2,524 matches
-
rolurile și schemele narative. Înainte de a scrie un roman al triunghiului amoros în care naivul Eminescu e concurat la inima Veronicăi de pragmaticul Caragiale, pentru Lovinescu realitatea e cea care se dă în formă "triunghiulară", situând deja încornoratul, femeia fatală, cuceritorul. Melodrama nu e o convenție între altele, ci viața însăși care conduce activitatea de punere în formă a literaturii. Ceea ce ne propune Antonio Patraș e un mod mai intim și mai uman al formei de a se înființa în chiar
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
e, de altfel, "intriga" povestirii de față: nevoia de iluzie, "bovarismul"). Fiind o femeie rațională și cu simțul umorului, exact când e pe punctul de a-și împlini dorința, contesa are o atitudine voluntară și directă ce-l descumpănește pe cuceritorul obișnuit să înhațe prada după tipic, cu un minim preambul și niște tertipuri caracteristice. Ironia femeii care i se dădea de bună voie îi paralizează reacția firească, făcându-l să-și piardă orice urmă de elan și de meșteșug, iar
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
lovinesciană, ne-am convins deja) o victimă inocentă a vicleniilor muierești. Pe Mab se răzbună numai cu gândul, ticluind pentru proxima întâlnire niște replici "ucigătoare" de tipul: "Pe tine te plâng. Ți-am dat patru ani de fericire. Nu sunt cuceritor. E mai frumoasă soarta mea de învins decât trofeele tale de învingătoare". Satisfăcut de pedeapsa imaginară aplicată iubitei mincinoase (pedeapsă exclusiv de ordin "verbal"!), Andrei își amintește nu fără satisfacție că o cunoscuse pe Mab în ipostaza de amantă a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
alta a fost anexată posesiunilor englezești, iar cea de-a treia, Kashmirul, cuprinzând și o parte din munți, i-a fost acordată lui Ghulab Singh drept recompensă pentru serviciile aduse și pentru suma importantă de bani pe care o predase cuceritorilor. El a fost promovat În funcția de maharajah al Kashmirului, regiune independentă de Lahore, dar aflată sub protectorat englez. Dalip Singh, după ce plăti despăgubirile de război, rămase suveran În Lahore, iar Lal Singh a fost numit vizirul său. Sir Henry
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
stil indirect: „Nu s-a aflat nici până astăzi unde a dispărut.” Topica fixează identitatea de subiect sau de nume predicativ a componentelor nucleului predicațional complex: propoziția-subiect stă în stânga verbului copulativ, iar în dreapta verbului se situează numele predicativ: „Ce e cuceritor în orice realitate dată este că focalizează toate universalurile acelea care sunt proprietățile.” (C. Noica) Intonația. Prin intervenția elementului activ, ordinea neutră a termenilor în desfășurarea funcțiilor sintactice poate fi tulburată; numele predicativ trece în fața verbului copulativ, odată cu reliefarea sa
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
metafora. Simbolismul lingvistic este metaforic și în particular se devoltă prin alegorie, acel minunat complex de metafore care la rându-i formează baza narațiunii, literaturii de tipul mitului. Dumnezeu e adesea numit izvor, stâncă, Cristos preaiubit, Maria trandafir, Buddha e cuceritorul, toate aceste nume denumind un sens criptic al personajelor din legende. Ceea ce devine interesant pentru misticul zilelor noastre este calitatea pe care au căpătat-o în timp silabe sau simple sunete, ca o emanație a divinității, cum ar fi ohm
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Toate acestea sunt azi postmodernismul declanșat de globalizare întru promovarea unui mod științific al rațiunii. Ei, bine, iată rezultanta exoterică a globalizării! Conceptul de magie a suferit, el însuși, o transformare. Dacă magia, religia și știința au fost exportate prin cuceritori, exploratori, misionari, antropologiști și istorici doritori de a înrobi popoarele sărace cu duhul, după opinia lor elevii care trebuiau educați fiind aserviți magiei, iată că mai apoi, tot ei încep să o studieze ca parte a tradițiilor locale. Începem astfel
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
înfrânt-o588. Mitul lui Hiram Abif, poate fi conectat cu elemente din istoria Egiptului. Nu este suficient că în Vechiul Testament întâlnim multe referințe asupra acestuia, dar și în liturghiile cuprinse în cărțile lui Apophis, un faraon al nordului egiptean aflat sub cuceritorii hyksoși. Când un faraon acceda la tron ceremonia era o inițiere într-un ritual de devenire divină, el preluând atunci puterea lui Horus de la predecesorul său, devenit prin moarte Osiris. Legenda spune că Apophis pune să fie obligat faraonul Egiptului
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și argint, paturi și scaune de argint și mobilier bogat ornamentat 594. Clădirile aveau porticuri, coloane ornate cu aur și capiteluri de argint. Frizele, ornamentele și tocurile ușilor erau încrustate cu aur și pietre prețioase. Acestea seamănă cu descrierile spaniolilor cuceritori în templele soarelui din Peru. Fenicienii urmau traditia unei religii lipsite de preoți, idolatrie sau iconografie. Din vârful piramidelor ei venerau simbolul luminii, soarele și nemurirea sufletului. Imperiul lui Ad, al lui Dionysos, al Atlantidei se întindea de la Oceanul Indian și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
