228 matches
-
le deschise ușa. Fața îi era umflată de vânătăi, iar nasul său devenise un munte lucios de purpuriu și galben. Salitov trecu pe lângă ea. ă Unde-i Virginski? Locotenentul puse stăpânire pe apartament cu postura sa dreaptă și cu privirea sfredelitoare. Locuința era imaculat de curată, cu mobilă simplă, dar nouă, solidă și bine făcută. Nicio urmă de sânge, spuse Salitov către nimeni. Porfiri intră ezitant. Se uită în ochii femeii timp îndelungat, găsind ceva în ei pe care aproape că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
fotografii și după ce ți s-a spus despre ea, ajungi la aceleași concluzii ca mine. — Hélène Lange era o falsă sentimentală, o falsă romantică, nu? — Cred că juca un rol, poate pentru ea Însăși, dar privirea Îi rămînea dură și sfredelitoare. — Ca și sora ei... — Francine Lange face pe emancipata, pe fata cu tupeu, căreia nu-i pasă de nimeni. SÎnt convins că la La Rochelle e un personaj popular și toată lumea vorbește de isprăvile și glumele ei. Ceea ce n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
Cu alte cuvinte, mi s-a părut că aveam de-a face cu o minte tulburată. În timpul judecății trecea pe nepusă masă de la hohote de râs la o cruntă agresivitate, mâinile îi tremurau, și privirea, când și când bănuitoare și sfredelitoare, i se golea brusc de orice expresie. Când mi-a venit rândul să iau cuvântul, m-au apucat palpitațiile. Mi-a cerut să intervin chiar regele în persoană. - Tu, m-a apostrofat el, ești împuternicitul ținutului lui Faroald? Da, tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
două zile și o noapte, pe care-am petrecut-o într-o mănăstire aproape de Brescia. Gisulf m-a luat sub ocrotirea sa, în timp ce regele a uitat de mine. Doar Pietro, sfătuitorul său roman, îmi adresa când și când, gânditor, ocheade sfredelitoare, ca și cum n-ar fi reușit să mă citească până la capăt. Pavia ni s-a arătat odată cu asfințitul, măreață, puternică, inexpugnabilă. Dar bucuria de a mă minuna de capitală așa cum aș fi dorit îmi era alungată de gânduri negre. Din care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fan al cântărețului! Din nefericire, întâlnirea nu avu loc la conacul starului de lângă lac, ci în birourile moderne cu aer condiționat ale consilierilor lui financiari, care o descusură în amănunt asupra produselor InvestorCorp și ale căror întrebări erau mult mai sfredelitoare decât ale unor clienți normali. S-a ars și acum suflă și în iaurt, spuse Antonio Mantovani atunci când Darcey remarcă insistența lui. Vrem să ne asigurăm că totul este așa cum spui. Clientul nostru nu vrea să continue să muncească, acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
lua naștere, pe timp de noapte era în două rupt, Căzînd pe stîncă jos, un lanț de fier verigă cu verigă ferecat. Enitharmón privi însîngeratul lanț al nopților și zilelor Stînd aninat de sînul lui Los, si cum în chin sfredelitor Mergea în fiecare dimineață la muncile-i cu-ntunecatul spectru, 95 Numitu-l-au Lanțul Geloziei. Los suferințele-i acum lui Enithármon Începu să le destăinuie, fiindcă nu-și putea ascunde Aspră să urgie. El prinse pruncu-n mîinile-i nemuritoare, În timp ce Enithármon îl
