1,621 matches
-
Senzațional: i-am dezbrăcat laptopul lui Valentin Stan până la ultimul bit! CREPUSCULUL CIVIL DE DIMINEAȚ| Emil BRUMARU Tristețea... Tristețea... Nu mai știi cum se rostogolește boaba cristalină pe frunza lată de brustur, cum strălucește pe gardurile vechi, pe traversele solide, îmbibate cu păcură, ale liniei ferate, în iarba din șanțuri, în freamătul tufișurilor de oțetari. Ai uitat ghizdurile înverzite de mușchiul îmborbonat al fântânilor familiare. Abia-ți amintești cum se înmuiau filele cărților abandonate noaptea în grădina din dosul casei, într-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
zilei, nici cea a nopții. Deasupra bulevardului și clădirilor se lăsase un fel de melancolie tipică ajunului de sâmbătă, delicată, mișcătoare. De parcă Ierusalimul Încetase să mai fie un oraș și redevenise un vis urât. Ploaia se oprise. Aerul era umed, Îmbibat de apă, iar Fima simți În nări un iz amărui de frunze putrede. Își aminti cum odată, În copilărie, Într-o seară exact ca asta, la intrarea sâmbetei, se plimba cu bicicleta În susul și În josul străzii pustii. Trecând pe lângă casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
uitat la Danny și a surâs. Ba presupun că vorbesc serios. Mike a clătinat din cap. Termină cu prostiile ! Acolo nu-i nimic de văzut decât un râu și o sută de alte bărci. Acolo nu-i vreun loc sălbatic, îmbibat în misticism, e un Disneyland. Și, în plus, eu nu pot să-mi iau liber de la serviciu. Mike i-a aruncat o privire lui Irene, care-și strecura broșura lui Danny în geantă. Atunci înseamnă că n-o să poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
în urechi chiar și atunci când nimeni nu cânta. Oamenii îl priveau ca și cum n-ar fi fost în toate mințile. Când s-a înzdrăvenit destul ca să iasă din camera lui, Ahmad a dat foc unui morman de cearceafuri pe care le îmbibase în kerosen și le așezase sub patul părinților. Imediat a început să strige după Naji, iar pe maică-sa a scos-o înainte ca flăcările să pună stăpânire pe încăpere. Tatăl lui a scăpat cu arsuri de gradul trei pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Se referea și la relația lor, la Zach, la siguranța familiei lor, la Naji care avea să-și recapete libertatea, la Mary și Drew care aveau să-și construiască o viață împreună pe râu, la Danny care avea să se îmbibe de forța a doi tați, la Alice care avea să-l transforme pe John în următorul ei erou de roman și la incendiile care aveau să se stingă. Mike era devotat unor nenumărate improbabilități optimiste. Normal, i-a răspuns ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de la sosirea strămoșilor ei În comitatul Sătmarului, mîntuirea de toate hărțuielile existenței: de la banii insuficienți, la bîrfele colegelor. Vedea și Împlinirea tuturor dorințelor sale, de la cauterizarea cu simț estetic a unei alunițe incomode de pe gît, la zborul cu zeppelinul. Se Îmbibase de euforia unor vise nerostite pînă atunci, ataca subiecte neașteptate, vorbea adesea ca-n transă. Își amintea de iubiri mai recente ori mai Îndepărtate, nu-mi dădeam seama dacă erau jocuri cu miză ori simple flirturi, dar, oricum, se Întreba
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
în cur“; „obosit scârbit / timpul nu mai vrea să continue / îi mai ard câte un șut în cur / dar degeaba“; „sub pași trotuarul devine de scârnă / în gură în loc de cuvinte am viermi /... / craniul îmi e un țucal puturos / inima cârpă îmbibată cu menstră“; ‹ „toamna se uită ca proasta la mine / duc mâna la fermoar e închis / poate-mi curg mucii“; „trântit pe asfaltul încins un câine și-o linge asiduu /... / supralicitând îi ordon câinelui scoală-te și umblă / și-i fut
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Festivalului Național de Teatru au definit o prezență unitară și scindată, consecventă cu propunerea fiecărui performance în sine și în același timp diferită substanțial de la un performance la altul. În Un lucru misterios, a spus e.e. Cummings, teatralitatea e îmbibată în pielea-sugativă a Verei Mantero, o piele care absoarbe afectiv cuvintele și le trăiește cu o intensitate extremă. Ca și cum fiecare cuvânt e o contorsionare interioară. Ca și cum fiecare consoană tare, repetată la nesfârșit, cere eforturi supraumane de verbalizare. Cuvintele recitate, cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
