513 matches
-
recunosc că ar fi cumplit să fim ai nimănui, să nu-și ațintească nimeni asupra ta privirea, pentru a ne „trage” din când la răspundere și să ne mai și urecheze...Se pare că n-am scăpat de avatarul și tânguirea noastră pseudo-paternalistă! Cel mai simplu lucru în dialogul cu G. ar fi să renuț la discuții pretins „savante” care mă depășesc și pe care nu le pot susține cu argumente pe măsură, plauzibile, greu atacabile, acestea fiind cum se observă
de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Jurnalul_unui_om_neinsemnat_ii_fragmente_.html [Corola-blog/BlogPost/366805_a_368134]
-
septembrie 2011 Toate Articolele Autorului Cum ar arăta umanitatea din mine la marginea ultimului strop de viață? Poate lungul marș al oaselor, a zdrelit răbdarea din tâmplele fiecărui pas aruncat în inima timpului și a ordonat trăitului să-și mutileze tânguirea. Oricum ar fi, viața nu este decât o lungime de măsura în fruntea unui orizont strâmtorat în datoria lui față de greutatea cerului. Pentru că adevărurile, îmi devin toate constante în drumul meu, la marginea prăpastiei. Orice latitudine poate deveni un punct
STROPI DE VIAŢĂ DIN OCHII TĂI de DANIEL DĂIAN în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Stropi_de_viata_din_ochii_tai.html [Corola-blog/BlogPost/367290_a_368619]
-
din Africa. Admirând locul uitasem cu totul de mâncare, frisoane asemănătoare la contactul cu ceva nou, necunoscut mie, îmi prelungeau starea de neliniște care va scade din intensitate pe masură ce mă deprindeam cu noul ambient, muzica în surdină cu tânguiri orientale și latine îmi relansau voia bună chiar și fără să fi băgat ceva în gură. Specificul compozit al mediului afectat unor reprize culinare de calitate este o constantă a acestui local, sunt încă vreo 20 în State și încă
HAI-HUI CU TRAMCARUL PRIN FRISCO... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 174 din 23 iunie 2011 by http://confluente.ro/Hai_hui_cu_tramcarul_prin_frisco_.html [Corola-blog/BlogPost/367021_a_368350]
-
pregătim de reamenajări, ne asfaltăm visele să avem unde să ne plecam capul pentru odihnă, pentru dansul inimii. Lucrează muncitorii de zor. Îmi e casa în reconstrucție, se pare. Probabil că e vremea schimbării și abia țin în frâu cântările, tânguirile apei. Din mine se naște universul trăirii, din pământul în care îmi sădesc fiecare gând. Și marea stă în adâncuri, îi simt existența din țâșnirea vizibilei vibrații. De teamă să nu ne copleșeasca dezlănțuirile, ne pregătim de vremuri cu periculoase
MUTAȚII de IULIA DRAGOMIR în ediţia nr. 1787 din 22 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/iulia_dragomir_1448226284.html [Corola-blog/BlogPost/382595_a_383924]
-
dor și neputință. * Rouă desculță a sufletului îmbogățită de lumina, răgazului unui călător obosit, zâmbet cald precum o pâine mirosind a binecuvântare. * Zăpadă albă pe poale cerând Soarelui îndurare, norii înalți catapeteasmă cu setea arsă de iubire. Cer sunând a tânguire, pământ reavăn dus de mână pe-aleile de soare pline din ochi umezi de copil. Mâini tandre pline de bunătate unse cu mirul sufletului aprins în candelă nestinsă. Tăciuni de noapte troienită de iarnă, pădure cu trup de sirenă în
TOAMNĂ CULTURALĂ ADJUDEANĂ – EDIŢIA A XXXV-A: INSTANTANEE LITERAR-ARTISTICE ARMONII CULTURALE de MIHAI MARIN în ediţia nr. 672 din 02 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Toamna_culturala_adjudeana_editi_mihai_marin_1351855407.html [Corola-blog/BlogPost/344997_a_346326]
