2,265 matches
-
sunt esențiale în înțelegerea existenței și posibilității obiectului literar. Pentru că obiectul operei este caracterizat de modul său de a fi, și la rândul lor, obiectul și modul său sunt instanțiate de natura sa, respectiv de atributele sale, opera devine un construct complex față de care nicio stratificare nu o poate cuprinde pe deplin. Acest lucru se întâmplă și în schematismul ingardian. Toate cele patru straturi sunt caracterizate de valori estetice, printre care valorile ritmului, aliterația sau difuziunile sunetului. La care se adaugă
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
este accentuată prin intermediul aliterației, adică printr-o repetiție ce face posibilă muzicalitatea poetică. Asonanța și consonața aduc un aport muzicalității poetice prin folosirea diferită a vocalelor din cuvinte și versuri: ele reprezintă dualitatea dintre ritma perfectă și rima imperfectă. Acest construct ontologic duce la individualizarea și identificarea anumitor construcții poetice, de exemplu a baladelor și sonetelor. Acest lucru determină momentul muzicalității poetice ce nu poate exista a priori construcției lingvistice, întrucât ea este adusă în existență prin activitatea compozițională a poeziei
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
la identificarea unui timbru melodic ce acompaniază versul. Pe de altă parte, structura melodică este afectată de tipurile de rimă, care diferă de la poezia clasică la poezia contemporană care nu mai necesită respectarea rimei. Dacă rima se prezintă ca un construct logic în scopul de a oferi muzicalitate poeziei, iar pe baza muzicalității ideea poate fi transmisă cu ușurință cu scopul de a emoționa, forma versului liber aduce cu sine o idee sau un sentiment, fiind diferită de proză prin forma
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
poezia se prezintă ca o relație între tropii cuprinși, definiți și exprimați de limbaj, la nivelul experienței estetice, poezia se află în relație cu spiritul unde tropii ontologici se concretizează în sentimente și emoții. Existența duplicitară a poeziei, ca un construct shematic lingvistic și ca stare spirituală, duce la o metafizică a obscurității existenței poemului în general. Identificarea tropilor constituenți poeziei ține de forma apariției și spațiul geografic al prezenței poeziei. Atunci când vobim de gazel, elegie sau sonet descriem atât specificul
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
art the compositional elements, the artistic and aesthetic features present a modal relation. By this we can identify many roles of one element at all the ontological levels: real, imaginary-ideal, or intentional. Hence, the work of art is a complex construct that encompasses an amount of existential dimensions - real or imaginary. Also, the process of stratification must not be seen as a heuristic process, it must be understood as an analytic process through which the ontology investigates the individual parts of
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
Realist Theory of Cinematic Representation, Cambridge University Press, New York & Cambridge, 1991. 14 "There is no primary real world which we subsequently subject to various types of representation. Rather it makes far more sense to speak of multiple worlds which individuals construct" (t.m.). J. Dudley Andrew, Concepts in Film Theory, Oxford University Press, 1985, p. 38. 15 "The spectator must move from the perception of objects presented in a certain way to an understanding of a state of affairs (story, argument
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
Ce este acest lucru și care e imaginea pe care o arată, atunci când - precum în poemul Lumină 79 - "Așezăm lumină peste lumină/ așa cum alții așează/ mâinile lor peste alte mâini/ sau glasurile lor/ peste alte glasuri"? La prima vedere, un construct tautologic sau o dispoziție sterilă a identicului care se resoarbe în sine. Același suprapus aceluiași revine la Același, fără putința diferenței care să arate devierea, emergența altuia posibil. Și totuși, alte mâini și alte glasuri vin să disloce identitatea, nu
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
bine comun nu trebuie să fie o piedică pentru a-l accepta, odată ce propria noastră reprezentare asupra binelui ne face să îl vedem dintr-o perspectivă specifică. 4.6. "European Union" Country Club Abordarea adiție/actualizare este întemeiată și pentru constructe foarte cuprinzătoare, cum ar fi Uniunea Europeană, de exemplu. Relevanța contextuală deosebită pe care o are pentru noi această temă ne face să o abordăm, deși excede maniera în care concepem comunitatea în cadrul acestei lucrări. Spre deosebire de comunitățile fenomenologice care s-au
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
