523 matches
-
depune ouălele în creier, și au un aspect agresiv, în realitate, nu sunt periculoase. Dacă ajung în urechi umane este din greșeală. "" este o specie care își îngrijește urmașii, comportament rar la insecte. "Forficula auricularia" are un corp alungit și turtit de culoare castanie, cu un torace în formă de scut, două perechi de aripi și o pereche de cerci în formă de forceps. Lungimea medie este de 12-15 mm. Al doilea segment tarsic este lobat, extinzându-se sub cel de-
Forficula auricularia () [Corola-website/Science/322985_a_324314]
-
subînțelege și "sistemul tubular". Este alcătuit din 3 segmente: Conține capsula Bowmann Are o lungime de aproximativ 46-65 mm a)TUBUL PROXIMAL: b)ANSA HENLE -are forma de tub în U Prezintă: -ram descendent: este subțire, alcătuit din celule epiteliale turtite foarte permeabile la H2O -ram ascendent: prezintă 2 porțiuni: -subțire -groasă c) TUBUL CONTORT DISTAL Din schema structurală a rinichiului se poate observa "Arteria interlobaris" o ramură a arterei renale care se subîmparte pentru alimentarea cu sânge a două piramide
Rinichi () [Corola-website/Science/304667_a_305996]
-
organe variază de la 3 la 4. La păianjenii din subordinul Mesothelae sunt doar două tipuri de glande sericigene situate median. Restul păianjenilor au glande sericigene situate în partea posterioară a opistosomei. Unii păianjeni din subordinul Araneomorphae prezintă și cribellum - placă turtită specializată în țesutul mătasei. Deși toate artropodele folosesc mușchii atașați de interiorul exoscheletul pentru a se deplasa, păianjenii utilizează presiunea hidraulică. Datorită presiunii picioarele se extind și se contractă cu ajutorul unor mușchi aductori. Ca rezultat picioarele unui păianjen mort nu
Păianjen () [Corola-website/Science/308507_a_309836]
-
de aripi, pieloase, sunt scurte, lăsând o parte din abdomen descoperită. Cele posterioare, mai mari, au formă de evantai, strânse sub cele anterioare prin două pliuri transversale, dar urechelnițele își folosesc rar capacitatea de a zbura. Au corpul lung și turtit dorso-ventral, antene lungi, filiforme și aparat bucal de tip masticator. Urechelnițele sunt nocturne; de obicei se ascund în locuri ferite și umede în timpul zilei, devenind active noaptea. Se hrănesc cu o varietate de insecte și plante. Se consideră a fi
Urechelniță (insectă) () [Corola-website/Science/322795_a_324124]
-
fi găsite în crăpături de scoarță, în câmpuri sau grădini. Din cele aproximativ 1800 de specii, 25 se găsesc în America de Nord, 45 în Europa (7 în Marea Britanie) și 60 în Australia. Specii prezente în România: Majoritatea urechelnițelor au o formă turtită și corp alungit pentru a încăpea în crăpături sau sub coaja copacilor, ajungând la 7-50 mm , deși pot crește și mai mult, precum urechelnița de Saint Helena care poate a ajunge la 80 mm lungime. Urechelnițele sunt caracterizate printr-o
Urechelniță (insectă) () [Corola-website/Science/322795_a_324124]
-
în Delta Dunării și pe malurile lacurilor Dobrogene. <br> Călifarul roșu măsoară între 61-67 cm având o greutate de 1,2 - 1,6 kg. Caracteristica sa este penajul cărămiziu. <br> <br> Rața este o pasăre acvatică cu ciocul lat și turtit, cu trunchiul scurt și îndesat, și cu picioarele scurte, localizate în partea posterioară a trunchiului, mai mică decât gâsca sau lebăda. Trăiește atât în ape dulci cât și cele sărate. Aripa este mai mică, ceea ce îi îngreunează planarea, fiind nevoit
Listă de păsări din România () [Corola-website/Science/323367_a_324696]
-
