172 matches
-
le adăpostea nu putea fi lăsat deoparte cu ușurință. Și poate că două zile erau un răgaz prea scurt pentru a se hotărî să-și încalce jurământul făcut față de sine. Da, probabil că da. Dar în timp ce se liniștea singur, chipul Prepelicarului i se strecură iar în minte și refuză să mai plece. Nu era ușor să fii struț. Nici măcar într-un oraș plin de ei. Din obișnuință, măgarul s-a oprit în fața magazinelor lui Moonshy. P.S. Moonshy i se păruse lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
educați politic. Accentele îi trădau cuvintele. Era sigur pe atitudinile sale pentru că nu urma să ajungă niciodată la finalitatea lor logică. Vultur-în-Zbor s-a scuzat și a plecat dezamăgit. Se lăsa seara când Vultur-în-Zbor a văzut-o din nou pe Prepelicar. Și nu era o halucinație, nu era ceva care să poată fi explicat prin vreo formă de înșelare a vederii. Era ea, sora și mama substitut, Prepelicarul însăși, în mărime naturală și tot pe-atât de naturală și ea. Nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
plecat dezamăgit. Se lăsa seara când Vultur-în-Zbor a văzut-o din nou pe Prepelicar. Și nu era o halucinație, nu era ceva care să poată fi explicat prin vreo formă de înșelare a vederii. Era ea, sora și mama substitut, Prepelicarul însăși, în mărime naturală și tot pe-atât de naturală și ea. Nimic nu era ieșit din comun în K. Domnul Piatră era ocupat cu număratul, norul învăluia piscul muntelui, iar ceața învăluia câmpia. Vultur-în-Zbor a coborât de pe măgar lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
ajungă la colțul de dinainte, păstrându-și tot timpul avansul în fața lui și strigând: — Data viitoare, frățioare. Poate data viitoare. A fugit după ea până în spatele casei și apoi s-a întors în locul unde măgarul său stătea și răgea - dar Prepelicarul nu era nicăieri. Măgarul răgea pentru că Puștiul De-Două-Ori, Anthony St. Clair Peyrefitte Vânătorul, era pe cale să-l sodomizeze și până și un măgar docil își are limitele lui. Chinuindu-se să-și stăpânească furia și greața, Vultur-în-Zbor l-a întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
disprețuitor de praf. Ultima dată bestia m-a lovit. Mai că mi-a rupt piciorul, fir-ar al dracului. Acum cel puțin nu va mai trebui s-o fac. Vultur-în-Zbor s-a căznit să-și scoată din gând această nebunie. Prepelicarul dispăruse din nou, dar - fapt mult mai important - apăruse din nou. De unde venea? Era vreun fel de insultă? Era ca și cum ea - sau altcineva - nu prea voia să-l lase să se stabilească în K. Simți cum îl cuprinde un val
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
și cu zăbrele țesute în cruciș peste ferestruică. Nu reuși să-și dea seama dacă era bărbat sau femeie și simți un fior de spaimă în timp ce se ruga tăcut să fie orice altceva, numai nu o a treia vedenie a Prepelicarului. Apoi silueta îi vorbi iar el se mai liniști puțin. Vocea era una de femeie, joasă și monotonă, și cu siguranță nu era cea a surorii lui. — Cine ești? l-a întrebat ea. El s-a prezentat, căci nu vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
acum nu mai ai nevoie de el. Din nou nota aceea de disperare din vocea ei. — Să-l uit, spuse Vultur-în-Zbor și leșină cu capul în supă. PATRUZECI ȘI PATRU — Elfrida, spuse Vultur-în-Zbor, tu ai cunoscut-o pe sora mea, Prepelicarul? Ochii Elfridei s-au mărit. în cele din urmă a bâiguit: - Eu... eu cunosc numele ăsta... Sora ta? Vultur-în-Zbor a încuviințat și a văzut cum Elfrida își regăsește siguranța de oțel când îi spuse: Mi-e teamă că am niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
mărit. în cele din urmă a bâiguit: - Eu... eu cunosc numele ăsta... Sora ta? Vultur-în-Zbor a încuviințat și a văzut cum Elfrida își regăsește siguranța de oțel când îi spuse: Mi-e teamă că am niște vești proaste pentru tine. Prepelicarul a murit. Vultur-în-Zbor zise cu o voce calmă: — De unde știi? — Ignatius, spuse ea. Ignatius zicea... că a dispărut... trebuie să fi murit. îmi pare rău. îi evită privirea, îngrijorată, și lăsă să-i cadă pe jos trusa de cusut. — Treci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
