251 matches
-
anume, există deosebiri între textele istoricului și cele ale filosofului, între istoria pragmatică a lui Schlözer, vehiculând ideile timpului, slujind, adeseori, ca instrument al acțiunilor politice imediate și filosofia lui Herder ce conținea nu numai preceptele Luminilor, ci și un vizionarism ce urma să fie îmbrățișat de romantici. Opera lui Schlözer este receptată direct, prin frecventarea celebrei școli a Göttingenului sau prin intermediul Vienei. Importante în cunoașterea ideilor sale sunt chiar scrierile istorice și lingvistice, mult răspândite și în regiunea central-sud-est europeană
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
suportul narativ al mitului sau de structura discursivă a limbajului. În realitate, universul lui Barbu este de o consecvență care ar putea părea monocordă dacă unicul său obiect ar fi doar o simplă temă, și nu o modalitate lirică fundamentală: vizionarismul inițiatic. Considerate în ansamblu, contribuțiile semnate de P. marchează o schimbare de paradigmă în istoria literaturii române. Alături de Paul Cornea, Mihai Zamfir, Eugen Negrici, Nicolae Manolescu, Mircea Scarlat ș.a., exegeta limpezește chestiuni esențiale ținând de orizonturile generice ale scrisului și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288787_a_290116]
-
plonjare abruptă într-un univers mai abstract, în care poezia pare că vrea să „părăsească” pământul, să lase în urmă concretețea prea acuzată a versului, pentru a exploata conceptele și viziunile sintetice ale unui spațiu mintal deschis brusc către un vizionarism cosmic în emergență. În Haosmos (1992) - titlul reproduce imaginea-cheie a nenumărate poeme -, această deschidere vizionară se desfășoară mai amplu, printr-o „exploatare dez-mărginită” a lumii fizice, psihice și imaginare, poezia regăsind pe de o parte concretețea inițială, dar păstrând și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286117_a_287446]
-
cum la Baudelaire, Rimbaud și Mallarmé, la Eminescu sunt "imagini ale unui alt eu". Se urmăresc coordonatele pe care își face prezența mitul poetului. Chiar într-o poezie de tinerețe, Numai poetul, este prezentă "imaginea mitică a poetului" care, prin vizionarismul lui, "depășește orice limită a realității". Imaginea poetului se identifică vocii profetice, "aceea a credinței într-un dincolo al ființării". Două capitole mari tratează tema orfis mului și a lumii ca labirint, în imaginarul eminescian. Sunt incursiuni de subtilitate și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
axează întregul comentariu polemic al cărții lui Theodor Codreanu. Publicistica lui Eminescu pe această temă se revelează ca un suport ideatic și ideologic vizionar. Cartea lui Theodor Codreanu, este, în fapt, din punctul de vedere al eminescologiei, o demonstrație asupra vizionarismului lucid pe care îl oferea în epocă, pentru viitorime, Eminescu, acesta înfățișându-se ca un temeinic cunoscător al istoriei naționale și un fin (pătrunzător) analist al manevrelor politice într-o istorie modernă a Europei. INDICE al autorilor comentați * A Acsan
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
printre curioși. În același an, Nae Ionescu scria, formulându-și și el în ton religios ideile: „Pentru mântuirea nației noastre, Dumnezeu trebuia să accepte jertfa lui Moța, așa după cum, pentru mântuirea neamului omenesc, a acceptat jertfa Mielului.“ Naționalismul pendula între vizionarismul eminescian, nimicind din priviri inamicul, adică societatea „în plină descompunere, roasă de scepticism și egoism feroce, coaptă să cadă pradă barbarilor de afară și dinăuntru“ - cum spune Traian Brăileanu și „cruzimile de tigru, auzurile de câine“ slăvite de Aron Cotruș
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
