405 matches
-
toată desaga... Dante Îl fulgeră cu privirea, furios pe ceea ce căpetenia gărzilor izbutise să audă. Era sigur că bâjbâia printr-o beznă deplină, mai rea decât aceea În care se zbătea el Însuși. Dar, oricum, era mai bine ca acel mitocan să știe cât mai puțin din toată povestea. Între timp, eliberat din legături, Fabio dal Pozzo se prăbușise la pământ. În sufletul poetului, repulsia față de acea scenă se contopea cu tristețea de a fi văzut atât de Înjosită practicarea justiției
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
putea presupune așa ceva despre onorab[ilele] partide din România și mai cu samă încă de toate, fără deosebire! Auzi acolo prezumțiune. {EminescuOpIX 449} Inamicul comun al acestor donquixonade e așa numitul simț comun. Ce principiu, domnule - îmi zicea un biet mitocan robust și roșu la față - ce principiu și libertate... Nu vezi că toți îmblă după chivirniseală. După chivirniseală. Vorbă mare, căci ea e deviza tuturor partidelor, tuturor purtătorilor de stindard cum s-ar zice, căci în urma urmelor fiecare e în
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
de beții și desfrâu. Când are nevoie de bani ca să-și satisfacă poftele, încropește un tablou pe care-l vinde la un preț exagerat, făcând pe marele artist și înșelându-i pe colecționarii de ocazie. Singurele lui „calități“ sunt nerușinarea mitocanului de la țară, încrederea oarbă în el însuși și un talent deosebit pentru negustorie. Probabil că nici nu înțelege lucrările celorlalți pictori, fie străini, fie japonezi. Mă îndoiesc profund că le cunoaște bine și pe ale sale. Însă când se află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
foarte drăguță în tinerețe. M-am uitat pe geam la copacii care se zbăteau pe marginea străzii. Se arcuiau cu trosnituri în bătaia vântului. În timp ce mă uitam la copaci, mă gândeam că Bangs va înțelege în secunda următoare cât de mitocan fusese și că aveam să văd rușinea întinsă pe fața lui. Dar momentul a trecut. Copacii de afară și-au continuat eforturile inutile. Nu, hai, a zis Bangs, să-ți spun? — Dă-i înainte. Să nu râzi, dar persoana pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
ceea ce l-a determinat pe director să zăvorască ușile. Așa că acum stau toți În holul de la intrare și nu le vine să creadă ce se Întîmplă. Cu ce pot eu să apăr instituția socialistă? S-avem pardon, să-i ziceți mitocanului că io nu suport să mă-nainteze la un așa afront, a zis o actriță parafrazîndu-și rolul Ziței din O noapte furtunoasă. Au mai rîs o vreme jos, În holul de la intrare, au mai rîs apoi sus, În biroul secretarei
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
te va contrazice din toți rărunchii. Nimeni nu e niciodată beat, ci numai cu chef, ori puțin băut. Închei aici, că am Început să Înșir dobitocenii. Voi continua să-ți fac nervi și În scrisoarea de mâine. * * * Nu știu cine a fost mitocanul care a scuturat data trecută clopoțelul pe culoarele școlii. Luat de avântul discursului meu meșteșugit, am uitat că sunteți În vacanță și că, În afară de truda pe care o depun eu ca să vă luminez, nici un alt profesor nu-și bate capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
fi trebuit să ne fie liniștiți măcar în casă, dacă nu șí „în afară”. Veniseră cine știe de unde, cu mentalitatea „comunistă”, vădit răuvoitoare, violentă chiar, lipsită de orice respect al normelor de (bună-)cuviință sau conviețuire, mărginiți și, în definitiv, mitocani, fără bruma de respect pentru mama mea (pildă de tăcută „icoană”), necum pentru statutul nostru cultural, social, de universitar și de cercetătoare. Se sculau, firește, tot la cinci și, spre deosebire de primii «colocatari», puneau radioul să urle - literalmente (de altfel, tot
