169 matches
-
jurnalist, poet). Tele Moldova, Iași ( director Petru Frăsilă) TVMBIT -Dialoguri esențiale, Pașcani ( moderator Cristina Liuță) Alte apariții: volumul “Trandafirii deșertului”, autor Mariana Cristescu ( poet, prozator, jurnalist, Tg. Mureș); volumul “Pomul cu litere”, autor Menuț Maximinian ( scriitor, jurnalist). Volume personale Fata Sihastră , poeme, Editura Timpul, Iași {2005}; Clipe arse , poeme, Editura Timpul, Iași {2006}; Două lacrimi de cer , poeme , Editura Alfa, Iași {2007} ;”undeva, un poet...”, Editura Arhip Art, Sibiu, 2010; volumul de poeme „Pe „muchia instabilă dintre existență și neant”, Editura
VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/Valentina_Becart.html [Corola-blog/BlogPost/341145_a_342474]
-
uiți în stânga și vezi la dreapta Curând va fi o țară dată-n amanet. Străinii vor ușor să ne termine Să facă scrum din jalea noastră Ne vor lua tot ce nu le aparține Și vor face aici o patrie sihastră. ******************* Așa gândeam singur aseară Furat de gânduri negre foarte Mi-am dorit și-o zi aniversară : ZIUA CELOR CE NU SE MAI TEM DE MOARTE. Referință Bibliografică: RUGĂCIUNE PENTRU MĂICUȚA MEA / Liviu Pirtac : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1937
RUGĂCIUNE PENTRU MĂICUȚA MEA de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1937 din 20 aprilie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1461179093.html [Corola-blog/BlogPost/381397_a_382726]
-
Dragu Publicat în: Ediția nr. 2335 din 23 mai 2017 Toate Articolele Autorului Primăvară mai rămâi Ca un vis din rai Într-un colț de grădină Primăvara, în alai A venit la mine. Un ecou de demult De o voce sihastră Ca un dor din alt timp Îmi bătea la fereastră. Să mergem, iubire Să valsăm pe vânt! Și râzând în privire Să cântăm un cânt. Să alergăm printre flori Să citim pe morminte Să ne pierdem în nori Si-n
PRIMĂVARĂ MAI RĂMÂI de NINA DRAGU în ediţia nr. 2335 din 23 mai 2017 by http://confluente.ro/nina_dragu_1495562016.html [Corola-blog/BlogPost/371730_a_373059]
-
separă de trup și se înalță, fiecare în sfera de unde a venit” - cf. www.opal-astre.ro. „Până la blânda chemare/a efluviului TIFERET,/împodobite de planete/merg pe urmele însângerate/ale lui Iosif din Arimateea/să umplu drumul cu plânset,/suflete sihastre” („sihastru” - sinonimul Inițierii) - cf. Trecerea Eului, p. 34. ...Din aceste izvoare pur spirituale, pline de Otrava Regală a Adevărului Ultim, se trage și domnia (aparent, oximoronică!) a Poetului: „imperiul bogatei sărăcii/întemeindu-mi domnia” (cf. Imperiul Bogatei Sărăcii” - p. 10
LENTILA DE DIAMANT de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 545 din 28 iunie 2012 by http://confluente.ro/Lentila_de_diamant_marian_malciu_1340908668.html [Corola-blog/BlogPost/358370_a_359699]
-
curată. Am sufletul de-atunci în pioneze De dor, mi se tot zbate în tăceri. Că ce-am iubit nu poate să vibreze Cu dragostea ce zace în dureri. Pe drumul meu voi merge apărat Doar de ”iubirea” ta acum sihastră. Iar toate câte-au fost le-am acceptat Ca tu să pari mai dură și măiastră. Văzând ”iubirea” ta acum că moare De gânduri mute și trăiri de ieri. Se trece visul meu ce mă tot doare Sau piere sentimentul
NUMAI A MEA de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 1998 din 20 iunie 2016 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1466396839.html [Corola-blog/BlogPost/383612_a_384941]
-
umbra morții de cenușă și păcat Nopțile-și vor plânge norii într-un dans tăcut, subtil... Și în pumni voi aduna, amintirile albastre Firul ierbii-și va-ngropa un oftat de dor și doare Frunze ruginii vor cerne iar tăcerile sihastre Și pe pat de toamne reci mă voi pierde-n calendare... Vor umbla bezmetici anii și-ntr-o clipă de beție Se vor pierde-ntr-un amurg unde lutul îi primește Într-un cerc cu lună plină, vor scânci melancolie