îl identifică pe Caragiale ca autorul dotat cu o astfel de sensibilitate ieșită din comun pentru că înțelegem numaidecât că această sensibilitate nu are nimic de-a face cu patologia nervoasă, cu neurologia sau psihiatria. Este vorba de o formă de vizionarism, - care înseamnă viziune atotcuprinzătoare, spirit de sinteză, dar și capacitate de predicție -, de luciditate acută și dureroasă, de sesizare a detaliului semnificativ, a celor mai fine nuanțe, în orice caz de un maxim discernământ. A fost Caragiale înzestrat cu toate
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
a celor mai fine nuanțe, în orice caz de un maxim discernământ. A fost Caragiale înzestrat cu toate aceste daruri ? Posibil. Personal nu știu. Însă nu încetează să mă tulbure un detaliu al acestei ipoteze. De ce tot acest capital de vizionarism este unul asociat monstruosului ? În cartea sa Hubris, Jean Clair atrage atenția asupra celor două sensuri pe care le relevă etimologia neașteptată a cuvântului monstru, monstrum în latină care vine de la monere. Monere înseamnă a avertiza, a preveni, a pune
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
său radicalism instituțional. Sosa, alias Stalin debuta ca bri- gand și anarhist înainte de a deveni ferocele unic condu- cător al instituțiilor statului, exercitându-și puterea prin teroare sistematică cu ajutorul CEKA, NKDV etc. Nimic nu ne îndreptățește să convertim anecdota în vizionarism politic, s-ar fi opus chiar Caragiale, însă piesele mecanismu- lui sunt asamblate la nivelul unui dispozitiv comprehensibil și exagerarea retorică oricât de rizibilă prezidează la edi- ficarea unui lider politic. Însă nu toate glumele proaste au același parcurs ontologic
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
presupus reală, ci în jurul unui discurs patetic, declamativ, care devine, de fapt, centrul de greutate al scenei. Pe bună dreptate, comediografului acest discurs i se pare derizoriu, enorm. Caragiale „simte” nu enorm, ca un romantic tra- versat de efuziuni și vizionarisme, ci enor mi tatea proce- deului asemeni unui critic literar care sesi zează retorismele și artificiozitățile. „Într-o scenă memorabilă a lui Victor Hugo, nobilul hidalgo Silva prinde la fidanțata și pupila lui, mândra Dona Sol, pe doi cavaleri. Pe
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
pe de o parte, și dezvoltarea unor parteneriate durabile cu stakeholders externi, pe de altă parte. Cultura colaborativă este sursa sensului de "comunitate"; ea stă la baza construcției și funcționării organizației "noi", precum și a civismului corporativ în mediul extern. Prin vizionarismul său, funcția transformativă întrunește aspectele conceptuale ale "sustenabilității": sustenabilitate pentru umanitate și implicit pentru organizația ca atare. Practic, transformarea semnifică angajare organizațional civică, inovare a modului de a produce și de a contribui la progresul civilizației, prin integrarea retroacțiunii grupurilor
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
omului și de dezvoltare socio-economică largă. Acțiunile transformative semnifică implicarea voluntară a organizației profit în schimbarea configurației sociale (valori, guvernare, modele de consum etc.) prin implicarea ei în actul de formare continuă și de calificare a stakeholders. Mai înseamnă și vizionarism transformativ asupra tehnologiei, a producției, investițiilor, pieței. Participarea la reformarea lumii va genera simultan reformarea organizației de producere a bunurilor și serviciilor. Obiectivele urmărite de toate funcțiile și aspectele de management al responsabilității sociale corporative sunt cele de întărire a
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
