2,664 matches
-
câteva opuri de valoare. Să fie oare tirania mai generoasă cu talentele ce se nasc, in statu nascendi, cu tinerii debutanți În artele majore, precum romanul sau filosofia?! A, nu, bineînțeles că nu, și cu toții am urât-o tocmai pentru că Înăbușea orice tentație de individualizare, de exprimare majoră Într-un domeniu sau altul al vieții spiritului. Dar... e vorba, În esență, despre „blestemata” problemă a adaptării! Nu cumva, unii dintre noi tot Înverșunându-ne contra tiraniei și a brutalului ei bun-plac
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
cheia casei în care se pregătește „memoriala”. În trecut, vrînd-nevrînd, s-au suportat, acum se dușmănesc atroce. Sînt două cazuri ciudate. În timpul vieții acestuia, Saveta a fost mereu, pentru toată lumea, „sora lui Camilar”, după moartea lui, Catrina (care și-a înăbușit cu greu invidia) i-a luat locul, a devenit ea „sora lui Camilar”. Frustrare, pe de o parte; autocompensare, pe de altă parte. Lucru cert, relațiile lor sînt definitiv otrăvite. Sub o mască liniștită, dar frămîntîndu-și continuu palmele în poală
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
avut timp să se autoanalizeze. Mă judec des și mă acuz sever. Conflictul cu partea mea „vinovată” se iscă din senin și uneori e acut, irepresibil. Ceea ce-mi reproșez e, în primul rînd, chiar slăbiciunea de a nu-l înăbuși. Recurența lui mă îngrijorează mai mult decît orice. încercările de a-l evita și toate celelalte precauții s-au dovedit inutile. Ba, dimpotrivă, ele par a fi cele care declanșează tensiunea. E ca și cum ai trece o punte spunîndu-ți mereu: „Nu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Saddam și comploturile americanilor” și „Une guerre imposée” (Un război impus), pe care le găsesc interesante ca „discurs al victimei” și „discurs progresist”. După opinia celor ce le-au scris, războiul dintre Irak și Iran a fost declanșat pentru a înăbuși „mesajul” revoluției islamice conduse de imamul Khomeini. Supraputerile și „regimurile reacționare din Orientul Apropiat”, al căror „reprezentant plenipotențiar” e Saddam Hussein, sînt îngrijorate de calea aleasă de Iran: „Nici cu Estul, nici cu Vestul, ci Republica Islamică”. „Valetul” americanilor (vai
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
din glandă). Oare trăiesc toți cei cu care m-am nimerit atunci în salon? Colonelul era septuagenar, profesorul de horticultură Marin Neagu avea 68 de ani, Păsărescu - aproape de pensie, Hîncu. Doar morarul din Urziceni era tînăr. *Nicu mi-a vorbit, înăbușindu-și un oftat, despre „zidurile groase ale singurătății”. Deși poate să pară nefiresc, în aceeași zi (o zi, în rest, anostă) dau peste două texte despărțite de decenii, dar mustind de aceleași nemulțumiri, străbătute de ideea de laisser tomber. Pe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
și el, pe vremea cât a fost tânăr și necunoscut, a fost refuzat de către o gazetă, când a trimis acolo un reportaj despre culesul strugurilor de către harnicii țărani din satul Măgura, comuna Lipeț, sala a putut cu greu să-și înăbușe compasiunea. Dar, trecând pe alt ton, Ludovic L. a asigurat Curtea că pentru aceste momente grele ale existenței sale, a găsit remediul în muncă, ele mai mult îndârjindu-l. Dovada? "Mă vedeți aici viu și activ, fără măcar să încerc să
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
o culturăxe "„cultură" femeiască distinctă, oferind femeilor o cale spre autenticitate și pentru că a fost și este un proiect politic ginocentricxe "„ginocentric", feminismul radical este acuzat de esențialismxe "„esențialism". Radicalele culturale susțin că există un sine femeiesc originar mai bun, înăbușit de ideologia patriarhală. Acest mod de abordare contravine ideii că femininul și masculinul sunt doar constructe culturale, că nu există esență bărbătească sau femeiască. Feminismul postmodern înseamnă o deconstruire majoră a esențialismelor, și de aceea feminismul radical și-a avut
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
zile și două nopți s-au dus lupte de stradă între legionari și armată. Fabricius, ministrul Germaniei la București, este înlocuit cu von Killinger, care a luat în primire legația la 23 ianuarie, și trupele germane intră în București și înăbușă rebeliunea. Peste 2 000 de legionari au fost arestați și îngrămădiți în manejul cazarmei de la Malmaison. 62 Eram, într-o seară, la Inculeț acasă, care îmi arăta stricăciunile suferite din cauza cutremurului la casa lui din strada General Cristescu. Aflasem de la
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
