456 matches
-
Acasa > Strofe > Ritmuri > CONJUNCTIV Autor: Elena Spiridon Publicat în: Ediția nr. 362 din 28 decembrie 2011 Toate Articolele Autorului Aș alerga la ușa ta și te-aș chema pe câmpul cuprins de dalbă nea. Și-n câmp pustiit, de fulgi doar vrăjit, tu mâna-mi s-apuci să zburăm printre rugi, dorul din mine să fugă la tine pe fluturii albi. Noapte divină, flori de velină fie-mi cunună. Ah, mândră regină a-ntinsului alb! Sărutul cu foc
CONJUNCTIV de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 362 din 28 decembrie 2011 by http://confluente.ro/_conjunctiv.html [Corola-blog/BlogPost/351067_a_352396]
-
Te trezești obosit, copleșit de greutatea cerului senin Soarele este imposibil de iubit că nu poate fi al tău Ghimpele razei lui îți sfârtecă sufletul cu sărutul său. Imposibilul îți strânge visurile-n pumni sau într-o urnă Te lasă pustiit doar cu-amintiri sclipind ca-ntr-o nocturnă Tristețea te transformă în cenușă, lacrimile se zvântă risipind Speranțele-nvechite bătute de-al vântului colind. Toți căutăm înfrigurați propoziții eliptice de predicat Căutăm locuri din noi despre care nu am învățat
PICĂTURI DE DRAGOSTE de MARIANA STOICA în ediţia nr. 2143 din 12 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/mariana_stoica_1478984217.html [Corola-blog/BlogPost/381345_a_382674]
-
oare au plecat De-au uitat și m-au lăsat Să îmi fie dor de ei? Acum mai dăinuie stingheră O blândă amintire Ce o păstrez încătușată În inima înfiorată Și însetată de iubire! E timpu-atât de nemilos Ne lasă pustiiți și goi... Și iarăși zic...e viața mea O luptă...dar aș vrea în ea Să-mi capăt anii înapoi! Aleargă vântule... Aleargă vîntule, aleargă Prin lumea mare călător Și pe cărări în fapt de seară Să iei cu tine
POEMELE IUBIRII 13 de MARIA LUCA în ediţia nr. 1675 din 02 august 2015 by http://confluente.ro/maria_luca_1438512142.html [Corola-blog/BlogPost/372102_a_373431]
-
mică crede că este mai bine să urmeze sfaturile lor, eu nu voi sta în calea ei. Așa a plecat Genny definitiv din viața mea, dar niciodată din sufletul meu... A plecat fără să se uite în urmă, lăsându-mă pustiit și cocoșat de durere... La scurt timp, în urma unei căderi morale, am încercat, de disperare, să-mi curm viața, înghițind un flacon de 50 de pastile de Distonocalm, scăldate într-un litru de vin. Norocul a fost cu gazda mea
DRĂCUŞORUL DIN CASĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1751 din 17 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1445083939.html [Corola-blog/BlogPost/378351_a_379680]
-
Problema care ne frământă este că suntem singuri. Reporter: Ce înseamnă singurătatea pentru dumneavoastră? Domnul L.O., Căminul de bătrâni: O viață pustie. Singurătatea înseamnă o viață pustie. Nevoia de a comunica cu cei apropiați. Un chin, o viață chinuită, pustiită. Reporter: Când este durerea mai mare pentru cei singuri? De sărbători? Duminica? Primăvara? Prof. dr. Doina Cozman, medic specialist psihiatru, cadru didactic - Facultatea de Medicină și Farmacie: Da, desigur. Atunci când sunt sărbători, atunci când este ziua de naștere a cuiva, atunci
REZUMAT DOCUMENTAR de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 210 din 29 iulie 2011 by http://confluente.ro/Singuratatea_o_viata_pustie_rezumat_documentar.html [Corola-blog/BlogPost/367327_a_368656]
-
