408 matches
-
satul meu, Și rând pe rând,pe toți îi văd, Cum i-am văzut mereu! Cum îi vedeam, când eram mic, Cu plugul la arat, Și-apoi din poală semănând, Porumb cu bobul lat. În urma lor, un cârd de ciori, Scurmau de zor pământul, Adunau boabele în cioc, Și se pierdeau ca vântul. -Nu le-alungați, că e păcat! Ziceau bătrânii satului... -Să hărănească, poate au pui, Și ele-s ale Domnului! Îi vedeam vara, pe arșiță, Doar în cămăși cum
DOAMNE, CUM TRECE VREMEA..... de FLORI BUNGETE în ediţia nr. 1992 din 14 iunie 2016 by http://confluente.ro/flori_bungete_1465931166.html [Corola-blog/BlogPost/385278_a_386607]
-
tău sub cer! Țara, doamnă e o brazdă Ce ne-a fost dată de sus Și voi mergeți în apus Pentru ce? Să stați în gazdă?! Stropul ăsta de țărână Pe care-l lăsați în urmă Mâine-n inimă vă scurmă Și-o să plângeți iarăși până, Vă veți revedea copilă Într-un plai bătrân un faur Îngerul cu păr de aur Și o dragoste subtilă Doamnă, sufletul rămâne Unde odihnesc strămoșii Geana aurorei roșii Unduind, leagănă grâne Și vă vor umbla
NOI NU MAI SUNTEM DE MULT TINERI de ION UNTARU în ediţia nr. 266 din 23 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Noi_nu_mai_suntem_de_mult_tineri.html [Corola-blog/BlogPost/355776_a_357105]
-
doi tineri, apoi împărăteasa, iar la urmă, bursucul înarmat până în dinți. Abia ieșiră din labirintul de galerii al Peșterii Râului Adâncului, când fură atacați de un stol de lilieci. Bătrâna cârtiță le strigă să treacă mai departe și, ea singură, scurmând grăbită pe sub galeria prin care trecuseră prințul și însoțitorii săi, reuși să prăvălească la intrare un morman de pietroaie care îi opri pe atacatori. Când credeau că au trecut cu bine de ce era mai greu, la o răscruce de galerii
URÂTUL PĂMÂNTULUI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2124 din 24 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1477299951.html [Corola-blog/BlogPost/371422_a_372751]
-
RESTEMAN - POEME DE DOR, de Georgeta Resteman , publicat în Ediția nr. 761 din 30 ianuarie 2013. DE-AR FI... De-ar fi să mă descopăr dintr-o urmă De lujer smuls din rădăcini și rupt Când gândurile-n tâmpla clipei scurmă Și-nnoadă-n franjuri visul întrerupt De-ar fi ca să mă nasc din nou, din doruri De tânără fecioară-n miez de vară Cu jar de maci în suflet, cu onoruri De lied-uri lin șoptite de-o vioară Aș
GEORGETA RESTEMAN by http://confluente.ro/articole/georgeta_resteman/canal [Corola-blog/BlogPost/374945_a_376274]
-
ei de săgetătoare și Doamne cât e de bine să-mi spună draga mamei să-mi alinte un strop auzul după atâta vreme în care atâta vreme de ce atâta vreme cum nu mai sunt și nu mai pot fi copil scurm în pământul ăsta păcătos din care m-a alcătuit Domnul și tac privesc ascult vocea surorii cum dojenește ceva ce nu mai înțeleg în tâmple zvâcnește grija de ea și atât de femeia în care cineva m-a tot rotit
DIN GREŞEALĂ SAU CU VOIE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1560 din 09 aprilie 2015 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1428561200.html [Corola-blog/BlogPost/350341_a_351670]
-
aud în val bătrân clocotitor Strigătul din ape verzi declamator: Eu sunt Oceanul -Planetar Unicul, vă sunt, acționar, „Eu sunt Alfa și Omega Cel dintâi și cel din urmă” Mă-ngân seara cu neantul Ziua soarele cu raza lui mă scurmă Apa mea e plină noaptea de scântei și am rămas un loc de promenadă pentru zei. 03-07-12 Referință Bibliografică: VORBINDU-NE OCEANUL / Stelian Platon : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 549, Anul II, 02 iulie 2012. Drepturi de Autor: Copyright