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
câini care-și pierd memoria odată cu dinții, veverițe care nu-și găsesc alunele, mecanici care au întotdeauna o rotiță de angrenaj desperecheată. Într-adevăr, parada indivizilor ce se perindă prin modestul birou al detectivului e demnă de un bestiar: un „mitocan mătăhălos” terorizat de o vecină care amenință că-i otrăvește câinele, o „femeie nici prea tânără, nici prea bătrână, nici prea curată, nici prea murdară, în mod evident săracă, jerpelită, plângăreață și proastă”, a cărei colegă de cameră îi fură
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
B. se rețin îndeosebi unele fabule ce actualizează teme mai vechi, căci, în fond, scriitorul este un moralist care observă cu acuitate și are plăcerea clasificației, așa cum o dovedește volumul Satirice (1977): „omul zero-dimensional, omul de cafenea, homo duplex, omul mitocan, moftologiii, procesomanii” etc. Alături de mai tinerii Paul Everac și Teodor Mazilu, B. a scris un teatru inegal, care datează în bună parte datorită supunerii, e drept cu oarecare nuanță, la canonul ideologic al momentului. Talentul dramaturgului pare să fi fost
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285619_a_286948]
-
cont de nimic, care se purta oribil: un murdar, un nespălat, un nepoliticos, impertinent și ipocrit, un răutăcios care nu ezita să lanseze obscenități cu orice ocazie. Dicționarele de astăzi dau mai multe sinonime ale adjec tivului grobian: bădăran, grosolan, mitocan, mârlan, mârlănoi, mocofan, mojic, necivilizat, nepoliticos, ordinar, țărănoi, țoapă, țopârlan, vulgar. Substantivul descrie individul care se evidențiază prin lipsă de educație și apucături grosolane. Cel mai apropiat, ca sens, pare să fie substantivul mitocan, om cu comportări grosolane, vulgare. Dar
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
ale adjec tivului grobian: bădăran, grosolan, mitocan, mârlan, mârlănoi, mocofan, mojic, necivilizat, nepoliticos, ordinar, țărănoi, țoapă, țopârlan, vulgar. Substantivul descrie individul care se evidențiază prin lipsă de educație și apucături grosolane. Cel mai apropiat, ca sens, pare să fie substantivul mitocan, om cu comportări grosolane, vulgare. Dar și mahalagiu, locuitor de la periferia civilizației. Am mai ales, dintr-o ofertă bogată: ordinar, țoapă, necunoscător, negândit, negreblat (În Moldova) sau ghiorlan (În transilvania). Grobianul de atunci și-a schimbat Însă profilul, a evoluat
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
repezit-o Într-o asemenea manieră pe o vânzătoare de ziare Încât am fost nevoit să-mi schimb locul. Nu s-a sinchisit, s-a lăbărțat pe toată bancheta. Reflecție: unele „femei de afaceri” sunt cam „mitocance” (cuvânt inventat, dar mitocan Înseamnă nesimțit, persoană de prost gust și care se simte bine În pielea sa, „homo idioticus” care debitează injurii și panseuri cu iz de mahala, crezându-se buricul pământului). Particip, la Facultatea de sociologie, la dezbaterile unui juriu de doctorat
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
se află sub atenta oblăduire a lui Dumitrache („Eu, ca ăla, cumnat mai mare, cum am zice ca și un frate...”), care face și desface căsătorii: „Păi de ce am dezvorțat-o pe Zița de el, gândești? Nu mai putea trăi cu mitocanul, domnule...”; „...ș- am și dezvorțat-o.”; „(Încet Ziții) Să-Ți cinstești bărbatul: ăsta e om, nu glumă; Ți- ai găsit norocul.”. Lucid, Jupân Dumitrache Îi prezintă situația materială a Ziței lui Rică Venturiano, conștient că bărbatul are un ascendent social (nu
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
