182 matches
-
Un document din anul 1102 menționează castelul de la Cassliaco iar urmașii familiei Înfeudate Își extind posesiunea În 1430 asupra așezărilor românești de la Susnevitza, Letai, Jessenovik, Villanova și Brioni. Spre jumătatea sec. al XVII lea vechile castele de apărare devin locuințe senioriale iar În anul 1748 Maria Tereza procedează la o nouă Împărțire teritorială cuprinzând toate satele românești cu centrul În localitatea Bellai. Comentariile istoricilor susțin că Istrii și Liburnii au fost asimilați Încă din antichitate de Traco-Iliri sub influența celților și
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
și din partea colectivului Revistei "Porto-Franco", multă sănătate și să aveți putere de a scrie tot ceea ce v-ați propus. Vă mulțumesc pentru întrebare și pentru urarea ce mi-o adresați D-na Angela Baciu. Vă mărturisesc că la această vârstă seniorială, la care nu credeam că o să ajung, după atâtea necazuri (ani de detenție, de cenzură comunistă și de persecuțiile aderente etc.), mă simt gata, în fiecare dimineață să mă așez la birou și să scriu zilnic câteva pagini, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
al doilea război mondial și a căror evoluție a fost strangulată anormal de epoca comunistă. Scriitorii acestei generații au trebuit să redebuteze și să publice cu multă greutate scrierile lor. Acești scriitori, unii dintre ei dispăruți, au astăzi un statut seniorial. Menționez aici numele câtorva: Geo Dumitrescu, Dimitrie Stelaru, Ion Caraion, Ștefan Augustin Doinaș, Radu Stanca, Nicolae Balotă, Victor Torynopol, Marcel Gafton, Alexandru Piru, Adrian Marino, Paul Cornea, Zoe Dumitrescu Bușulenga, Ion Sofia Manolescu, Eugen Barbu, Marin Preda și alții. Ordinea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
siliți să devină iobagi și nemaiavând ostași printre ei, nu putură opune rezistență. Se formă proprietatea feudală, se fondă marea proprietate, totuși nu fără a atribui țăranilor două treimi din pământ, cu excepția pădurilor și pajiștilor, cu condiția să achite drepturile senioriale pe care le-am descris în altă parte. După cum se vede, avu loc o răsturnare completă a rolurilor în alcătuirea politică a națiunii române. Două tipuri de mici proprietăți scăpară acestei absorbiri generale. Unele, ocupate de multă vreme de familiile
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
se însărcinează să despăgubească proprietarul pe baza acestora. La o dobândă legală de zece la sută, valoarea hectarului ar fi estimată la nouăzeci de franci; această sumă nu e atinsă măcar, de vreme ce în redevență intră răscumpărarea corvezii și alte drepturi senioriale. Evident, primul efect al legii a fost să micșoreze mult prețul pământului. Deținătorul pământului a fost oare consultat cu privire la această expropriere, cu privire la procentul despăgubirii? Câtuși de puțin; proprietarul era cel puțin la fel de interesat în această chestiune ca și țăranul; de
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
evacua oricînd voia el. Șerbul, în schimb, era cel puțin sigur pe lotul său atît în privința lui însuși cît și a moștenitorilor lui. Firește, ținînd cont de controlul nobilimii asupra administrației locale, ambele grupuri erau la cheremul clasei dominante. Pămîntul seniorial era împărțit în două categorii: alodial (liber de obligații față de senior n.t.), sau domenical, și urbarial, sau rustic. Cel din prima categorie era deținut de senior în deplină proprietate, putînd să-l lucreze el însuși sau să-l închirieze
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
