Gaițele, București, 1953; Teatru, introd. Simion Alterescu, București, 1956; Ruxanda și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287715_a_289044]
-
Kirițescu, ST, 1957, 1; Radu Stanca, Note despre teatrul lui Al. Kirițescu, TR, 1958, 27; Valeriu Râpeanu, Alexandru Kirițescu, REVR, 1961, 3; Al. Piru, Piese de teatru, R, 1968, 1; Piru, Panorama, 438-441; Brădățeanu, Comedia, 353-362; Valentin Silvestru, Piesa uitată. „Intermezzo spaniol”, F, 1974, 12; Crohmălniceanu, Literatura, III, 54-61; Valentin Silvestru, O ediție a teatrului lui Alexandru Kirițescu, RL, 1976, 38; Șerban Cioculescu, Pendulările dramatice ale lui Alexandru Kirițescu, RL, 1976, 41; Ion Zamfirescu, Drama istorică universală și națională, București, 1976
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287715_a_289044]
-
dimensiunea religioasă: nuanțări și redefiniri conceptuale. Despre ierarhiile divine - recontextualizare. I.4 Despre mișcare Mișcarea circulară și mișcarea rectilinie. Despre mișcările sufletului. Unu ca centru: limanul circularității. Mișcare și schemă corporală. Mișcare și spațiu-timp. Secvențialitate și devenire. Sincronicitate și transfigurare. Intermezzo Critica lui Robert H. Sharf sau cum e cu putință studiul religiei? I.1 Distincții preliminare Sacrul este, pe linia utilizării terminologice, o categorie instituită în domeniul studiului religiei, având, prin urmare, valoare preeminent conceptuală. Termenul este folosit ca instrument
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
secvențialității în concomitență, spontaneitate, sincronicitate va determina saltul semnificativ de la devenire spre transfigurare ca transmutare și deci ca modificare ce aduce cu sine transcenderea lumii ca spațiu-timp și instituirea prezenței ca legătură cu principiul întemeietor prin mișcarea adecvată a sufletului. Intermezzo Critica lui Robert H. Sharf sau cum e cu putință studiul religiei? Pornind de la studiul lui Robert H. Sharf „The Rhetoric of Experience and the Study of Religion“, cu privire la legitimitatea utilizării formulei „experiență religioasă“ în studiul religiei, aș aduce acum
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
și armonia treptelor. Parte și întreg. Ierarhia divină ca multiplicitate și completitudine în virtutea Unului. Unicitatea treptelor și armonia întregului. Despre dizarmonii: încălcarea principiului completitudinii și/sau al identității. Ilustrări. Restaurarea ordinii (și a integralității) ierarhiei prin rituri și tehnici. Ilustrări Intermezzo Drumul spre centru II.1 Lumi și trepte Decuparea lumii în trepte, registre sau „lumi“ și separarea lor spațială sau/și temporală naște ierarhia. Prima separare/decupare survine prin gestul „extragerii“ sau celal impunerii diferenței în virtutea unui criteriu ori principiu
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
scrii pe ușiorii [mezuzot] casei tale și pe porțile tale [s.n.].“ 3. Realizarea unei mandala, ca exercițiu de parcurgere și restaurare a lumii și a treptelor interioare, prin corespondență; ritualul se regăsește în hinduism, budism și în tra dițiile șamanice. Intermezzo Drumul spre centru Cum tinzi spre centru? Fie primind și dorind călăuzirea Unului - ascultare sublim exprimată, de exemplu, în budismul tibetan, prin imaginea celor doi cerbi care privesc (și ascultă) înspre roata dharmei -, fie circumambulând, ca mișcare fizică a corpului
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
monoteism ca relație Legătura cu Unul nu este un „obiect“, ci o relație. Unicitate spațială și unicitate temporală. Monoteismul ca relație: fragilitate și disconti nuitate; bivocitatea relației. „Legătura Unului“ și restaurarea omului. Semnificații ale expresiei „popor ales“ - re con textualizare. Intermezzo înlăuntrul cuvintelor III.1 Excurs metodologic Voi începe excursul privitor la monoteism afirmând că utilizările și aplicarea acestui termen, la nivel popular ori în studiul religiei (unde este folosit cu valoare conceptuală), sunt neadecvate. Prin utilizarea termenului „monoteism“, propun în