adevăr. în timpul acestor zile misterele insulei Calf nu și-au făcut simțită prezența decât o singură dată, dar atunci când au făcut-o, au răspuns întrebării dacă Elfrida era sau nu atrasă de Vultur-în-Zbor. în rest n-a mai apărut nici un Prepelicar iar pe moment vuietul din urechile lui Vultur-în-Zbor părea să se fi atenuat. Era ca și când insula ar fi așteptat momentul potrivit. Privind retrospectiv, lui Vultur-în-Zbor i s-a părut că i se dăduse suficientă funie ca să se spânzure și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Asemeni, diferit, precum Axona și K. Trăise timp de câteva zile doar pentru clipa prezentă, lăsând evenimentele să-și urmeze cursul și ascultând impulsurile emoților sale necontrolate, și, prins în mrejele lor, lăsase deoparte toate gândurile legate de Grimus, de Prepelicar și de Virgil. Fuseseră destule până atunci... A trăi pentru clipa prezentă - o frază ciudat de potrivită. Mai târziu își va aminti spusele lui Virgil: — O viață are întotdeauna un moment de vârf. Un moment care o face să merită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
repetă ea. Fața ta seamănă cu cea a lui Grimus, ca propria lui imagine în oglindă. Ceva mai tânără și mai palidă, dar atât de asemănătoareă! Nu știai că asta l-a atras în primul rând la tine? Nu de Prepelicar era el interesat. Ci de tine. Născut-din-Moarte. Știa multe despre el... — Sispy, spuse indianul. Sispy și Grimus sunt una și aceeași persoană? Silueta ascunsă, trântită pe pat, încuviință din cap: — Atunci, dacă fața mea e atât de asemănătoare cu a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
de tine. Născut-din-Moarte. Știa multe despre el... — Sispy, spuse indianul. Sispy și Grimus sunt una și aceeași persoană? Silueta ascunsă, trântită pe pat, încuviință din cap: — Atunci, dacă fața mea e atât de asemănătoare cu a lui, zise Vultur-în-Zbor, de ce Prepelicarul nu mi-a spus-o? Ar fi putut pomeni de asta... Pe atunci eram apropiați. — Grimus este un maestru al deghizării, spuse Liv. Fii sigur de asta, sărmană sosie prostănacă! Fața ta a fost cea care l-a fascinat. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
-o? Ar fi putut pomeni de asta... Pe atunci eram apropiați. — Grimus este un maestru al deghizării, spuse Liv. Fii sigur de asta, sărmană sosie prostănacă! Fața ta a fost cea care l-a fascinat. Dar s-a ales cu Prepelicarul. Un râs crud. în timp ce gândurile i se învălmășeau, Vultur-în-Zbor își dori să vadă chipul din spatele vălului. Și încă ceva, spuse Liv. Grimus este un bărbat foarte atrăgător. Poate așa se explică unele lucruriă Deggle obișnuia să-l numească frumușelul. Irina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
trăsătură a lui. Scuzabilă, probabil, când vine de la un creditor. Ușor de înțeles, probabil, luând în considerare slujba mea. Nu numai că sunt gropar, prietene, mai sunt și gropar al animalelor de companie! Am îngropat cu nemiluita la prea iubiți prepelicari și mult jeliți motani. Se spune că fiecare trebuie să înceapă de undeva. Cu greu ai putea găsi un început mai umil. Partea de cimitir destinată animalelor de companie este chiar la margine, lângă un teren foarte împădurit. După ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Liv a mea), amantul nevestei fermierului și, totodată, al contesei rusoaice. Problema e că nu pare să-l intereseze nici una. Din cauza experienței de călugăr. Obișnuit cu celibatul. Poate că în asta constă atracția. E greu de cucerit. Indianca axona numită Prepelicarul este cea mai insistentă. Așa simpluță cum o vezi, e tot timpul pe urmele lui, ca un ogar, cum sugerează și numele ei. El nu are timp pentru ea, deși fata se gudură tot timpul pe lângă el. îl vede, probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
sugerează și numele ei. El nu are timp pentru ea, deși fata se gudură tot timpul pe lângă el. îl vede, probabil, ca pe un fel de șaman și îl venerează, sărmana copilă neștiutoare! Se va plictisi ea de asta. Prezența Prepelicarului aici a declanșat ceva interesant. Grimus a devenit obsedat de ideea găsirii dublului său. — Logic ar fi, spunea el, ca într-un univers infinit să existe un duplicat perfect al meu. Asta nu mă interesează. Ceea ce caut eu e o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
o anumită asemănare. Un geamăn al meu care să fie în același timp cu totul străin. A fost foarte încântat când în Cristalul de Apă i-a apărut platoul Axona. Deși nu i-a ieșit totul așa cum a sperat. Fratele Prepelicarului nu alesese încă insula Calf. Poate că o va alege, poate că nu. Poate că Grimus nu spera cu adevărat c-o va alege. Nu poți fi niciodată sigur în ceea ce-l privește. Liv întoarse nervoasă alte câteva pagini. 5
