4,713 matches
-
În schimb Divizia 13 Infanterie a fost atacată foarte puternic de Corpul 2 Mecanizat sovietic la Soltoaia. Rapoartele înaintate comandamentului mentinonau 200 de tancuri, cifra foarte probabil exagerată. Pe 4 iulie, Brigadă 5 Cavalerie a trecut și ea Prutul cu Detașamentul "Col. Korne" și a început înaintarea pe direcția Terebna - Edinita. Divizia 1 Blindata a intervenit cu Batalionul 1 din Regimentul 1 Care de Luptă la est de Bratuseni în sprijinul Regimentului 203 din Divizia 76 Infanterie germană, care era atacat
Cucuieții Vechi, Rîșcani () [Corola-website/Science/305240_a_306569]
-
de a recuceri Henderson Field a eșuat pe 21 august când o unitate compusă din 917 de soldați a fost învinsă în Bătălia de la Tenaru. Următoarea încercare a avut loc în perioada 12-14 septembrie și s-a terminat cu înfrângerea Detașamentului Kawaguchi, compus din 6.000 de soldați aflați sub conducerea generalului-maior Kiyotake Kawaguchi, în Bătălia de la Edson’s Ridge. Japonezii au încercat din nou să ocupe aerodromul în luna octombrie, când au trimis în zona Guadalcanal încă 15.000 de
Bătălia navală de la Guadalcanal () [Corola-website/Science/321182_a_322511]
-
trinobanți, la comanda ei, au asediat orașele Camulodunum, Verulamium și au incendiat Londinium, măcelarindu-le locuitorii și punând legiunile pe fugă. Suetonius Paulinus a strâns trupe suficient de numeroase pentru a se confrunta cu armata reginei.A adunat Legiunea XIV,unele detașamente din Legiunea XX și toate trupele auxiliare disponibile. Poenius Postumus,care era perfectul Legiunii II,staționată în vestul țării,a refuzat să participe la bătălie,crezând că armata rebelă e de neoprit,iar confruntarea cu ea era o sinucidere. Chiar
Bătălia de la Watling Street () [Corola-website/Science/327092_a_328421]
-
înaintări pe trei linii către Londra, dar a fost obligat să își folosească mare parte din forțe pentru a asedia Hullul. Asediul a eșuat, întrucât corăbiile parlamentariste puteau aproviziona și fortifica portul, iar garnizoana inundase zone extinse din jurul orașului, unde detașamentele regaliste trimise în Lincolnshire au fost învinse în bătălia de la Winceby. Spre sfârșitul lui 1643, Războiul Civil Englez s-a întețit. Regele Carol I a negociat o „cedare” în Irlanda, ceea ce i-a permis să-și întărească armatele cu regimente
Bătălia de la Marston Moor () [Corola-website/Science/322572_a_323901]
-
Solemn”), o înțelegere cu covenantiștii scoțieni. La începutul lui 1644, o armată covenantistă condusă de earlul de Leven a invadat nordul Angliei pentru a susține Parlamentul. Marchizul de Newcastle a fost obligat să-și împartă armata în două, lăsând un detașament condus de Sir John Belasyse să-i păzească pe parlamentariștii Lordului Fairfax din Hull, în vreme ce corpul principal condus de el s-a deplasat spre nord pentru a lupta cu Leven. În martie și la începutul lui aprilie, marchizul de Newcastle
Bătălia de la Marston Moor () [Corola-website/Science/322572_a_323901]
-
în pericol. Yorkul fusese principalul bastion al puterii regaliste în nordul Angliei, și pierderea lui putea însemna o lovitură grea dată cauzei regaliste. El s-a retras acolo în grabă pentru a le zădărnici planurile Fairfacșilor. Leven a lăsat un detașament să mascheze garnizoana regalistă din Newcastle upon Tyne, și a urmat armata lui Newcastle cu grosul trupelor. La 22 aprilie, Leven și Fairfacșii au făcut joncțiunea la Wetherby, la circa vest de York. Împreună, au început asediul Yorkului. La început
Bătălia de la Marston Moor () [Corola-website/Science/322572_a_323901]
-
