406 matches
-
străbate. Ea trece doar pe străzi netulburate Cu-același chin întipărit pe mască. în cimitir se-așază, ostenită. Și florile ce mai adânc palpită Se lasă pe-un uitat mormânt să cadă. Astfel, de-atâtea veacuri umbra vine, Când seara pribegește pe coline, Mormântul Beatricei să-l revadă. 1954 Mă bate gândul Mă bate gândul stingerii într-una Și liniștea mă cheamă tot mai rar. în timpul meu și-n lume solitar, îmi port tristețea-n ochi ca totdeauna. Pribeag pân-seara-și limpezește
Poezie by Nicolae Ungurean [Corola-website/Imaginative/7109_a_8434]
-
ascensiunii Muntelui Inițierii. Monarhul Ascuns trece (în Împărat și proletar) prin labirintul infernal inițiatic: a) de la esotericul unul (pronume nehotărât) din ceata faquirilor, căutători ai căii (“Ah - zise unul...”, în taverna mohorâtă, desprins, anonim, ca fata-Lună din Luceafărul - din ceata pribegită de “copii săraci și sceptici”) - stadiul proletar fiind forma ascunsă (în curs de inițiere), sub care guvernează lumea Împăratul-Monarh (stadiul final al inițierii), b) la revolta Logos-ului instituționalizat-demonizat - revoltă dubitativă (“Spuneți-mi ce-i dreptatea... Religia - o frază de
HRISTICUL EMINESCU de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 61 din 02 martie 2011 by http://confluente.ro/Hristicul_eminescu.html [Corola-blog/BlogPost/341754_a_343083]
-
Eforiei Instrucțiunii Publice și profesor lașcoala Superioară de Litere din București. Între 1846 și 1848 Titu Maiorescu este elev al școlii primare din Craiova. În zilele revoluției, Ioan Maiorescu plecând în misiune la Frankfurt am Main, Maria Maiorescu cu copiii pribegește la București, Brașov, Sibiu. Prin decembrie 1848 sub conducerea luiAvram Iancu, familia lui Ioan Maiorescu ajunge la Blaj. Din nou la Brașov. Titu Maiorescu continuă cursul primar (1848/1849 și1849/1850) la școala protodiaconului Iosif Barac unde urmează primele două
LECȚIA LUI MAIORESCU de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 2239 din 16 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1487226189.html [Corola-blog/BlogPost/382820_a_384149]
-
au făcut cămăși de bravadă cu care ies în față și merg pe drumul lașității și minciunii spre victoria finală au dispărut copiii de pe uliți și-au intrat la subsol prin tavernele întunecate ale secolului cad satele în singurătate tinerii pribegesc prin Europa și bătrânii au umplut cimitirile cu cruci peste pâmăntul reavăn au crescut buruieni și miroase a tămâie prin toată țara sfinții au mucezit în icoane lumânările aprinse curg în mânacre odată cu lacrimile și lumina se rostogolește ca un
POEZIA CA SPOVEDANIE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1327 din 19 august 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1408444836.html [Corola-blog/BlogPost/352261_a_353590]
-
altul? Ai?!... și te-o lăsat și ”ăla” în fața altarului cu ochii-n soare! Apoi, besmetico, ai alergat la baba Safta și pe fiecare bănuț de aur dăruit de mine, ai pus blestem: să-mi fie legate cununiile și să pribegesc, să nu-mi găsesc liniștea nici eu și nici neamul meu. De ce te-ai aruncat în iazul satului îmbrăcată mireasă? Cu ce-a greșit apa de-ai blestemat-o? Doamneee, Dumnezeule! Iartă-ne! Rogu-Te, ai milă de noi! - implora
BALTA MIRESEI de MIHAELA SUCIU în ediţia nr. 696 din 26 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Balta_miresei_mihaela_suciu_1353948475.html [Corola-blog/BlogPost/345018_a_346347]
-
