2,562 matches
-
cînd e lună nouă, că fac viermi la rădăcină și se usucă. Răspîntie Să nu fii la mijlocul nopții pe drum, mai ales la răspîntii să nu stai, că te întîlnești cu Ucigă-l toaca ori cu alte bale spurcate, ca ciuma*, sfînta și altele, și rămîi pocit ori cazi la boală. Rătăcire Dacă cineva rătăcește noaptea drumul în sat, aproape de sat ori pe hotarul cunoscut, se susține că a călcat în urmă rea. Război întunecimile de lună și stelele cu coadă
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
chiscui (a) - a piui chisoi - pisălog de lemn chișcar - țipar chită - mănunchi de fire întoarse chitie - tichie, căiță cioacă - stăncuță cioareci - ițari ciocan - cocean ciocoti (a) - a ciripi cir - terci, zeamă ciucălău - cocean ciuchi - șuviță de păr, buclă ciucură - plin ciumă - persoană urîtă și rea ciupăi (a) - a îmbăia copilul ciutură - găleată de scos apa din fîntînă cîntători - zori cîrcîi (a) - a orăcăi cîrcîiac - scolopendră cîrlan - miel înțărcat cîrstnic - unealtă de pescuit cîrtiță - bubă sub gît cîșlegi - interval de timp între
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
o țară ai cărei locuitori au păzit, cu onestitate și credință, secole de-a rândul, cu sângele lor, granițele Imperiului și le păzesc și astăzi, pentru ca Ungaria, Austria și Europa Întreagă să fie apărată și asigurată În contra barbarismului și a ciumei, aceste Îngrozitoare rele din Orient! Se observă În acest citat, pe lângă „demonizarea” Orientului (ca modalitate de denunțare radicală a alterității), și construirea unor paradoxuri istorice, menite să sublinieze lipsa de Îndreptățire a acțiunilor dușmanului, ca și ingratitudinea acestuia. Maghiarii, care
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
luptat pentru cucerirea spațiului, să ia în stăpânire și timpul, ocupând "parcele de eternitate", apropiindu-se simbolic de obsesia sa dintotdeauna, triumful asupra morții.341 Unii autori disecă nenumărate mituri "medicale", arătând că dincolo de realitatea istorică și biologică, marile maladii (ciuma, lepra, sifilisul, holera, iar mai nou cancerul și SIDA) dețin o impresionantă dimensiune mitică, atât la nivel colectiv (generând psihoze în masă), cât și individual, orice boală somatică fiind dublată de dimensiunea ei psihică, care de multe ori înlocuiește boala
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
vol. 59, nr. 4, 2002, pp. 378-386. Bonte, Pierre; Izard, Michel, Dicționar de etnologie și antropologie, trad. Smaranda Vultur, Radu Răutu (coord.), Polirom, Iași, 1999. Burke, Peter, Popular Culture in Early Modern Europe, Harper Torchbooks, New York, 1978. Camus, Albert, Străinul, Ciuma, trad. Georgeta Horodincă, Editura pentru Literatură, București, 1968. Camus, Albert, Exilul și împărăția, trad. Irina Mavrodin, Editura pentru Literatură, București, 1968. Cartwright, Frederick; Bidiss, Michael, Bolile și istoria, trad. Gabriel Tudor, All, București, 2008. Cawelti, John, "Regionalizing America: A New
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
adorați de oamenii obișnuiți, înrădăcinați în solul care provocase înflorirea lor, zeii au supraviețuit lor înșiși." 77 În Pierre Brunel, op. cit., vol. 2, p. 403. 78 În ibid., vol. 2, p. 398. 79 Apud Georgeta Horodincă în Albert Camus, Străinul. Ciuma, Prefață, p. XV. 80 Ibidem, p. XIII. 81 Otilia Hedeșan, Pentru o mitologie difuză, p. 15. 82 Citat în ibidem, p. 13. 83 Ibid., p. 13. 84 Andrew von Hendy, op. cit., p. xiv. 85 Victor Kernbach, Biserica în involuție, pp.