drept și centru. În stânga lor, un grup de sacrificiu format din muschetari se aflau de-a lungul șanțului. În spatele lor, prima linie era formată din restul unităților de infanterie din armata lui Rupert, circa 7.000 de oameni, mai puțin detașamentul lui Napier, sub comanda generalului Henry Tillier. Cei 3.000 de pedestrași din armata lui Newcastle conduși de Francis Mackworth s-au aliniat în spatele liniei întâi din dreapta atunci când au sosit, iar o brigadă de 600 de oameni din „Northern Horse
Bătălia de la Marston Moor () [Corola-website/Science/322572_a_323901]
-
de familii evreiești au rămas fără adăpost. În perioada 19 - 20 octombrie 1905 a avut loc un al doilea pogrom al comunității evreiești din Chișinău, fiind asasinați 19 evrei și răniți alți 56. De această dată, câțiva evrei au organizat detașamente de autoapărare pentru a-și apăra comunitatea. Renumita poezie "Ве-Ir ha-Haregah" (În orașul masacrului) a lui Haim Nahman Bialik a fost scrisă după cel de-al doilea masacru al comunității evreiești din Chișinău. În general, pogromurile din 1903 și 1905
Istoria evreilor din Republica Moldova () [Corola-website/Science/327718_a_329047]
-
nu prea bogați și meșteșugarii. Acestea cereau "libertatea totală de acțiune" pentru toți țăranii și meșteșugarii care nu angajau forță străină de muncă. La fel ca și în cazul muncitorilor din Petrograd, marinarii din Kronstadt pretindeau egalizarea veniturilor și desființarea detașamentelor de miliție care blocau drumurile, care restricționaui atât libertatea de călătorie cât și dreptul muncitorilor de a se aproviziona din zonele rurale. În cele din urmă, în martie 1921, baza navală Kronstadt, pe care propaganda comunistă o sărbătorea ca pe
Rebeliunea din Kronstadt () [Corola-website/Science/298799_a_300128]
-
partizanilor din Kopaonik”. Regiunea asupra căreia și-au exercitat autoritatea pentru doar 42 de zile a fost numită „Republica Minerilor”. Acești insurgenți s-au alăturat ceva mai târziu lupătorilor de sub comanda lui Josip Broz Tito - „Armata populară de eliberare și detașamentele de partizani ai Iugoslaviei”. au purtat numele oficial de „Armata populară de eliberare și detașamentele de partizani ai Iugoslaviei” (în limbile slovenă: "Narodnoosvobodilna vojska in partizanski odredi Jugoslavije"; sârbocroată: "Narodno-oslobodilačka armija i partizanski odredi Jugoslavije/ Народно-ослободилачка армија и партизански одреди
Partizanii iugoslavi () [Corola-website/Science/311594_a_312923]
-
a fost numită „Republica Minerilor”. Acești insurgenți s-au alăturat ceva mai târziu lupătorilor de sub comanda lui Josip Broz Tito - „Armata populară de eliberare și detașamentele de partizani ai Iugoslaviei”. au purtat numele oficial de „Armata populară de eliberare și detașamentele de partizani ai Iugoslaviei” (în limbile slovenă: "Narodnoosvobodilna vojska in partizanski odredi Jugoslavije"; sârbocroată: "Narodno-oslobodilačka armija i partizanski odredi Jugoslavije/ Народно-ослободилачка армија и партизански одреди Југославије" și macedoneană: Народно-ослободителна војска и партизански одреди на Југославија/Narodno osloboditelna vojska i partizanski
Partizanii iugoslavi () [Corola-website/Science/311594_a_312923]
-
1918, regimentul a revenit în Piatra-Neamț pe 22 mai, spre a fi demobilizat între 22-23 mai, același an. Încadrat fiind trupelor Diviziei 7 Infanterie, a aparținut astfel celor dintâi unități mobilizate în octombrie 1918, urmând să opereze în Transilvania. Un detașament de anvangardă în care a intrat și un batalion al regimentului, a pornit din Piatra Neamț prin Bicaz spre Pasul Prisăcani și la 20 noiembrie a intrat în Tulgheș, după care și-a continuat drumul prin Borsec, Toplița și Ditrău. La
Regimentul 15 Infanterie (1916-1918) () [Corola-website/Science/336094_a_337423]
-