dispăreau În neant. Ceva, totuși, se mișca. Porunci treceau din om În om. În fiecare grup apăruseră luptători cu semnul scutului și spadei, purtând arcuri mari și câte trei tolbe de săgeți. Mai aveau la ei pânze groase de cânepă, Îmbibate În păcură. Oștenii văzură cu mirare că săgețile aveau vârfuri colorate și că, printr-o frecare scurtă a vârfului săgeții de bucata de cânepă, acesta lua foc. Pe dealurile din stânga Bârladului, către Bobriac, o săgeată se ridică drept spre Înaltul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
rând, răzeșii cădeau secerați de Înaintarea perfectă, În careuri de luptă, a ienicerilor. -Acum! strigă Oană, sărind În șa. Catapultele! Douăzeci de catapulte ascunse În pădure aruncară, simultan, valuri de foc. Erau bucăți de lemn Împănate cu vârfuri de săgeți Îmbibate În păcură, cărora li se dăduse foc. La instalarea acelor catapulte muncise Oană imediat după primirea mesajului de la Angelo. Iar acum se dovedeau devastatoare pentru Cuceritori. În aproape un ceas de luptă, căzuseră peste o mie din Cuceritori, dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe jos În depărtare nu muriseră doar din cauza exploziilor. Cineva Îi spintecase cu sabia. Tăiase În locurile În care sângele țâșnește În jerbe, iar victima mai are de trăit cel mult treizeci de secunde. Arterele principale. Jugulara. Încheieturile. Pământul se Îmbibase de sânge. Nu se auzise zgomot de cai sau de ciocniri Între corpuri de oaste. Ceea ce ducea spre un nonsens. Un singur om făcuse totul, atâta timp cât durase ceața. Și dispăruse imediat ce aceasta se ridicase. Nu. Raționament fals. Nu când se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
nou precis conturate: gamela aproape goală a dispărut, la fel și ceasul de mână marca Kienzle. Unde e caporalul meu? Unde îmi sunt pistolul automat și cele două încărcătoare? De ce stau încă sau din nou în picioare? Rana sângerând abundent, îmbibându-mi pantalonii în dreptul coapsei. Durerea din bărbie produsă de cureaua căștii. Un braț legănându-se inert din umărul drept, care cedează de îndată ce eu și încă cineva încercăm să-l ridicăm - iată-l, aici era! - pe caporalul meu. Schije de obuz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
după dulciuri și i le mâncam dând vina unii pe alții, spre disperarea tatălui meu care ne ținea discursuri despre demnitate. Seara ne adunam cu toții pe o rogojină în fața casei și eu stăteam veșnic în brațele lui mirosindu-i pieptul îmbibat de poveste. Moșul ne spunea multe lucruri despre locurile pe care le-a mai înfăptuit, despre nepoții lui, despre copiii lui care parcă l-au uitat și despre faptul că o să muncească până n-o mai putea doar să câștige
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
tot muiase pensula spălând-o de diferitele culori, ajungând lângă un scaun pe care era așezată una din bluzele Floricăi la care ea ținea foarte mult, s-a împiedicat și în cădere a vărsat paharul pe bluză care s-a îmbibat cu toate culorile apei din pahar. Când Florica a văzut, a cuprins-o furia. — Ia vino-ncoace tu! Teofano, n-auzi? Vino încoace! A strigat-o mai tare, în timp ce fata se ascundea de frică. — Ce-ai făcut aici?a întrebat
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
o piatră nu prea mare în capul doctorului, dar cu totul și cu totul din greșeală. Noroc însă că doctorul a crezut că i-a căzut piatra din tavan și, în timp ce-și tampona cucuiul din chelie cu vată îmbibată cu spirt, le atrase tuturor atenția să nu mai vorbească tare și să fie foarte atenți la colții stalactitelor. După cîteva zile de la această expediție, în ziarul județean apăru un articol destul de amplu, reluat apoi în esență și de presa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
simțite în tot orașul. S-au ridicat încet, ca din mor minte. Trupuri străvezii de parfum în întuneric. S-au stre cu rat pe ferestrele deschise, s-au lăsat să alunece pe sub cearșafuri, printre brațe, pe sub vise, printre suflete. Au îmbibat cerneala tipografică și covoarele cu fir de lână. S-au cuibărit în tencuieli și au făcut boltă peste parcuri și linii de tramvai. Pe Alexandre l-au trezit când era bine trecut de miezul nopții, cu o stranie senzație de
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
gheață, ulterior amplasați pe orbite circumvenusiene, ceea ce avusese drept rezultat declanșarea unor ploi ce au durat mii de zile și nopți. Talia acestor meteoriți varia între 10 și 100 de kilometri-cubi. Odată topiți, enorma masă de apă rezultată mai întâi îmbibase atmosfera planetei și apoi îi atinsese suprafața, creînd astfel oceane și oxigenând aerul. În 2081 A.D., Institutul de Semantică Generală ― care intra atunci în perioada sa guvernamentală ― intui potențialitățile pentru non-A ale acestei magnifice planete. La epoca respectivă, arborii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