să trăiască și să mențină o relație avantajoasă: Cu vorbele acestea Chiriac s-a mai domolit. Zița, dezvorțată fiind, e disponibilă pentru o nouă experiență maritală; față de fostul soț e sfidătoare: „ZIȚA: ... Când să trec pe maidan, mă pomenesc cu mitocanul, cu pricopsitul de Țircădău, că-mi taie drumul. «Bonsoar- bonsoar», și știi așa deodată, sanfasò: «Hei cocoană - zice mai bine Ți-e acum văduvă?» - «Pardon, domnule - zic - n-am de-a face cu dumneata, și mai Întâi când e la
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
Dar când Ți se bate a stângă? ZIȚA: Te-mpaci cu o persoană cu care ești certată. VETA (ridicând capul cu mult interes): Da? (dând din umeri) Cu cine să mă-mpac?... nu sunt certată cu nimeni. ZIȚA: Așa... zic mitocanului,... Țațo, că era trăsnit...”. Veta cunoaște, fără Îndoială, semnificația simbolică a reflexelor și ceea ce vrea, curmând obositoarea relatare a Ziței, e să capete confirmarea propriilor presupuneri. Veta coase galoanele la mundirul lui Chiriac, haina acestuia compensând Îndepărtarea lui. Veta e
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
s-o Împlinească, firesc, marital. În schimb, Mița Baston, temperament vulcanic, asociază cheful alcovului, petrecerea - ieșirii În lume și complicațiile amoroase - carnavalului. Veta e obedientă; femeie cu simțul umorului (se amuză copios pe seama Îndrăgostitului care nimerește din greșeală În casa mitocanului, a lui Jupân Dumitrache, și la reproșul lui Rică Îi răspunde cu bun-simț: „Da cum, Doamne iartă-mă! să nu râz?... vezi bine că râz. Apoi știi dumneata cu cine vorbești?... mă cunoști?... știi bine cine sunt?”), Vetei Îi lipsește
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
amploiați („niște scârța-scârța pe hârtie”) - cu Îndeletnicire demnă de tot disprețul și cu preocupări neserioase, Îndoielnic moral - și negustori, oameni serioși și responsabili, levenți. Contrazice această rigidă categorisire tipologică Ghiță Țircădău, fostul cumnat, și el negustor, dar - potrivit jupânului - „un mitocan, mă rog; zice că-i negustor, alege-s-ar praful!” (s.n.); acest dicendi «zice» dezvăluie prăpastia dintre pretenție și realitate. Disprețul lui Jupân Dumitrache pentru funcționar vine nu din neîncrederea În utilitatea Îndeletnicirii acestuia, din ignoranță ori opacitate intelectuală, ci
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
cu etalonul în Heliade Rădulescu și teoria despre "echilibrul între aniteze"), meridionalismul "disciplinat" (maiorescianul și "graeculus"-ul I. L. Caragiale sau Paul Zarifopol) etc. La "polul minus" am consemna miticismul (< Mitică, în grafia lui Caragiale), lichelismul (< turcescul "lichea") și mitocănia (< termenul "mitocan") - ultimele două comportamente caustic radiografiate de către Paul Zarifopol și nu numai 14. Portretul robot al lui homo duplex ar însuma, sub raportul atitudinii, următoarele componente, cu distribuție diferită în reprezentările literare: scepticism funciar, adaptibilitate câteodată absolută, hazul de necaz, toleranță
[Corola-publishinghouse/Science/85095_a_85882]
-
în țărani. Numai în ei e mintea românească sănătoasă și în câțiva oameni culți mai bătrâni”. Acest tradiționalism cultivat, spiritualizat nu sună rău în discursul confesiv al admiratoarei lui Goethe. Ea caută rădăcinile, miturile fondatoare. Are o autentică oroare față de mitocanul național: mitocanul „de sus”, adică mitocanul ajuns, titrat, boierit, și mitocanul „de jos”, tradițional. Când se schimbă regimul politic și încep persecuțiile bolșevice, arestările, intră în alt ciclu al suferinței sale. „Totul mă doare” - îi comunică ea lui Stello - „sufăr
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290630_a_291959]
-
