206 matches
-
considerăm că hurufismul era una dintre cele mai serioase încercări de pătrundere a Renașterii în țările islamice. Hurufismul vedea în ființă umană о valoare supremă pe Pământ, purtătorul începutului spațial și Dumnezeiesc. Hurufismul de fapt, derivase din fundamentul ideologic al sufismului și aceste curente idealiste aveau multe elemente comune. După hurufizi literele alfabetului arab își ascundeau secretul lumii și Coranul Sfânt nu este decât imaginea Dumnezeului, primită de profetul Mahomed. Omul care conștientiza literele Coranului, având înțelepciunea Dumnezeiasca legată de natură
Hurufism () [Corola-website/Science/309215_a_310544]
-
de acoperirea religioasă-idealistică, rămâne doar motivul sau esențial alcătuit din umanismul și criticismul îndreptat asupra structurii feudalo-clericale și despotice a societății. Aceste elemente ale hurufismului se reflectă și ]n creațiile poeților clasici din timpul respectiv. Hurufismul era o întruchipare a sufismului. Sufismul fiind o miscare veche și cunoscută, era împotriva ortodoxismului islamic, trimițând la filosofia grecească și își obținuse chiar anumite elemente din filosofia indiană, transformîndu-se deci într-o concepție idealista, care a afectat toată viața publico-politică și cultură din Orientul Mijlociu
Hurufism () [Corola-website/Science/309215_a_310544]
-
acoperirea religioasă-idealistică, rămâne doar motivul sau esențial alcătuit din umanismul și criticismul îndreptat asupra structurii feudalo-clericale și despotice a societății. Aceste elemente ale hurufismului se reflectă și ]n creațiile poeților clasici din timpul respectiv. Hurufismul era o întruchipare a sufismului. Sufismul fiind o miscare veche și cunoscută, era împotriva ortodoxismului islamic, trimițând la filosofia grecească și își obținuse chiar anumite elemente din filosofia indiană, transformîndu-se deci într-o concepție idealista, care a afectat toată viața publico-politică și cultură din Orientul Mijlociu. Fundamentul
Hurufism () [Corola-website/Science/309215_a_310544]
-
miscare veche și cunoscută, era împotriva ortodoxismului islamic, trimițând la filosofia grecească și își obținuse chiar anumite elemente din filosofia indiană, transformîndu-se deci într-o concepție idealista, care a afectat toată viața publico-politică și cultură din Orientul Mijlociu. Fundamentul filosofic al sufismului este panteismul: Dumnezeul este cauza prima a creației lumii, este 'un duh absolut', iar lumea este emanația acestui duh. Omul poate tinde să se dizolve în natură lui Dumnezeu, dar pentru aceasta trebuie în primul rând să atingă desăvârșirea spirituală
Hurufism () [Corola-website/Science/309215_a_310544]
-
sufizii descriau și fetișizau pasiunea, frumusețea, vinul precum simboluri ale întăririi spirituale. Treptat, aceste simboluri și-au pierdut sensul unic sau a devenit mult mai elastice așa cum prin termenologia simbolică, poeții sufizi puteau să cosmetizeze ideile lor eretice față de clericali. Sufismul era o miscare împotriva inegalității sociale și a clericalilor, insă avea un caracter spontan și contradictoriu, criticând doar ascetismul.