fost redenumită "Războieni", iar numele satului aflat în apropiere ("Feldioara") a fost schimbat în Războieni-Cetate. Ca efect al unei noi deplasări spre vest a liniei de demarcație, trupele diviziei a 7-a au avansat până la aceasta. Deoarece în luna ianuarie detașamente ale ale Diviziei 7 Infanterie au întreprins acțiuni de dezarmare a localităților din zonele preluate, elemente ale Regimentului 15 Infanterie au dezarmat satele Bârsa și Domnin, Deja, Sălățig, Nadișu Român, Giurtelecu Hododului. Aflate în zona Zalăului pe linia de demarcație
Regimentul 15 Infanterie (1916-1918) () [Corola-website/Science/336094_a_337423]
-
să fie trecut în rezervă. A fost membru al Academiei de Științe, iar în 1938 este numit profesor de geometrie analitică la Școala Politehnică din București. În 1945 a trecut în cadrul industriei de armament. Între 1954 - 1958 a lucrat în cadrul detașamentului geodezic al armatei. A activat în domenii ca: teoria numerelor, algebră, geometrie clasică, trigonometrie, balistică, geometrie analitică, analiză matematică și a fost un bun popularizator al științei. a publicat peste 600 probleme originale de matematică. A mai scris și despre
Gheorghe Buicliu () [Corola-website/Science/326634_a_327963]
-
catolic din Cătina, investit în funcția de tribun al Câmpiei, "care ar fi fost răspunzător pentru prinderea și chinuirea maghiarilor din Câmpie". Urmare a acestei dispoziții, Karacsay Sandor - fiul, în dimineața zile de 30 octombrie 1848, trimite în Cătina un detașament de honvezi și călăreți aflați sub comanda căpitanului Bitó, preotul Vasile Turc fiind capturat și supus judecății statariale, respectiv executat prin spânzurare în dimineața zilei de 3 noiembrie 1848. La data de 18 noiembrie 1848 Gardă națională a Clujului se
Ardusat, Maramureș () [Corola-website/Science/298636_a_299965]
-
Semidol pentru a supraveghea repatrierea prizonierilor de război germani, iar Andrei Starțov îl însoțește. Aflat și el în Rusia, markgraful von Schönau evadase din lagărul de prizonieri germani și, exploatând tendințele naționaliste separatiste ale populației mordvine, organizase și comandase un detașament antisovietic ce săvârșise crime de război sângeroase. Considerat criminal de război și dușman al poporului sovietic, este condamnat la moarte de un tribunal revoluționar, dar reușește să scape de urmăritori. În acest timp, Starțov încearcă să înceapă o nouă viață
Orașe și ani (roman) () [Corola-website/Science/333192_a_334521]
-
reușit să funcționeze în acea perioadă în regiune. Totodată a scris o serie de articole pentru ziarul în limba română "Tribuna Ardealului" (ca secretar de redacție). A fost arestat în 1942 de autoritățile maghiare, întemnițat și obligat să lucreze în detașamentele de muncă forțată. În 1944 în timpul celui de al II-lea Război Mondial, a reușit să joace un rol activ în salvarea vieților unor evrei care fie au încercat să intre în Regatul României pentru a se salva, fie au
Raoul Șorban () [Corola-website/Science/303330_a_304659]
-
lac cu apă fierbinte,care mirosea puternic a pucioasă, iar după câteva băi s-a vindecat. Izvoarele termale trebuie să fie fost cunoscute de neamurile marcomanilor și cvazilor care au trăit în regiune, probabil și romanii (în anul 179 un detașament de luptă roman a iernat la Laugaritio, azi Trenčín). Prima atestare documentară a localității este din anul 1247. Din secolul al XIII-lea și până în secolul al XIX-lea, Trenčianske Teplice a aparținut proprietarilor cetății Trenčín. Trenčianske Teplice își datorează
Trenčianske Teplice () [Corola-website/Science/297391_a_298720]
-
superiori pestriței armate cruciate din punct de vedere al pregătirii militare, și să aștepte principala armată a cruciaților, care era încă pe drum spre Constantinopol. Oamenilor lui Pierre li s-au alăturat francii lui Gautier Sans-Avoir și un număr de detașamente de cruciați italieni, care sosiseră separat de restul pelerinilor. Odată ajunși în Asia, cruciații au început să jefuiască orașele întâlnite în cale și au ajuns la Nicomedia (azi Izmit, Turcia). Aici au izbucnit neînțelegeri între italieni și germani pe de-