dar în același timp, moartea sentimentului. Rămâne drumul până acolo. Starea de febrilitate, de ardere, de emoție dusă la paroxism, sunt născătoare de stări lirice autentice. Ce-i rămâne poetului? Rătăcirea printre „plopii fără de soț”, prin codrul stingher, pe cărări pustiite, chiar după ce „paznicul închide porțile”. Teo Cabel trăiește, paradoxal, drama „alergătorului de cursă lungă”, în căutarea acelei iubiri care se stinge pe măsură ce se aprinde. Poate de aceea spune: „Hoinăresc / dintr-o galaxie / în alta” (Picături de cer). De ce hoinărește omul
LUMEA VĂZUTĂ PRIN CEL DE-AL TREILEA OCHI. RECENZIE LA CARTEA LUI TEO CABEL TABLOURI FĂRĂ SEMNĂTURĂ (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 850 din 29 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Lumea_vazuta_prin_cel_de_al_cezarina_adamescu_1367267094.html [Corola-blog/BlogPost/374684_a_376013]
-
-ngroparea picioarelor în praful gros, vindecă oasele înțepenite de frig din iarnă trecută. Mă măsor cu jumătăți de dimensiuni și-aștept depășirea acestei tranziții. - Cât durează? - Nici statisticienii nu știu, așteaptă! - Nu mai pot, mă simt singură în acest ținut pustiit. - Sunt și eu și tot la fel de singură, dar tranziția cere răbdare! - Nu mai am timp! - Găsește-ți! Cad caise și-n zgomotul lor e strigătul de moarte rapidă. Zgomotul găleții de la fântână, doare pe oricine și dorul apei limpezi devine
MI-AŞ FI DORIT SĂ FIE UN VIS de LILIOARA MACOVEI în ediţia nr. 1328 din 20 august 2014 by http://confluente.ro/lilioara_macovei_1408538465.html [Corola-blog/BlogPost/364816_a_366145]
-
mică crede că este mai bine să urmeze sfaturile lor, eu nu voi sta în calea ei. Așa a plecat Genny definitiv din viața mea, dar niciodată din sufletul meu... A plecat fără să se uite în urmă, lăsându-mă pustiit și cocoșat de durere... La scurt timp, în urma unei căderi morale, am încercat, de disperare, să-mi curm viața, înghițind un flacon de 50 de pastile de Distonocalm, scăldate într-un litru de vin. Norocul a fost cu gazda mea
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1495 din 03 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1422980169.html [Corola-blog/BlogPost/379660_a_380989]
-
trăiască epopeea dragostei. O văd și-mi aduc aminte cum eram la vârsta ei, unde-s anii tinereții, este-o glumă dragii mei? Parcă nici nu-mi vine-a crede că trecut-au atâți ani, l-am pierdut și-s pustiită, nici părinții nu-i mai am. Uneori aș vrea să plec, alteori să mai rămân să încerc să caut acul pierdut în carul cu fân. ARAR Sunt ofilită și mă doare, am fost cândva încântătoare. Prietenii curte-mi făceau și
DILEME de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 150 din 30 mai 2011 by http://confluente.ro/Dileme_0.html [Corola-blog/BlogPost/343003_a_344332]
-
inconjoarăiti simt când dragostea ...cand urasi-aud doar cum urlă-n în noisi între noi strigatul tăcerii ...Având atâtea tăceri strânse în timp ,ne-am strivit regasirea de umbrele trecutuluinumai printre resturile aceleași iubiri.... Ne-am recunoscut atât de străinicu sufletele pustiite de destin,înecați în iubirea stoarsa de tăcericu alte tăceri inăbusite-n amintiri ...... III. ÎNTRE STELE, de Gabriela Rusu, publicat în Ediția nr. 2264 din 13 martie 2017. Între stele ... Imortalizes clipă - ntre sunetele mute Și-ți înapoiez tăcerea din priviri