VORBINDU-NE OCEANUL de STELIAN PLATON în ediţia nr. 549 din 02 iulie 2012 by http://confluente.ro/Vorbindu_ne_oceanul_stelian_platon_1341292372.html [Corola-blog/BlogPost/356716_a_358045]
-
flagranța cocorițelor”; “pe partea de-argint-viu, / carosabilă, / logosabilă / și verbos-abilă / a hârtiei”; “a rămas în viață și fiitorește”; “îmbăierat”; “ale neamului nostru parcă mereurit-însomnorat”, “țărmu-mprigorat”, “cântul zeițelor stelin”, “zalmoxiindu-l în preaplin”; “pod ghețos, aleutin”; “burebistan, sau angevin”; “fără paharul viperin”; “mă scurmă / și mă șănțuiește”; “inefabilă fragranță subcerească -“; “minunos croită” (apa); “mirunoasele-oglinzi”; “eu, încosmitul”, “ce se-nzoriază”; “împloură nouă ceruri”; “a (se) peșteriza” (titlul unui poem, sintagmă proprie); ș.a., inventând timpuri și moduri ale verbului, din participii și gerunzii, ori adverbe necunoscute, de dragul
NELINIŞTEA ROSTIRII DE SINE. ION PACHIA TATOMIRESCU, ELEGII DIN ERA ARHEOPTERIX , EDITURA DACIA XXI, CLUJ-NAPOCA, 2011 (CRONICĂ DE CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 332 din 28 noie by http://confluente.ro/Nelinistea_rostirii_de_sine_ion_pachia_tatomirescu_elegii_din_era_arheopterix_editura_dacia_xxi_cluj_napoca_2011_cron.html [Corola-blog/BlogPost/358910_a_360239]
-
care mi-l devoră alții!” Din dragoste, „mănânc foarte puțin, dar fumez de rup pământul, fumez cu hectarul mahorca mângâierii, beau cu cisterna cafeaua înțelepciunii!” Iar ea zice: „ehehei, de când aștept să mă admire, să mă răscolească și să mă scurme un poet!” Trăiri mărturisite frumos, în cuvinte ca toate cuvintele, așezate însă cu totul altfel decât le așezăm noi... Cartea începe cu miniprefața poetei Nicoleta Onofrei: Zimbru „învelește lucrurile auzite într-un mod nemaiauzit, jucăuș, în așa fel încât te
Ion Zimbru şi-a făcut timp… / Prozoversuri care dor frumos by http://balabanesti.net/2013/12/14/on-zimbru-si-a-facut-timp-prozoversuri-care-dor-frumos/ [Corola-blog/BlogPost/339978_a_341307]
-
pentru a-l prinde,ca pe o pasare, iar el pare că se strecoară printre degete , ca un fulg ,căzînd în praful uscat al pămîntului. Îl caut cu ochii printre frunzele copacului adiate de vîntul tinerel de primăvară. În genunchi, scurm în pămîntul mustind de viață și îmbătat de aromele trezirii , după somnul lung al iernii, căutînd o frîntura din el. Îmi este dor de un cîntec! Îl caut printre vechile pietre ale munților Macinului , prințe fire de măcriș și cupe
CANTEC PIERDUT de MIRELA PENU în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/mirela_penu_1424548832.html [Corola-blog/BlogPost/377733_a_379062]
-
teamă. N-am să pot întoarce timpul călător, chiar dacă sufletul caută-ntruna, vreau să-ți dăruiesc trecutu-n viitor, să ai în suflet, dragostea, nu ura! Fiecare clipă, ce-o privesc flămând, dorind să simt cum trec prin noi fiorii, scurm prin amintiri și te alint în gând , visez așa... să mint în mine zorii... Autor, Mihail Janto Referință Bibliografică: Să mint în mine zorii... / Mihail Janto : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2065, Anul VI, 26 august 2016. Drepturi de
SĂ MINT ÎN MINE ZORII... de MIHAIL JANTO în ediţia nr. 2065 din 26 august 2016 by http://confluente.ro/mihail_janto_1472193770.html [Corola-blog/BlogPost/379156_a_380485]