vrem să găsim răspunsuri la misterele vieții fără a asculta în primul rând vocea tăcută din noi. Doar sinele relevat poate cuceri. Nu ne cere nimic dar oferă puterea lui Dumnezeu, rupându-ne lanțurile, îndepărtând furiile și devenind maeștri călători, cuceritori cosmici, să înlocuim răul cu dragoste în fiecare celulă. Învățăturile și cuvintele lui Isus stau piatră de temelie inițierii în Taine. El știa că nu se poate dărui adevărul în fața celor a căror gândire este nepregătită să-l primească. În
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
incursiune în universul fragil, sentimental al adolescenților, anunțând tipul de idilă din romanele lui Ionel Teodoreanu. Ca traducător, C. a dat versiuni românești (unele rămase în pagini de revistă) ale unor scrieri precum Balada de François Villon, Corbul și Viermele cuceritor de Edgar Allan Poe, romanul Pan de Knut Hamsun. SCRIERI: Nevinovățiile viclene (în colaborare cu Ioan D. Gherea), București, 1968; Jocul oglinzilor, pref. Barbu Cioculescu, București, 1972. Traduceri: Knut Hamsun, Pan, București, 1920. Repere bibliografice: Lovinescu, Scrieri, I, 238, II
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286088_a_287417]
-
Termenul "logopedie" se pare că vine de la Socrate, dar sensul modern îi este atribuit lui Emil Fröschels (1908). "Cum vorbesc copiii noștri? Uneori și, din fericire, aceștia sunt cei mai mulți vorbesc fără dificultăți, cursiv, expresiv, nuanțat, plăcut (nouă și lor), atractiv, cuceritor de frumos. Alții, dimpotrivă, se poticnesc atunci când vor să-și îmbrace gândurile în haina limbajului propriu. Deși fac eforturi vizibile, vorba lor este peltică sau, în cazuri mai grave, gângavă, ceea ce în mijlocul tovarășilor lor de copilărie le creează un penibil
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
cu dislocările din teritoriu (Împingerea românilor sud-dunăreni spre sudul și vestul peninsulei și Întreruperea continuității teritoriului ocupat, izolarea În cele patru grupuri care vor forma dialectele limbii române) și continuînd cu influențele manifestate În viața materială și În limbă. Noii cuceritori ai teritoriilor au format clasa dominantă, ai cărei boieriofereau modele de viață pentru autohtoni, astfel că vechile numiri românești ca Ursu, Corbu, Lupu, Crăciun ș.a. au fost Înlocuite prin nume ca Dan, Mircea, Stan, Dragomir, Vlaicu etc. [...] boierimea română s-
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
ea se enunță, se anunță și deja trebuie să-și mărturisească limitele... În speță, lasă în umbră India, China, Africa și celelalte continente deopotrivă geologice și ideologice. Totuși, călătoriile celor mai vechi filosofi înspre Marea Roșie, spre Orient, în tovărășia unor cuceritori și a unor negustori, au influențat cu siguranță gândirea. Astronomia chaldeeană, medicina chineză, matematica egipteană, învățăturile gimnosofiștilor indieni, toate conexiunile cu înțelepții greci se opun unei viziuni a spațiilor închise despre țara lor de origine și despre bazinul mediteranean, ca și cum
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
poziție dominată, întrucât profesia lui revenea în mod obișnuit unor sclavi specializați; mama sa recită rugăciunile rituale și merge din casă în casă, dintr-un loc sfânt în altul, iar fiul o însoțește; el ajunge la Atena nu ca un cuceritor ce râvnea la Cetatea visată, ci ca exilat, colonii din Samos fiind izgoniți de pe pământurile lor, cu obligația de a-și satisface stagiul militar. Sărac, exilat, provincial - dacă ne este îngăduit să utilizăm acești termeni și să comitem anacronisme... -, ținut
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
proiecție în posibil pornind de la comportamente observabile. Viața poate lua turnuri neașteptate dacă nu-i oferi suficientă grijă. Ori grija pentru viață (viața de lângă tine ar trebui să fie mai importantă decât propria ta viață căci răul este contagios, transferabil, cuceritor) se numește moralitate. Dar moralitatea presupune urmarea unor principii morale. Filosofia vorbește despre morale, nu despre morală. Trebuie să admitem o pluralitate a sistemelor morale. Pare deconcertantă ideea că nici măcar în acest punct oamenii nu au căzut de acord. Însă
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
său cel bun în timp ce este iubit de Cal cel inteligent. Cal îi oferise lui Adam un dar prețios, neprețuit însă deloc de Adam. Aron, fratele lui Cal nu face niciun efort să-și cucerească tatăl, el e prin natura sa cuceritor. Ceea ce-l înnebunește pe Cal care-și ucide fratele. - Povestea binelui și a răului, o notă de subsol a poveștii lui Cain și Abel. În noi este sădită nevoia de iubire. Să-l iubim pe celălalt iar celălalt să se