asemene între ei" (MacIver, 1970: 30). Manierele, tradițiile, exprimările ș.a., toate sunt caracteristici comune distinctive ce se dezvoltă la cei ce trăiesc împreună într-un sens foarte larg. La Frazer regăsim criterii de factură etnografică: practici lingvistice, diferite ritualuri, diverse constructe politice ce sprijină demarcația grupului, credințe, norme, simboluri, modalități în care comunitățile reacționează la diferiți "ceilalți" sau chiar la aceiași în ocazii diferite. De asemenea, avem existența unui spectru larg de activități și interese, implicarea persoanei ca întreg și nu
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
și categoriile sistemului de rudenie, totemurile, echipele sportive sau cimitirele eroilor sunt markeri simbolici ai comunității, care o deosebesc de alte comunități. În fapt, orice este legat de comunitate precum și comunitatea ca atare are o dimensiune simbolică, simbolurile comunității fiind constructe mentale care dotează oamenii cu mijloace de a construi semnificații. Dacă mai sus am abordat raportul adiție/actualizare, acesta devine acum agregare/integrare. Ca și Parsons și mulți alții mai târziu, Durkheim, datorită teoriei sale privind raportul dintre conștiința colectivă
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
evidență aspectul simbolic, imaginat, imaterial al comunității, importantă fiind modalitatea în care membrii comunității înșiși înțeleg comunitatea, și-o reprezintă. În loc să privim comunitatea ca pe un mecanism integrativ, el consideră că este mai potrivit să o privim ca pe un construct agregativ. Astfel, comunalitatea specifică tuturor comunităților nu mai trebuie să fie uniformitate. "Nu este necesar să clonăm comportamente sau idei. Este o comunalitate a formelor (modalităților de comportament) al căror conținut (semnificațiile) pot varia considerabil între membri" (Cohen, 1992: 20
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
mentală cu privire la întregul comunității, imagine la care se raportează pentru a face distincția între cei din comunitate și cei din afara ei. Comunitățile există datorită efortului de simbolizare, simbolurile fiind cele ce servesc drept granițe și construiesc granițe în jurul comunității, drept constructe mentale, imaginative, simbolice. Analiza unor sentimente ca prietenia, loialitatea, dragostea, dependența, gratitudinea, încrederea și alte elemente primare ale relaționării umane ne oferă de asemenea posibilitatea de a sesiza specificul relațiilor comunitare. Așa cum arată Nisbet, Simmel a reușit magistral să lege
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
principal de două feluri. Unele comunități sunt ținute laolaltă în mai mare măsură decât altele de tradiția comună și de relații bazate pe emoție și sentiment" (Mercer, 1956: 35). Prototipul unor astfel de comunități este reprezentat de societățile populare, un construct bazat pe descrierile antropologice ale triburilor primitive. Referindu-se la primul secol al existenței naționale americane, multe comunități prezintă o coeziune sprijinită în mare măsură pe tradiție, mit și sentiment generat de faptul că erau puțini indivizi aflați în contact
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
care unește trăirea în adevăr și eliberarea de tulburările fără răspuns. Pentru Bologa, aceasta este, cu o terminologie care nu mai surprinde, "credința cea nouă": "Avu răgaz să-și judece, precum obișnuia, credința cea nouă." Atitudinea sa reflexivă are, spre deosebire de constructele ideologice juvenile, o așezare în "cumpăna gîndirii". O lege va putea dicta, de aici înainte, selecția matură a atitudinilor; Apostol o enunță, pentru el: "convins că numai însuflețirea care rezistă pe cîntarul minții e vrednică să locuiască trainic în sufletul
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
negativ, insurgent. Prin atitudinea ironică, ceea ce pare a urma rețeta, a se conforma unor reguli, se arată ca parodie a formei. Pe direcția imitației subversive, deconstructive, ironia este reprezentată de o transformare intertextuală pe care o recunoaștem oricînd în parodie. Constructul ironic se aseamănă, în for(t)ul lui adevărat, cu schema mitică a uzurpării dublului, cu un fratricid abstract. În "oglindă", cel asemenea e sortit pieirii. Natura duală a actului discursului, fără de care nu avem de-a face cu Ironia
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
e unul strict de natur) fizic), întreb)rile teoretice trebuie ridicate la începutul cercet)rii. ÎI Examinând în urm)toarele dou) capitole teoriile politicii internaționale, vom adopta concluziile discuției de mai sus, referitoare la semnificația teoriei. Dac) vrem s) descoperim constructe similare teoriilor, vom dori, desigur, s) știm cât de bune pot fi explicațiile pe care le ofer). Prin urmare, voi încheia acest capitol analizând chestiunea test)rii teoriilor. Dac) vrem s) test)m o teorie, trebuie s) respect)m urm
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
consecinț) necesar) a obiectivelor și metodelor propuse de Hoffmann. S) fiu mai clar. Mai întâi, în opinia lui Hoffmann, ,,sistemul internațional este, in egal) m)sur), o schem) analitic), si un postulat”. În calitatea sa de ,,schem) analitic)”, sau de ,,construct intelectual”, sistemul este un mod de a organiza date bogate și complexe. Sistemele sunt abstracții. Că postulat, sistemul este o afirmare a faptului ,,c) exist) pattern-uri distinctive ale relațiilor și variabilelor cheie, care pot fi recunoscute f)r) artificialitate