-
dară răul... desfrânarea și minciuna. Pune cumpătarea vieții mai presus de orice gând. Nu sări peste vreo treaptă, urcă-ncet și doar la rând. Ia aminte, că trecutul vine repede din urmă Cu greșelile făcute... și prin gânduri ne mai scurmă Cu-ntrebări ce nu mai iartă. Zbiară-n gândul ațipit Întrebări pe care viața, când le-a pus, le-am ocolit. Azi am vrea să fim acolo să le punem un răspuns, Dar e timpul prea departe și trecutul le-
SĂ NU FIE PREA TÂRZIU... de MARIN BUNGET în ediţia nr. 283 din 10 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sa_nu_fie_prea_tarziu_.html [Corola-blog/BlogPost/356666_a_357995]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > COCOȘUL Autor: Gheorghe Vicol Publicat în: Ediția nr. 1932 din 15 aprilie 2016 Toate Articolele Autorului COCOȘUL . Cam îngâmfat și pus pe ceartă, Cocoșul s-a oprit la poartă, Cu coada fâlfâind în vânt, Cu pintenii scurmând pământ Și creasta dusă pe o parte; Priviri pe uliță împarte La tot ce mișcă-n sus și-n jos. Bătând din aripi furtunos, Lansează-un cucurigu, tare, Un cântec de intimidare Pentru cocoșii din vecini, Însă plăcut pentru găini
COCOŞUL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1932 din 15 aprilie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1460745026.html [Corola-blog/BlogPost/340109_a_341438]
-
la vaccinatul cocoșilor, mi‑a strigat când am făcut o poză cu bliț: „Nu‑mi speria păsările!”. Nu durează mult până granițele se ridică. Corpul comun se destramă pasăre cu pasăre, penele se zburlesc, picioarele ropotesc spre toate zările halei. Scurmă și zburătăcesc talajul, câteva ies în hol pe ușa deschisă. Mă înconjoară, ciocăne în șoșonii de plastic lucitor, mă las pe vine și mă uit la ele și ele se uită la mine. Ovidiu ni se‑alătură: „Sunt frumoase, au
Scurta și curioasa viaţă a puiului de Crăiești. O poveste adevărată despre ce mâncăm azi by https://republica.ro/scurta-si-curioasa-viata-a-puiului-de-craiesti-o-poveste-adevarata-despre-ce-mancam-azi [Corola-blog/BlogPost/337771_a_339100]
-
de carne.” De la 42 de grame, cât are în medie când iese din ou, poate ajunge în nici 40 de zile la 2,3-2,4 kilograme. Afară, într‑o gospodărie cu coteț și curte în care să fugă și să scurme după râme, abia dacă ar ajunge la un kilogram, unu și jumătate. Fiindcă lumea nu îi e controlată, nici hrănit cu furaje combinate n‑ar ține ritmul. Timpul înseamnă costuri. Acum, un kilogram de pui grill vândut în magazin cu
Scurta și curioasa viaţă a puiului de Crăiești. O poveste adevărată despre ce mâncăm azi by https://republica.ro/scurta-si-curioasa-viata-a-puiului-de-craiesti-o-poveste-adevarata-despre-ce-mancam-azi [Corola-blog/BlogPost/337771_a_339100]
-
fericit. Vrem să mâncăm carne de la animale „fericite”. Nu știu ce înseamnă fericirea pentru un pui. Ghidul crescătorului vorbește despre „libertate”, o traduce ca lipsa principalilor factori de stres. A trăit ferit, dar și fără s‑o zbughească dimineața afară, fără să scurme în pământ după râme, fără să se încălzească la soare. Nu știu cât aș plăti ca să primească mai mult; probabil o măsură e nostalgia pentru un timp pe care nici eu nu l‑am trăit, când oamenii se trezeau odată cu găinile și
Scurta și curioasa viaţă a puiului de Crăiești. O poveste adevărată despre ce mâncăm azi by https://republica.ro/scurta-si-curioasa-viata-a-puiului-de-craiesti-o-poveste-adevarata-despre-ce-mancam-azi [Corola-blog/BlogPost/337771_a_339100]