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Oprea). Lui îi dedică un poem unde are, asemenea altor scriitori, ciudata bănuială că Mușina deține secretul veșniciei: "Sângele tău se îngroașă, prietenii mor sau dispar în / trecut. / Dar zâmbetul tău e veșnic, chiar și frica asezonată/ de o privire sfredelitoare." Spun asemenea altor scriitori pentru că un lucru asemănător observă și Ioana Pârvulescu în capitolul dedicat timpului din recentul volum Întoarcere în secolul 21. Într-o discuție cu Alexandru Mușina, autoarea se neliniștește teribil aflând că, în vreme ce - pentru ea - timpul s-
America nu crede în lacrimi by Iulia Iarca () [Corola-journal/Journalistic/7089_a_8414]
-
Nu mai țin minte mare lucru. Lacrimile mi-au inundat ochii, inima mi-a astupat urechile cu bubuitul ei. Pe urmă, a fost povestea lui Gheorghe Dinică. Gellu Naum al lui a devenit și al meu. Vrăjitorul mut cu uitătura sfredelitoare. Filozoful. Deschizătorul de lumi. Era într-un început de martie, la Brașov. Ningea, si Gheorghe Dinică se strecura printre fulgi rostind pasaje întregi din Nepotul lui Rameau tradus de Gellu Naum, succesul lui, al lui David Esrig și Marin Moraru
Robinson e singur singur by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4076_a_5401]
-
preaplinul unei ăncărcături spirituale an care ăntelepciunea făcea casă bună cu jovialitatea, poezia cu comunicarea firească, dispoziția adresării cotidiene, cu gravitatea, cu ăncărcătura marilor neliniști. Le ăntâlnim, pe acestea din urmă, ăn "Centaurus", ultima să creație, ultimul semn al ăntrebărilor sfredelitoare, ăncărcate de premoniții sumbre. Le-au dat glas un trio de minunați muzicieni, trombonistul englez Barry Webb, saxofonistul Emil Sein și percuționistul Doru Român, amândoi din Timișoara. Pitoresc, ăncărcat de nostalgii, pe deplin evocator, s-a dovedit a fi concertul
Început de stagiune by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/17488_a_18813]
-
privirea, de sus, panorama covîrșitoare a Alpilor înzăpeziți, decor wagnerian îmbogățit sonor de muzica aceluiași titan, punea la cale suprimarea a milioane și milioane de pămînteni, pentru "involuntara" vină de a se fi născut ceea ce erau. Dar ura primordială, obsesia sfredelitoare, viza o singură etnie, căreia îi anexase - forțat - un alt cuvînt incriminat: "mason". Astăzi, sau ieri, alaltăieri, Herr Haider infirma sau retușa anumite opinii antisemite care și-au găsit locul în panoplia de "arme veninoase" din patrimoniul extremistului austriac. De
Orice om este păzitorul fratelui său by Mihai Stoian () [Corola-journal/Journalistic/17191_a_18516]
-
cotidianul bulgar „Trud” („Munca”) și, judecând după consistența, documentarea și coerența sa, putem răsufla ușurați, cum se obișnuiește la moartea caprei vecinului, constatând că nici presa din Bulgaria nu stă mai bine decât cea din România. Ca dovadă, cea mai sfredelitoare întrebare ridicată de text este „care dintre cei doi [Lenin și Zinoviev] este pasiv și care activ”. Dincolo de aceste curiozități academice, pe jurnaliștii de la „Trud”, sau pe cei de la „Lumea”, care au preluat textul, simpla citare a numelui istoricului N.V.