principii revoluționare. Deoarece puterea militară franceză era copleșitoare, nu prea era nevoie să se țină cont de sensibilitățile locale sau conservatoare. Schimbările depășeau cu mult cele mai extremiste idei ale lui Joseph al II-lea. S-a pus capăt sistemului seniorial; țăranii urmau să primească tot pămîntul pe care îl lucrau. Corvezile datorate moșierilor și zeciuiala către biserică au fost desființate fără compensații. A fost introdus Codul lui Napoleon și toți oamenii au fost declarați egali în fața legii. Impozitele însă au
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
întinse, munți inaccesibili și mări unde familiile sau indivizii excesiv de împovărați își puteau găsi scăparea. Imperiul Otoman nu a deținut niciodată un control ferm asupra teritoriilor din jurul mărilor. Cu totul alta era situația din ținuturile habsburgice. Aici funcționa un sistem seniorial, iar nobilimea domina pretutindeni conducerile locale și menținea majoritatea populației rurale în stare de servitudine. Statutul depindea mai mult de clasa socială decît de religie sau naționalitate. Din rîndul popoarelor balcanice, croații beneficiau de o nobilime importantă, ceea ce sîrbii, slovenii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
trudească la corvezi puteau mai mult să trîndăvească decît să muncească. Nobilii erau de asemenea nemulțumiți de starea agriculturii. Unora dintre ei nu le plăceau sau erau plictisiți de îndatoririle lor feudale, cum erau cele legate de tribunalele de pe domeniile senioriale și cele referitoare la administrația locală. Alții trăiau cu frica de marile răscoale țărănești, cum fusese cea a lui Horea din secolul anterior. Cei mai luminați dintre ei doreau să scoată profituri mai mari de pe moșiile lor. Urmînd exemplul clasei
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
în Normandia, la Caen. Ion Nicodim este, fără îndoială, un creator exponențial al artei românești de la sfârșitul secolului XX și, totodată, în spațiul nostru cultural, el este un exemplu major pentru febrilitatea și reușita sincronizării creației la scena europeană. Etapa seniorială pentru un creator este adesea, în psihologia stilului său, echivalentul eliberării de tutelă, de impostația stilului-tată, adică a propriului pattern. Ne-o demonstrează, cu ardoare, manierele târzii ale longevivilor celebri precum Tizian, Tintoretto, Rembrandt, Goya, Kokoschka, Matisse, Picasso. Astfel, în
In memoriam, Ion Nicodim - Inorog sub țărână by Aurelia Mocanu () [Corola-journal/Journalistic/9802_a_11127]
-
proprietate izolată, a solitarei și pe jumătate nebunei Mrs. Jones, excelent interpretată de Betty Buckley, locul unde se consumă și ultimul act al dramei. Regizorul încearcă să recupereze atmosfera patriarhală, conservatoare a locuințelor din Sud care mai păstrează un aer seniorial, dar și povești crude. Atmosfera a devenit halucinantă, spectrală din cauza bătrînei voluntar claustrate, care impune cu severitate o ospitalitate bizară, dar mai ales din cauză că, și aici, "întîmplarea" se întîmplă. De altfel, este și unul din momentele "fericite" ale filmului, cînd
Ce va urma? by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8319_a_9644]
-
Am avut, probabil, amândoi, surpriza celei mai recente expoziții a lui Florin Ciubotaru, găzduită un timp destul de scurt de Galeria Simeza. A fost o expoziție pe care artistul și-a pregătit-o și ca expoziție de etapă la o vârstă seniorială și la un prestigiu asumat de decenii, motiv pentru care a ținut să fie impecabilă, iar acest lucru îl vom confirma împreună. Cei care au venit la vernisaj au avut prilejul sa vadă un Ciubotaru extrem de dozat, cu niște probleme