să spun. Picioarele-mi sînt scăldate de valurile calde așa cum mă sprijin de stînca apărută deodată din adîncuri. Și greutatea sticlei, ca orice spațiu care îngrădește, deschide orizonturi stranii a căror limite nu se întrevăd. Aerul e mineral și mă îmbibă de transparență. Mi-a curs sînge, azi, pe la colțul gurii, o fină șuviță pe lîngă sonda de respirație iar doctorul și toți ceilalți au înnebunit. Voisem să le spun ceva. Să nu se mai chinuie, să cate mai cu băgare
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
visului dar trezirea amorțește în visare. Și adorm și tresar și tot așa.... Și dacă întunericul mă învelește cu veninul liniștii, la vederea luminii apar cadaveric. Ochii mei se dilată și obiectele se transformă, devin îngrijorate, vibrînd și ele parcă îmbibate de moarte. Vreau să vorbesc cuiva dar nu mă înțelege nimeni. Parcă vorbesc într-o limbă străină. Așa că merg, merg într-un pas grăbit nebăgînd de seamă nimic. Pașii se înșiră ca o prevestire funebră și sper ca mersul să
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
negurilor pentru a putea desluși, cum se cuvine, lumina. V. scriitorul caut să nu mă lupt cu răul. Îmi umplu inima, într-o respirație continuă și concentrată, cu bine și grozăvia, nemaiîncăpînd, fuge. Mă plimb pe străzi și cred. Mă îmbib de nădejde. Pentru că a crede înseamnă a reuși să te eliberezi de încercarea chinului. Golindu-ți mintea de tot și de toate... Iată cît e de simplu: să nu crezi în tine și nici în univers. Nici în lumini de
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
înseamnă a reuși să te eliberezi de încercarea chinului. Golindu-ți mintea de tot și de toate... Iată cît e de simplu: să nu crezi în tine și nici în univers. Nici în lumini de îngeri sau demoni. Să te îmbibi de inexistența iubirii ca și a urii, a bunătății sau a gîndului clocotitor... Pentru că, odată cu ele, vor apărea răul și prostia. Să fii doar tu, germenele, față cu Cel ce-i dincolo de toate. Și o picătură din El îți va
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
lipsa de control asupra propriilor noastre corpuri și lipsa de coordonare a acestora cu celelalte. Din cînd în cînd, cîte un val înalt pătrundea în barcă. Picioarele mi se udaseră de tot în pantofii mei noi de tenis, puloverul se îmbibase cu apă, iar apa împroșcată peste mîinile mele făcea să-mi fie și mai greu să împiedic lemnul să-mi fugă dintre degete. Simțeam cum nesiguranța în propriile-mi puteri începea să sape și am încercat să înăbuș forțat sentimentul
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
executate mai repede. Asta ne provoca un scurt și ciudat val de bucurie. Lipsa mea de încredere în mine nu s-a diminuat odată cu săptămînile care se adăugau devenind luni. Mai degrabă mă obișnuisem cu asta ca și cu echipamentul îmbibat cu apă peste care îmi încheiam jacheta ca să alerg, peste pod, acasă, cînd antrenamentul lua sfîrșit. Ceilalți, știam, se spălau laolaltă sub șirul de dușuri fierbinți în vestiarul bărbaților, al căror abur se împrăștia în aerul rece al iernii prin
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
îmi scoteam jacheta pentru că gîndeam că mușchii mei se încălziseră destul ca să poată înfrunta frigul. O așezam în fața mea, în spațiul de sub panoul pentru picioare, unde în cîteva minute devenea de nefolosit. Stofa albastră de lînă devenea neagră și grea, îmbibată cu apă a două sau trei valuri care se revărsau în barcă, apă care rămasă la fundul bărcii se înclina încoace și încolo, în ritmul bătăilor noastre, dar în direcție opusă, ca un pendul de apă aflat dedesubtul laborioasei noastre
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
soartei, destine anonime, mici bucurii sau neștiute drame ale semenilor. Le vegheau visele, rătăcind prin labirintul fără ieșire al târgului, încercând să și imagineze, pe după obloane închise și perdele înflorate, trupurile lor lungite în poziții incomode, între faldurile unor așternuturi îmbibate de transpirație... trupuri abandonate cu voluptate somnului, ca într-o simulare tainică și rituală a morții. Filip mergea și povestea fără să se oprească și în curând rolurile se inversară. El deveni animatorul și călăuza nesfârșitelor rătăciri, purtându-l pe
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]