-
magazie, cât și ștacheții pătulului gol, căzut într-o rână. În așa zisa cocină de porci, parcă se făcuseră arături de vară: numai brazde și bolovani. În șopronul cu ieslea, unde țineau vara, pe vremea bunicului, vacile și caii, acum scurmau câteva găini și lângă ele cucuriga un cocoș porumbac. În jur, strat gros de găinaț, ca și în pătul, sau în magazie. Acolo să usuce el plante medicinale? Bârr!..Îi vâjâiau urechile,iar pe ochi îi cădeau vălătuci de pâclă
S.R.L.AMARU-4 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1602 din 21 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1432155701.html [Corola-blog/BlogPost/374851_a_376180]
-
o descopăr în ochi. O simt cum se topește în brațele mele când o cuprind pe la spate și o sărut pe gât. - Nu te opri, îmi șoptește, abia acum mă simt și eu om! Simt o o gheară cum mă scurmă în dreptul inimii. - Asta îți mai lipsea! N-ai tras-o și așa destul cu animalele alea! - Da, îmi confirmă cu o voce pierdută, nici nu-ți dai seama cât mi-ai lipsit! În timp ce ne iubim în tăcere îmi reverberează în
DRUMUL APELOR, 31 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2262 din 11 martie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1489200991.html [Corola-blog/BlogPost/375700_a_377029]
-
Articolele Autorului MARGARINA • Imposibilul e contemporan cu mulți dintre noi. Pe câte unul îl uită Dumnezeu. La vârsta Lui e explicabil. Iubirile neîmplinite le ținem minte. Pe celelalte le uităm pentru că ne căsătorim. Modestia o ai, nu o strigi. Dacă scurmi adânc, s-ar putea să pută. • Omul inteligent nu face pe deșteptul... • Și pe mine mă bate câte-un gând uneori, dar nici chiar așa, să mă bage în spital. • Toate victoriile sunt meritate, dar toate înfrângerile sunt nedrepte. • Dracul
ZICERI (207/208) – MARGARINA & OUL ŞI GĂINA de DOREL SCHOR în ediţia nr. 1825 din 30 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dorel_schor_1451484816.html [Corola-blog/BlogPost/372569_a_373898]
-
Moldovreanu cântă cu o voce mutată în îngerul ce luptă să vină în noi și încă nu-l chemăm! Nepăsarea și neînțelegerea marii muzici îl împinge pe tenor înapoi în exil, pe când ne cântă la ureche cinica politică românească, ne scurmă la suflet nefericirea, ne roade gălăgia și supărarea... Dar, nici așa nu întindem brațul după darul pe care opera muzicală îl aduce împachetat în muzică, prin tenorul Vasile Moldoveanu! Fascinantul muzician român, Vasile Moldoveanu s-a născut la Constanța, pe
MUZICA ROMÂNESCĂ, ISTORIE CU PAGINI IROSITE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1620 din 08 iunie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1433738997.html [Corola-blog/BlogPost/352798_a_354127]
-
limitări, care trag în jos, frângând dorința de zbor. Manuela Cerasela Jerlăianu pune pe tapet tocmai aceste temeri, dar oferă și suficiente motive de a le depăși: viața e frumoasă, cerul e aproape, iubirea e lângă noi, chiar dacă Ghearele morții scurmă. Catrenele de final ale volumului, cu titluri surprinzătoare, readuc în atenție toate aceste lucruri: Împletesc gândirea, să pot purcede Înspre armonie, cu Chip de Înger, dar Mă trezește visul, Din cântec, furând Amintirile, din Inima amintirilor. O carte frumoasă, o
NOI APARIȚII EDITORIALE ARMONII CULTURALE – DECEMBRIE 2016 de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 2166 din 05 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_stroia_1480944348.html [Corola-blog/BlogPost/370739_a_372068]
