275 matches
-
Ghaki, G. Paisiu, Paisiu Gâscă. A lucrat ca redactor la „Independința română” (1863), „Scrânciobul” (1868-1869), „Opiniunea constituțională” (1869-1870). A scos ziare și reviste: „Păcală” (1860), „Actualitatea” (1865), „Cugetarea” (1865), „Stindardul” (1876), redactat împreună cu Al. Macedonski Bonifaciu, Florescu și G. Fălcoianu, „Nuvelistul” (1877), oferind colaborări și altor publicații, cum ar fi „Naționalul”, „Românul”, „La Voix de la Roumanie”, „Pressa”, „Dezbaterile”, „Terra”, „Alegătorul liber”, „Revista contimporană”, „Literatorul”. În 1859, cu D. Bolintineanu și Al. Zanne, editează un „Calendar istoric și literar”. Cu vederi proprii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287255_a_288584]
-
Lovinescu, Opere, IV, 132-137, 443-448; Davidescu, Aspecte, 59-63; Constantinescu, Scrieri, I, 197-201; Călinescu, Cronici, I, 95-96, II, 138-140; Iorga, Ist. lit. cont. (1986), II, 150-151; Călinescu, Ist. lit. (1982), 581-582; Vianu, Opere, IV, 487-488, V, 206, 241-243; Teodor Vârgolici, Doi nuveliști: Emil Gârleanu, I. A. Bassarabescu, București, 1965; Ciopraga, Lit. rom., 567-572; Micu, Început, 101-103; Piru, Analize, 226-235; Dicț. scriit. rom., I, 206-208; Florin Faifer, Cordonul de argint, pref. Liviu Leonte, Iași, 1997, 102-111; Lovinescu, Sburătorul, IV, V, passim; Dicț. analitic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285670_a_286999]
-
arta cu tendință din jurul revistei Contemporanul, după care este reliefat micul romantism (Delavrancea, Brătescu-Voinești, Coșbuc). G. Călinescu scoate notele caracteristice din analiza scriitorilor, insistă asupra mișcărilor literare: semănătorismul, poporanismul, simbolismul. Epoca 1920-1940 (perioada interbelică) este strălucit reprezentată de romancierii și nuveliștii: Rebreanu, H.P. Bengescu, Camil Petrescu, Gib Mihăescu, Ionel Teodoreanu, teoreticienii modernismului (E. Lovinescu), poeții și prozatorii Tudor Arghezi, Adrian Maniu, G. Topârceanu, Otilia Cazimir. Urmează intimiștii (Bucuța, Perpessicius), tradiționaliștii (Pillat, Fundoianu, Voronca), ortodoxiștii (Crainic, Voiculescu, Blaga), avangarda cu dadaiștii, suprarealiștii
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
propuse de acesta pentru clasificarea operelor de valoare (de talent, de virtuozitate, de geniu). Abia în numărul omagial al Mișcării literare din 29 august 5 septembrie 1925, profesorul va considera că a sosit momentul bilanțului așteptat. "Oricât talent ar avea nuveliștii ardeleni mai noi exceptând pe Rebreanu care e mai mult un mare romancier și nuvelist al literaturii universale nimeni nu a putut să scrie o nuvelă mai concentrată și mai mișcătoare ca Popa Tanda, o povestire mai plină de umor
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
în numărul omagial al Mișcării literare din 29 august 5 septembrie 1925, profesorul va considera că a sosit momentul bilanțului așteptat. "Oricât talent ar avea nuveliștii ardeleni mai noi exceptând pe Rebreanu care e mai mult un mare romancier și nuvelist al literaturii universale nimeni nu a putut să scrie o nuvelă mai concentrată și mai mișcătoare ca Popa Tanda, o povestire mai plină de umor ca Budulea Taichii și o nuvelă aproape roman, mai tragică decât Moara cu noroc toate
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
acribie criticul. Adevăratul Slavici, scriitorul Slavici e tânărul Slavici, primul scriitor care nu "gândește" teoretic, ci descoperă și construiește practic conceptul de roman românesc modern și romanul însuși punând, prin opera sa, bazele realismului românesc modern. Slavici nu e niciodată nuvelistul (și argumentele se înlănțuie perfect în această demonstrație), ci romancierul care se ignoră, se caută și când s-a găsit (prin romanul Mara) nu se recunoaște; un romancier înnăscut care a creat la noi personaje "problematice" care nu au doar
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