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/gabriela_rusu/canal [Corola-blog/BlogPost/375593_a_376922]
-
Ediția nr. 579 din 01 august 2012 Toate Articolele Autorului ÎMI ADUCI IAR PRIMĂVARĂ Îmi aduci iar primăvară, dulci fiori din cuibul drag, Esti la fel ca altădată, când te așteptăm în prag. Îmi aduci iar primăvară, peste-un suflet pustiit, Rău mă doare inimioara, regret c-am îmbătrânit!. Îmi aduci iar primăvară, cum făceai tu deseori, Umple-mi cu iubire seară, trupul să mi-l înfășori. . . Îmi aduci iar primăvară cu un zâmbet și-un sărut, Esti la fel ca
ÎMI ADUCI IAR PRIMĂVARA de IONEL DAVIDIUC în ediţia nr. 579 din 01 august 2012 by http://confluente.ro/Imi_aduci_iar_primavara_ionel_davidiuc_1343850587.html [Corola-blog/BlogPost/360021_a_361350]
-
privește absent prin parbriz, răsucind alene volanul cu o singură mână. Nu închide poarta pe care tocmai a ieșit semețul lui autoturism, o lasă să fie închisă în urmă de către cei de-ai casei, care rămân în prag cu suflete pustiite, oftând de dor în plină zi senină A plecat dandy! Pleacă și liceenii la oraș, cu geamantanele doldora de lucruri. Rămân suspinele celor de acasă și melancoliile prietenilor din vecini. N-ar fi deloc un paradis acest loc de n-
TOAMNĂ LA VORONEŢ de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1138 din 11 februarie 2014 by http://confluente.ro/Toamna_la_voronet_viorel_darie_1392108432.html [Corola-blog/BlogPost/364114_a_365443]
-
murit crezând, NOI ne-am trezit din somnul cel de moarte ; De ne-am purtat speranțele în gând, Urmașii mai departe să le poarte. Nu se putea așa, la infinit, Să înecăm în suferință dorul Și să privim, cu suflet pustiit, În transă, parcă admirând decorul . Se retrezește timpul amorțit, Priviri avide străbătând prin ceață ; Frumosul vis ce-n taină am nutrit - Lumină de senină dimineață. S-au spus mereu atâtea vorbe mari, Dar noi să nu ne temem de cuvinte
SE RETREZEŞTE SENINĂ DIMINEAŢA, DE ADRIAN SIMIONESCU de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 275 din 02 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Se_retrezeste_senina_dimineata_de_adrian_simionescu.html [Corola-blog/BlogPost/355645_a_356974]
-
-n trepte statuia vreunui biet erou de toți uitat zilnic, în demnitatea-i ignorată se miră de sintagma „om civilizat”. Și timpul curge mai rapid la vale cu facebook-uri, tablete și mobile, fast-food-uri, pub-uri, săli de coafare, prin inimi pustiite, seci, sterile. Un cerșetor trimis, poate, din ceruri întinde tandru mâna către viitor. Trec morți pe lângă el, grăbiți și negri Și îi întind, cu gesturi goale, banul lor. Biserica, uitată-n colț de vreme, mai trage clopote târzii, fără ecou
QUO VADIS, HOMO SAPIENS? de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2001 din 23 iunie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1466688643.html [Corola-blog/BlogPost/378903_a_380232]
-
azi pasărea cântă în inima mea ELEGIA CAILOR PIERDUȚI (I) și se face c-ascultăm în vise trist și dureros și mustrător cum e goana mânjilor ucisă, cum ne ceartă caii-n graiul lor fii de iarbă, singuri în cetate pustiiți, prin vis, ne-ntoarcem în copii și se face că-i gonim pe înserate și se face că sunt caii vii sunet lung ne lunecă prin sânge - tropotul și coamele-n alai și se face că pământul plânge într-un