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
c) este evident este, în schimb, problematic. Nu e în nici un chip evident c) cineva ar trebui s) înțeleag) existența sistemului politic intern ca fiind sigur). Guvernele exist), ins) am putea foarte bine concepe sistemele politice interne ca fiind simple constructe intelectuale (cf. Manning 1962, capitolul 3). Într-adev)r, doar dac) sunt gândite astfel, am avea motiv - și ar avea sens - s) înțelegem sistemul că un concept, ca o abordare sau că o posibil) teorie. Cu toate acestea, Hoffmann trece rapid
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
special pentru Rosecrance, explicațiile importante sunt g)site la nivelul statelor și oamenilor de stat; nivelul sistemic devine astfel unul cauzat, el nefiind deloc cauzator. Într-adev)r, e greu s) descoperi o abordare sistemic) care concepe structura că pe un construct sistemic ce are de fapt un anumit impact cauzal. Morton A. Kaplan s-ar p)rea c) este unul din puțini teoreticieni importanți, care în mod elaborat și argumentat susțin o astfel de perspectiv). Deși își numește tentativă să teoretic
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
este foarte greu ca dualitățile din imagine să fie armonizate în imaginar, acestea conducând de cele mai multe ori către o imagine negativă. De-a lungul timpului, imagologia a dobândit noi valențe cu ajutorul istoricilor, pentru care conștiința istorică este mai degrabă un construct și mai puțin o condiție obiectivă 168, Hélène Ahrweiller propunând în 1985 ca imaginea istorică a celuilalt să fie obiectul de studiu al imagologiei 169. Din acest moment, se dezvoltă perspectiva imagologiei istorice, care presupune o abordare ușor lărgită a
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
actul psihic are o intenție care urmează să fie împlinită printr-un act de intenție corespunzător. Aici intenționalitatea dobândește semnificația de orientare și direcționare, în ideea că sensul apare în cadrul procesului și fenomenului care însoțesc imaginea, prin intermediul conștiinței. Dezvoltând teoria constructului personal, fenomenologul George A. Kelly evidențiază faptul că indivizii se comportă față de realitate în funcție de felul cum și-o imaginează 511. George A. Kelly susține că individul își construiește un model reprezentațional asupra lumii prin care dă sens tuturor lucrurilor, conturând
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
Millas pune problema unei anumite fenomenologii a imaginii, explicând relația de cauzalitate dintre experiențele personale ale individului și felul în care se conturează imaginile în mintea acestuia. Astfel, ceea ce Husserl și Kelly considerau a fi fenomenologia imaginii și respectiv teoria constructului personal, Millas pune pe seama bagajului imagologic și a contextului în care s-au format reprezentările și imaginile individului. Mai mult decât atât, investigând imaginile contemporane pe care le au turcii despre greci și invers, Millas consideră că procesul reprezentațional depinde
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
1997. Karskens, Michael, Alterity as Defect: On the Logic of the Mechanism of Exclusion, în Raymond Corbey, Joep Leerssen (eds.), Alterity, Identity, Image. Selves and Others in Society and Scholarship, Amsterdam, Rodopi, 1991. Kelly, George A., The Psychology of Personal Construct, New York, Norton, 1995. Ki-Zerbo, J., "L'image de l'autre regard sur l'Afrique et regard African", în Rapports: XVIe Congrès international des sciences historiques, Stuttgart, Vol. I, 1985. Lantz, Pierre, Simbolism individual (singular), simbolism colectiv, în Monique Segre (coord
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
509 Martine Joly, Introducere în analiza imaginii, traducere de Mihaela Mazilu, București, Editura ALL, 1998, p. 4. 510 Edmund Husserl, Meditații carteziene, traducere de Aurelian Crăuțiu, București, Editura Humanitas, 1984, pp. 47-125. 511 George A. Kelly, The Psychology of Personal Construct, New York, Norton, 1995, p.103. 512 Ion Chiciudean, Bogdan-Alexandru Halic, Imagologie. Imagologie istorică, București, Editura comunicare.ro, 2008, p. 26. 513 În acest sens, Ion Ianoși susține că felul cum individul va defini situațiile pe care le trăiește este tributar
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
the narration function). Perception of each character betrays his own values, his intellectual and affective level, his way to relate to the world and to the others and, not less, his social and ideological affiliation. Focalisation used by Solzhenitsyn to construct his characters reveals its real potential on the level of a wider and more complex phenomenon when these perceptions cross one another and complete one another to give life to these characters and to found the narrative world on it
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]