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
de una dintre aceste boli, trebuie să insistați să meargă la un doctor: encefalită acută, poliomielită acută, antrax, holeră, difterie, dizenterie (amoebică sau bacilară), intoxicație alimentară, lepră, leptospiroză, malarie, pojar, meningită, septicemie meningococică (fără meningită), oreion, ophtalmia neonatorum, febră paratifoidă, ciumă, turbare, febră recurentă, rubeolă, scarlatină, variolă, tetanos, tuberculoză, febră tifoidă, tifos, febră virală hemoragică, hepatită virală, tuse convulsivă și friguri galbene. Cum vă Îngrijiți Vă amintiți vechea zicală „Ca să-i vindeci pe alții, Întîi să te vindeci pe tine”? Organizarea
[Corola-publishinghouse/Science/2150_a_3475]
-
joc, București, 1939; Mândrețea jocului bihorean, București, 1939; Folclorul bătrânesc, București, 1939; Du-te bade și te culcă, București, 1939; Aș muri..., București, 1939; Mormântul, București, 1939; Doruri, București, 1939; De-ale poporului, București, 1939; Pățania lui Mândru Solomon cu ciuma, Oradea, 1939; Descântece bihorene, București, f.a.; Descântece, 1940; Descântece de prin Bihor, București, f.a.; Descântecul de la mine, leacul de la Dumnezeu, București, f.a.; Descântece bătrânești, București, f.a.; Descântec de speriat, București, f.a; Zâmbete populare, București, f.a; De-ale mele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289439_a_290768]
-
drept au rușii de a ocupa astfel, în timp de pace, domiciliul supușilor străini, sub ochii consulilor lor (...) Sărmanul consul al Angliei, cât se căiește azi ca n-a urmat exemplul colegilor săi și că n-a prins momentul când ciuma reîncepea cu furie în București, pentru a se îndepărta de acest loc”. Rapoartele lui Blutte pot fi considerate și o frescă a nemulțumirilor tuturor față de rechizițiile forțate și de noua împărțire administrativă. Locuitorii Principatelor erau frecvent biciuiți pentru încălcarea regulamentelor
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
rămâne pentru totdeauna în mâinile rușilor”. Aceștia nu aveau încredere nici în independența promisă de generalii ruși, temându-se că aceasta ar fi însemnat smulgerea țării de sub suzeranitatea turcească și plasarea ei sub o tutelă mai jenantă. în acest timp, ciuma se răspândea în voie, pe fundalul mizeriei care însoțea rechizițiile forțate. într-o săptămână, între 1 și 7 iunie 1829, au fost descoperite 183 de noi cazuri de ciumă în București. în iulie, scria Blutte, „cadavre au fost găsite în
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
și plasarea ei sub o tutelă mai jenantă. în acest timp, ciuma se răspândea în voie, pe fundalul mizeriei care însoțea rechizițiile forțate. într-o săptămână, între 1 și 7 iunie 1829, au fost descoperite 183 de noi cazuri de ciumă în București. în iulie, scria Blutte, „cadavre au fost găsite în locuri ascunse, unde nefericiții se duseseră să moară liniștiți ca să evite transportul la lazarete”. La Iași, în octombrie 1829, se descopereau peste 40 de noi cazuri pe zi. La
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
la Rusia și pentru stăvilirea expansiunii țariste. Rapoartele lui Blutte zugrăvesc și flagelurile care loveau Principatele. Astfel, incendiile nu cruțau Bucureștii, cum a fost cazul celui de la sfârșitul lunii mai a anului 1832. în ciuda măsurilor sanitare, în vara anului 1831, ciuma făcea în fiecare zi 50 de morți la Iași, și o situație asemănătoare se întâlnea și la Galați, Brăila și Focșani. Holera din Crimeea făcea ravagii, de asemenea, în Principate. Un raport al lui Kisseleff însuși, trimis cancelarului Nesselrode, zugrăvește
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