-
Să deschidă continente, De trăiri ce-au fost absente... Murgului ce mai nechează Că-mi simt mintea încă trează, Când un înger mă veghează Și-n amurg suav pictează. Dorul l-aș pune pe drum Să se scuture de scrum, Tânguirea să și-o lase Chiar în pragul unei case... ------------------------------------ Mă zidesc într-un cuvânt Că sunt fir de păpădie, Sub rafalele de vânt Sunt atâta de plăpând... tablou: Artush Voskanyan (Armenia) Camelia Cristea Referință Bibliografică: Fir de păpădie / Camelia Cristea
FIR DE PĂPĂDIE de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1545 din 25 martie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1427305118.html [Corola-blog/BlogPost/340988_a_342317]
-
a nopților Bat cale până-n zori și nu am pe nimeni să mă aștepte luna însăși se-ascunde spre-a mă repudia într-un peisaj de umbre de dincolo de moarte Cade picătură cu picătură o ploaie ce-mi dezgolește cu tânguirile-i sufletul și teama de inexistentă supraviețuiește Se cabrează vertijul și-ating cu buzele frumusețea, cea care se pierde în impalpabila lumină a negarii LA ETERNIDAD Suspendidas en la duración de Zeus, deslumbrantes estatuas entonan panegíricos a los dioses del
FERNANDO SABIDO SÁNCHEZ, POEME de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 751 din 20 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Fernando_sabido_snchez_poeme_eugen_dorcescu_1358673768.html [Corola-blog/BlogPost/359368_a_360697]
-
și pesimismul, iubite postacule, de moderezi pe nechezolii de ambe spețe sătul de atâta Caragiale, că oricât de răzeș sau mazil vajnic ar fi un nou basarabean la Paris, ca Paul Goma sau ca, tot exilat, Alecu Russo, de scrise „tânguirea intitulată Cântarea României“, te doboară bășcălia, la băutură și călărire în zori pe zare, pe orizontul de așteptare al rozătoarelor televizionare, chiuind c-un surogat de euforie postmodernistă, rinocerizată ca râsul la mormânt, cum sunt rânjite kantian și rândurile de
POSTROMÂNISMUL (2) – NECHEZOLII DE AMBE SPEŢE ŞI POSTACUL INTELECTUAL PUBLIC de CAMELIAN PROPINAŢIU în ediţia nr. 605 din 27 august 2012 by http://confluente.ro/Camelian_propinatiu_postromanismul_camelian_propinatiu_1346056658.html [Corola-blog/BlogPost/355287_a_356616]
-
fi văzut iar când a ajuns la capătul acestuia a ridicat doar puțin dala de deasupra și a privit într-acolo.,, E un ochi roșu imens acolo!” a spus el și l-au auzit probabil toți în căști...... IV. CONSTANTINOPOLE. TÂNGUIRE LÂNGĂ ZIDUL SFINTEI SOFIA., de Mihai Condur, publicat în Ediția nr. 2284 din 02 aprilie 2017. Plouă mărunt peste Cornul de aur Umbrele împăraților se țes din cețuri și-apoi se destramă Peste Bosfor, acolo unde imperiul încă n-a
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/mihai_condur/canal [Corola-blog/BlogPost/380853_a_382182]
-
vorbă cu mine și astăzi, Mă cert pentru-a mea vină din noapte-n zi. Mintea îmi pierd și-ncerc s-o regăsesc, Pe tărâmul cel pustiu iarăși poposesc. Mi-s vinovată pentru-a mea iubire, Pentru a sufletului meu tânguire. Ajuns-am ca papagalii să-mi repet, Să nu te-astept. Mă lovesc de-un parapet. Parapetul iubirii mele, ce nu mă lasă a pleca, Înca aștept o rază pură să pătrundă pe ușa mea. Vino de mă ridică, genunchii
A MEA VINĂ de MARIA CRISTINA PÂRVU în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/maria_cristina_parvu_1456063435.html [Corola-blog/BlogPost/370087_a_371416]
