2,740 matches
-
Congresului al IX-lea al P.C.R. Mama avea o vârstă de aur era tânără, adică și împreună cu tata m-a dus într-o casă cu uși și ferestre unde focul ardea în sobă mai toată ziulica. Și eu plângeam, cică, întruna, de parcă n-aveam altceva mai bun de făcut. Ei, și uite-așa m-a dus mama într-o zi la cămin că la creșă n-am vrut să merg! apoi, când am împlinit șapte ani, m-a dus la școală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
numai ca să fie sigură că va ajunge la timp. În tramvai o ținu înlănțuită cu brațele și-o făcu să râdă așa de tare că un călător se încruntă spre ea. Se așezară în leagănul iubirii lor și ea vorbi întruna, alintându-l, mângâindu-l, în timp ce Ernest o ținu strâns în brațe ca și cum s-ar fi temut să n-o piardă. La ora două din noapte s-au despărțit, nu înainte ca el să se tot întoarcă de nenumărate ori s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
rămase repetentă. Pe timpul verii, pentru că Ștefan nu reuși să-și facă timp să meargă împreună undeva, în concediu, Luana își petrecu zilele de vacanță acasă, lângă Sanda. Deși fata se plângea de singurătate și de neglijență din partea soțului, mama repeta întruna că Ștefan e un băiat cuminte și muncitor, îi aduce bani și fiica ei trăiește mai bine ca niciodată. Într-adevăr, tânărul Escu câștiga frumos. Luana se îmbrăca de la magazinele cele mai selecte, dăduse în patima bibelourilor, a castroanelor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
tău plac? Să mă lași cu vise și jurăminte neîmplinite, la cheremul unei vieți goale și deșarte? Glumești, nu-i așa? Vrei să mă forțezi să fac ce vrei tu. Nu-i nevoie de asta. De când ai plecat, mă învinovățesc întruna. Știu că ai dreptate. Am să merg la doctor și-am să-ți fac un copil. Renunț la depozit, m-am gândit bine. Am să deschid... Divorțez, Ștefan. Nimic nu mă mai poate întoarce. Toate astea vin prea târziu. El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
trei, modele, că apărea formația, cu gemetele ei răgușite. Una din manechine a defilat cu rochia desprinsă într-o zonă dorsală, cu o privire tâmpă, ce nu pricepea nicicum de ce se prăpădește lumea de râs. Spectatorii, profund dezamăgiți, au vociferat întruna. Plătiseră un bilet piperat pentru un spectacol de amatori. Întoarsă acasă cu sufletul trist, Luana căzu într-o stare de profundă depresie. Era convinsă că locul ei este nicăieri, că orice ar face și cât ar face soarta își va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
savurau împreună, în timp ce bărbatul o punea în temă cu mersul lucrurilor din fabrică. Amabilă, politicoasă și reținută, Luana făcu impresie bună printre colege. Într-o dimineață, se întâlni în stația de tramvai cu două dintre ele și până la fabrică sporovăiră întruna. În fața lor, doi bărbați încadrau o femeie atât de gălăgioasă, că le acoperi discuția. Se agita ca pusă pe ace și gesticula în toate părțile, râzând zgomotos, cu o frenezie matinală nemaiîntâlnită. Se agăța de însoțitorii ei ciupindu-i de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
ea, pe Radu în iad, dar nu mort. Te-am necăjit cu ceva? Îi plăcea vocea lui. Mai înainte de toate, o vrăjise cu tonalitatea joasă, hotărâtă, a glasului. În timpul dansului, acel prim dans menit să-i aducă împreună, îi vorbise întruna. Ea căutase zadarnic, în semiîntunericul din cameră, să-i mai zărească o dată chipul. Acea frumusețe care, preț de o clipă, cât fusese lumina aprinsă, îi tăiase suflarea. O zăpăcea apropierea lui. Îl dorea, cu slăbiciunea femeiască înnăscută, ori cu trăirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
într-un cadru larg, alături de familii și prieteni, cunoscuți, mai mult sau mai puțin apropiați, într-o atmosferă de sărbătoare care le-a adus împlinirea și tihna binemeritată. Numele lui Andrei Robu era pe buzele tuturor. Bariu, în extaz, vorbea întruna despre el și-i arunca, peste paharul de vin, cu subînțeles: Ai grijă să nu te îmbeți. La brațul lui Ștefan și în prezența familiei Darie, Luana trăia unul din cele mai fericite momente ale vieții ei. Încununarea, cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
gustul prafului. Miracolul Însă se petrecea la Vichy. În timp ce se gîndea la discuția cu Lecoeur, se simțea parcă Învăluit de ambianță și nu-i scăpa nimic din ce se Întîmpla În jur. GÎndea? Visa cu ochii deschiși? Pe lângă el treceau Întruna oameni, ca peste tot, dar cuplurile mai În vîrstă erau cele mai numeroase. Printre cei singuri, cei mai mulți erau femei sau bărbați? Femeile, mai ales cele bătrîne, aveau tendința să se strîngă la un loc. Le vedeai aranjîndu-și scaunele În cercuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