Aurelia Mocanu și Pavel Șușară în dialog despre Florin Ciubotaru by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12634_a_13959]
-
Cozianu (Davida, Bonifaciu Cozianu, Elvira Vorvoreanu, Ghighi Duca, Șerban Romano, Dim Cozianu), sînt posedați de demonul superbiei care le dictează gesturile, le impune limbajul, ținuta și aspectul locuinței. Rareori cîte un vlăstar al acestei stirpe boierești se înscrie, prin puținătatea seniorială a gesturilor și a opiniilor, prin bun-gust, prin discreție și eleganță neafișată, în imaginea canonică a aristocratului învăluit cu melancolii crepusculare. Aristocrația lor se dovedește a fi mai curînd un lustru de castă dobîndit prin exercițiul trufiei. Sub el se
Redescoperirea marilor modele narative: Cronică de familie by Eugen Negrici () [Corola-journal/Imaginative/15298_a_16623]
-
a fost o mașinațiune a poliției secrete, urmărindu-se de fapt îndepărtarea demnitarilor prea ambițioși. Cu toate că Hoditz se dezice de conspirație, este surghiunit pe domeniul strămoșesc. De aici încolo se făurește faima lui specială, de constructor al unei fabuloase grădini senioriale; genealogia familiei chiar așa îl prezintă: Albert Josef-grădinarul. Mateiu descoperă o stampă cu el la Biblioteca Societății Academice și ni-l înfățișează: "Scund, cu torsul gros și chipul excesiv de păros; fața îi rămâne nedefinită sub stufoasele sprâncene împreunate, sub bărbuța
Index la ultimele însemnîri ale lui Mateiu Caragiale by Ion Iovan () [Corola-journal/Imaginative/9997_a_11322]
-
cu finețe profilul original, singular în literatura română al eroilor (Pantazi și Pașadia) care “transportă într-un mediu social vătămat o anume subțirime, fiind adică desfrânați fără trivialitate și nesățioși de spurcăciune, fără a fi vulgari... măsura degradării le este seniorială, dezgustul - măreț”. Sunt propoziții de o deosebită pregnanță”. Vladimir Streinu a fost receptiv nu numai la poezia lui Arghezi, dar și la proza lui. A scris despre Cimitirul Buna Vestire, Ce-ai cu mine, vântule?, Manual de morală practică, notând
Vladimir Streinu și proza românească by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Imaginative/12982_a_14307]
-
fel. O săptămînă mai târziu, la telefon, cu un glas stăpânit, aproape rece, m-a anunțat că între timp cumpărase biletele. Fără a-mi da timp să răspund și nici să mă supăr, omul acela îndrăznea, pe un ton aproape seniorial, să mă anunțe despre o călătorie, o călătorie ca între amanți, fără a mă lăsa să spun da sau nu, și să mă întrebe apoi cum putea să-mi dea biletul de avion. Toate izbucnirile mele, care începeau cu cuvintele
Ismail Kadare - Accidentul () [Corola-journal/Journalistic/5548_a_6873]
-
ai catedrei noastre, eliminați în iunie 1952, nu erau încă reprimiți; Rosetti, Coteanu au revenit abia în 1954.) 8. Mă întreb și astăzi ce „concesii" ar fi putut accepta a face Tudor Vianu, constrîns de șantajul lui Roller? Cunoscîndu-i demnitatea „seniorială" și integritatea morală, nu cred a fi fost vorba de un „compromis politic". (Mai degrabă aș crede că, primindu-l și avîndu-l în fața sa, Roller și-a „gustat" puterea și răzbunarea personală.) Ar fi ușor a face conjecturi de tot
Vianu și Vianu (I) by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/6060_a_7385]
-
-i doar parlament, cimitir, trădare, crimă? Întorc vioi spatele pînzei lui Caravaggio(?), Rubens (?) și mă aflu dintr-odată în fața celei a lui Felix Ziem (1821-1911) "Peisaj venețian". Cîtă splendoare! Grandioasele clădiri din San Marco, în lumină vesperală, de candelă, îmbrățișate seniorial de cerul și apa Lagunei. Sînt doar cîteva luni de cînd, în același repetat crepuscul, mă descălțam și mă întindeam, exaltat, pe lespedea stenic-primordială a Pieței.