Hurufism () [Corola-website/Science/309215_a_310544]
-
un maestru al psihologiei popoarelor. Prima sa carte, "Lubăbu l-Muhassal," este un comentariu la teologia islamică a lui Fakr-al-Din al-Razi și a fost scrisă la vârsta de 19 ani, sub îndrumarea profesorului său din Tunis. O altă lucrare bazată pe sufism, "Sifă'u l-Să'il "a fost concepută la Fez, în Maroc, în jurul anului 1373. De asemenea, a scris și o lucrare despre logică, Ka"llaqa li-l-Sultăn, "pe când se afla la curtea suveranului Mohammed V, sultan al Granadei. Lucrarea sa
Ibn Khaldun () [Corola-website/Science/328164_a_329493]
-
al XIII-lea, supunerea în fața forței străine invadatoare a facilitat convertirea maselor la islamul sunit. Karmațianismul a fost distrus aproape în totalitate, iar breslele, fiind în pericol de dispariție dar totuși neîncrezătoare în sunismul claselor conducătoare, s-au orientat către sufism, o versiune de islamului supusă suspiciunilor, dar acceptată oficial. Astfel, a urmat o perioadă relativ stabilă din care provine cea mai mare parte a informațiilor pe care le avem asupra vieții acestor organizații. Fiecare breaslă avea un cod de reguli
Bresle islamice () [Corola-website/Science/331181_a_332510]
-
Los Angelesului este de asemenea o zonă cu multe biserici și Celebrity Center of Scientology. Deoarece Los Angeles are o populație multietnică mare, o varietate de credințe sunt practicate, incluzând Islam, Budism, Hinduism, Zoroastrianism, Sikhism, Bahá'í, numeroase Biserici Est-Ortodoxe, Sufism și altele. Imigranții din Asia spre exemplu, au format un număr semnificativ de congregație Budista făcând orașul casă celei mai numeroase varietăți de Budism din lume. Economia Los Angelesului este condusă de comerțul internațional, entertainment (televiziune, cinematografie, jocuri video, muzica
Los Angeles () [Corola-website/Science/302282_a_303611]
-
un impact de lungă durata, unificând regiuni întregi din Rusia și China.Mongolii ar fi fost asimilați de populațiile locale după căderea imperiului, iar unii dintre descendenții lor s-au convertit la budism sau la islam, cei mai mulți convertindu-se la sufism. Cuceririle mongole au provocat distrugeri la o scară fără precedent în unele regiuni geografice, ducând la schimbări demografice radicale în Asia, migrația în masă a triburilor persane din Asia Centrală în Iranul de azi. Lumea islamică a fost supusă multor schimbări
Imperiul Mongol () [Corola-website/Science/298572_a_299901]
-
lector la editură Seuil. În continuare între anii 1974-1988 a fost consilier literar și director de colecție la editură Sindbad și a contribuit la cunoașterea în Franța a clasicilor literaturilor de limbă arabă și persana , precum și a marilor voci ale sufismului. În anul 1983 a tradus în franceză românul „Sezonul migrării spre nord” de Tayeb Salih. Între anii 1987 - 1995 a predat ca profesor oaspete și conferențiar la universitățile Geneva, Yale, Florența și Paris-Descartes că specialist în literatura comparată, literatura arabă
Abdelwahab Meddeb () [Corola-website/Science/324604_a_325933]
-
a tradus în franceză românul „Sezonul migrării spre nord” de Tayeb Salih. Între anii 1987 - 1995 a predat ca profesor oaspete și conferențiar la universitățile Geneva, Yale, Florența și Paris-Descartes că specialist în literatura comparată, literatura arabă francofona și istoria sufismului. În 1991 și-a susținut lucrarea de doctorat la Universitatea Aix-Marsilia cu subiectul „Scris și dublă genealogie”, dublă genealogie fiind cea a Europei luminilor și cea a lumii arabo-islamice. De asemenea a ținut cursuri la Școală normală de electricitate și
Abdelwahab Meddeb () [Corola-website/Science/324604_a_325933]
-
modernitate, pretinde o ruptură cu propria origine, necesitând o „prelucrare a doliului” (cunoscută din limbajul psihanalitic) și suportând „durerea sciziunii” (Hegel). Așa ar putea fi salvată dimensiunea spirituală a islamului și etică să, potrivit cu nuanțarea teoretizata și trăită de învățătorii sufismului. Un asemenea patrimoniu spiritual s-ar putea adapta perfect cu condiția modernă și ar participa chiar la îmbogățirea ei. Meddeb îi chema pe musulmani să procedeze la o „transmutare de valori” (Nietzsche) care să-i determine să înceteze de a