de la ea? Nu spusese tot ce știa? — O clipă... Trebuie să cumpăr tutun. Intră Într-o cafenea zgomotoasă, unde cei mai mulți consumatori se uitau la televizorul instalat pe o consolă deasupra capetelor. Aerul mirosea a vin și bere. Patronul chel umplea Întruna paharele, pe care o tânără Îmbrăcată În negru, cu șorț alb, le ducea la mese. Se uită spre cabina telefonică, aflată la celălalt capăt al localului, lângă toaletă. Ușa avea geam. În cabină nu era nimeni. — Trei pachete de tutun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
Stăpâne, s-a plâns porcarul, eu trăiesc în pădure, și casa cea mai apropiată este la aproape o milă, așa că nimeni nu m-ar fi auzit. Credeți-mă, individul îl are pe duhul rău în cap; toată noaptea a sporovăit întruna despre unii creștini pe care îi numea martiri și mă poftea să mă răzvrătesc împotriva Domniei Tale, să încalc legile. M-am apropiat de Rotari și i-am șoptit la ureche: - Întreabă-l de ce neam i se pare a fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
-său, tare supărat a fost atunci pe el bărbatu-meu, că l-a făcut de râs la toată școala, Când a fost mic de tot am avut mari probleme cu el cu somnul, nu dormea ca ceilalți copii și plângea întruna, povestește mama veghind din ochi somnul neașteptat al lui Theo, l-am dus la doctori, l-am dus la preot, și tot degeaba, plângea până i se înnegrea tot trupușorul firav, Mult ne-am chinuit cu el! Dumnezeu știe ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pânza că va picta, abia dacă mi-a adresat cuvântul astăzi și mama se teme că îi va reveni criza, așa începe, nu vorbește cu nimeni până când la un moment dat cere ceva de băut, și vreo două zile bea întruna, nu mănâncă aproape nimic, și tace, măcar dacă ar spune ceva! De fiecare dată când Theo vorbește aștept să ceară nu culoare, ci de băut, pictează, ceva din caietul de aseară l-a mișcat într-atât, mărturisirea Anei, Sunt tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
de ploaie, mă ustură pielea, m-a prins rău de tot ieri soarele, m-am dezbrăcat până la brâu, și, puișorii de găină aurii, luptându-se vitejește cu firele de iarbă înaltă, cloșca își umflă penele adunându-i în jurul ei, cotcodăcind întruna, Numai astăzi i-am scos afară, îmi spune fratele Rafael, ne apropiem de biserică, deși bolnav, părintele Ioan a ținut ca totul să se desfășoare în biserică, astăzi nu primește pe nimeni din afară, numai mie îmi deschide astăzi Cartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
o cenușăreasă speriată, părăsindu-mă într-o totală descumpănire și, pentru că ziua nu pot ieși, ea pozându-mi neîncetat în toate stările trupului ei neliniștit, obligându-mă s-o desenez, fascinat eu peste măsură de degetele ei lungi delicate, schimbând întruna colile de desen, profit de nopțile libere pentru a vedea Parisul, imediat după lăsarea întunericului, după ce Mireille pleacă, cobor cele trei etaje ale imobilului într-o străduță strâmtă ce dă direct pe cheile Senei, rătăcindu-mă de nenumărate ori, încep
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
întrevăd fulgerător și iarăși îmi scapă, sunt atât de aproape și deodată prea mult sau prea puțin albastru de mantie îl face din nou să dispară, nemulțumit totuși spre seară, cinez, doar eu cu Daniel și fratele Rafael, care vorbește întruna, încă mai vorbește despre slujba de sfânta Maria Mare, de câți preoți au fost la slujbă, despre ce le-a pus pe masă, ce zicea protopopul, cum a răspuns preotul din M despre mine, cum merge pictura, știe fratele Rafael
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
recunoști scenele biblice, e-adevărat, nici nu s-ar fi putut altfel, dar modul în care a pus culorile, desenul, compoziția, în comisie, sigur, vor fi specialiști care, Părintele Ioan nu se mai ridică din pat de câteva zile, tușește întruna și pieptul lui nu mai poate răbda tusea ascuțită ce-i chinuie plămânii, nu mai poate respira, respiră sânge, Comisia va fi formată, Daniel, din doi preoți, doi specialiști în arta religioasă și un restaurator de frescă, mi-a venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