în file de carte, toate amintirile sale din viața de refugiat. Cu tatăl medic și mama evreică, nefiind dispus să suporte consecințele originii sale semite, într-o societate ostilă, condusă de comuniști, Titi Filip își caută norocul în lumea liberă, pribegind pe trei continente și încercând să-și împlinească destinul departe de România. Dezrădăcinarea unui campion Titi Filip s-a născut la Oradea. A fost sportiv de performanță, un priceput înotător pe spate. Alături de fratele său, Gicu Filip juca polo pe
UN ALT FEL DE PAŞOPTIŞTI ROMÂNI ÎN FRANŢA, CANADA ŞI STATELE UNITE de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 308 din 04 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Exilul_romanesc_la_mijloc_de_secol_xx_un_alt_fel_de_pasoptisti_romani_in_franta_canada_si_statele_unite_0_1_2_3_4_5_6_7_8.html [Corola-blog/BlogPost/348727_a_350056]
-
Eforiei Instrucțiunii Publice și profesor lașcoala Superioară de Litere din București. Între 1846 și 1848 Titu Maiorescu este elev al școlii primare din Craiova. În zilele revoluției, Ioan Maiorescu plecând în misiune la Frankfurt am Main, Maria Maiorescu cu copiii pribegește la București, Brașov, Sibiu. Prin decembrie 1848 sub conducerea luiAvram Iancu, familia lui Ioan Maiorescu ajunge la Blaj. Din nou la Brașov. Titu Maiorescu continuă cursul primar (1848/1849 și1849/1850) la școala protodiaconului Iosif Barac unde urmează primele două
TITU MAIORESCU LA A-175-A ANIVERSARE DE LA NAŞTERE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1495 din 03 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1422966473.html [Corola-blog/BlogPost/379791_a_381120]
-
aproape, le-am dizolva ruga, cerul ar avea forma palmelor cu miros de icoană, dar la toate aceste gânduri adăugăm cioburile, ecoul dorinței de-a găsi fericirea, apoi valul nopții ce sparge visul de viață rămâne un ideal. ne regăsim pribegi la capătul uitării. ne căutăm privim și urma ce ne-apasă fireasca numărare de timp și neuitare miratul ce șoptește iubirii să ia loc ne retrăim doar somnul, lumina ce ne zbate, un pas făcut în gol un dumicat de
AJUNGI SĂ BEI VIAŢA de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 200 din 19 iulie 2011 by http://confluente.ro/Ajungi_sa_bei_viata.html [Corola-blog/BlogPost/340433_a_341762]
-
hoți; Treci de pe un rug pe altul. După tine vin și eu. Nu mă vezi că-s îmbrăcată cu veșminte de ateu?! Te zăresc flămând pe creste. Câtă secetă-ai cosit! Mi-am umplut cu tine brațul și-amândoi am pribegit. Am avut grijă să curăț ierburile dinspre nord, Habar n-ai că sunt fantoma ce te-așteaptă-n primul rod. Câteodată plimbi pădurea prin legenda-ntunecată, Lângă ea un roib sălbatic din copite stă să bată. Îl hrănesc cu zori de suflet
IUBITUL CE MĂ APĂRĂ DE FRIG de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/gina_zaharia_1431283567.html [Corola-blog/BlogPost/368013_a_369342]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > CUM ȘTIE IARNA Autor: Mihaela Tălpău Publicat în: Ediția nr. 1815 din 20 decembrie 2015 Toate Articolele Autorului imagine foto: Mihai Olteanu Cum știe iarna să-mbrace vara cu rochie de mireasă Când în privirea-i pribegită ea pare cea aleasă Din prea alesele-i minuni strigându-și alb înghețul Și verde crud cruzind în noi, topind tot Universul Cum știe iarna să îngroape în crinoline viața Ce pâlpâie sub nori de ape cotrobăind prefața Din cartea