-
rătăcind Prin spațiul simțurilor Ca semințele în capsule de mac Anonim în roiul cuvintelor Inventez tăceri cu sensuri ascunse Inventez priviri Scormonind prin rugina depărtărilor Inventez cărări labirintice ale rostului Dar nimic nu înlocuiește drogul vieții Spaima pierderii sale Îmblânzește tânguirile gândului Adoarme amăgirea visărilor Și stinge urma focurilor de artificii. SETE Dacă ai fi o picătură de apă Și ai cădea de pe ram asemenea unei frunze O sete nemărginită m-ar purta după tine Până în pântecul altei lumi. TRĂDARE Descopăr
AROME DE IARNĂ (POEME) de ŞTEFANIA OPROESCU în ediţia nr. 1545 din 25 martie 2015 by http://confluente.ro/stefania_oproescu_1427286129.html [Corola-blog/BlogPost/341005_a_342334]
-
-n mintea ei rămăseseră undeva în urmă. Ziua aceasta era scrisă-n calendar ca o zi măreață, era ultima lor zi când mai stăteau împreună. Mihai trebuia să vină s-o conducă la gară... „Voi veni la un ceas după tânguirea clopotelor de utrenie în sfânta zi de duminică să-mi iau la revedere de la tine și să te conduc la gară!” - fuseseră ultimele lui cuvinte la despărțire. Își aruncă ochii pe geam, strada era plină de trăsuri care treceau în
EMINESCU ŞI VERONICA- PLECAREA DIN VIENA(CAP13-14) de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1215 din 29 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Ion_ionescu_bucovu_1398768900.html [Corola-blog/BlogPost/348044_a_349373]
-
săgeată ce se înfige-n mine și sânger în rutine iubirea ta brumată atât de des cântată când nu puneam surdine. O boare de iubire în mintea mea adie și ești la fel de vie ca-n orice amintire ce nu e tânguire, ci blândă armonie, motiv de bucurie, prilej de fericire. În sânge-mi cântă-ntruna fantastice orchestre și văd cum în ferestre cu raze-îmi bate luna. Ating cu-un zâmbet struna.care cânta terestre vibrații noi, măiestre, vii pentru totdeauna. Te
POVESTE de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1616 din 04 iunie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1433432026.html [Corola-blog/BlogPost/374825_a_376154]
-
spune acum cu acordul lui că și împăratul a avut unele vedenii în vise, în care apărea mereu eclipsa soarelui, întunecarea măritului și gloriosului Phoebus-Apolon, întuneric care în visul său cuprindea tot pământul. De aceea în visurile împăratului era multă tânguire și plânset peste tot fiindcă nu era nimeni vrednic pe pământ care să înlăture întunericul care se dorea fără sfârșit. Deși împăratul credea că acest eveniment ceresc nu va fi de bun augur, am reușit să-l conving că totuși
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN) PARTEA A DOUA- AL SASELEA FRAGMENT de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1447 din 17 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_condur_1418842713.html [Corola-blog/BlogPost/380854_a_382183]
-
de bucurie... Și nu pot să-mi opresc suspine, iar mâna-mi tremură ciudat când gându-mi zboară către tine la viața-n doi cât ne-a fost dat... Nu mi-aș dori tablou cu ploaie și ramuri triste-n tânguire, ce-adânc ferestrei se îndoaie plângându-mi mut a mea iubire... Aș vrea natura-mpodobită cu mantii albe de zăpadă, copii cu fața rumenită pe derdeluș pornind, grămadă. Iar mie mi-aș dori pădurea, cu liniștea-i neîntinată, să mă trezesc
CELEI CE NU MAI ESTE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 758 din 27 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Celei_ce_nu_mai_este_marian_malciu_1359287985.html [Corola-blog/BlogPost/364865_a_366194]