Abdelwahab Meddeb () [Corola-website/Science/324604_a_325933]
-
deosebit de agitate, ele serveau mai bine decât în altă parte la disemina diferitelor propagande. Se cunosc madrase atât șiite cât și sunnite. Apariția madrasei în "Maghreb" este târzie (nu înainte de dinastia Mérinidă), și are loc într-un context de puternic sufism. De rit, în principal, malikit, aceste instituții servesc în primul rând pentru a extinde sufismele printre populațiile nomade, de multe ori încă neislamizate. Există multe exemple mărețe, în special în Fez, cum ar fi madrasa Attarin, madrasa Bu' Inaniyya, sau
Arhitectura islamică () [Corola-website/Science/337179_a_338508]
-
cunosc madrase atât șiite cât și sunnite. Apariția madrasei în "Maghreb" este târzie (nu înainte de dinastia Mérinidă), și are loc într-un context de puternic sufism. De rit, în principal, malikit, aceste instituții servesc în primul rând pentru a extinde sufismele printre populațiile nomade, de multe ori încă neislamizate. Există multe exemple mărețe, în special în Fez, cum ar fi madrasa Attarin, madrasa Bu' Inaniyya, sau chiar la Tlemcen, faimoasa Medersa Khaldouniya. În "Spania", se studia în cea mai mare parte
Arhitectura islamică () [Corola-website/Science/337179_a_338508]
-
a anxietății. De când s-a convertit la Islamul șiit, Haddad se descie ca fiind „un musulman privat care totuși observă”, care se roagă, citește din Coran și postește în luna Ramadanului. Au existat zvonuri care susțineau că Haddad a îmbrățișat sufismul (o interpretare mistică a Islamului) în mijlocul divorțului, zvonuri pe care ea le neagă vehement. Au existat zvonuri conform cărora ea a părăsit Islamul pentru a se întoarce la creștinism (zvonuri negate din nou) ea susținând că nu este nimic ofensiv
Diana Haddad () [Corola-website/Science/330923_a_332252]
-
literatura andaluză. În "Introducere", „părintele sociologiei și istoriografiei”, cum este supranumit, descrie științele, precum și aspecte precum tribalismul, meșteșugurile sau diferite arte. Aria religioasă și mistică este dominată, în principiu, de Ibn al-‘Arabī. Și-a îndreptat atenția către teologie și sufism, semnând opere precum "Cuceririle meccane" ("Futūḥăt al-makkīyya") sau "Nestematele înțelepciunii" ("Fușūș al-ḥikam"). Nici filosofia nu a fost omisă de autorii andaluzi, dintre care cel mai remarcabil este Ibn Țufayl (1105-1185). Povestea filozofică ce l-a consacrat - "Ḥayy Ibn Yaqẓăn sau
Literatura hispano-arabă () [Corola-website/Science/335397_a_336726]
-
dintre care cel mai remarcabil este Ibn Țufayl (1105-1185). Povestea filozofică ce l-a consacrat - "Ḥayy Ibn Yaqẓăn sau secretele înțelepciunii orientale" ("Ḥayy Ibn Yaqẓăn aw asrăr al-ḥikma al-mašriqīyya"), pune problema evoluției interioare și a atingerii desăvârșirii prin amestecul dintre sufism și raționalism. În perioada preislamică, "adab"-ul se referea la normele de conduită și la buna educație transmise prin prisma poeziei, anecdotelor, povestirilor și nu numai. După apariția islamului, "adab"-ul s-a încetățenit ca fiind tot un set de
Literatura hispano-arabă () [Corola-website/Science/335397_a_336726]
-
Sufismul este un curent apărut în secolul VIII și răspândit mai ales in Persia. În centrul vieții religioase a acestei doctrine se află iubirea reciprocă dintre Dumnezeu și oameni, respingând, prin urmare, ideea inaccesibilității lui Dumnezeu. Doctrina să este influențată de
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
prin urmare, ideea inaccesibilității lui Dumnezeu. Doctrina să este influențată de mai multe religii: budism, zoroastrism, hinduism și are la bază apropierea față de Dumnezeu prin cunoaștere mistica,iubire și asceza. Se cunoaște faptul că există mai multe etimologii ale cuvântului Sufism. Una dintre aceste etimologii a cuvântului sufi este suf (lâna) care constituia materialul principal folosit de sufiți în confecționarea mantiilor albe. Alți exegeți consideră că de fapt termenul este legat de at-tasawwuf, care înseamnă în arabă “cale”. Sufismul a existat
