1,719 matches
-
biroul său, nici În camera de ședințe, așa că Logan Încercă cel de-al treilea loc În ordinea logicii: camera de interogatoriu numărul trei. Inspectorul era În continuare Împreună cu Watson, Sandy Alunecosul și Norman Chalmers. Pe fața lui se citea un dezgust total Era evident că lucrurile nu mergeau În direcția dorită. Logan Întrebă politicos dacă poate discuta cu inspectorul și așteptă afară până când acesta suspendă temporar interogatoriul. Când ieși afară, cămașa lui Insch era aproape transparentă de transpirație. — Doamne, fierbe Înăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
de la morgă, fața Întreagă, ochii Închiși, obrajii brăzdați În locurile unde fusese banda adezivă. — Criminalul nostru a Încercat să tranșeze cadavrul pentru a scăpa mai ușor de el, dar nu l-a ținut stomacul pentru asta. Se auziră murmure de dezgust deopotrivă din partea bărbaților și a femeilor care umpleau sala de ședințe. — Asta Înseamnă că... Logan fu nevoit să ridice vocea. — Asta Înseamnă că probabil a făcut-o pentru prima dată. Dacă ar mai fi ucis vreodată, nu ar fi trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
s-au atins, ca două flori de câmp În bătaia vântului. — Suntem groaznici, s-a bucurat blând Myra. Strecurându-și mâna În palma lui, și-a lăsat capul pe umărul băiatului. Amory a fost cuprins de o repulsie bruscă, de dezgust și ură față de ceea ce i se Întâmpla. Dorea cu frenezie să fie cât mai departe, să n-o mai vadă niciodată pe Myra, să nu mai sărute niciodată vreo fată. A devenit conștient de fața ei și de a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
The Police Gazette și Jim-Jam Jems. Își Însușise toate ideile preconcepute ale lui Henty despre istorie și-i plăceau În mod deosebit romanele criminale voioase ale lui Mary Roberts Rinehart. Școala i-a ruinat franceza și i-a imprimat un dezgust față de autorii canonici. Profesorii Îl considerau leneș, nedemn de Încredere, Înzestrat cu o istețime superficială. Colecționa bucle de păr de la multe fete. Purta inelele mai multora. În cele din urmă n-a mai reușit să Împrumute inele, din cauza ticului nervos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Acolo unde se găseau numai bărbați sau numai femei. Totul părea așa de groaznic abia când bărbații și femeile erau Îngrămădiți În chip abject. Femeile emanau o anumită rușine fiindcă bărbații le vedeau trudite și sărace; bărbații aveau un anumit dezgust pentru femeile trudite și sărace. Era ceva mai murdar decât orice câmp de bătălie văzut de el, mai neplăcut de privit decât orice nenorocire reală constituită din murdărie, sudoare și pericol, o atmosferă În care nașterea și căsătoria și moartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
corupt decât sărac și cinstit.“ Parcă vedea iarăși o scenă a cărei semnificație Îl impresionase cândva: un tânăr bine Îmbrăcat, privind afară de la fereastra unui club de pe Fifth Avenue și spunându-i ceva tovarășului său, cu o Înfățișare de profund dezgust. Probabil, se gândise Amory, ceea ce spusese era: „Dumnezeule! Ce oribili sunt oamenii!“ Amory nu se gândise niciodată În viață la săraci. Și-a spus cinic că era complet lipsit de simpatie omenească față de ei. La astfel de oameni O. Henry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
parte din ființa sa statornică și amorală. Transformată, augmentată, atașată de o atitudine mai demnă, mai maiestuoasă, problema sărăciei putea să devină Într-o zi chiar propria lui problemă, dar În prezent nu deștepta În el decât cel mai profund dezgust. A parcurs distanța până la Fifth Avenue, ferindu-se de umbrele cu amenințarea lor neagră și oarbă, și În față la Delmonico’s a făcut semn unui autobuz să oprească. Încheindu-și strâns haina pe corp, s-a urcat pe platformă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
participarea la ultimele alegeri), intensitatea partizanatului politic (atribuirea de calități pozitive sau negative oponenților politici, impactul orientărilor politice asupra relațiilor de familie), și fluxul afectiv dinspre comunitate înspre corpul politic (estimarea sentimentelor cu privire la vot și la campaniile electorale satisfacție, atracție, dezgust, ridicol atenția acordată campaniilor electorale și estimarea utilității acestora). Pentru cei doi autori, cetățeanul bun este cel care se crede responsabil și pentru soarta comunității, cel care își dezvoltă abilitatea de a participa la dezbaterea / rezolvarea problemelor comunitare și își
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
participarea la ultimele alegeri), intensitatea partizanatului politic (atribuirea de calități pozitive sau negative oponenților politici, impactul orientărilor politice asupra relațiilor de familie), și fluxul afectiv dinspre comunitate înspre corpul politic (estimarea sentimentelor cu privire la vot și la campaniile electorale satisfacție, atracție, dezgust, ridicol atenția acordată campaniilor electorale și estimarea utilității acestora). Pentru cei doi autori, cetățeanul bun este cel care se crede responsabil și pentru soarta comunității, cel care își dezvoltă abilitatea de a participa la dezbaterea și rezolvarea problemelor comunitare și