DE DINCOLO de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/De_dincolo_violetta_petre_1363751307.html [Corola-blog/BlogPost/345241_a_346570]
-
și noapte Nu mai văd poteci, Doar iubiri inapte Searbede și seci. Leagănul tăcerii Ne adoarme vraja, Cântecul durerii Ține trează straja, Visele-s coșmaruri Fără de sfârșit, Nopți fără de maluri Și am obosit. În laguna noastră Alge cresc haotic, Dragostea sihastră Tremură nevrotic, Leacu-i pe sfârșite Apatia-nvinge, Veșnic biciuite Suflete s-or stinge. Referință Bibliografică: Apatie sentimentală / Angelina Nădejde : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1413, Anul IV, 13 noiembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Angelina Nădejde : Toate Drepturile
APATIE SENTIMENTALĂ de ANGELINA NĂDEJDE în ediţia nr. 1413 din 13 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/angelina_nadejde_1415874315.html [Corola-blog/BlogPost/371627_a_372956]
-
ori văzut-am moartea-n față,/ În jurul nostru se crea un gol.// Un gol, un vid cumplit de apărare,/ Deschis de undeva dinspre Arhei,/ Un cerc ciudat, o aură, o stare,/ De parcă salvatoare de idei.// ... Ard lumânări de Paște pe sihastre/ Morminte unde Nistru curge-atent,/ Unde e floarea națiunii noastre/ Trimisă-n luptă fără armament.// Trimiși într-un război de mântuială,/ Ce n-avu sens să fie declanșat,/ Sângele nevărsat în Capitală/ La margine de Nistru s-a vărsat.// Frate Grigore
EDITORIAL, DE MARIANA CRISTESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1034 din 30 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Editorial_de_mariana_cristesc_al_florin_tene_1383118330.html [Corola-blog/BlogPost/357534_a_358863]
-
aspru al cuvintelor perfid pletele mirosind a ienupăr jilave ascund secrete tolerante ordinea lumii imperativă îmi poruncește să anihilez mecanismul defect al ceasurilor decorative simțurile tiranice predictibile sufletul meu galateic spovedește atei limpezit de apa rece rapidă revoltată a ploilor sihastre pe cărări ispita singurătății alunecă suav printre brazi dăruind cioburile vibrante ca pe niște toteme sacre lumii acesteia de orizonturi frânte câmpiei Referință Bibliografică: pânza penel(opei) / Angi Cristea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1259, Anul IV, 12 iunie
PÂNZA PENEL(OPEI) de ANGI CRISTEA în ediţia nr. 1259 din 12 iunie 2014 by http://confluente.ro/Angi_cristea_1402570153.html [Corola-blog/BlogPost/349802_a_351131]
-
ca frâul de piele subțire" Pe tulpini de papyrus pățețte agale". " Mosc e asupra patului ei, dimineața", " și haina nu-și leagă, când se se scoale": " o prinde cu gingașe degete netede" " ca lemnișoare de "ishil , "egale"; " luminează ca torța sihastră ce-o poartă" " prin întuneric mâini monahale" Cu dragoste-aprinsă o privesc"," ela vârsta"" când prinde-o copilă să-mbrace "miğwale-"Dispar rătăcirile din copilărie", " dar n-am să pierd ritmul inimii tale", " chiar dacă"-"adesea vrăjmașe povețe" "am respins"," alungând
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
Rikyu, care a încercat să eleveze arta lor asociind-o cu spiritul zen, subliniind importanța căutării bogăției în sărăcie și a frumuseții în simplicitate. Este un principiu moral care recomandă savurarea unei vieți liniștite fără griji pământești. Originând din tradiția sihastră medievală, el subliniază un tip de frumusețe simplă, austeră și o stare de spirit calmă, senină, transcendentală. Este un concept central al ceremoniei ceaiului, și poate fi găsit și în poezia tradițională, haiku, waka, renga. Implicațiile se suprapun în oarecare
Estetica japoneză () [Corola-website/Science/317047_a_318376]
-