să facă curat în atelier, aș fi lăsat-o singură să n-o încurc, dar era atât de bucuroasă că are companie încât am renunțat să mai ies, ea sporovăiește în franceză, șterge praful pe polițe, pe masă și turuie întruna, eu spun doar oui și ah, ar fi pentru mine prea mare efortul lingvistic de a mă angaja acum într-o discuție cu Françoise, o cheamă Françoise, îmi spune monsieur Théodore, i-am spus că Theo e prescurtarea de la, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
românește, masa de la bucătărie încărcată cu mâncare, un coș imens cu fructe, biscuiți, madame Angela vorbește cu ei numai franceza, Nicolae, Nicolae e cel mare, e în clasa întâi, e cel mai bun din clasă și frate-său, femeia vorbește întruna, mă ia de braț și trecem din nou prin holul întunecat în salon cu tot alaiul după noi, are probabil între cincizeci și șaizeci de ani, energică, s-a născut și a crescut la București, trece de la una la alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
cei răi bat cuie mereu’ Plânge Maica Sfântă,plânge și suspină Căci din nou ea vede cum se stinge a ochilor lumină ‘O,Emanuele,pruncul meu cel sfânt, Oameni fără milă te bagă în mormânt’ Plânge Maica Sfântă așa plânge întruna Când își vede Fiul purtând din nou cununa Căci pentru ale oamenilor grele păcate Copilul ei prea bun din nou e dat spre moarte Plânge Maica Sfântă în genunchi plecată Când își vede Fiul cu carnea brăzdată ‘O,Iisuse Doamne
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93440]
-
de autobuz, l-am recunoscut imediat. l-aș fi putut recunoaște dintr-o mie. Avea fruntea teșită, fața alb-pământie și, ca și atunci, un fel de zumzet În jurul lui, ca și cum un roi de maimuțe nevă- zute i-ar fi scormonit Întruna ochii și mintea și și-ar fi aruncat una alteia creierul nebunului, ca pe o minge. Ardea acum mocnit, Adina Dabija 120 nu ca atunci, doar mâinile, care aveau un tremur continuu, aproape imperceptibil, și ochii, care aruncau din când
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
a fost definită mai sus, își poate transforma corpul muritor într’o “imagine radioasă”, pentru că Piatra Filosofală distruge corpul grosier transformându l/revelând într’o “esență luminoasă, mobilă la infinit, la adăpost de influențele exterioare dar care continuă să păstreze întruna aparența omenească ”. Acest corp este analog celui al lui Adam dinaintea păcatului originar și celui pe care Adeptul îl va avea după Judecată (adică după saltul calitativ în regnul semizeilor, n.n.). Acest corp are calități deosebite, anume este invizibil și
Fundamente de antropologie evolutivă pentru psihiatrie by Cristinel V. Zănoagă Mihai Tetraru Maria Tetraru Mihai Asaftei () [Corola-publishinghouse/Science/1265_a_2075]
-
multe altele, este determinat de acțiune. Cel mai potrivit este acel nivel de introspecție care Îmbunătățește adaptarea noastră la realitate și posibilitățile noastre de a fi fericiți. 3 Să privim mai Îndeaproape fenomenul pe care tocmai l-am menționat: vorbim Întruna cu noi Înșine. „Omul este un dialog intim”, a scris Pascal. În sinea noastră ne transmitem informații, ne dăm ordine și ne punem Întrebări. Se creează impresia că limbajul susține nu numai comunicarea cu ceilalți, ci și comunicarea cu noi
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
depărtează. Într-o fază consecutivă, bazele azotate rămase „stinghere“ pe fiecare dintre porțiunile desrăsucite, „cheamă“ din pool-ul nuclear exact pe acelea cu care sunt complementare. Igrecul va avea astfel două brațe formate din catene duble. Acestea vor intra ulterior, fiecare, întruna din celulele fiice. De la această constatare relativ simplă, publicată în 1958 de M. Maselson și F. W. Stahl a pornit o avalanșă de cercetări, care au elucidat, pas cu pas, întregul proces al replicării semiconservative a ADN. PRIMUL PAS întreprins
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
ca un adânc sacru sau abis divin, mister ultim de nepătruns. În aceste condiții, discursul metafizic "își asumă... un sens mai curând neproblematic, neteoretic, sens ale cărui dificultăți sunt... imense. Aporia, în accepțiunea greacă a termenului, ca și paradoxul, frecventează întruna acest gen de discurs"396. Misterul divin nu poate fi nicidecum tematizat logic, ci doar recunoscut sau adus în prezență. Într-adevăr, metoda antinomiei transfigurate pare să aibă o finalitate de tip apofatic, în sensul că duce la ne-dezvăluirea
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]