OBSESIA PĂSĂRII (POEME) de FLORENTIN POPESCU în ediţia nr. 1553 din 02 aprilie 2015 by http://confluente.ro/florentin_popescu_1427971362.html [Corola-blog/BlogPost/344023_a_345352]
-
să-i facem față, pentru a rezista. Uzura este un fel de autoaprindere, autoprovocare ultimă, un zvâcnet a cea ce am mai putea face ca să ne mișcăm, să trudim, să nu amorțim. Vacuum-urile își găsesc culcuș doar în sufletele pustiite, fără reazemul unei credințe la care să apeleze dacă sunt în cumpănă ori s-au rătăcit. O regăsire și redescoperire a sinelui asaltat și chiar“bombardat” zilnic de dislocarea din matca așezării primare, cuvenite și binecuvântate de “suflarea” Creatorului sunt
PASTORUL KEITH ŞI INDIENII NAVAJOS de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 176 din 25 iunie 2011 by http://confluente.ro/Pastorul_keith_si_indienii_navajos.html [Corola-blog/BlogPost/351792_a_353121]
-
acelor vremuri. Să nu uităm că domnea în mod obsedant o teamă reciprocă între cei câțiva oameni mai instruiți din satele noastre și care majoritatea erau navetiști. Singur preotul petrecea 365 de zile și tot atâtea nopți acolo în satul pustiit, golit de tot ce însemna oarecând viața la țară. Peste toate acestea, în ochii autorităților, preotul trecea, fie și normal, drept un reacționar, un dușman al poporului, un tolerat și un ingrat al cărui rost se va stinge odată cu generația
PĂRINTELE IOAN MORAR... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 325 din 21 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Recenzie_parintele_ioan_morar_.html [Corola-blog/BlogPost/358006_a_359335]
-
văzut desigur cum s-au împodobit piețele publice ale marilor orașe europene, ați sesizat cât de multicolore și sclipitoare-atrăgătoare sunt luminițele ghirlandelor din preajma marilor centre comerciale, cât de încărcate sunt magazinele cu cadouri de crăciun!!! Pe măsura inversă pe cât de pustiite rămân Bisericile... Până și colinzile, tezaurul sfânt ce ne-a mai rămas, se vreau măsluite de unii și alții. Un recent Concert festiv de Crăciun la care au participat capetele încoronate ale „Țărilor de Jos” a pierdut din repertoriu cele
CU GÂNDUL LA BETHLEEM de ZAHARIA BONTE în ediţia nr. 108 din 18 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Pelerinaj_in_tara_sfanta_cu_gandul_la_bethleem.html [Corola-blog/BlogPost/349662_a_350991]
-
XXIV. TĂCEREA DIN ADÂNCURI, de Camelia Ardelean , publicat în Ediția nr. 2177 din 16 decembrie 2016. Între noi doi e-o mare de tăcere Și-un pod de jurăminte, dărâmat. O barcă-n zare freamătă și piere: E-un suflet pustiit și sfărâmat. Cobor genuni de crudă-nsingurare Înspre adâncuri fără de final. Iubirea noastră spumegă și moare, Lăsându-și trupul pe al vieții val. M-agăț înverșunat de poezie, Ca de-un refugiu magic, nesperat, Dorind să-mi ușurez din agonie În
CAMELIA ARDELEAN by http://confluente.ro/articole/camelia_ardelean/canal [Corola-blog/BlogPost/381207_a_382536]
-
vibrează Nici măcar vara-n al iubirii lan? Îmi mai rămâne doar să-mi cânt durerea ... Citește mai mult Între noi doi e-o mare de tăcereși-un pod de jurăminte, dărâmat.O barcă-n zare freamătă și piere:E-un suflet pustiit și sfărâmat.Cobor genuni de crudă-nsingurareînspre adâncuri fără de final.Iubirea noastră spumegă și moare,Lăsându-și trupul pe al vieții val.M-agăț înverșunat de poezie,Ca de-un refugiu magic, nesperat,Dorind să-mi ușurez din agonieîn acest chip