țarului, convins fiind că o administrație eficientă era incompatibilă cu dualismul celor două autorități - administrația civilă, respectiv cea militară rusească. Țarul i-a încredințat însă ambele funcții, rămânând în Principate să se lupte, după expresia lui Diebici, „cu frigurile, cu ciuma și cu hoții ruși și români”. Anul 1830 a fost unul de foamete în Principate, recoltele fiind deosebit de slabe. în aceste condiții, Kisseleff a interzis exportul de cereale, vite și alte produse de primă necesitate, stârnind protestele lui Blutte, care
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
Ilie. Nero va acționa numai în a doua jumătate. Ilie propovăduiește și face minuni în Iudeea, așadar, în partea orientală a Imperiului. El închide cerul, abătând secetă asupra pământului, preschimbă apele râurilor în sânge (cf. Apoc. 11). Nu lipsește nici ciuma. Îngroziți, iudeii îl acuză pe profet în fața senatorilor, cerând moartea sa: Incenduntque prius senatum consurgere in ira/et dicunt Heliam inimicum esse Romanis (vv. 849‑850). La rândul lor, senatorii îl conving pe Nero, prin daruri și rugăminți, să‑l
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
plină de credincioși, ca și o Biserică”. După 256, schimbarea este radicală. În viziunea lui Commodian însă, întreaga domnie stă sub semnul catastrofalului, persecuțiile încununând, într‑o anumită măsură, seria calamităților naturale care s‑au abătut asupra imperiului: secetă, foamete, ciumă. Un alt punct litigios pentru comentatori îl reprezintă versurile 823‑824, în care primul Anticrist este numit simbolic „Cyrus”: exurgit interea sub ipso tempore Cyrus/qui terreat hostes et liberet inde senatum. Martin corectează lecțiunea manuscrisului și propune „Syrus”, afirmând
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Ele sunt reluate integral din „mica Apocalipsă” a Evangheliei după Matei, capitolul 24, și pot fi grupate în trei mari categorii: 1) fenomene cosmice ieșite din comun; 2) tragedii istorice; 3) disensiuni comunitare/bisericești. În prima categorie sunt incluse: foametea, ciuma, cutremurele de pământ, petrecute deja, precum și furtuni sau alte fenomene meteorologice stranii, pe punctul de a izbucni. A doua categorie cuprinde războaiele și „zvonurile de războaie”. Ca exemplu edificator, Chiril invocă războiul dintre romani și perși, în plină desfășurare la
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
celuilalt, tot așa, mama și fiica. Nimeni nu îi va înmormânta, iar pământul se va umple astfel de duhoare din pricina leșurilor care vor zăcea pretutindeni. Nemaiprimind apele fluviilor, marea va deveni un fel de mlaștină, împrăștiind neîncetat miasme. Atunci, o ciumă îngrozitoare se va abate asupra pământului; vor fi plângeri nemângâiate, gemete cumplite și vaiete fără sfârșit. Oamenii vor numi „fericiți” pe cei care au murit înaintea lor, zicându‑le: „Deschideți mormintele voastre ca să ne primiți pe noi cei nefericiți! Deschideți
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
sicriele voastre ca să‑i primiți pe cei vrednici de milă, părinții și prietenii voștri! Fericiți sunteți voi că nu ați cunoscut zilele acestea! Fericiți voi cei ce n‑ați dus această viață plină de suferință, care nu ați cunoscut această ciumă de care nu putem scăpa și acest zbucium care chinuie fără încetare sufletele noastre”. Apoi Necuratul va transmite decretele sale tuturor provinciilor, fie prin intermediul demonilor, fie prin oameni, zicând: „Un rege mare s‑a născut pe pământ. Veniți toți să
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