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5459_a_6784]
-
e dragă cealaltă, iar revolta lui împotriva ungurului și a limbii ungurești a fost o comedie.” Odată cu luarea în primire a biroului de muniții din Lunca, lucrurile se complică iremediabil, pe toate fronturile. Ochii țărăncuței unguroaice pătrund - întocmai precum lumina sfredelitoare a reflectorului - în cămăruța cea mai ascunsă a sufletului lui Bologa, fără ca el să se poată împotrivi, făcându-l să se simtă iarăși „timid și zăpăcit, întâia oară în război.” În ceasul al doisprezecelea, farmecele Ilonei nu-l vor împiedica
Ora dezertorilor by Corina Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/4967_a_6292]
-
care aprovizionează, gătesc, fac ordine în casele lor și ale altora și vorbesc cu pricepere gospodărească despre prețuri, politicieni și VIP-urile de la televizor. Croncăne sudălmi retorice la adresa celor care nu le sunt pe plac și își rotesc regal privirile sfredelitoare prin autobuz. Ce nevoie au ele de cărți? mă întreb. Pentru ele, viața e așa cum se prezintă la televizor și așa cum o văd ele în piață. Restul e o prostie. O altă categorie a celor care se urcă din piață
Să nu vinzi pianul! by Mirela Stănciulescu () [Corola-journal/Journalistic/7863_a_9188]
-
trăsături fine se pierdea în părul des și barba albă. Primăvara însă eram întotdeauna uimiți de schimbarea înfățișării lui, căci își tundea barba și pletele și avea aerul unui adolescent. Abia atunci observam sprâncenele lui oblice, ridicate spre tâmple, ochii sfredelitori, nasul subțire, buzele sinuoase peste dinții puternici, cu zâmbet tăios pentru unii, dar blând și plin de înțelegere pentru alții. În decembrie 1946, ne citise în biblioteca lui Ion Pillat Capul de zimbru care începea seria surprinzătoarelor sale povestiri, încheiată
Ultimul mag, poetul Vasile Voiculescu by Cornelia Pillat () [Corola-journal/Imaginative/14749_a_16074]
-
m-a înțeles și știa cât de greu apasă viața pe umerii mei, nepregătiți pentru atâtea răspunderi și suferințe. Îl iubea pe Dinu pentru intransigența sa fără pată și pentru credința lui, de aceea mă iscodea cu ochii săi reci, sfredelitori și zâmbetul său ascuțit. Firea lui adânc cinstită și sufletul său sfânt cu labirintul de patimi sublimat în spiritualitate, era interesată de felul meu de-a fi pasionat și temerar. Dar mie nu-mi păsa și mă bucuram fără rezerve
Ultimul mag, poetul Vasile Voiculescu by Cornelia Pillat () [Corola-journal/Imaginative/14749_a_16074]
-
11:00, la clubul Ramada-Majestic de pe Calea Victoriei din București, să vă convingeți încă o dată de talentul actorului Marius Manole, care interpretează rolul medicului din „Două nuvele", opera originală și surprinzătoare a lui Mihail Bulgakov, un amestec de întâmplări insolite, satiră sfredelitoare, de factură aproape gogoliană, elemente fantastice și un tragism interior acut, sfâșietor. Audiția producției „Două nuvele" de Mihail Bulgakov - "Ștergarul cu cocoș" și "Beregata de oțel" -, care a primit „Premiul pentru cel mai bun spectacol radiofonic al anului 2013", la
Satiră sfredelitoare și tragism interior acut cu Marius Manole by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/32252_a_33577]
-
în perioada când a fost interzis de către puterea sovietică, traiul la limita supraviețuirii și tot zbuciumul personal aveau să-și pună, fără îndoială, amprenta asupra unei opere originale și surprinzătoare, rod al unei imaginații extraordinare, amestec de întâmplări insolite, satiră sfredelitoare, de factură aproape gogoliană, elemente fantastice și un tragism interior acut, sfâșietor.
Satiră sfredelitoare și tragism interior acut cu Marius Manole by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/32252_a_33577]
-
Tudorel Urian La ediția din primăvara anului 2006 a celebrului Salon du livre de la Paris, în imediata vecinătate a intrării organizatorilor, atenția vizitatorilor era atrasă de o uriașă meșă publicitară a Editurii canadiene Boréal. Privirea sfredelitoare, încărcată de mister a unei tinere autoare și, mai ales, (pre)numele cu sonoritate românească al acestei autoare de care nu auzisem, Irina Egli, m-au făcut să-i atrag atenția partenerului meu nedespărțit în această experiență pariziană, Mihai Șora