-
cheme-n neagra penitență a vieții de „dincolo”, atunci când ai „În preajma ta” un suflet drag... „și suferința pare/ o tandră și duioasă alinare./ Orice durere /lângă tine piere/ topită de-al iubirii tale soare”. Dar cum „vâltorile” vieții sapă, biciuie, scurmă în vadul liniștit, uneori simți nevoia să te detașezi de tine însuți refugiindu-te în îndeletniciri care te înalță și mângâie, strigând precum poetul: „Nu-mi aparțin”! Înzestrat cu daruri până la Dumnezeu, acesta scrie poezie, este omul scenei la operă
ANATOL COVALI ŞI „VÂLTORILE SUFLETULUI” SĂU ÎN „ROGODELE” de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 1187 din 01 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_1396311035.html [Corola-blog/BlogPost/354129_a_355458]
-
Acasa > Poezie > Pamflet > NOROAIELE DIN VISE Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1547 din 27 martie 2015 Toate Articolele Autorului Să scurmi printre noroaiele din vise, Să simți cum puți când doar frumosul vrei. Asta doresc! Să regăsești trimise, Frânturi de viitor fără temei! Iar când duhoarea-ți străpezește țelul, Fardând mirosuri pestilențiale, Nici nu-i mai crede sorții tale felul De-
NOROAIELE DIN VISE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1547 din 27 martie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1427441154.html [Corola-blog/BlogPost/377111_a_378440]
-
morții vor prinde să urle,/ când lanțuri și ziduri cădea-vor sfărâmate,/ voi nu știți ce-nseamnă-nvierea din moarte,/ căci n-ați fost cu noi în celule.” Temnița cea mare Mă-ntorc desculț prin pulbere de vis, Pășind prin scurm de stele... Afară, în societatea deschisă tuturor elementelor proletare, precare, alogene, vulgare, totul se precipita sub pașii mărunți de turmă, mânată de muscalii roșii dintr-o parte și din alta. Calitatea morală, religioasă și intelectuală se refugiase la adăpostul familiilor
TESTAMENTUL UNUI NEBUN de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1496285915.html [Corola-blog/BlogPost/381054_a_382383]
-
VOE Când vorbea o juna De-ale ei succesuri Se hlizeau și turcii De sub a lor feșe... DANIEL: Pardon! Fesuri ! Mulți știu rumanește Precum nea Vanghele Zic aeropoarte Și trag la hotele... La friptură stec Ei vor crastaveți Și-i scurma talentu’ Că i-e mari poieți. Scriu literatura În limba iengleză Dar vin din Caracal Și-s căzuți în freza. Bat câmpii pe câmpuri Intră-n politică Și-apoi după gratii Prinși cu-ocaua mică! Pe la tribunale Lacrimi grele storc
SPECTACOL BILINGV LITERAR-MUZICAL DE SATIRA ŞI UMOR! de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 2045 din 06 august 2016 by http://confluente.ro/daniel_ionita_1470488587.html [Corola-blog/BlogPost/370526_a_371855]
-
în timpul facultății. Ne-am întâlnit într-o zi de ... X. CĂ O FLOARE, de Corina Lucia Costea , publicat în Ediția nr. 2229 din 06 februarie 2017. Text scris de Sergiu Velescu: Precum pe apă flori plutesc, Pe pietre ce le scurma, În lungul văii mă poftesc Să văd cine le-adună. Și unde râul s-odihnește Din drumul său perpetuu, E-o salcie, tronând regeste, Prelung, umbrind un spectru. Cu mâinile-i de frunze, -ntinse, Pe plapuma-nflorată, Atinge florile învinse
CORINA LUCIA COSTEA by http://confluente.ro/articole/corina_lucia_costea/canal [Corola-blog/BlogPost/379995_a_381324]