Novele din popor de Ioan Slavici", în Timpul, an VII (1882), nr. 69 (28 martie), pp. 2-3, apud Ioan Slavici interpretat de..., Antologie, prefață, tabel cronologic și bibliografie de Constantin Mohanu, Editura Eminescu, București, 1977, p. 76. 12 Nicolae Iorga, "Doi nuveliști" în vol. Schițe din literatura română, vol. II, Editura Librăriei Frații Șaraga, Iași, 1893, pp.105-106, Apud Ioan Slavici interpretat de..., Antologie, prefață, tabel cronologic și bibliografie de Constantin Mohanu, Editura Eminescu, București, 1977, p. 89. 13 G. Călinescu, Istoria
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
debutat cu un volum de proză scurtă, "Some Rain Must Fall" (1998), premiat de mai multe ori, urmat de romanele Under the Skin (2000), "The Courage Consort" (2002), "The Crimson Petal and the White" (2002, considerat bestseller în "New York Times"). Nuvelistul și romancierul Faber (n. 1960) este tradus în douăzeci și șapte de limbi, inclusiv în limba română; ne referim la o bulversantă carte, Sub piele (Editura Humanitas, 2005, 278 p.), excepționala, frisonanta versiune românească fiind semnată de Domnica Drumea. Isserley
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
aflat-o dintr-o carte prețioasă tălmăcită din turcește’’. Noi, încheie Caragiale, o povestim aici pe românește, ținând seama nu atât de textul străin, cât și de firea limbii noastre și, prin urmare, de priceperea românului’’. Rezultă limpede că marele nuvelist nu-și revendică nici titlul de traducător, nici măcar pe acela de popularizator. Mai puțin atent la textul străin, el dorește, așadar, ,,a spune’’, ,,a povesti’’ ,,năzdrăvănia’’ despre care a aflat, ținând seama ,,de firea limbii noastre’’, adică ,,de priceperea românului
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
piese apar în volum. Masivul roman Victorie clandestină a fost considerat un debut remarcabil, după Nicolae Manolescu S. fiind „probabil singurul romancier de mare anvergură apărut în ultimii șapte-opt ani, într-o proză care a afirmat mai ales povestitori și nuveliști”. Apreciat pentru spiritul analitic și pentru capacitatea de a realiza o structurare complexă la nivel epic, scriitorul e asimilat tradiției romanului românesc interbelic (Mircea Zaciu), majoritatea comentatorilor relevându-i și afinitatea faulkneriană. Substanța epică, dispusă în două planuri, se concentrează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289468_a_290797]
-
De braț cu Moșul în povești, Sibiu, 1924. Repere bibliografice: N. Petra-Petrescu, „Almanahul scriitorilor de la noi”, 1911, 97-104; Gh. Preda, Nicolae Petra-Petrescu (Moșul), Sibiu, 1926; Petra Dascălul [Petre Olariu], Amintiri recunoscătoare, LU, 1935, 4-6; Predescu, Encicl., 650-651; Valeriu Ciobanu, Doi nuveliști ruși în România: V. Garșin și V. Korolenko, RITL, 1955; Tatiana Nicolescu, Tolstoi și literatura română, București, 1963, 50; Dicț. lit. 1900, 675; Datcu, Dicț. etnolog., II, 151-152; Dicț. scriit. rom, III, 691-692. C.Bz.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288771_a_290100]
-
1975. Repere bibliografice: Vladimir Beșleagă, Dinamica cunoașterii, „Nistru”, 1966, 3; Mihai Cimpoi, Alte disocieri, Chișinău, 1971, 93-95; Gheorghe Chira, Andrei Strâmbeanu, în Profiluri literare, Chișinău, 1972, 525-531; Cimpoi, Ist. lit. Basarabia, 198; Popa, Ist. lit., II, 1195-1196; Nicolae Dabija, Un nuvelist, LA, 2002, 17 octombrie; Mihai Cimpoi, Critice, III, Craiova, 2003, 241-250. N. Bl.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289970_a_291299]
-
și celor din jur. Personajele din planul secund, fiecare cu o biografie posibilă, se mișcă și vorbesc cu naturalețe. Excesele naturaliste din unele scene, care pot fi regăsite în mai toate romanele, nu se adună într-o caracteristică generală. Experiența nuvelistului se simte și chiar dăunează construcției, legătura dintre episoade lipsește, lăsând o impresie de neîmplinire, de nesiguranță a montajului. Preferința pentru ciudățenie caracterologică, grotesc, scene crude se manifestă mai pregnant în Viermii pământului. Scriitorul ezită între un roman al vieții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285430_a_286759]