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
fi atentat la integritatea patrimonială, misiunile de proto audit fiind comandate În special de regi, Împărați, biserici sau alte instituții ale statului (Hayes et al., 2005, p. 2ă. Astfel, Porter et al. (2003, p. 19ă amintesc despre funcționarii regelui William Cuceritorul, Însărcinați cu verificarea modalității În care taxele și birurile erau stabilite și percepute. Deși evidențe ale utilizării metodei italiene de ținerea evidențelor contabile de Massari din Genova existau chiar de prin secolul al XIV-lea (Goldberg, 2001, p. 223ă, perioada
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
din curiozitate amestecată cu atracția către ingenuitate, pasionalității profesorului, dar se retrage speriată de ceea ce ea consideră că ar fi un simptom de demență. Andrei va asista, deziluzionat, la scena cuceririi femeii visurilor sale de către Nae Inelescu, donjuanul local, „tipul cuceritorului patetic” (G. Călinescu), și se va sinucide, dând, în felul său, replica supremă mediului trivial în care a trăit. Critica a observat în Brațul Andromedei, ca și în celelalte romane ale lui M., dezvoltarea concomitentă a unei alte teme care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
student întârziat. Mihnea Băiatu, student în faza boemei impenitente, trăindu-și viața cu o frenezie lipsită de orice, fie și virtuală, remușcare, o întâlnește pe superba Arina Velovan, și ea studentă și ea la filosofie, ființă aparte, serioasă, superioară tânărului cuceritor aproape profesionalizat. Lui Mihnea i se pare că se află în fața idealului său erotic. Dar se înșală crezând că Arina agreează doar persoanele serioase, solide etic și cufundate în preocupări exclusiv intelectuale. Arina, care știe să lase această impresie, se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
de foc și lupte, 1981) - acesta ar fi registrul narațiunilor. Autorul, interesat preponderent de fapte, de situații, rezolvate adesea convențional, caută să descifreze și motivația lăuntrică a gesturilor individuale sau colective. Într-un alt fel de scriitură, plecând de la tipul cuceritorului aflat într-o dilemă amoroasă, romanul Între două femei (1941) încearcă să avanseze câteva explorări psihologice, uneori prolixe, discursive și confuze, în timp ce, tot aici, tentativa de reconstituire a universului satului ardelenesc, cu mentalitatea sa ancestrală codificată în datini și prejudecăți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287737_a_289066]
-
fi abandonată, pentru ca „trenul fantomă” să își continue nestingherit drumul spre moarte. Roman de atmosferă, cu aspirații de parabolă, Stații în câmpiile dezordinii indică în T. un analist lucid, cu vizibile calități de introspecție. Sub același semn se află și Cuceritorul (1979), numai că de data aceasta așa-zisa acțiune se mută într-un sanatoriu de boli nervoase. Dacă în romanul anterior ideea, simbolul erau limpezite în cele din urmă, aici totul plutește într-o incertitudine deplină, care nu rareori degenerează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290301_a_291630]
-
viața de șantier ori despre cercetarea industrială. SCRIERI: Poarta spre 1 000 de coline, București, 1963; Corturi în Pamir (în colaborare cu Sorin Ciulli), București, 1965; Singur contra mea, București, 1967; Stații în câmpiile dezordinii, București, 1969; Appassionato, București, 1978, Cuceritorul, București, 1979; O, Prometeu, București, 1982; Șarpele împăcării noastre, București, 1985. Repere bibliografice: Al. Melian, „Singur contra mea”, LCF, 1967, 19; Valeriu Cristea, „Singur contra mea”, VR, 1968, 2; Dana Dumitriu, „Stații în câmpiile dezordinii”, RL, 1970, 6; Liviu Grăsoiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290301_a_291630]
-
gata un ciclu întreg de poezii, I.L. Caragiale vine, la sfârșitul anului 1911, la București, îl duce pe C. la Iași și îl prezintă redacției „Vieții românești”. Drept urmare, treisprezece poezii vor fi incluse în numărul din aprilie 1912 (Clio, Lauda cuceritorului, Prohodul războinicului, Noapte roșie, Călugărița, Boierul, Aspra, Înțeleptul, Cronicarul, Domnița, La Argeș,Trântorul și Curțile vechi). După ce I.L. Caragiale își sfârșește viața, la Berlin, destinul lui C. va cunoaște vicisitudini tulburătoare, o zbatere dramatică între existența precară și aspirația către
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286089_a_287418]
-
Gândind însă în urmă, își amintește că „plăpândele domnițe în lanțuri zac robite” și că „tăiați pieiră coconii amândoi”, și atunci se întoarce „în valea unde lupta și moartea îl așteaptă”. Alte poezii evocă generic „cronicarul”, „boierul” sau conțin „lauda cuceritorului” și „prohodul războinicului”. C. se cufundă în trecut cu o viziune particulară, subiectivă, de personajele zugrăvite simțindu-se, parcă, legat prin sânge, ereditar. Întreg ciclul Pajere este o dramatică mărturie a atașamentului său structural față de personalități de rang superior din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286089_a_287418]