vom cita în cele ce urmează. Semnele premergătoare sfârșitului lumii sunt descrise în capitolele 3‑8. Primul, haosul general care se manifestă printr‑o totală pervertire a moravurilor, prin absența oricărei legi morale și prin dominația forței violente: „După foamete, ciumă și războaie între popoare, [pământul] va fi stăpânit de prinți însetați de avuții, dușmani ai adevărului, ucigași ai fraților lor, înșelători, vrăjmași ai celor credincioși, plini de mândrie și iubitori de arginți [...]. Oștirile lor vor aduce mari tulburări, fugă [în
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
scrie o relatare despre o grevă muncitorească în stilul în care "Defoe a scris despre epidemia din Londra" (Hazard, 357). Această observație este făcută pentru că Daniel Defoe încearcă să prezinte pe Robinson Crusoe al său ca și Jurnal din anul ciumei ca fiind povești care au avut loc în realitate. Fără îndoială că Defoe înțelesese potențialul jurnalismului literar narativ și Fulkerson detectează și el aceste posibilități în zorii erei moderne și adaugă că i-ar plăcea ca March să fie însoțit
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
o parte, el a acceptat prezentul inconcluziv al realității fenomenale, pe de altă parte a îmbrățișat și imaginea distanțată a trecutului absolut. Acea imagine distanțată încadrează formal sau conduce prezentul inconcluziv. De exemplu, în Anul minunat 1603, el povestește reapariția ciumei bubonice în Anglia prin schițe ale vieții obișnuite (sau în acest caz, neobișnuite). Făcând asta, după cum notează Douglas Bush, "Dekker se aproprie mai mult de tradiția medievală și grafică a Dansului Morții" în personificarea sa a morții (41). Aici se
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
medieval al dansului macabru a fost fundamental satiric pe socoteala trufiei umane. Satira lui Wolfe este, deci, o versiune târzie, datând din secolul al XX-lea, a unei teme vechi. În Anul minunat, 1603, de exemplu, o soție bolnavă de ciumă care se așteaptă să moară îi mărturisește soțului ei cizmar că nu i-a fost credincioasă și că l-a înșelat cu mai mulți soți din comunitate. Totuși ea își revine, moartea doar jucându-se cu ea. Apoi mai era
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
bani a mortului, în care găsește suma de șapte lire. După înmormântare, el se întoarce în oraș cântând "Mai aveți londonezi de îngropat, hei, mai aveți londonezi de îngropat?" (1:145). Orășenii, văzându-l și crezând că este infectat cu ciumă, fug din calea lui. Aceste relatări sunt, desigur, în tradiția scurtelor povestiri comice medievale, grosolane și adeseori cinice. În acest caz, umorul este încadrat de un dans al morții personificat. Dar în imaginea distanțată a trecutului absolut a morții se
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Daniel Defoe ocupă un loc ambiguu în evoluția jurnalismului literar narativ modern. Dar, spre deosebire de Addison și Steele, el este un narativist. Ambiguitatea sa provine din indiferența sa față de granițele dintre ficțiune și nonficțiune. De exemplu, al său Jurnal din anul ciumei este un candidat pentru jurnalismul literar narativ (Applegate, 62). Problema cu relatarea din 1722 este că, din punct de vedere tehnic, este ficțională: Defoe scrie despre un eveniment care s-a întâmplat în 1665; el s-a născut în 1660
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
din direcții diferite, cu Wolfe ca practicant, Sims al academiei de jurnalism și Dobrée al academiei engleze (a fost și unul din editorii generali ai distinsei serii Istoria Oxford a literaturii engleze, împreună cu F. P. Wilson). Chiar dacă Jurnal din anul ciumei nu este în totalitate jurnalism literar narativ, Defoe a practicat totuși jurnalismul literar și jurnalismul literar narativ. Un exemplu se poate găsi în Furtuna, o relatare legată de o furtună care a devastat coasta engleză în 1703. Este discutabil dacă
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]