Caracterele lor principale sunt: craniul autostilic, slaba dezvoltare a corpurilor vertebrale, prezența unor cute tegumentare care acoperă fantele branhiale externe, dinți de formă lamelară, slaba diferențiere a intestinului și absența cloacei. Spre deosebire de strămoșii lor din era mezozoică, care aveau corpul turtit dorsoventral, holocefalii actuali (himerele) au corpul fusiform alungit mai îngroșat și mai obtuz în regiunea capului și mai subțiat spre coadă, care este lungă și lățită ca o panglică. Corpul holocefalilor se aseamănă cu acela al rechinilor, cu deosebirea că
Holocefali () [Corola-website/Science/330393_a_331722]
-
mustăți (cu excepția speciilor "Carassius") și 8½ sau 14-21½ raze dorsale ramificate. le trăiesc în habitate diverse de la cursurile torențiale de deal până la lacuri, estuare și peșteri. Capul și corpul sunt ovale, mai mult sau mai puțin alungite, comprimate sau, uneori, turtite, abdomenul neascuțit, rotunjit sau chiar aplatizat, în ultimul caz înotătoarele pectorale și ventrale sunt orizontale. Înotătoarea dorsala lungă sau scurtă cu 7-30 raze ramificate, fără sau cu un spin osos care poate fi denticulat posterior. Originea înotătoarei dorsale este situată
Ciprinine () [Corola-website/Science/331255_a_332584]
-
circa 40.000 kg. Strugurii au în medie 170 g și ajung la o lungime de 16-18 cm, de formă cilindrică, ușor aripați. În general, acești struguri sunt foarte compacți, la maturitate boabele, presându-se între ele, devin deformate și turtite lateral. Pe partea expusă la soare, boabele sunt verzi-gălbui, slab rumenite, cu numeroase puncte ruginii. În general, strugurii acumulează în medie 160-170 g/l zaharuri, uneori chiar mai mult, din care rezultă vinuri albe ce se încadrează, conform ultimelor legislații
Plăvaie () [Corola-website/Science/315955_a_317284]
-
picioare identic conformate; sunt adaptate la mediul marin, libere sau parazite la pești și crustacei; există forme dulcicole, de ape freatice, sau terestre. Include circa 10 000 de specii. le sunt crustacee mici de 0,5-20 mm, cu corpul ușor turtit dorsoventral. Sunt lipsite de carapace ca și la amfipode. La cap se sudează primul și cel de-al doilea toracomer (= segment toracic). Pleonul (= abdomenul) este scurt, cu somitele abdominale parțial sudate. La nivelul abdomenului ultimul pleomer (= segment abdominal) fuzionează cu
Izopode () [Corola-website/Science/329458_a_330787]
-
pene. Se presupune că lipsa penelor pe cap este o adaptare igienică, dezvoltată de-a lungul evoluției, în urma căreia pielea este curățată sub acțiunea razelor ultraviolete și a deshidratării în condițiile climatice ale munților. Regiunea superioară a capului este ușor turtită. La masculi, pe cap se evidențiază o creastă cărnoasă de culoare roșie-închisă, iar pielea este foarte încrețită, formând „cercei”. Spațiile goale ale pielii își schimbă semnificativ culoarea (în roșu sau în galben) la orice schimbare emoțională (cum ar fi enervarea
Condor andin () [Corola-website/Science/315078_a_316407]
-
joacă de asemenea un rol important în reglarea funcțiilor cardiace, respiratorii și reglarea ciclului somn-veghe. Trunchiul cerebral este alcătuit din bulb rahidian (lat. "medulla oblongata"), puntea lui Varolio (lat. "pons") și mezencefal (lat. "mesencephalon"). Bulbul rahidian are formă de con turtit antero-posterior, cu vârful trunchiat în continuarea măduvei. Pe linia mediană a feței anterioare prezintă fisura mediană, ce se termină cranial printr-o depresiune triunghiulară, foramen caecum. Caudal, in profunzimea fisurii mediane se observă fibre nervoase ce se încrucișează, formând decusația
Trunchi cerebral () [Corola-website/Science/312857_a_314186]
-