Cruciada țăranilor () [Corola-website/Science/306508_a_307837]
-
fortul Tourelle, ceea ce a dus la prăbușirea unui zid. La 26 aprilie Ioana d'Arc în fruntea trupelor sale a venit în oraș. Calea trupele sale nu este cunoscut cu precizie. La 28 aprilie 1429 Ioana a sosit cu un detașament de soldați la marginea de sud a Orléans-ului. Este cunoscut faptul că Ioana a venit cu 200 de soldați în jurul orei 20:00 la 29 aprilie, însoțită fiind de Dunois și alți comandanți francezi cunoscuți. Seară a fost aleasă pentru
Asediul Orléans-ului () [Corola-website/Science/328826_a_330155]
-
încât copiii tăi să fie mereu demni de părinții lor și gata să-ți apere pământul sacru, atât de des invadat, dar în cele din urmă întregit prin efortul ultimelor generații”". Manifestându-și atașamentul față de România, în momentul defilării unui detașament român la parada militară de la Paris, din 11 noiembrie 1919, generalul Berthelot s-a adresat generalului Ferdinand Foch cu următoarele cuvinte "«Foch, saluez ! C'est la famille.» (Salutați-i, generale Foch! Sunt familia.)" În semn de recunoaștere a meritelor sale
Henri Mathias Berthelot () [Corola-website/Science/302714_a_304043]
-
ori între Lituania și Polonia sfârșind la 1463 când Polonia o răscumpără adunând banii printr-un impozit aplicat locuitorilor provinciei. În 1490, Ștefan cel Mare s-a socotit îndreptățit să reia Pocuția pe care Ștefan al II-lea o pierduse. Detașamente ale oștirii Moldovei au pătruns în Pocuția și la 22 august trupele lui Ștefan cel Mare dețineau deja Colomeea, Halicul și asediau cetatea Sniatin, polonezii propunând negocieri în rezolvarea litigiului. Între 1490 și 1492 regiunea este bulversată de răscoala țărănească
Pocuția () [Corola-website/Science/303914_a_305243]
-
de la Uzina de Mașini de Turnătorie cu Nicolae Dabija, cu toate riscurile, câțiva tineri intraseră în sala de festivități cu panglici tricolore prinse la piept. Tot atunci tricolorul era arborat pe sediul Universității din Tiraspol, unde era păzit de un detașament de studenți în frunte cu rectorul Mihail Coșcodan și profesorul Ștefan Urâtu . Pe 23 aprilie 2010, Legislativul a declarat această dată drept „Ziua Drapelului de Stat” . Drapelul de Stat - tricolorul - reprezintă o pînză dreptunghiulară, formată din trei fîșii de dimensiuni
Drapelul Republicii Moldova () [Corola-website/Science/313920_a_315249]
-
-le înaintarea. În special arbaletierii s-au dovedit extrem de eficienți. Lăsând podul apărat, comandanții maghiari s-au întors în tabără spre ora două dimineața. Surprinși de succesul europenilor, mongolii și-au adaptat tactica. Sejban a plecat spre nord cu un detașament pentru a trece râul printr-un vad. Subutai s-a deplasat spre sud cu inginerii săi pentru construirea unui pod improvizat. De îndată de s-a crăpat de ziuă Batu a ordonat utilizarea mașinilor de război, de talie mare și
Bătălia de la Muhi () [Corola-website/Science/313867_a_315196]
-
În noaptea spre 25 iulie, patrioții din oraș i-au condus pe ascuns, prin trecerile din zidurile dărăpănate ale orașului pe câțiva soldați de ai lui Alexios. În zori, straja de la poarta Pege a fost nimicită fulgerător de către aceștia și detașamentul niceean a pătruns în întregime în Constantinopol. Când au primit știrea despre evenimentele din capitală, Balduin al II-lea și venețienii au căutat să scape refugiindu-se în Eubeea. Strategopulos, fiind conștient de slăbiciunea forțelor sale și dorind să evite
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]