CAMELIA ARDELEAN by http://confluente.ro/articole/camelia_ardelean/canal [Corola-blog/BlogPost/381207_a_382536]
-
desfrunzite și țipă ruga în altare Spre cerul plin de-amărăciune, c-albastrul mărilor ne moare; S-au răzvrătit lumini și umbre și ce-i în mine poți vedea, Ca o proiecție divină, furtunile din umbra mea. Golașă-n toamna pustiită, cu-n strai de foc și de cenușă Aș vrea să cern apusuri roșii, din ochii-albaștri de păpușă; Mi-s irișii-adânciți în lacrimi, epave eșuate-n larg O inimă însângerată, flutură jalnic pe catarg. Pustiul și-a croit cărare, spre
LA BEAUTÉ DU MAL de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 1777 din 12 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/violetta_petre_1447304859.html [Corola-blog/BlogPost/384691_a_386020]
-
vină; prieten de soi, mă-'nsoțește tăcută, numărându-mi pașii în gând, din doi în doi. Precum toiagul unui orb orice drumeag îl ține minte; la fel ca el, pe lângă mine o ia 'nainte spre-acel peron fără siglă, rece și pustiit, unde niciun tren n-a venit, dar nici n-a plecat, de parcă blestemul singurătății l-ar fi năpădit ca ciulinii și pirul un ogor nearat. Nu-mi loviți umbra! nu are nicio vină; numai eu sunt nepoftitul intrus cu inima
NU LOVIŢI UMBRA de ELENA GLODEAN în ediţia nr. 1327 din 19 august 2014 by http://confluente.ro/elena_glodean_1408423645.html [Corola-blog/BlogPost/352263_a_353592]
-
Acasa > Poeme > Sentiment > TOAMNA DE MINE Autor: Roberta Sanders Publicat în: Ediția nr. 1751 din 17 octombrie 2015 Toate Articolele Autorului Toamna de mine De-o vreme, a încetat toamna să mă mai caute Stă pierdută undeva în haosul pustiit, în lumea de-afară Deși nu o caut, o aștept...orice ar fi, unde ar fi... Să-mi povestească ce povești mai ascunde în oamenii vii. Pe mai departe nu sunt, pe mai aproape nu ești Călătoare prin tine, cu
TOAMNA DE MINE de ROBERTA SANDERS în ediţia nr. 1751 din 17 octombrie 2015 by http://confluente.ro/roberta_sanders_1445078384.html [Corola-blog/BlogPost/378354_a_379683]
-
o căruță, adunând de pe marginea drumului tot felul de fleacuri pentru copiii de acasă și aruncandu-le de epuizare mai încolo. Mi se face inima ghem, când mă gadesc la chinul lui, de bărbat tânăr străbătând pe jos o Europa pustiita, ca să se întoarcă, aproape surzit de un obuz, într-un sat prăfuit de lângă Dunăre, la niște părinți care i-au fost mai întâi stăpâni, la niște copii pe care nu i-a legănat și nu i-a văzut crescând, la
Maica și Gheorghe al lui Roiu by Simona Tache () [Corola-blog/Other/18927_a_20252]
-
acelor vremuri. Să nu uităm că domnea în mod obsedant o teamă reciprocă între cei câțiva oameni mai instruiți din satele noastre și care majoritatea erau navetiști. Singur preotul petrecea 365 de zile și tot atâtea nopți acolo în satul pustiit, golit de tot ce însemna oarecând viața la țară. Peste toate acestea, în ochii autorităților, preotul trecea atunci, fie și normal, drept un reacționar, un dușman al poporului, un tolerat și un ingrat al cărui rost se va stinge odată cu
PREOT IOAN MORGOVAN „CUVINTE PENTRU ÎNTĂRIREA ÎN DREAPTA CREDINŢĂ”, EDITURA BUNA VESTIRE, BEIUŞ, 2014, 475 PAGINI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1522 din 02 martie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1425280572.html [Corola-blog/BlogPost/357697_a_359026]