fibros. Sinoviala tapetează suprafața interioară a capsulei articulare și formează posterior un mic fund de sac sinovial. De cele mai multe ori sinoviala nu comunică cu articulațiile din jur; uneori comunică cu articulația talocrurală. Ligamentul talocalcanean lateral ("Ligamentum talocalcaneum laterale") este scurt, turtit și subțire. Are originea sus pe versantul anterior al procesului lateral al talusului, de aici se îndreaptă oblic înapoi și în jos și se termină pe fața laterală a calcaneului sub fața articulară talară posterioară. Are o direcție paralelă cu
Articulația subtalară () [Corola-website/Science/336027_a_337356]
-
câte două perechi de picioare pe segment, deoarece fiecare segment reprezintă o fuziune a două segmente (cu excepția primului segment din spatele capului - segmentul cervical - lipsit de membre). Majoritatea diplopodelor au corpuri cilindrice și alungite, cu toate că se întâlnesc și specii cu corpul turtit dorso-ventral. Iar onscomorfele, în genere, au corpul rotunjit și scurt, și se pot strânge într-un ghem. Numele acestor miriapode - milipede - provine de la cuvintele latine "mille" - mii și "ped" - picior. În ciuda numelui lor, milipedele nici nu ajung să aibă o
Diplopode () [Corola-website/Science/302232_a_303561]
-
inginerie, prin consolidarea tunel prin rearanjarea particule pe pereții acestuia. Corpul lor format din secțiuni capată o formă undulată. Chilopodele sunt constituite din 3 regiuni: cap, trunchi și telson sau pigidiu. Capul unui dilopod este, de obicei, rotunjită dorsal și turtit ventral. Tot, ventral se găsesc și piesele aparatului bucal. Regiunea anterioară a gurii este acoperită cu o cută chitinizată, numită buză superioară sau labrum. Apoi, urmează maxilele alcătuite din regiunea bazală pe care se găsește un palp maxilar articulat și
Diplopode () [Corola-website/Science/302232_a_303561]
-
articulat și palete nesegmentate masticatoare. Posterior se află gnatochilariu, numit și labium, placă chitinoasă. Pe partea superioară a capului sunt o pereche de antene simple și o pereche de ochi Corpul poate avea diferite forme în funcție de specie. Unele au corpul turtit dorso-ventral, alte cilindric. Dorsal, fiecare segmente este acoperit cu o plăcă chitinizată, iar ventral, sunt două sau trei plăci. La unele diplopode plăcile dorsale și ventrale pot fi contopite având aspectul unui inel cilindric. Cuticula mai este împregnată cu săruri
Diplopode () [Corola-website/Science/302232_a_303561]
-
totdeauna la baza lor prin membrane. Gâtul și picioarele sunt lungi. Pe cap și pe gât au porțiuni golașe. Ciocul ibișilor este subțire, lung și curbat în jos în formă de secere, iar al lopătarilor este drept și spre vârf turtit și lățit în formă de lopată. În timpul zborului țin gâtul și picioarele întinse. Trăiesc în colonii simple și mixte. Cuibul și-l fac în arbori sau în stufăriș. Depun de regulă câte 5 ouă. Hrana constă din nevertebrate ce se
Treskiornitide () [Corola-website/Science/316849_a_318178]
-
naștere. Există și specii care nu prezintă marsupiu. Deosebirile scheletice și anatomice generale între mamiferele metateriene (marsupiale) și euteriene (placentare) sunt următoarele: Din ordinul marsupialelor fac parte mamifere de diferite dimensiuni. Cele mai mici marsupiale sunt șoarecii marsupiali cu capul turtit ("Planigale") care au o lungime a corpului de 4-10 cm. Cele mai mari marsupiale sunt cangurii propriu-ziși ("Macropus") cu o lungime a corpului de 75-160 cm. Longevitatea 5-25 ani, în funcție de specie. Aspectul exterior al marsupialelor este foarte variat: de la animale
Marsupiale () [Corola-website/Science/300102_a_301431]
-