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
ale cuvântului Sufism. Una dintre aceste etimologii a cuvântului sufi este suf (lâna) care constituia materialul principal folosit de sufiți în confecționarea mantiilor albe. Alți exegeți consideră că de fapt termenul este legat de at-tasawwuf, care înseamnă în arabă “cale”. Sufismul a existat cu mult înainte de a fi desemnat prin numele său. Denumirea de al-soûfi apare prima dată în 776, fiind atribuită unui ascet irakian. O altă etimologie leagă cuvântul de termenul arab sâfa, sâfwa (puritate), în timp ce alții vorbesc despre cuvântul
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
prin numele său. Denumirea de al-soûfi apare prima dată în 776, fiind atribuită unui ascet irakian. O altă etimologie leagă cuvântul de termenul arab sâfa, sâfwa (puritate), în timp ce alții vorbesc despre cuvântul grecesc sophos, sophia (înțelepciune) de la care ar derivă. Sufismul își are originile în spațiul musulman și scopul său este cunoașterea lui Dumnezeu Unul, o cunoaștere nu atât intelectuală, cât una spirituală, prin detașarea de lume, prin puritatea inimii, prin iubirea de Dumnezeu. Sufismul este un mod de viață și
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
sophia (înțelepciune) de la care ar derivă. Sufismul își are originile în spațiul musulman și scopul său este cunoașterea lui Dumnezeu Unul, o cunoaștere nu atât intelectuală, cât una spirituală, prin detașarea de lume, prin puritatea inimii, prin iubirea de Dumnezeu. Sufismul este un mod de viață și de comportament, o experiență anterioară un adevărat “pelerinaj spre profunzimi”. Expresiile sufismului țin de iubire și cunoaștere. Expresia afectiva este cea care integrează mai usor atitudinea religioasă, acesta din urmă constituind punctul de plecare
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
lui Dumnezeu Unul, o cunoaștere nu atât intelectuală, cât una spirituală, prin detașarea de lume, prin puritatea inimii, prin iubirea de Dumnezeu. Sufismul este un mod de viață și de comportament, o experiență anterioară un adevărat “pelerinaj spre profunzimi”. Expresiile sufismului țin de iubire și cunoaștere. Expresia afectiva este cea care integrează mai usor atitudinea religioasă, acesta din urmă constituind punctul de plecare al spiritualității islamice. Limbajul iubirii permite enunțarea adevărurilor esoterice(orice religie are două părți: o parte exoterica- adresată
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
stările cunoașterii. Iubirea reflectă și ea o frumusețe interioară care este pecetea Unității în suflet at-tawhid. [tawhid arab - afirmarea unicității divine (wahid unic); în mod curent tawhid desemnează rostirea Mărturisirii de credință, recunoașterea Unicității și implicit a Unității divine; în Sufism, rezumă toate gradele de cunoaștere ale Unității, simbolizând "unificarea” cu Principiul] Printre autorii sufiți se regăsesc și unii precum: Ibn Arabi, Ahmad ibn al-Arif, Suhrawardi Alep, al-Junayd, Abu-l Hasan ash-Shadhili (أبو الحسن الشاذلي), care manifestă o atitudine profund intelectuală, ei
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]
-
Alții precum: Umăr ibn-al Farid (عمر بن علي بن الفارض), Mansur al-Hallaj și Jalal ud-din Rumi, se exprimă în limbajul iubirii, Realitatea divină nefiind pentru ei nimic altceva decât obiectul nesfârșit al dorinței. Desigur că acesta diversitate de atitudini în sufism ar fi condus la supoziția unora cum că sufiții care utilizează un limbaj intelectual ar fi preluat concepte străine de Islam din neoplatonism și nu numai. Sufismul cunoaște trei căi care corespund principalelor motive pentru care sufiții aspiră către Dumnezeu
Cunoaștere și iubire în mistica sufită () [Corola-website/Science/329034_a_330363]