219 matches
-
Individul a împărțit lumea în rase superioare - dominante - în care intră negreșit cea ariană, adică germană, și rase inferioare, care cuprind, printre alții, pe evrei și pe slavi, cărora le-a rezervat doar rolul de supuși. Învățătorul asculta cu ochii mijiți și clătina din cap a mirare. Care poate fi soarta noastră, domnule inginer? a întrebat în cele din urmă, vădit îngrijorat, învățătorul. Nu știu, domnule învățător. Până în prezent, însă, Germania a trecut la traducerea în faptă a ideii spațiului vital
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
parcă ar fi gura unui vulcan. Moș Dumitru Carpen, care tocmai se întorcea din Coșcovea, a pus mâna streașină la ochi și a lăsat privirea să soarbă întreaga minune a înserării. Jarul de pe creasta Ponoarelor i se oglindea în ochii mijiți și îi împurpura obrazul brăzdat de ani. A stat așa o vreme, dând din când în când din cap. Se vedea că vorbește cu gândurile lui. Mângâindu-și apoi mustața cu dosul palmei și trăgându și pălăria mai pe ochi
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
verde-salvie, care ar fi făcut furori pe Goald Coast din Chicago. Ba chiar o pune pe Bonnie să-i asorteze machiajul. O Bonnie mai bătrână și mai îndârjită apropie mostre de culoare de fața lui Karin, studiindu-le cu ochii mijiți. Atingând-o ușor pe cotul stâng, Karin o întreabă: —Ții minte că i-ai făcut lui Mark unghiile de la picioare când era încă la traumatologie? —„Degerătură“, își amintește Bonnie. —„Degerătură“, încuviințează Karin. Fă-mi și mie. Lucrează împreună, ca niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
nu-i dispusă să-și îngroape viața și viitorul lângă unul ca el. Păi, bineînțeles că ea merită mai mult, și chiar nu-și face probleme. Bărbați se găsesc destui, și chiar neînsurați... Velicu se uita la ea, cu ochii mijiți și buza de jos răsfrântă, îndurând parcă niște lovituri nu îndeajuns de puternice ca să-i facă vreun rău, dar nici atât de ușoare ca să nu le simtă. Parcă ar fi luat-o în serios... Ba mai curând, făcea pe seriosul. Aștepta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
respirației îi ieșeau din gură în valuri ce se pierd în aerul înghețat. Atenție, nimeni nu trage. Dacă întâlnim posturi de gardă, folosiți armele albe. Un singur strigăt s-au foc de armă și totul se duce dracului. Din ochii mijiți, pătrunși de lama frigului, se strecoară o lacrimă, rapid ștearsă cu dosul palmei. Pe timp de iarnă, lacrimile pot fi la fel de periculoase ca și un glonț. Transformate în cristale, poți orbi din cauza lor. Silențioși ca niște șerpi și la fel de periculoși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
și doamnelor! "Hăitașul" Eram și noi pe atunci trei, să fie vreo douăzeci și cinci de ani, trei oameni nedespărțiți, împătimiți în ale pescuitului, iar astăzi am rămas singur. Și astăzi, când afară viscolește, stau în căldura camerei, și privesc aburul abia mijit, care iese din cana de lut cu vin fiert, înșirând pe clipe dragi de odinioară, niște aduceri aminte. Și îmi răsar în suflet parcă, din alte vremi, fațetele scânteinde ale unui diamant de mult pierdut. Din cei trei frați am
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cizme de cauciuc, în spate rucsacul, și pe un umăr, husa cu sculele de pescuit. A fost mare jale! Uite așa s-a întâmplat cu "hăitașul" nostru. ...Și astăzi, când afară viscolește, stau în căldura camerei, și privesc aburul abia mijit care iese din cana de lut cu vin fiert, înșirând pe clipe dragi de odinioară niște aduceri aminte. Și îmi răsar în suflet parcă, din alte vremi, fațetele scânteânde ale unui diamant demult pierdut... Din vârful limbii Se spune că
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