m-am uitat la el, profund impresionat, aș fi dorit să-l consolez oarecum, dar nu eram capabil, m-am îndreptat către locul ferestrei, parcă fără să vreau să simt aerul de afară, pentru că, într-adevăr, aveam senzația că mă înăbuș. Încet se apropie de mine și cu o voce puțin mai clară îmi spuse: "Vă rog să mă scuzați, domnule, dar n-am mai avut forța să mă stăpânesc, aveam nevoie de puțină ușurare". Nu știu de ce, dar fără să
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
voită a oamenilor, la distrugerea legăturilor dintre grupurile umane, urmărite fără încetare de către un regim totalitar. Colectivizarea țăranilor a urmat naționalizării proprietăților de peste 50 hectare. Colectivizarea a durat ani de zile, s a făcut în condiții groaznice, în umbră și înăbușind țipetele țărănimii, dar zvonurile ajungeau până la oraș. Ecouri din lumea satelor, dispărută din viața noastră, se transmiteau din gură-n gură. Se auzea vorbindu-se de execuții printre țăranii care refuzau să se lase colectivizați, de arestări și de torturi
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
din Budapesta, cu urechea lipită de BBC, post ascultat în surdină la aparatul nostru de radio. Bineînțeles, ziarele românești nu suflau o vorbă despre ceea ce se petrecea cu adevărat, ci doar pentru a anunța cum contrarevoluția era pe cale să fie înăbușită. Dar oamenii vorbeau, știrile circulau pe șoptite. Ca întotdeauna într-o țară zăvorâtă de supravegherea politică, cel mai mic zvon lua proporții. Într-o zi de octombrie, cineva care avea relații la Ambasada Statelor Unite ne-a adus pe ascuns un
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
la malul mării, unde pot veni vapoare cu minereu, și nu ca pe vremuri, când uzinele trebuiau să fie lângă minele de fier... Dar, după ce îl utilizaseră, tovarășii au descoperit că, prin anii 1923-1924, ar fi fost dur cu muncitorii, înăbușind o grevă; așa că-l băgaseră la pușcărie. La puțină vreme după sosirea mea în Franța, a venit și el, în drum spre America, răscumpărat de Auschnit. Am stat în celula aceea cam o lună. Era încă director vestitul Maromet. Îl
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
cea a permisivismului și cea a autoritarismului, și sunt constituite în teorii relativ distincte în cadrul pedagogiei moderne și contemporane: Teoria disciplinei permisive (liberale): își are originea în concepția lui J.J. Rousseau, conform căreia constrângerea exterioară prin dispoziții, ordine, interdicții, pedepse înăbușă manifestările spontane ale copilului, potrivit tendințelor și trebuințelor lui naturale, și, implicit, constituirea personalității sale. În secolul nostru, concepția lui Rousseau a fost reluată și dezvoltată în cadrul așa-zisei teorii a „educației noi”, ai cărei principali reprezentanți au fost J.
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
curând o sub-rețea de tuneluri care ne va permite într-o zi, nouă indigenilor, să trecem dintr-un buzunar, dintr-un bantustan în altul printr-un sas ori printr-o valvă care se poate închide în orice moment. Mi-am înăbușit suspinul de om alb din mine și m-am străduit să răspund cât mai bine. Un șef de stat, am replicat, care neagă realitatea exterminării evreilor din Europa are de ce să neliniștească lumea întreagă. Dar ei înșiși pot fi oare
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
aruncate la coș în camerele călătorilor: operațiune care dădea posibilitatea unor șantaje cînd, reconstituite, acestea duceau pe pista unor adultere sau a unor afaceri veroase ce țineau de Codul penal. Puterea camorrei rezista tuturor tentativelor guvernului italian de a o înăbuși. Legația României, pe durata stagiului meu în Italia, a primit direct o dovadă a acestei neputințe a autorităților. În urma unui furt important de la o bancă română, poliția a fost pusă în situația de a anunța că hoții s-au refugiat
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
intacte primele, naivele, curatele instincte ale ființei care am fost, constanța firii, dar și a minții mele, bucuria de a Întâlni oameni, ființe asemănătoare mie, care, aidoma mie, fac nu puține eforturi, uneori eroice pur și simplu, de a-și Înăbuși răni adânci care-i macină; ne amintim, nu-i așa, de la primele lecții de istorie antică, de acel tânăr soldat spartan care nu a mișcat În front, deși o vulpe Îi rodea vintrele!... Bucuria (mai mult emoția Întâlnirii cuiva asemănător
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
cărora s-a dus lupta, atât cât s-a dus, pentru salvgardarea valorii și a demnității creatorului sub comunism - sunt lăsate să lupte cu false obstacole financiare și umilințe infinite, de ce mulți scriitori trăiesc În sărăcie și vocea lor este Înăbușită de vacarmul unor ziare de bulevard, ce se doresc „a patra putere” sau de televiziunea națională, unde ei nu sunt chemați, o televiziune care În loc să informeze și să formeze, e avidă de bani și intră În jocul unui divertisment vulgar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