CUM ȘTIE IARNA de MIHAELA TĂLPĂU în ediţia nr. 1815 din 20 decembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_talpau_1450620037.html [Corola-blog/BlogPost/362371_a_363700]
-
plină de ecouri, Care coboară lin din Dumnezeu. Cluj Napoca, 14 iulie 2016 Ploaie de seară Clipesc mai des și ploaia iar mă udă. Prin ramuri vântul trece prea grăbit. Nu are cum oftările-mi s-audă, Ducând cu el ecouri pribegind. Îmi vii în gând și clipa mi-e răvașul, Pe care scriu un vers în cinstea Ta. Doar Tu îmi știi ce mare mi-e impasul, Și depărtarea este tot mai grea. De când e omenirea, iubirea e iubire, Înveșnicind trăirea
ECOURI de MARINA GLODICI în ediţia nr. 2022 din 14 iulie 2016 by http://confluente.ro/marina_glodici_1468483689.html [Corola-blog/BlogPost/383912_a_385241]
-
mare dintre cei născuți din femeie, nu a avut un sfârșit fericit, pentru că “Dragostea adevărată nu are un sfârșit fericit; dragostea adevărată NU are sfârșit.” G.W.C.Thomas “Ei, de care lumea nu era vrednica, ... au murit uciși de sabie, au pribegit îmbrăcați cu cojoace și în piei de capre, lipsiți de toate, prigoniți, munciți ... au rătăcit prin pustiuri, prin munți, prin peșteri și prin crăpăturile pământului ... Dar doreau o patrie mai bună, adică o patrie cerească. De aceea lui Dumnezeu nu
ACESTI FRUMOSI NEBUNI PENTRU CRISTOS de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Acesti_frumosi_nebuni_pentru_cristos.html [Corola-blog/BlogPost/351521_a_352850]
-
eram necăjit și m-ai auzit Iar legea Ta din cer m-a călăuzit Nedreptatea am urât dar m-a albit Vai mie pribegia-mi s-a prelungit Trăit-am în corturile lui Chedar Sufletul meu tare mult s-a pribegit Pe cei ce urau pacea chiar îi uram Prin veac se luptau ca mine în zadar În lume făcător de pace eram PSALMUL 120 La munți ridicat-am ochii mei tăcuți De unde va veni ajutorul meu Ajutorul meu de la Domnul
PSALTIREA LUI DAVID ÎN SONETE (4) de AUREL M. BURICEA în ediţia nr. 1605 din 24 mai 2015 by http://confluente.ro/aurel_m_buricea_1432452485.html [Corola-blog/BlogPost/367736_a_369065]
-
lebădă pentru unii, o șansă de a-și netezi drumul spre izvorul spiritului superior...înțelepciunea plămădită de un architect perfect. Cuvântu-i lumina nemuritoare, liantul unirii cerului cu vibrația pământului...timpul iși va cerne secundele în tăcerea meditației. Destul am pribegit prin bezna necunoașterii, legați la ochi de potrivnicii schimbării. Probabil, nimeni nu ne va dezlega fâșia neagră, împiedicându-ne să vedem simplitatea și frumusețea nemărginită a darurilor primite. Nu are însemnătate un asemenea amănunt minor. Ochii sufletului veghează necontenit limpezimea
RENAŞTERE de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 642 din 03 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Renastere_camelia_constantin_1349289492.html [Corola-blog/BlogPost/343867_a_345196]
-
mai păstrează încă ruga celor două ”fete”, cu mâinile mamei îmbrățișând mâinile fetei, aceasta din urmă neimaginându-și lumea ei fără prezența indispensabilă a mamei. ÎNVĂȚĂM să prețuim viața, a cărei esență este iubirea. Într-o retrospectivă spre interiorul sufletului, ”pribegi prin pânza vieții”, devenim conștienți că, inevitabil, odată, ”ne transformăm în lut”; poate tocmai de aceea trebuie să descoperim sensul vieții, să ne oprim din goana infernală, să nu ne mai grăbim spre nicăieri, să simțim, să trăim, să iubim
DESPRE VOLUMUL ÎMPLINIRE PRIN IUBIRE de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1770 din 05 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446710491.html [Corola-blog/BlogPost/384720_a_386049]