i se legănau indecent, iar buzele Îi străluceau la fel de tare ca părul. Desdemona tropăi până În partea cealaltă a camerei și trânti geamul. ― Haide, Miltie, Îi ordonă ea. Gaia e jos. ― Exersez. ― Exersează mai târziu. Se uită pe geam, cu ochii mijiți, la pensiunea O’Toole, din capătul celălalt al curții. I se păru că vede un cap lăsându-se În jos la etajul al doilea, dar nu era sigură. ― De ce mereu cânți În fața la geam? ― Mă Înfierbânt. ― Cum adică te Înfierbânți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ca niște puncte de lumină. Ceea ce m-a derutat la Început a fost părul negru, fără strălucire, dar mi-am dat seama repede că fusese vopsit. ― Tu ești cea din piesă, așa-i? ― Da. Jerome dădu din cap. Cu ochii mijiți strălucindu-i, spuse: ― O actriță, ai? Exact ca tine. Așa-i, surioară? ― Fratele meu are o grămadă de probleme, spuse Obiectul. ― Hei, dacă tot vă ocupați cu te-a-thrul, poate ați vrea să jucați În următorul meu film. Se uită la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Ce zici, te tentează? ― Credeam că se petrece Într-o școală cu internat. ― M-am hotărât s-o fac o școală cu internat pe coclauri. Jerome stătea destul de aproape de mine. Mâinile Îi fluturau prin buzunare și mă privea cu ochii mijiți, legănându-se pe călcâie. ― Mergem jos? am Întrebat În cele din urmă. ― Ce? Ah, chiar! Da. Hai să mergem. Jerome se Întoarse și o luă la goană. L-am urmat jos, trecând prin bucătărie. Pe când traversam sufrageria, am auzit voci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Sucevița, Dragomirna ș.a. adevărate comori spirituale. Și, gândul îl purtă la Agapia unde a fost odată, cândva, pentru închinare și rugăciune. Își aminti, cum a intrat umil și smerit în biserica mănăstirii... înăuntru era aproape întuneric, abia distingea, cu ochii mijiți, icoanele tremurând la licărirea lumânărilor. În tăcerea și liniștea tainică din jur, două măicuțe, în strană citeau din cărți sfinte, cu voci moi, șoptite, slabe și dulci. În neclintirea lui, nu deslușea nimic, poate fiindcă în acea penumbră plutea ca
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
urcatul în sanie, cu un tremur spăimos că sania o poate lua din loc iar eu pot să cad alături, și întoarcerea în camera plină de liniște și de căldură. Am senzația că mă strânge ceva în ceafă. Țin ochii mijiți ca un om care se deplasează rapid în întuneric și se teme să nu se lovească de ceva ascuțit. Dar nici clipitul din ochi, nici limpezirea imaginii obiectelor nu-mi aduc vreo ușurare. Închid ochii, însă pleoapele preiau încordarea lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
cărțile distinsului profesor universitar Ioan Caproșu, care prin munca și strădania lui a scos la lumină - până acum - acele opt volume de „Documente privitoare la istoria orașului Iași”... Stau și îl ascult cum vorbește în timp ce se apropie de mine. Ochii mijiți sunt acoperiți de aburul bucuriei că mă vede. Când a ajuns în fața mea și-a desfăcut brațele, primindu-mă la pieptul lui ca pe un adevărat fiu... Simt un ușor tremur al întregii lui ființe. „Oare plânge?”... Da da. Plângea
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
Ștefan voievod, domn al łării Moldovii,... i-am dat acestui adevărat popă Ioil o pustie, la Cârligătura, unde este fântâna de lângă Balosin, peste Diba, să-și facă mănăstire”. În timp ce eu declam cele scrise în hrisov, bătrânul mă urmărește cu ochii mijiți de parcă nu i-ar veni a crede ce spun. El însă ticluia o nouă întrebare și nu a întârziat să o pună: Despre care Ștefan e vorba aici, dragule? Păi acest Ștefan al II-lea este feciorul Bunului Alexandru voievod
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
Oricum, nu-mi doresc absolut deloc un inel cu piatră prețioasă pe deget, răspund eu. Jemima Își ridică sprîncenele perfect arcuite, În semn de „vai de capul tău, ce proastă ești“ și-și ia geanta. — A, adaugă brusc, cu ochii mijiți. Mi-ați luat cumva vreuna dintre voi puloverul Joseph ? Urmează un scurt moment de tăcere. — Nu, zic nevinovată. — Habar n-am nici măcar cum arată, spune Lissy, ridicînd din umeri. Nu mă pot uita la ea. SÎnt sigură că acum vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
seara asta m-am hotărît nici măcar să nu Încerc să mai Împrumut ceva de la Jemima. O să-mi port propriile haine, iar, dacă lui Jack nu-i plac, poate să se ducă Învîrtindu-se. Voiam să vă Întreb, spune Jemima, cu ochii mijiți. Aseară n-ați intrat În camera mea, nu ? — Nu, zice Lissy nevinovată. De ce, ți s-a părut c-am fi intrat ? Jemima a fost plecată pînă pe la trei dimineața și, În momentul În care s-a Întors, totul era la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Nu ? Lissy mă fixează, cu cute de Îngrijorare pe frunte. Poate că ai dreptate. Doamne, ce deprimant. — Emma, tu ești ? aud un glas sfredelitor, și Jemima apare Îm balcon Într-un halat alb, cu o mască pe față și ochii mijiți furios. Așa deci ! Don’șoara-eu-nu-Împrumut-niciodată-haine-de-la-tine. Ce-ai de spus despre pantofii mei Prada cu barete ? O, Doamne. N-are nici un rost să mai mint, nu-i așa ? — Că sînt extrem de ascuțiți și de inconfortabili ? zic ridicînd din umeri, iar Jemima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