Sub povara anticilor by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9207_a_10532]
-
să înflăcăreze închipuirile. Nu-și tăiase niciodată părul, nu gustase nimic din plăcerile vieții și nu cunoscuse decât dragostea de Dumnezeu. Era înalt, ars de soare, osos, cu plete lungi și cu barba încâlcită. De sub sprâncenele stufoase sclipeau doi ochi sfredelitori, iar din grai îi țâșneau cuvinte mărețe de afurisenie sau de bună vestire. El îi chema pe toți la pocăință, la vestea apropierii împărăției lui Dumnezeu și propovăduia venirea neîntârziată a lui Mesia. Despre Mesia - Iisus - el vorbea ca despre
Agenda2003-25-03-14 () [Corola-journal/Journalistic/281146_a_282475]
-
a lucrat-o pe traducerile, singurele atunci, ale lui Vladimir Streinu, Ion Vinea, Leon Levițchi, Dragoș Protopopescu a însemnat enorm pentru spectacolul lui Alexandru Tocilescu din 1985, de la „Bulandra". Energia și fermitatea lui Hamlet-Caramitru veneau și dintr-o limbă acută, sfredelitoare, așa cum erau faptele și realitatea ce o însoțeau. Îmi sună și azi, la fel de tare ca atunci, replica lui Caramitru și felul dramatic în care o spunea, ca o lamentație surdă și dureroasă a neputințelor personajului, dar și ale noastre, ale
Forța cuvîntului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6330_a_7655]
-
fost noblețea și frumusețea chipului ei; o mare forță spirituală părea să-i fi modelat fruntea lată și dezgolită, gura energică și binevoitoare totodată și mai ales ochii, foarte mari și foarte adânci care îți rețineau atenția prin inteligența lor sfredelitoare. Îmi amintesc că era îmbrăcată cu o fustă gri și cu un pulover verde închis. Când vorbea, își ținea pe genunchi mîinile scurte și robuste. Totul la ea dădea impresia de forță masivă, o forță de stâncă. Mi-a spus
JULIEN GREEN America mea () [Corola-journal/Journalistic/4358_a_5683]
-
apreciabil rodaj în lumea teatrului, nutrea s-ar zice o iluzie aiuritoare, pe care n-am putea-o aprecia decît fie ca un act histrionic, fie ca o "magie" cu diabolică alură și cîtuși de puțin ca o abdicare de la sfredelitoarea-i luciditate de "lup singuratic" ce reamintea, excedat, că "pînă și o fiară poate obosi". Astfel demonia virulentă a epocii se răsfrîngea în textul lui Bulgakov ca și-n bizarul său demers sub chipul unor fantasmări engramatice. Fiu rătăcitor, rebel
O victimă a stalinismului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7428_a_8753]
-
burta calului, colțosul Achim și Nilă cu fruntea lui lată și groasă, încrețită în sus a nedumerire, Niculae terorizat de o Bisisică infernală, la antipodul mioarei năzdrăvane de pe-un colț de rai, liniștita Tita și copilăroasa Ilinca, Guica, imagine sfredelitoare a răutății, bestecăind la ghemul ei de lână neagră, Birică îndrăgostit și cântând dumnezeiește, Polina vorbind tăios și înalt, în timp ce ochii îi sticlesc a veselie, Bălosu cu ceafa lui albă, nearsă de soare și stăpân peste patruzeci de pogoane de
Marele singuratic - I by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11344_a_12669]
-
că poate totul a fost doar un vis, că 4 martie 1977 nu a existat decât într-un coșmar colectiv și că nemuritorul Toma Caragiu își așteaptă Spectatorii, pe scena Teatrului Municipal din București... De la coperta luminată de ochii imenși, sfredelitori, plini de inteligență, cu privirea lor tainică, umbrită de tristețe și până la ultima filă a albumului, străjuită de chipul "Marelui singuratic", volumul te cucerește, te incită și ridică o mare și chinuitoare întrebare: de ce, în ciuda uriașului succes, de critică și
Posteritatea unui mare actor by Sanda Aronescu () [Corola-journal/Journalistic/13718_a_15043]
-
Lille că una era să fim la zi cu referințele culturale occidentale și altceva (in)adaptarea la mizeriile bolșevismului ceaușist. Revin. Printre multele remușcări pe care mi le-a turnat în suflet moartea maică-mii, asta a rămas cea mai sfredelitoare: că mai toate pachetele, pungile și plasele pentru care ea stătea ore de-a rîndul la coadă, în ploaie, arșiță sau ninsoare, noi le spulberam fără ezitare la o masă cu amicii. Când venea, săraca, a doua zi și vedea
Convorbiri cu Dan C. Mihăilescu by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3739_a_5064]