-
Poeții, romancierii, pictorii și cantautorii din București sunt pe bună dreptate indignați. „Parcă s-ar da bani cu camionul, nu cu plicul“, spune un poet angajat de curând la Guvern, la departamentul „Integrarea. Ode, lozinci și strigături de protocol“. Un nuvelist interbelic din Dolj umblă ca năucul pe coridoare și întreabă pe toată lumea: „Nu știți unde e biroul «Impostori»?“. Unii îl trimit un etaj mai sus, alții îl îndrumă spre biroul „Plagiate și contrafaceri“. În holul central, la o masă cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
a lui Noe: fie și cel mai simplu inventar de trimiteri ar ocupa câteva coloane. Însăși existența Personajului, așa cum începe acesta să se profileze odată cu primele două volume din Supraviețuiri (I-II, 1973-1977) și continuând cu alte „supraviețuiri”, Meseria de nuvelist (1980), Ficționarii (1983), Logica (1985) și Cap limpede (1989), cartea axială a acestei creații, modelată „ziaristic”, e un nesfârșit colaj de utopii și ratări, de sentimentalism, bovarism, cinism, oportunism și hedonism ideologic: adolescent marxist, răzvrătit antipatern din rațiuni de ostilitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286433_a_287762]
-
după 33 de ani scapă, București, 1966; Maimuțele personale, București, 1968; Un august pe un bloc de gheață, București, 1971; ed. București, 2003; Viața în filmele de cinema, București, 1972; Supraviețuiri, vol. I-II, București, 1973-1977, vol. III: Meseria de nuvelist, București, 1980, vol. IV: Ficționarii, București, 1983, vol. V: Logica, București, 1985, vol. VI: Cap limpede, București, 1989; Alți doi ani pe un bloc de gheață, București, 1974; Ocolul pământului în 100 de știri, București, 1974; Cinci ani cu Belphegor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286433_a_287762]
-
Ist. lit. (1982), 631-634, 1011; Vianu, Opere, V, 178-184; Gh. Vrabie, Emil Gârleanu, Craiova, 1941; Gala Galaction, Oameni și gânduri din veacul meu, pref. Teodor Vârgolici, București, 1955, 130-133; Tudor Arghezi, Tablete de cronicar, București, 1960, 60-62; Teodor Vârgolici, Doi nuveliști. Emil Gârleanu, I. A. Bassarabescu, București, 1965; Domnica Filimon-Stoicescu, Emil Gârleanu, București, 1968; Ciopraga, Lit. rom., 501-508; Micu, Început, 380-383; Emil Gârleanu și contemporanii săi, îngr. Georgeta Stoia-Mănescu, București, 1988; Dicț. analitic, I, 302-303, III, 160; Dicț. esențial, 327-329. C.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287168_a_288497]
-
științifice”, „Revista contimporană”, „Stindardul”) și, împreună cu Al. Macedonski, inițiază editarea „Literatorului”. A fondat „Portofoliul român” și „Duminica” (alături de I.C. Săvescu); a condus „Țara literară”, a întemeiat „Revista albastră” și „Biblioteca omului de gust”. A colaborat la „Revista orientală”, „România literară”, „Nuvelistul”, „Revista literară”, „Vestea”, „Peleșul”, „Analele literare” ș.a. În 1894 a scos săptămânalul „Dacia viitoare”. Publicistul se arată preocupat de istoria și literatura popoarelor. Scrie despre Revoluția franceză, îl interesează Istoria în cântecele poporare, susține rubrici ca „Revista politică” și „Revista
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287029_a_288358]
-
care a fost prietenul lui Eminescu, Miron Pompiliu. Buletinul se încheie cu câteva note răzlețe în legătură cu Eminescu. În fascicula 22, pe anul următor, grație lui G. Bogdan - Duică, avem un articol a lui I. Slavici, publicat în 1892, prin care nuvelistul ardelean își apără prietenul de anumite învinuiri, mai ales de imputarea făcută de B. Petriceicu Hașdeu, că Eminescu n-ar fi fost sprijinit de „Junimea” și de junimiști, care, cu toate acestea, după moartea aceluia, își fac un titlu de