teamă să nu îmi mai amintesc de tine, nu te-am uitat, de teamă să te iubesc, mi-am pierdut puterea de a mai iubi. Ce îi voi spune când îmi va deschide ușa, pensulele din mâna lui și ochii mijiți, ascunzându-și surprinderea, arată-mi tabloul acela, îl voi ruga eu, lasă-mă să mă văd frumoasă pentru o clipă. Stau nemișcată în fața ușii lui încercând să respir normal, întotdeauna fusese misterioasă, dar acum de gâtul său atârnă o pancartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
cu Ripley. Să le lăsăm să facă din colonia asta blestemată o creșă, dacă asta-și doresc ele cel mai mult, dar s-o ștergem cât mai repede ca să ne-ntoarcem cu un crucișător greu. Vasquez îl cercetă cu ochii mijiți. ― Ai făcut pe tine. Hudson? ― Ei, am făcut, pe dracu'! ( Se ridică hotărât să primească sfidarea.) N-avem ce face. Nu ne-a spus nimeni că o să avem de-a face cu chestii de-astea. Aș fi primul voluntar pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
să-l las baltă numai pentru că o femeie a dat buzna peste mine, m-a drogat și și-a făcut de cap cu mine pe mocheta din living. Aprinse lumina mare, care te orbea. Termină cu astea! Cu ochii abia mijiți, bâjbâiam după lucruri. —Unde e baia? Ridică din sprâncene. —Ești pregătită să faci sex cu un străin înainte să știi măcar unde e baia? Între timp îmi pusesem cămașa. — Ți-ar fi ieșit mai bine discursul dacă nu ai fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
și stabilise necesitatea intervenției, deși nici atunci nu debordase de căldură umană. Poartă un halat alb, scrobit impecabil, cu guler ofițeresc încheiat până sub bărbie. Știe de bună seamă că halatul alb conferă mister și marchează puterea purtătorului. Ochii abia mijiți par lame albastre de bisturiu. " Cred că operează cu ei", abia are timp Dora să își spună, că interogatoriul începe. Este un interogatoriu scurt și destul de formal, căci profesorul privește o fișă pe care o ține internul de lângă el și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
avea o teorie. — E din cauză că se simt amenințați de prezența ei. I-a făcut cu ochiul lui Pașa al Treilea, care era Încovrigat pe pat ca o pernuță grea din blană de un alb imaculat, urmărind-o cu niște ochi mijiți, de un verde strălucitor. — Vocea ei e atât de divină, iar costumele ei atât de ostentative, Încât sunt sigură că sunt Îngrijorați că atunci când apare la televizor nimeni n-o să-i mai asculte pe generalii ăia cu voci răgușite și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
duci la târfe, e problema ta, mă doare-n cot. Jignit, Mustafa a simțit dintr-odată impulsul de-a o pocni. Trebuia să Înțeleagă că nu-și putea bate joc de el În felul ăla. Zeliha Îl privea cu ochii mijiți, de parcă ar fi Încercat să-i citească gândurile. Nu e treaba ta cum mă Îmbrac și cum trăiesc, a spus. Cine naiba te crezi? Tata a murit și n-am de gând să te las să-i iei locul. Ciudat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
buhăite ale propriei fețe și cu miriștea sură a bărbii când nu se bărbierea În weekend-uri. Dar figura care se holba la el din oglindă era strâmbă, cu o barbă neagră ca smoala. Cearcăne Întunecate se profilau pe sub ochii mijiți și injectați. Părul lins și unsuros Îi atârna peste frunte. Arăta ca un om periculos. — Parc-aș fi doctorul Jekyll, spuse el. Sau, mai exact, Mr. Hyde. — Mda, așa este. Pe când tu arăți tot mai frumoasă, Îi spuse el lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
el din toată povestea, aplecându-se puțin de un umăr către locul din mijloc, pe care ședea adjunctul de primar ușor întors către el, subțire, sobru, cu sprâncene stufoase și nod uriaș la cravata înflorată, ascultându-l cu privirea puțin mijită, până în clipa în care Andrei Vlădescu l-a întrerupt: nu e așa, nu e așa, toate sunt în regulă cu actele mele și doar, însă glasul prea subțire pentru trupul prea mare: lasă, tovarășu’, crezi că nu ne-am uitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]