genul apocaliptic se definește ca ceva scris după data sfârșitului pe care îl prezice 1. Definiția aceasta restrânsă pare influențată de deism, care contesta cartea lui Daniel pe motiv că fusese scrisă după evenimentele pe care pretindea că le prezice. Vizionarismul apocaliptic ca gen literar practicat de evrei și de primii creștini dintre 250 î.Hr. și 150 d.Hr. se distinge atât de profeție, cât și de modelul apocaliptic general de gândire 2. Numai că mesianismul evreilor era unul politic, în timp ce
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
au împrietenit la cataramă și de șapte ani se întrețin zilnic pe tema asta ? Boyle e omul care a făcut Trainspotting și, după cum o dovedește faimosul plonjon în adîncurile feerice ale unei toalete, executat de Ewan McGregor în acel film, vizionarismul lui tinde să fie mai degrabă nețesălat și spasmodic decît cultivat și grandios, ca la Kubrick sau la Tarkovski. Ce-mi place la Sunshine e faptul că nu lasă Acele Lucruri Mari să-l distragă prea tare de la îndatoririle sale
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
Ochii erau numiți oglinzile sufletului. Nu vedea altceva de valoare În acea făptură mică și scofâlcită, dar expersia din ochii săi era atât de veselă Încît era oarecum, proaspătă, și părea să ascundă... ce? O voință neînduplecată sau poate un vizionarism fără margini? „Are magnetism,“ Își spuse Kahei, hotărând că băiatul acela ciudat la Înfățișare Îi plăcea. Dacă l-ar fi studiat mai atent, ar fi descoperit, ascunse sub murdăria de pe drum, două urechi roșii ca o creastă de cocoș. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
dorinței, si chiar îi promite lui Theotormon că îi va da femei spre a se bucură de "împerechere-încîntătoare" ("lovely copulation"), dar el nu poate accepta așa ceva, fiind limitat de lege și tradiție. În The Marriage of Heaven and Hell, satiră, vizionarismul, umorul, poezia și filosofia se îmbină într-o manieră de-a dreptul inegalabila. Poemul este o satiră viguroasa și acidă, la adresa moralității convenționale, a instituțiilor religioase și statale care au creat, prin opresiune, închisori și bordeluri; energia sexuală nu este
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
redacțional este alcătuit din Achim Vancea, redactor responsabil, Vasile Muște, I. Ardeleanu, Marin Slujeru, Alexandru Dohi (Suedia) și Viorel Igna. Drept Argument, revista reproduce, după „Contemporanul” din 4 martie 1977, articolul Puterea scriitorului de Alexandru Ivasiuc, pledoarie pentru curaj, autenticitate, vizionarism, libertate și adevăr în arta și literatura. Sunt publicate versuri de Nichita Stănescu, Ion Iuga, Cristian Popescu, Gheorghe Chivu, Vasile Muște, Marin Slujeru, Gheorghe Mihai Bârlea, Gheorghe Pârja, Alexandru Dohi, V. R. Ghenceanu; proza semnează Valeriu Sabău, Gavril Ciuban, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285307_a_286636]
-
polemică implicită cu proza schematică și conformistă a anilor ’50. Remarcându-le modernitatea, comentatorul constată că acești autori se dezinteresează de stricta „verosimilitate”, au capacitate de sinteză, preferă adesea reprezentările metaforice și simbolice, deconstrucția, tehnica sugestiei, retragerea în parabolă și vizionarism, eseismul. Ei refac legăturile cu marea proză interbelică. În acest volum, cronicile sunt organizate pe baza unor idei structurante (Realismul complex, social și psihologic: Marin Preda, O tendință spre romanul „total”: Nicolae Breban etc.), ceea ce dovedește nu numai aptitudinea criticului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286771_a_288100]
-
și de filme inepte, apărute, după cum voi puncta, în cea de-a doua jumătate a secolului al XX-lea). Dacă în volumul meu de debut, Lumile lui Argus. O morfotipologie a poeziei vizionare, eram tentat de trasarea unei hărți a vizionarismului poetic, în cartea de față, scopul meu explicit este acela de a pune la dispoziția celor interesați un instrument (desigur, subiectiv și incomplet) de cartografiere a prozei terorii în literatura autohtonă, de la Miron Costin la Mircea Cărtărescu. Criticii inflexibili și