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
căpătând o viață sufletească mai complicată. Predilecția merge spre oameni discreți, tăcuți, care nu își dezvăluie adevărata fire decât după mult timp. Protagoniștii sunt dominați de un puternic rigorism moral. Ei au mândria obârșiei rurale, cu care chiar se fălesc. Nuvelistul preferă dilemele morale, urmărindu-le în momente decisive, surprinse cu finețe. În genere, personajele caută puritatea sufletească și liniștea interioară, identificată fie cu realizarea dorințelor, fie cu fericirea casnică. Jinduind după cumpătare, acești oameni se feresc de excese și de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289719_a_291048]
-
avut ca învățător pe Domnul Busuioc (Domnu’ Trandafir din scrierile sale) prin intermediul căruia l-a cunoscut pe Ion Creangă. Locurile natale au fost prezentate în romanul “Venea o moară pe Siret”, inspirat din foișorul Casei Cantacuzinilor. A fost scriitor, povestitor, nuvelist, romancier, academician și om politic, supranumit “Ceahlăul prozei românești”, “Ștefan cel Mare al literaturii românești”. Capitolul I intitulat “Istoricul școlii” începe cu “Evoluția învățământului pașcănean”, pentru a scoate în evidență că Pașcanii, inclusiv localitățile componente și împrejurimile, au beneficiat de
Paul Nechifor, Carmen Dimitriu, Angela Căşăriu, Adela Jitaru by Monografia Colegiului Național ,,Mihail Sadoveanu" Pașcani () [Corola-publishinghouse/Science/91876_a_93483]
-
rubrica „pieței”, faptul divers, cronica teatrală, știrile politice sau culturale ș.a. Totodată, este principalul susținător al paginii literare, pentru care traduce din Charles Baudelaire și Jean Richepin, compune versuri, influențate de Baudelaire sau de Eminescu, și proză, relevându-se ca nuvelist, fin observator al unor medii sociale specifice epocii. I. Dafin, Adrian Milan, H. Sanielevici (Hassan), C. Stere și Al. Vișan scriu, de asemenea, la pagina literară a gazetei. R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289040_a_290369]
-
cu ajutorul cuvintelor. Se dezvoltă atunci când rezolvă cuvinte încrucișate, aceste persoane vor ține un jurnal în care își vor nota gândurile, se vor exprima în proză, vor scrie poezie. Dezvoltarea inteligenței verbale ne transformă în poeți, jurnaliști, scriitori, profesori, avocați, translatori, nuveliști, vorbitori în public, politicieni. Dacă copilul nostru are aceste aptitudini aceasta este direcția spre care trebuie să îl îndreptăm, să îl sprijinim și să îl încurajăm
Manual de citire rapidă by Silviu Vasile () [Corola-publishinghouse/Science/1653_a_2919]
-
țării, dar care au trăit și creat o perioadă în Fălticeni. Până acum au intrat în „Galerie”: Ion Creangă, Mihail Sadoveanu, poetul Matei Milu, poetul Ienacache Gane, Comisul Costache Gane (traducător din l. franceză), Sofia Coce Chrisoscoleu (scriitoare), Maria Cantacuzino, nuvelistul Nicu Gane, scriitorul Nicolae Istrati, istoricul Teodor Ștefanelli, scriitorul și arheologul Nicolae Beldiceanu, scriitorul Nicușor Beldiceanu, scriitorul Ion Dragoslav, criticul literar Eugen Lovinescu, scriitorul Anton Holban, profesorul emerit Vasile Ciurea, geologul Nicolae Grigoraș, filologul Alexandru Lambrior, învățătorul Neculai Stoleriu, scriitorul
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
notă publicată cândva de profesorul A. G. Stino din Fălticeni, într-o revistă din trecut (din păcate nu-i rețin titlul, nici data). Consider însă suficient că am indicat numele italiencei, a cărei teză ne ar permite să întregim bibliografia despre nuvelistul Gane. Dl. Prof. Tempeanu mi-a scris despre interesul pe care-l manifestați pentru niște „Amintiri” fălticenene. Vă rog să-mi comunicați cam ce-ar putea cuprinde, ce întindere să aibă, când ar fi necesare și dacă sunt posibilități să
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]