-
și de unul singur? Firește că se poate face pocăință și în acest mod, dar acest fel de pocăință nu este nici completă și nici mântuitoare. Ce s-ar fi ales de fiul risipitor, dacă ar fi rămas numai la tânguirea ce-o făcea de unul singur în țara păcatului? El simte nevoia de a se mărturisi, trebuință care, o știm cu toții, este în firea omului. „Noi credem că adevărata pocăință este un act bilateral. O parte a ei o reprezintă
DESPRE PILDA FIULUI RISIPITOR... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 404 din 08 februarie 2012 by http://confluente.ro/Despre_pilda_fiului_risipitor_stelian_gombos_1328698767.html [Corola-blog/BlogPost/346720_a_348049]
-
mistic al serii,primesc fragmente, copleșită, o putere... V. IRINA LUCIA MIHALCA - CÂNTUL (POEME), de Irina Lucia Mihalca , publicat în Ediția nr. 1973 din 26 mai 2016. CÂNTUL VIORII Prin cântul viorii se-aude lacrima viselor. Cântă vioară, cântă-ți tânguirea inimii! Prin glasul ei suspină adânc sufletele care nu au atins stelele cerului lor. Plânge vioara, plânge ușor, cum plânge cerul din ochiul paradisului, cum plânge ploaia mărgăritare lângă crucea răstignirii, cum plânge râul ce-și poartă florile durerii, cum
IRINA LUCIA MIHALCA by http://confluente.ro/articole/irina_lucia_mihalca/canal [Corola-blog/BlogPost/380796_a_382125]
-
de dragoste să-ți fiu și sfetnic în noaptea de veghe! Undeva Sunt aerul ce vuiește în strigăt agățându-se de tot ce-i iese în cale pentru a căpăta un răspuns, un adevăr, o taină adâncă-adâncă!... Undeva - departe-aproape Auzeam tânguirea sfâșietoare, dureroasă, a ceva neîmplinit, nedefinit... Ce era ?! Pentru tine: Nimic! Pentru mine - Strigătul și Răspunsul se despărțeau pentru totdeauna, fără să se fi întâlnit! Un culcuș pentru cuvinte În noaptea timpurilor pierdute din răsuflarea zorilor răscolesc prin umbrele frunzelor
UN CULCUŞ PENTRU CUVINTE de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 1922 din 05 aprilie 2016 by http://confluente.ro/viorela_codreanu_tiron_1459880330.html [Corola-blog/BlogPost/368226_a_369555]
-
care respectă toate canoanele picturii de icoane. Următorul autor este Florin I. Roman care se prezintă cu o selecție de versuri în stil clasic și modern. O poezie meditativă, foarte expresivă, cu multe simboluri, cu metafore inedite. Se remarcă poemul „Tânguire de îngropare”, un fel de litanie în care poetul își asumă vina pentru toate nedreptățile și nelegiuirile lumii, pentru care își cere smerit iertare. Metafore inedite: ciuturi de lumină, prispa dimineții, ș.a. Claudia Bota este o altă poetă care a
ÎNTRE SUFLET ŞI CUVÂNT – O LEGĂTURĂ NEVĂZUTĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1473225621.html [Corola-blog/BlogPost/374676_a_376005]
-
îngerilor în putrefacție îți luminează, prințe, în priviri. Printre trupurile trecătorilor cerșetorii indică un Dumnezeu în retragere. *** Crivățul Un anchetator, pălmuind cu zăpadă Cristul de tablă din marginea de sat. RAPORTUL DE ONOARE Cuviincios, fără să tulbure liniștea publică ascultă tânguirea luminii în marile lazarete de raze. Viața lui e o pauză de efect. Este mai inutil ca un protest împotriva calviției. Flăcările și-ar sterpezi dinții cu pomana trupului său. *** Toamnă cu maniere de femeie fatală. Praful s-a ales