-
Înmiresmat, în sângeriu veșmânt De taine prinse-n trena nopții slute Apoi să-mi iau tainul din cuvânt Îngenunchind în clipele durute Pe lacrimi reci din roua dimineții Cu pumnii strânși dar sufletul deschis Strivind în gând amărăciunea vieții Dar pribegind prin colțul meu de vis... MI-E DOR Mi-e dor de-un colț de țară, liniștit, ... Citește mai mult DE-AR FI...De-ar fi să mă descopăr dintr-o urmăDe lujer smuls din rădăcini și ruptCând gândurile-n
GEORGETA RESTEMAN by http://confluente.ro/articole/georgeta_resteman/canal [Corola-blog/BlogPost/374945_a_376274]
-
-nlătur spini din rug de trandafir înmiresmat, în sângeriu veșmântDe taine prinse-n trena nopții sluteApoi să-mi iau tainul din cuvânt îngenunchind în clipele durutePe lacrimi reci din roua diminețiiCu pumnii strânși dar sufletul deschisStrivind în gând amărăciunea viețiiDar pribegind prin colțul meu de vis...MI-E DORMi-e dor de-un colț de țară, liniștit,... XXII. GEORGETA RESTEMAN - POEME DE IARNĂ INSULARĂ, de Georgeta Resteman , publicat în Ediția nr. 744 din 13 ianuarie 2013. IARNĂ INSULARĂ Pribeag și deșirat printre
GEORGETA RESTEMAN by http://confluente.ro/articole/georgeta_resteman/canal [Corola-blog/BlogPost/374945_a_376274]
-
se pare în raiul românesc?! Având această bogăție inestimabilă ca orice adolescent neascultător românul tânăr se răzvrătește și râvnește la un paradis artificial străin, vrăjit de puterea văzută a banului, dar și de libertatea năucitoare, dobândită după ani de întunecime. Pribegește, pribegește și când se trezește din visare constată că i se face dor, dor de casă, iar pământul îl atrage pentru că există o forță inexplicabilă mânată de un îndemn omenesc, purtat de veacuri: ,,sângele apă nu se face." Cu siguranță
ROMÂNIA, CATEDRALA DIN CARPAŢI, DE GEORGETA-IRINA RUSU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1343 din 04 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409814331.html [Corola-blog/BlogPost/376130_a_377459]
-
pare în raiul românesc?! Având această bogăție inestimabilă ca orice adolescent neascultător românul tânăr se răzvrătește și râvnește la un paradis artificial străin, vrăjit de puterea văzută a banului, dar și de libertatea năucitoare, dobândită după ani de întunecime. Pribegește, pribegește și când se trezește din visare constată că i se face dor, dor de casă, iar pământul îl atrage pentru că există o forță inexplicabilă mânată de un îndemn omenesc, purtat de veacuri: ,,sângele apă nu se face." Cu siguranță această
ROMÂNIA, CATEDRALA DIN CARPAŢI, DE GEORGETA-IRINA RUSU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1343 din 04 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409814331.html [Corola-blog/BlogPost/376130_a_377459]
-
muncit mereu și meticulos și au păstrat cu sfințenie ceea ce au moștenit: limba, pământul, patria. Sunt trei lucruri esențiale pentru ființa oricărui popor. Mai mult decât atât au adus jertfe stropite cu sânge și cu sudoarea frunții lor. Din ce în ce mai mulți pribegiți prin lumea largă constată că ceea ce îi definește și îi face să se simtă cu adevărat ei înșiși, împliniți și fericiți este această zestre lăsată cu limbă de moarte de părinții lor. Încearcă, acești rătăciți, într-un târziu, să-i
ROMÂNIA, CATEDRALA DIN CARPAŢI, DE GEORGETA-IRINA RUSU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1343 din 04 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409814331.html [Corola-blog/BlogPost/376130_a_377459]