Suplicii by Val Gheorghiu () [Corola-journal/Journalistic/16500_a_17825]
-
să-l dezumfle, punîndu-l la punct cu exclamații iritante pentru Zamfirescu: "Băi Duilă" - își exprima, deschis, tot "dzgustul" la lectura marei, totuși, nuvele a lui Caragiale. Maiorescu, care nici el nu înghițea țîfnele lui Duiliu Zamfirescu, i-a răspuns senin seniorial, punîndu-l la punct decis: "Nu-ți place novela lui Caragiale? Mie-mi place foarte mult. Nici lui nu-i place novela D-tale Allesio. Mie-mi place. Este și bine așa: fiecare autor are prisma lui proprie și trebuie să
Ediția academică I.L. Caragiale by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15627_a_16952]
-
de o desăvârșită platitudine: modelul unui idilism de pastorală tămâiată cu bune intenții și fotografiile de meri în floare cu o bancă sub ei în viziunea lui Michael, modelul succesului sub forma exercitării puterii, o perspectivă aproape feudală, cinică și seniorială așa cum îl evocă industrios Jack etc. Perspectiva este cea a unei fericiri fade, lipsite de tensiune, previzibile până la cel mai mic detaliu sau, în voletul paternalist-patronal, o imagine a puterii și satisfacției care decurge din prerogativele exercitării ei. Justine respinge
Apocalipsă și melancolie by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5206_a_6531]
-
moromețiene în fața lumii. Costache este retractil, ușor arțăgos, sensibilitatea sa nu se lasă comunicată ușor, o anumită stângăcie brutală o însoțește. Leanca (Alexandrina Halic), o vecină grijulie și evident atașată, încearcă să-i câștige atenția, iar acesta o ignoră deliberat, seniorial, așa cum lui Gabi (Ioana Abur) învățătoarea părăsită de fiul său, Ticu (Șerban Pavlu), îi refuză gestul de gratitudine care de fapt mărturisește o iubire care nu s-a stins față de fiul său. O mostră tipică de behaviorism moromețian îl relevă
Câinele japonez în poiana lui Iocan by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3099_a_4424]
-
ascuțite sau retezate, liniștea unei păduri, cîmpurile verzi din sudul Angliei, cîte o fantasmă văzută sau ghicită. Dar e de ajuns cel mai mic stimul ca să îmi revină în minte ceea ce am văzut umblînd prin Andalusia, satele albe, edificiile albe senioriale sau populare, toate la fel de frumoase ca Partenonul (pe care nu l-am văzut, dar mi l-am închipuit). Dacă unii dintre andaluzi și-ar putea da seama ce pierd, ar opri ruina, ar apăra cu corpurile lor casele împotriva barosului
Gonzalo Torrente Ballester by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/4975_a_6300]
-
echilibrat, care renunță la nudismul confesiv și învață arta deghizamentului și a escamotării: „Incandescența devine calcul lucid, ironie subtilă sau răceală casantă. Năvala instinctuală, imprudența magnanimă, apetitul pentru enormitatea hohotitoare sau ricanarea cinică, pentru contradicțiile stupefiante și jubilația provocatoare cedează seniorial înaintea echilibrului, a distanței abil cultivate, a sicității sentențioase, resemnării autopersiflante, ori a mocqueriei mai mult sau mai puțin acide". (p. 29) Spuneam că Dan C. Mihăilescu arată dezinvoltura unei conștiințe care nu are de îndurat tainice obligații de oficină
Veninul reconfortant by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6197_a_7522]
-
-l pregătisem special pentru ocazie. Echipat în această armură culturală, ajungem la castel, virând direct de pe șosea pe aleea asfaltată ce conduce la clădire. E vorba, de fapt, de o vilă impozantă, cu un turn semeț, care dă un aer seniorial unui mas aflat departe de noțiunea tradițională de castel. Oricum, locul e mirific: soarele puternic și bruiajul sonor-metafizic al milioanelor de cicade creează o atmosferă supranaturală. Coborâm apoi, în pantă, la două-trei sute de metri de castel, la o clădire
J. J. în vizită la V. W. by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3159_a_4484]
-
că, în viitor, naivitatea asta va fi forța mea de care nici eu nu-mi dau seama. Cuvinte profetice. Avînd mulți bani, iar eu nimic, mă împrumuta des, fără să-i cer. Mai ales pentru țigări. Amîndoi aveam o silă seniorială față de mîrlani. Altădată, la Arad, unde se turna un film de-al lui, Titus nefiind de față în camera dublă a hotelului unde trăseserăm și nemaiavînd țigări și nici bani, îi șterpelisem din buzunarul hainei pusă pe un scaun o
Răzlețe (2) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16526_a_17851]