Numai în ei e mintea românească sănătoasă și în câțiva oameni culți mai bătrâni”. Acest tradiționalism cultivat, spiritualizat nu sună rău în discursul confesiv al admiratoarei lui Goethe. Ea caută rădăcinile, miturile fondatoare. Are o autentică oroare față de mitocanul național: mitocanul „de sus”, adică mitocanul ajuns, titrat, boierit, și mitocanul „de jos”, tradițional. Când se schimbă regimul politic și încep persecuțiile bolșevice, arestările, intră în alt ciclu al suferinței sale. „Totul mă doare” - îi comunică ea lui Stello - „sufăr pentru umilința
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290630_a_291959]
-
mintea românească sănătoasă și în câțiva oameni culți mai bătrâni”. Acest tradiționalism cultivat, spiritualizat nu sună rău în discursul confesiv al admiratoarei lui Goethe. Ea caută rădăcinile, miturile fondatoare. Are o autentică oroare față de mitocanul național: mitocanul „de sus”, adică mitocanul ajuns, titrat, boierit, și mitocanul „de jos”, tradițional. Când se schimbă regimul politic și încep persecuțiile bolșevice, arestările, intră în alt ciclu al suferinței sale. „Totul mă doare” - îi comunică ea lui Stello - „sufăr pentru umilința întregii țări”. Prietenii sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290630_a_291959]
-
câțiva oameni culți mai bătrâni”. Acest tradiționalism cultivat, spiritualizat nu sună rău în discursul confesiv al admiratoarei lui Goethe. Ea caută rădăcinile, miturile fondatoare. Are o autentică oroare față de mitocanul național: mitocanul „de sus”, adică mitocanul ajuns, titrat, boierit, și mitocanul „de jos”, tradițional. Când se schimbă regimul politic și încep persecuțiile bolșevice, arestările, intră în alt ciclu al suferinței sale. „Totul mă doare” - îi comunică ea lui Stello - „sufăr pentru umilința întregii țări”. Prietenii sunt dați afară din slujbe, arestați
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290630_a_291959]
-
autocaracterizează, considerându-se o femeie plină de calități, care are dreptul la fericire, deși în realitate avea o cultură superficială. Incultura Ziței este evidențiată de comicul de limbaj: amestecul de cuvinte și expresii de mahala cu franțuzisme și neologisme deformate ("mitocanul", "pastramagiul", "bonsoar"). Veta este un personaj secundar, întruchipând tipul adulterinei de mahala, fiind soția lui Jupân Dumitrache și amanta lui Chiriac. Este tipul de amantă ștearsă și penibilă, tristă și absentă (precizări în didascalii), cu gândurile în altă parte. Ea
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
sunt nuvele ale iubirii mature firești, obstrucționate sau simulat obstrucționate; Moara cu noroc și Pădureanca sunt miniromane ale unor iubiri ratate. Cu Mara, romanul celebrării iubirii, se încheie la Slavici cursul sinuos al sentimentului erotic, pentru că nuvelele anilor din urmă (Mitocanul, Spiru Călin, Puișorii, Nuța, Negrea Bătrînul, Prințesa) nu se înscriu în sfera iubirii, ci a unor afecte mult inferioare. "Dragostea" (termenul e, fără doar și poate, folosit impropriu) s-a transformat într-o atracție libidinoasă și tensiune lubrică, obscenă. Patima
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
p. 12. 159 Dimitrie Vatamaniuc în Ioan Slavici, Opere, vol. 3, Editura Minerva, București, 1970, p. 481, (Note la "Hanul Ciorilor"). 160 Vezi piesa lui Camil Petrescu, Caragiale în vremea lui în care personajele Caragiale și Delavrancea se "complimentează" cu "mitocanule", "dobitocule", (tabloul XVI, Scena 4). 161 Cornel Ungureanu, op. cit., p. 10. 162 Dacă în unele lucrări de specialitate conceptul de onomastică este înțeles ca studiu al numelor proprii de persoane și animale și al numelor de locuri, alți cercetători alătură
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]