este un personaj din mitologia românească. Ea poate fi găsită destul de des în poveștile populare românești. În tradiția populară românească este o vrăjitoare considerată o femeie urâtă, ce sperie oamenii, sihastra, locuind în adâncul pădurii. Sinonim cuvântului poate fi considerat Babă Cloanța. Se pare că este prezentă în folclorul popoarelor slave sub numele de Babă Iaga.Se spune că se sperie de foc și nu trece de malul apei. Ea este
Muma Pădurii () [Corola-website/Science/296927_a_298256]
-
tamtam pe tema asta. Și în ultima lună de zile n-am văzut prea multă lume, mi-a explicat el disperat să mă țină într-o stare de calm. Sigur suferise o cădere nervoasă, m-am gândit. Devenise o figură sihastră, fantomatică și tenebroasă gen Howard Hughes. — Am fost plecat la un curs, a continuat el. —A! Bine, deci nu suferise o cădere nervoasă. Nu devenise o figură sihastră, fantomatică și tenebroasă, gen Howard Hughes. Ar fi trebuit să-mi dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
calm. Sigur suferise o cădere nervoasă, m-am gândit. Devenise o figură sihastră, fantomatică și tenebroasă gen Howard Hughes. — Am fost plecat la un curs, a continuat el. —A! Bine, deci nu suferise o cădere nervoasă. Nu devenise o figură sihastră, fantomatică și tenebroasă, gen Howard Hughes. Ar fi trebuit să-mi dau seama. James era mult prea practic ca să se deranjeze cu o cădere nervoasă. Dacă ceva nu putea fi justificat în termeni financiari, atunci James nu era interesat. Cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
preistorică). Veronica trăiește o regresiune în timp, încarnând-o pe Rupini, fiica lui Nagabhata din casta kshatria, descendent dintr-una din primele familii din Magadha, convertite la budism, și discipola faimosului filozof Chandrakirti. După ce ajunge în locurile unde a trăit sihastra budistă, Veronica, deși își recuperează identitatea de tânără institutoare traversează ciudate "crize/extaze paramediumnice"811. Veronica/Rupini vorbește egipteană, ugaritică, protoelamită și sumeriană, coborând tot mai adânc, în trecut până la protolimbajele nearticulate, "o serie de țipete guturale, preumane"812. Acest
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
culege, a tezauriza; a aranja fără finalitate; a fabrica pornind de la nimic; a-și rula țigara, a lua un foc, a fuma cu lentoare; a aprinde focul, a tăia un dovlecel, a face o masă; a construi în locuința sa sihastră o întreagă arhitectură de zdrențe 53. Întrebarea e dacă putem transfera o asemenea antropologie a sărăciei în spațiul literaturii. Las la o parte aplicațiile metaforice - când spunem despre o literatură că e săracă ca să denumim un grad relativ de precaritate
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
elemente ale imagologiei și cronotopiei specifice romanticului pe care scriitorul ermetic le încadrează în scenografia dată de Sicilia natală. Leopardi le reunise în Alla Primavera: Echo, nu-n chip de boare, / ci-n chip de duh nefericit de ninfă (...) Stânci sihastre / și grote și cătune / ea învăța cu lacrimile noastre / să plângă și să geamă / rotita boltă-a nopții (Primăverii, vv. 61-69).519 Preluând motivele, dar transformându-le în conformitate cu propria sensibilitate, metamorfozând și proiectând ecourile pe un fundal familiar, laureatul Nobel
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
din exil”, ceea ce configurează un univers românesc alcătuit în spațiul andaluz, oarecum mulat pe dimensiunile psihologice și trăirile existențiale ale celui care știe că nu se va mai întoarce niciodată în tărâmul obârșiilor: „Când o să vâslesc în lumină, pe ape / Sihastre, albastre, / Să-mi pui pădurile tale sub pleoape, / Să le răsfrâng undeva-n curcubeu, / Umbrar la coverga lui Dumnezeu. // Și târziu, barem în somn pe sub lună / Să le mai aud foșnirea, doinirea / În «limba» română...” (România). Recursul la latinitate, izvorând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287352_a_288681]
-