CARTEA CU PRIETENI XXX- CONSTANTIN FIERARU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 362 din 28 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xxx.html [Corola-blog/BlogPost/351149_a_352478]
-
Acasa > Versuri > Spiritual > TÂNGUIRE DE ÎNGROPARE Autor: Florin T. Roman Publicat în: Ediția nr. 1942 din 25 aprilie 2016 Toate Articolele Autorului Iartă-mă, apă murdară de râu, Iertați-mă, păsări fără de glas, Iartă-mă, mlaștină până la brâu, Iartă-mă, codrule fără lujeri rămas
TÂNGUIRE DE ÎNGROPARE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 1942 din 25 aprilie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1461592170.html [Corola-blog/BlogPost/380364_a_381693]
-
Iertați-mă, răni de la mâini și picioare, Iartă-mă, tristă cunună de spini. Iartă-mă, moarte cumplită pe Cruce, Iartă-mă, coborâre în iad pentru noi, Iartă-mă, Înviere ce Viață aduce, Iartă-mă, Sfântă Judecată de-Apoi! Referință Bibliografică: Tânguire de îngropare / Florin T. Roman : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1942, Anul VI, 25 aprilie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Florin T. Roman : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul
TÂNGUIRE DE ÎNGROPARE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 1942 din 25 aprilie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1461592170.html [Corola-blog/BlogPost/380364_a_381693]
-
ne frângem inima; iar dacă vrem să ne facem părtași la durerea cuiva, se cuvine să fim împreună-pătimitori. Și toate acestea ne cer deopotrivă duioșie, mărinimie și dragoste nefățarnică. Cu ce îndrăzneală ne vom apropia cu cugetul și simțirea de tânguirea Doamnei Maria Brâncoveanu, când vedem că pătimirile,lacrimile și suspinurile ei au înălțat un munte ale cărui piscuri au ajuns până la Cer?” (Doamna Maria Brâncoveanu, Tainica Biruință a Lacrimilor. 1714-2014. Ed. Sophia, București, 2014, p. 140) Pe 17 Ianuarie 1905
MIRAJUL DIVIN ŞI ETERN AL FEMEII de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1894 din 08 martie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1457442926.html [Corola-blog/BlogPost/381039_a_382368]
-
-i povestească tot ce știa și să răspundă la un puhoi de întrebări ce i s-au pus de cei adunați în jurul lui, căci s-a strâns lume ca la urs. Tragodas știa să se lase ascultat, căci povestea cu tânguirile sale, blestemând necazurile și descriind pârjolul și nenorocirile pe care le întâlnise prin sate și pe unde cutreierase. A povestit cu lux de amănunte peripețiile prin care a trecut ca să ajungă în cetate. Cei prezenți îl ascultau cu multă atenție
PARTEA A II-A de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1143 din 16 februarie 2014 by http://confluente.ro/Povestea_sarmanului_tragodas_viorel_darie_1392524178.html [Corola-blog/BlogPost/364090_a_365419]
-
IZVOARE Autor: Silvia Rîșnoveanu Publicat în: Ediția nr. 1882 din 25 februarie 2016 Toate Articolele Autorului LEGENDA CELOR ȘAPTE IZVOARE În crâng, unde izvoarele se-adună, (Legenda spune că erau doar șapte) Se auzeau, în nopțile cu lună, Adeseori, doar tânguiri, în șoapte. Povestea ce-o spunea, în taină, vântul, Pleca, în patru zări, de la arțarul Care-a jurat să-mprăștie cuvântul Despre-o iubire ce-a trăit amarul. Era, în vremuri de demult apuse, O fată ca niciuna de sub soare
LEGENDA CELOR ȘAPTE IZVOARE de SILVIA RÎȘNOVEANU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/silvia_risnoveanu_1456421668.html [Corola-blog/BlogPost/373353_a_374682]