a reprezentat șansa de a-și depăși condiția și de a se integra ; ca și ilustrul său omonim, autorul Moromeților (care s-a integrat în istoria literaturii), Preda s-a integrat și el în ceva : într-un stil. Și-a înăbușit originile cultivând un estetism aproape ezoteric. îngerul necesar ilustrează necesitatea lui Gh. Preda de a trăi în acea lume (a stilului) pe care a visat-o dintotdeauna. Nu este o poveste povestea (care e a lui Preda) se încheie când
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
din România, nu face confuzie gravă între regimul politic și oamenii săi și capacitatea unor scriitori de a prelua suflul genial al antecesorilor lor dintre războaie, lucid fiind că un popor vital, însetat de cultură și creație, nu poate fi înăbușit de niște marionete penibile, oricâtă forță fizică sau diplomatică ar concentra în mâinile lor! Nu a făcut greșeala de a „absolutiza răul” și în asta Țepeneag a stat alături și de Cioran, și de încă foarte puțini, sperând într-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
parte, la primele volume, fapt pe care unii veleitari sau „radicali” de azi (precum un Grigurcu!Ă îl decupează cu răutăcioasă satisfacție, iar alții importă falsa teorie a „esteticului”. Pentru aceștia supremația eticului lua asemenea valori încât ele urmau să înăbușe orice vocație publicitară într-un regim care nu numai că avea monopolul drastic al tipăriturilor, dar, încă în anii ’60, era capabil să transforme iute orice idee potrivnică dogmatismului stalinist într-o adversitate pe față, politică. Dovadă, printre altele, detențiile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
o ură, o profundă respingere care, se pare, a târât după ea o stare de iritare contra tuturor celor „ce veneau de acolo” și se făceau într-un fel sau altul remarcați, „în ciuda opresiunii politice care ar fi trebuit să înăbușe orice afirmare valorică personală”! L-am auzit eu însumi, la radio sau citindu-i articolele, în presa franceză, vorbind de „Siberia spiritului” care s-ar întinde „imediat dincolo de bariera ce despărțea Berlinul, în spațiile uriașe populate de milioane, aflat sub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
mănâncă pe săturate. Iarba codrului, fiartă cu miere, două lingurițe pe zi. Se bea trei fire de Jale într-o jumătate de litru de apă îndulcită. Murele fierte în untură, ceaiul de nalbă, coada șoricelului culeasă înainte de Sfântul Gheorghe fiartă înăbușit cu untură de vită, băută de trei ori pe zi, încă pot învinge oftica. Opăreală. Se unge locul cu zeamă de foaie de arin cu făină de cucuruz. Oprirea udului (zăpreala). Se întrebuințează ca fiind cele mai eficiente diuretice, fiertura
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
următoarele săptămâni n-a mai putut exersa la violă. De curând am citit însă cu totul altceva înlegătură cu soldații și scuipatul. Scriind despre intrarea în Cehoslovacia, în 1968, a armatei ungare alături de trupele Tratatului de la Varșovia, atunci când a fost înăbușită Primăvara de la Praga, Peter Nádas spune că „ștergătoarele automate ale vehiculelor militare ungare aflate în drum spre Praga nici nu mai funcționau de-atâta scuipat pe parbrize, iar soldații unguri dinăuntru tremurau și plângeau...“1 Scuipatul ca armă a civililor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
indiferent pe lângă ei. și am văzut cortegiile de mare pompă ale unor funeralii de stat, cu sicriul deschis purtat de camioane îmbrăcate în catifea, și mulțimea de gură-cască cu ochii sticloși. În privirile lor se citea un amestec de scârbă înăbușită în fața pompei risipite pe-un porc de câine mort, dar și de invidie nestăpânită, de regret că ei înșiși nu vor avea parte de o înmormântare atât de aleasă. Firește că nici unul n-ar fi cutezat să-și exprime disprețul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
lăsa pasivă Coroana Ungară. Carol de Anjou a apărut la Deva, în Transilvania, în lunile iunie-august ale anului 1324 „pentru a rândui niște treburi ale regatului”. Avea mare nevoie de colaborarea românilor din Transilvania, Țara Românească și Moldova, pentru a înăbuși răscoala sașilor și a înfrunta pe tătari. De aici, trimitea el pe Martin, fiul lui Bugar, comite de Sălaj, în solie la Basarab voievodul transalpin, iar pe Phinta în Moldova „in terram ipsorum Tartarorum”, pentru strajă. Au avut loc, desigur
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]