-
comandanților... dar, cum nu mai auzisem de atâta brumă de vreme un cântec în Limba Română, mi-a fost cu neputință să rezist a nu mă apropia de grupul soldaților care cântau cu atâta patimă și dansau... minunat. Acel soldat, pribegit de soartă, fiu al unei familii din Basarabia, ai cărui părinți au fost deportați la Novosibirsk și, din ce mi-a povestit, au participat la construirea unei gigantic complex hidroenergetic la Vladivostok, nu i-a cunoscut decât foarte târziu, după
EXPERIMENTUL DIABOLIC (2) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 973 din 30 august 2013 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_experi_marin_voican_ghioroiu_1377837581.html [Corola-blog/BlogPost/360004_a_361333]
-
va fi de sumbră, Clipa în care vor fi lepădați! Căci pocăința nu e o favoare, Pe care să o faci Celui Preasfânt ! El este veșnic, însă omul moare Și se va-ntoarce iarăși în pământ. Ne-am răzvrătit! Acum, pribegi pe glie, Purtăm poveri ce-s mult prea greu de dus, De-aceea-n mila Sa, din veșnicie, Tatăl ne-a dat pe Fiul Său, Isus. Prieten scump, dac-ai gustat ce-i harul Și dragostea ce Tatăl ne-a purtat, Cum
DE CE PRIVEȘTI LA OAMENI? de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1887 din 01 martie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1456847014.html [Corola-blog/BlogPost/373343_a_374672]
-
Ianina și Bitolia, unde erau licee în limba română. (Da, pe atunci existau mari școli românești în Gecia, desființate ulterior samavolnic de guvernul grec), scriitorul părăsind apoi Macedonia în anul 1916, pentru a-și continua studiile în România, unde a pribegit prin mai multe locuri. Clasle V-VIII le-a făcut în Moldova, în particular. La Iași a început liceul pe care l-a terminat însă la Bacău, după care, între anii 1919-1922, a urmat Facultatea de litere și filosofie cu
AM AVUT NOROCUL SĂ-L CUNOSC PE CEL MAI MARE CRISTOLOG ROMÂN: STERIE DIAMANDI de CRISTIAN PETRU BĂLAN în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/cristian_petru_balan_1476604635.html [Corola-blog/BlogPost/364758_a_366087]
-
ziua ta o cupă îți închin, Destinul nostru-i raza înțeleaptă Din ploi ascunse într-un crez senin. Eu port ogoare-n piept, tu cânți iubirea, Și ar pe nopți când hrana mi-e puțină, Din flori-de-timp culegem nemurirea Ori pribegim prin setea de lumină. Când întunericul prin zori aleargă, Știu un descântec, plin e de scântei, În verde mă înec cu pacea-ntreagă Și orbii-mi spun că-s lacrimă de zei. De marea își trimite soli în târguri, Aștept
DE ZIUA TA, FEMEIE! de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 1162 din 07 martie 2014 by http://confluente.ro/De_ziua_ta_femeie_gina_zaharia_1394191195.html [Corola-blog/BlogPost/371501_a_372830]
-
îl poartă cu sine mereu. Sentimentul mioritic al apartenenței la un spațiu de care sunt legați cu rădăcini nevăzute, dar indestructibile e prezent în tot ceea ce fac românii de aici și, bănuiesc, și din alte colțuri ale lumii unde au pribegit. Poate așa se explică prezența mai numeroasă la vot a românilor din diaspora ori implicarea în diverse activități și proiecte din țară a celor de aici. A simți românește nu e un drept exclusiv al celor care sunt în țară
HAI SǍ NE-MPǍCǍM! de MARA CIRCIU în ediţia nr. 1529 din 09 martie 2015 by http://confluente.ro/mara_circiu_1425924317.html [Corola-blog/BlogPost/353505_a_354834]