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
el a refuzat. M-am trezit că sunt mânios pe el pentru aceastăă această insultă adusă soției mele! închipuiește-și, prietene! Cât de jos am ajuns! Atunci închipuiește-ți și furia lui Liv când a luat-o, în locul ei pe femeia numită Prepelicarul. O alegere explicabilă. El voia o servitoare, nu o amantă. Axona cea îndrăgostită nebunește va fi o bună servitoare, zic eu. Ea îl crede un semizeu. în absența lui Grimus, furia lui Liv s-a descărcat asupra mea. Mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Virgil, mai lent și mai greoi, l-a urmat, clipind des. Media stătea la marginea pădurii, cu brațele tremurându-i și mâinile țepene, încleștate una de alta. Prinsă între brațele ei, se afla silueta posomorâtă și murdară de noroi a Prepelicarului. Fratele și sora rămaseră nemișcați un moment, cântărind totul în minte. — Spune-i femeii ăsteia proaste să-mi dea drumul, frățioare. Vocea îi era arțăgoasă. — Am văzut-o apărând, Vultur-în-Zbor, rosti Media cu un glas tremurător. Ca o stafie. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
îi era arțăgoasă. — Am văzut-o apărând, Vultur-în-Zbor, rosti Media cu un glas tremurător. Ca o stafie. Am văzut-o apărând, așa că am prins-o. M-am gândit că ai vreaă ai vrea s-o vezi. Făcuse un gest curajos. Prepelicarul spuse: — Dacă m-ai văzut apărând, nu crezi c-aș putea la fel de ușor să și dispar? Ai rămâne strângând în mâini doar aerul. Media o privi bănuitoare, dar nu-și slăbi strânsoarea. Are dreptate, Media, spuse Vultur-în-Zbor. Dacă se află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
doar aerul. Media o privi bănuitoare, dar nu-și slăbi strânsoarea. Are dreptate, Media, spuse Vultur-în-Zbor. Dacă se află aici, înseamnă că așa vrea ea. Dă-i drumul și poate o să aflăm de ce. — Nu vreau să fiu aici! se răsti Prepelicarul. Dacă nu m-ar fi trimis el, n-aș fi venit niciodată. — Grimus te-a trimis? Era iarăși vocea lui Virgil, plată și neîncrezătoare. — Nu pentru tine, zise ea. Pentru el. Micul Joe-Sue. N-am nimic de-a face cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
face cu asta, frățioare. Să nu uiți. De fapt Grimus vrea să mă vadă, se gândi Vultur-în-Zbor. Nu va exista nici o confruntare a voințelor. — De ce? Virgil dădea din nou glas gândurilor lui Vultur-în-Zbor. — Nu mă întrebați pe mine de ce, spuse Prepelicarul, eliberându-se din strânsoarea sufocantă a Mediei. Am de transmis un mesaj, după care trebuie să-l iau pe el cu mine. Media vru să spună ceva, dar tăcu. Părea îngrijorată. — Ei bine, fie, spuse Vultur-în-Zbor. Transmite mesajul. în timp ce Prepelicarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Prepelicarul, eliberându-se din strânsoarea sufocantă a Mediei. Am de transmis un mesaj, după care trebuie să-l iau pe el cu mine. Media vru să spună ceva, dar tăcu. Părea îngrijorată. — Ei bine, fie, spuse Vultur-în-Zbor. Transmite mesajul. în timp ce Prepelicarul începea să recite din memorie cu o voce cântată, o siluetă în rochie neagră și văl ieși din casa cea neagră ca să o asculte. Grimus spune: — Vă mulțumesc tuturor pentru eforturile voastre. Mi-a făcut foarte mare plăcere să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
în calea întrevederii: bărbăția lui. într-un fel, Liv, tu ai fost Poarta în ceea ce-l privește. Acum, că a trecut de tine, poate veni la mine. Sunt foarte emoționat. Poate că, la urma urmelor, aceasta este Dimensiunea mea Perfectă. Prepelicarul se opri și-și lăsă capul în jos. — Acum mergem? întrebă ea. Pe Vultur-în-Zbor vederea Prepelicarului umil, o servitoare arțăgoasă, nemulțumită, însă complet supusă, l-a șocat și l-a necăjit. Aceasta nu era sora lui, cea care-i făcuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
privește. Acum, că a trecut de tine, poate veni la mine. Sunt foarte emoționat. Poate că, la urma urmelor, aceasta este Dimensiunea mea Perfectă. Prepelicarul se opri și-și lăsă capul în jos. — Acum mergem? întrebă ea. Pe Vultur-în-Zbor vederea Prepelicarului umil, o servitoare arțăgoasă, nemulțumită, însă complet supusă, l-a șocat și l-a necăjit. Aceasta nu era sora lui, cea care-i făcuse rost de mâncare, îl crescuse și-l apărase. Era doar umbra Prepelicarului pe care-o cunoscuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]