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
relația specială cu cel care face alegerea. Altfel spus, termenul „ales“ nu reprezintă o descriere cu privire la popor, ci o trimitere indirectă către sălășluirea în relația cu Unul. Sunt astfel subliniate concomitent „pasivitatea“ ca disponibilitate absolută a poporului și „acțiunea“ Unului. Intermezzo în lăuntrul cuvintelor Egalitatea religiilor nu trebuie derivată din „valorile demo crației“, ca efect secundar al unui sistem politic, ci ea se cere înțeleasă ca atare, prin calitatea intrinsecă a fenomenului religios, oriunde se întâlnește el. în același mod, aplicarea
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
în relația cu Unul. împietrirea lumii și nașterea „obiectelor“. Memorie și continuitate obiec tuală. Căderea în lume: viziunea multiplului desprins de Unul și relația subiect-obiect. Refuzul prezenței: trecutul ca memorie versus viitorul ca proiect. Memorie și identitate. Dezlegarea legăturilor - recontextualizare. Intermezzo Despre imposibilitatea de a fi apologetic fără a împrumuta chip divinului IV.1 Obstinația chipului Este imposibil, fără viziunea Unului, ca partea să surprindă întregul. Ea va vedea întotdeauna diferențele, lumea fiind o totalitate a părților interpretate ca „obiecte“. Altfel
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
are un loc „al lui“, nu are casă, nu are gospodărie și nici provizii, care să-i asigure continuitatea confortului sau, altfel spus, perpetuarea trecutului și planificarea viitorului; el se mulțumește cu ceea ce i se oferă, imprevizibil, în fiecare clipă. Intermezzo în „societatea de consum“, semnele alienării, ca pierdere în multiplul dezrădăcinat, sunt evidente: sedentarismul, acumulările, proiectele, asigurările, arhivele, bibliotecile, instituțiile, agendele, strategiile etc. în lumea academică, inovarea și creativitatea sunt sufocate prin studii care reiau infertil moștenirile supraevaluate, orice contribuție
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
mai ales pentru reprezentările realizate din nisip sau pulbere colorată), chiar dacă a presupus zeci ori chiar sute de ore de muncă minuțioasă, este distrusă. Cel ce înaintează pe cale nu se atașează nici de drum, nici de urmele pro priilor pași. Intermezzo Impunerile ideologizante cu privire la „unica“, „singura“ cale adevărată, indiferent de tradiția care o propovăduiește, nu fac altceva decât să refuze unicitatea legăturii cu Unul și deci unicitatea drumului propriu, de fiecare dată altul. 4. Fluturele și Zhuangzi. Viziunea trimite la simpli
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
Renașterea fără încetare a lu crurilor și ființelor, prin legătura Unului, face imposibilă greșeala, la fel cum imposibile devin memoria greșelii și atra gerea pedepsei. Pentru cel „cu ochii deschiși“, Unul este în toate și toate se fac prin Unul. Intermezzo Despre imposibilitatea de a fi apologetic fără a împrumuta chip divinului Singura laudă și proslăvire non-ideologizantă și dezintere sată este cea rostită față în față, exclusiv pentru cel căruia îi este adresată. Cea mai bună ilustrare, poate, ar fi lauda
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
să fie mai mult sau mai puțin originali: Atunci când rapsozii cântau versurile Iliadei sau ale Odiseei și considerau că ele nu atrăgeau suficient atenția sau nu stârneau curiozitatea publicului, adăugau, pentru a-i relaxa pe auditori și sub formă de intermezzo, scurte poeme alcătuite aproape din aceleași versuri cu cele recitate, dar al căror sens îl deturnau pentru a spune altceva, lucru menit să amuze publicul"89(trad.n.). Se pare că, ulterior, între forma orală/ recitată și ideea de text
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]