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
obscure ale inconștientului. Regimul său imaginar e mai degrabă diurn, deschis, cum am văzut, spre feeric și sărbătoresc, între repere ce nu eludează referința „realistă”, oricâte straturi ale fanteziei ar acoperi-o. Abia în Patmos ajunge de fapt în pragul vizionarismului oniric, ce substituie în mare măsură freneziei de „operator al limbajului” ambiguitatea specifică a unor stări de spirit aliind angoasa, stranietatea programaticului „depaysement”, cu reveria totalizantă. La întrebările puse de G. Călinescu cu privire la apartenența poetului la una sau alta dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
unității contrariilor și poate fi considerată și un „curs practic” de poietică, o cale de aproximare a mijloacelor de „captare” a ceea ce poeți romantici precum Nerval înțelegeau prin „poezie organică” sau „poezie transcendentală” ori poeți moderni precum Rimbaud prin „imperativul vizionarismului”. Drumul de acces spre poezie ar fi tot fizica cuantică, înțeleasă ca metafizică pornind de la premise științifice. Astfel, imaginarul poetic nu este altceva decât imaginarul cuantic, în care cuvintele sunt cuante etc. Comentând aspirația lui N. spre revelarea unității contrariilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288450_a_289779]
-
al prozei românești, ci și un întîi-stătător al ei. E, în același timp, reconfortant să-i parcurgi reconsiderările (oportune, convingătoare) ale prozei de călătorie a lui N. Iorga sau ale lui I. Agârbiceanu, reinterpretările poeziei lui Goga în cheia unui vizionarism „plutonic” sau considerațiile savuroase despre o posibilă dimensiune „pornografică” (secretă) a lui Topîrceanu, fără a mai vorbi de paginile despre Victor Valeriu Martinescu, un „avangardist de unul singur” pentru a cărui impunere în atenția cititorilor Ion Simuț a făcut foarte
Istoricul literar, canonul și politicul by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3786_a_5111]
-
în serialul de cronici dedicate debuturilor, din "Adevărul literar și artistic"; o fac acum, profitând de inițiativa Editurii Vinea de a retipări cartea, în colecția intitulată Ediția a doua. Ceea ce atrage imediat atenția în versurile sale este ceremonialul cu care vizionarismul înfășoară și desfoliază realul. Cadrul este cu totul obișnuit, fără urmă de pitoresc, lumea traversată fiind una apropiată până la familiaritate. Un râuleț, Nadășul, "ca o pastă îngălată", Ostroveniul "toxic și sfânt", Dâmbu Rotund și Jupâneștii, Mănășturul apar, fără prea multe
Nirvana by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10391_a_11716]
-
Nimicitorul aduc sau, mai bine zis, accentuează în literatura română contemporană o altă tedință poetică decît cea ludică, practicată de o parte dintre poeții, începînd, să zicem, cu Petru Romoșan, Florin Iaru, și terminînd cu Mircea Cărtărescu și Lucian Vasiliu. Vizionarismul lui Aurel Pantea își trage seva din scrierile sacre, dar și din poeți de talia lui William Blake, Poe sau T.S. Eliot. Iar dacă ar fi să facem referiri la lirica noastră, atunci l-am vedea apropiat de Nebănuitele trepte
Negru pe negru și negru pe alb by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/4299_a_5624]
-
Cartea de iarnă depă- șește „cu mult numărul poemelor din carte”. Un volum - tipografic - subțire a suscitat nu doar cronici literare și comentarii orale, ci un veritabil entuziasm critic sub care majoritatea acestora s-au cuprins. Sensibilizată și impresionată de vizionarismul puternic al Poetului, recunoscîndu-i o majusculă ea însăși simbolică pentru un anumit tip de poezie, critica lui Mureșan, pe întinse porțiuni, a devenit ne-critică. Ea a scăldat întregul volum în impresia provocată de segmente ale lui, neavînd, cel mai
Tînărul Mureșan (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3397_a_4722]