lemn fixată de Mircea lângă geamul din partea dreaptă al casei, ridicându-mi ochii spre cerul înstelat. Satelitul natural al Pământului ieșise la o promenadă solitară, privind cu o înțelegere aproape umană la furnicarul omenesc de pe Planeta Albastră. "Peste lunca mea sihastră, Sus, pe cerul bărăgan Plimbă-se prin iarba-albastră Luna, bucălat cârlan." (Serghei Esenin) Esenin, care-și încropise un prepeleac acolo "sus pe cerul bărăgan", văzându-mă atât de singur, trist și abandonat, a coborât un moment lângă mine, pe băncuța
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
larg brațele, febril, agitat, ironic. În toată splendoarea strălucirii mele!... Oare, nu mă cântă prostimea: "Ștefan, Ștefan Domn cel Mare, Seamăn pe lume nu are, Decât numai mândru' soare"?! Mă iartă, se căinează vinovat Daniil. Ochii... Bătrânețile... Nu-s ochii, Sihastre! răbufnește Ștefan necruțător:... E apusul! Soarele a apus! Daniil se zbârlește: Ce vorbe-s-aistea Doamne?! Apoi, deodată, înfiorat la un gând, îngână cu teamă: Turcii?... Ha!! Ha!! Ha!! izbucnește Ștefan într-un hohot de râs sarcastic. Turcii?!?! Praful și pulberea! zice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
pentru sănătatea Măriei tale... pentru moldoveni mă rugam... Șovăie câteva clipe, apoi mărturisește vinovat: Și pentru turci mă rugam... Fără lumânare... fără lacrimă vai de ei... Pentru pace mă rugam... Pace... rostește Ștefan cu nostalgie. Singur între pământ și cer... Sihastre, mă bate un gând, zâmbește el sarcastic, tot am pus-o de mămăligă cu "Scaunul cela de la Suceava"... Ce-ar fi să mă pustnicesc? îl întreabă pe bătrân, dar acum zâmbetul său e mai mult rânjet. Mă curăț de păcate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
măsura mea?" Daniil surâde, cu bucurie. Cum să nu?! Avem! Avem toate mărimile! După pofta inimii! răspunde el și face o plecăciune, râzând încetișor, cu mulțumire. Tot hâtru ai rămas și plin de duh. Domnul zâmbește amar: Haz de necaz, Sihastre... zâmbește el amar. Haz de necaz... Daniil arată spre picior, cu îngrijorare: E negru: a obrintit! Mă lași să ți-l grijesc? Ștefan rânjește ridicând șomoiogul de cârpe legat cu sfoară: Îți place ciuboțica mea împărătească? Aici am Chilia pușcă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
bandajul de la frunte. Mă lași să văd?... Ștefan se ferește în lături: A! Nu!... Aiasta-i cununa mea de spini! La așa "Mântuitor" așa coroană! râde el sarcastic și începe să se agite de colo-colo târșind piciorul. Buba-i aici, Sihastre! spune și își înșurubează un deget în tâmplă. Ai tu cataplasmă pentru aiastă nevăzută rană. Ai?!... Arhimandrit!... Mitropolit te fac! Am!!... Am!! se repede bătrânul îmbiindu-l cu o ulcică de pe policioară... Ce-i aicea? Afion ... Îți alină durerile toate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
maluri... Nu vezi? Ești frânt... Ești bolnav ... Ai trebuință de hodină... De pace... De... Ștefan izbucnește cu patimă agitându-se de colo-colo, șchiopătând, târșindu-și piciorul, dă ocol chiliei, răstoarnă un scăunel, calcă peste sfărmături de piatră. Și... și ce gândești Sihastre?! Crezi că într-o ulcică o să-mi găsesc pacea?!... Aleanul durerilor mele?!... Am strâns în mine amărăciune cât cuprinde! De m-ai cresta, numai fiere ar curge din mine... Nu vreau pacea! Am băut și drojdia din paharul umilinței. Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
oasele, îl privește în ochi, vorbește încet, căutându-și cuvintele: Mi-e greu părinte... Sunt singur. Toți m-au părăsit... Și eu sunt singur: un om în pustie... Dar pustiul meu e în mine... Și cui să-mi spun amarul? Sihastre... Rogu-te, primește-mi spovada. Voi să-ți ascult povața... Să-mi strig păcatele! Pentru ce-am greșit, judecă-mă, osândește-mă! Că nu caut să-mi aflu iertarea, ci ispășirea o caut! Doamne! murmură Daniil, copleșit, cum aș putea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]