un pește ostariofiz ("Ostariophysi"), înrudit cu caracidele ("Characidae"), care includ piraia și neonul, dar are o asemănare fizică mare cu anghilele adevărate. Are un corp serpentiform (în formă de șarpe), alungit și cilindric (rotunjit), golaș, fără solzi. Capul este ușor turtit. Gură mare are un rând de dinți conici pe fiecare falcă. Ochii sunt mici. Pielea groasă și vâscoasă acoperă întregul corp și este folosită ca un strat protector, care protejează corpul de propriul curent electric produs. Înotătoarele dorsale și ventrale
Țipar electric () [Corola-website/Science/330483_a_331812]
-
002 mm de-a lungul gamei de încărcături. O sursă secundară de mișcare este elasticitatea rulmentului propriu-zis.De exemplu, bilele dintr-un rulment sunt că plasticul tare, iar sub încărcătură maximă se pot deformă de la forma rotundă la una ușor turtita. Cursa este de asemenea elastică și dezvolta o ușoară adâncitura can bilă presează pe ea. Duritatea rulmentului este modul în care distanță dintre părțile separate de rulment variază sub încărcătură aplicată. La rulmenți cu elemente rulante, acest factor se datoreaza
Rulment () [Corola-website/Science/304837_a_306166]
-
numit „la Dos”), în care apă provenită din izvoare sau/și precipitații a dat naștere la bălti cu trestie și stufăriș, inclusiv formarea așa-zisului lac din Dos, cu o adîncime de circa 12-15m. Formă alunecărilor este semisferica, conica sau turtita, cu dispunere liniară față de linia de desprindere. Ele sunt prezente în zona de sud-vest a satului, în zonele numite „La Gruiețe", "Cremeniș", "Între Corabie" și "Răzorul Dosului", zona ce cuprinde și lacul din Dos în crevasa formată, odată cu alunecarea de
Aruncuta, Cluj () [Corola-website/Science/300316_a_301645]
-
ul este o rasă de câini de mici dimensiuni, caracterizați de o față puternic ridată, bot turtit și coadă încolăcită. Blana este fină și strălucitoare, corpul compact cu mușchi bine dezvoltați. Funcția lor este de animale de companie, fiind descriși prin sintagma "multum in parvo" (mult prin puțin), cu referință la personalitatea și dimensiunile sale. Cunoscut în
Mops () [Corola-website/Science/323712_a_325041]
-
de arenă de tip Bull). În principiu înălțimea de la sol până la punctul de maxim al greabănului este aproximativ egală cu lungimea de măsurată de la bot până la rădăcina cozii. Craniul apare plat în zona frontală, cu botul scurt și pătrat și turtit (dar fără tendința de a fi proiectat în sus), iar fruntea este puternic marcată de riduri, formate prin compactarea pliurilor pielii în exces. Ochii sunt mari, exoftalmici, rotunzi și de culoare închisă. Urechile prinse sus și căzute pe lateralele capului
Mops () [Corola-website/Science/323712_a_325041]
-
evidente, dispuse opus. Formulă florală: ⚥✳ K [G A] G. Fructul (capsule, bace sau folicule) este simplu sau multiplu, uneori se desface în fructe parțiale. La speciile din România fructele sunt uscate, dehiscente, formate din 2 mericarpe, multisperme. Semințele sunt adeseori turtite, uneori cu un smoc de peri terminali. Reprezentanții familiei se caracterizează de obicei prin prezența fasciculelor bicolaterale, a laticiferelor nearticulate și a unor substanțe toxice. În România se găsesc numai 3 genuri, cu 5 specii spontane sau cultivate ca plante
Apocynaceae () [Corola-website/Science/303422_a_304751]
-
mai închisă decât cea de iarnă. Capul este turtit, ochii vizibili, rotunzi, proeminenți. Urechile sunt scurte, largi la bază și au marginile rotunjite fiind clar distincte din blană; fața internă a pavilionului foarte puțin păroasă. Membrele sunt scurte, cu gheare turtite. Pe talpa picioarelor posterioare, are câte 6 pernițe elastice. Craniul nu are creste evidente. Molarii fără rădăcini la pui, dar cu rădăcini la adulți. Suprafețele de masticație ale molarilor cu bucle și triunghiuri de email nu sunt ascuțite ca la
Șoarece scurmător () [Corola-website/Science/333702_a_335031]