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
a le controla, interpreta, folosi în scopul controlării propriului comportament și anticipării comportamentului celor din jur sunt esențiale pentru succesul în viață și pentru ascensiunea în organizații a indivizilor. Goleman explică faptul că emoțiile primare (mânia, tristețea, frica, bucuria, iubirea, dezgustul, rușinea, surpriza) au, fiecare, foarte multe derivate. Totuși, cercetătorii au constatat că patru dintre expresiile faciale caracteristice unor emoții de bază sunt universale, fiind recunoscute în toate culturile: frica, mânia, tristețea și bucuria. Reacția organismului în anumite circumstanțe este în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
reuși, oboseală interioară, plictiseală. Vom putea să le descriem, luându-le în momentul lor cel mai dramatic, ca acele mișcări ce asaltă sufletul lui Isus în timpul Patimii, care este punctul culminant al alegerii Sale. Isus este cuprins de angoasă, tristețe, dezgust. Mișcările ce ne tulbură sunt acelea care ne acuză, cele în care acuzatorul, diavolul, vorbește în noi pentru a ne convinge că nu vom reuși, că e prea mult, că vom avea multe obstacole, că nu vom fi acceptați, că
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
de adorație, după un timp de rugăciune comunitară, va simți aceste momente: nu doar momentele de susținere, dar chiar și de tulburare, deoarece, uneori, cu cât suntem mai deciși pentru o vocație serioasă cu atât mai mult crește în inimă dezgustul, tulburările, nemulțumirile, fricile, anxietatea ce ne blochează. Atunci se asistă la adevărate momente de panică, chiar și în fața alegerilor corecte, raționale, determinante. Vai de noi dacă atunci vom spune: „Nu, nu voi reuși”. Regula fundamentală este că alegerile omului, alegerile
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
într-un raport personal cu Dumnezeu Tatăl care deschide în noi puterea iertării. Dacă nu trăim așa Sacramentul, acesta devine o povară, o formalitate, un lucru care trebuie făcut pentru a elimina anumite pete, de care simțim o oarecare neplăcere, dezgust, rușine: în mod simplu , căutarea unei conștiințe mai bune. Chiar și așa Sacramentul face bine, dar nu reușim să perseverăm deoarece facem acest lucru cu tristețe, oboseală și apăsare. În schimb, acest Sacrament este o întâlnire personală cu Dumnezeu, este
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
tipic bisericesc"33. Arghezi îl sfătuia pe acesta, într-o notă ironică, să rămână în rândul bisericii, unde îi era locul. Explicația acestei întâmplări, după Arghezi, ar fi fost starea financiară precară, însă el amenda asemenea gesturi, care produceau doar dezgust. Arghezi mai preciza că diaconul s-a apărat într-un mod extravagant în fața Consistoriului Mitropolitan. Întrebarea care se pune față de această întâmplare este dacă Arghezi se referea la aceeași persoană cu cea a arhimandritului. Lipsa altor surse asupra acestei întâmplări
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
mic față de veșnicie; îți dai seama cât de deșartă e viața; îți îmblânzești sălbăticia omenească; desfrânarea simțurilor dispare; noi ne renaștem și trăim clipe de adevărați creștini"118. Crematoriul îi apărea astfel ca un spațiu terifiant, determinându-i sentimente de dezgust. El descrie astfel atât ceremonia de la crematoriul parizian, dar și operațiunea propriu-zisă a cremațiunii, ajungând la concluzii amare: "Toată ziua, prietene, am fost trist și m-am gândit la acești oameni nenorociți și rătăciți, care-și îngroapă morții ca pe
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
iar te prăpădești” (criticul devenise grijuliu cu mine...) - îmi era clar, văzându-i cum se delectează cu bucatele rusești, că nu le pot dezvălui ce gând mă bate și, oricum, nu ar fi fost impresionați; am luat deci ca alibi dezgustul meu față de filmul acela în care clocotea „o ură față de noi de mi-a întors stomacul pe dos” - expresie care avu un efect pozitiv: patriotismul meu era împărtășit și de ei, dar - vorba tot a criticului - „asta nu înseamnă să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
în funcție de context - spre exemplu, percepția fețelor implică o anumită regiune din partea inferior posterioară a lobului temporal, în timp ce recu noașterea emoțiilor transmise de o față umană depinde de alte regiuni, care decodifică semnale emoționale specifice. Partea creierului numită insula anterioară descifrează dezgustul sau durerea, iar amigdala este sensibilă la emoții precum frica. Recunoașterea emoțiilor și înțelegerea semenilor Creierul alocă, așadar, resurse impresionante pentru cele mai importante lucruri atunci când vine vorba de supraviețuirea speciei: recunoașterea emoțiilor și înțelegerea semenilor. Creierul răspunde mai puternic
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
tinerețe, ci mai degrabă o stratagemă a acestuia din urmă, pentru a se descotorosi de el și a-i uzurpa locul. Hotărî să se Întoarcă la șifonier și să se studieze În oglindă. Și să-și privească trupul nu cu dezgust, disperare sau autocompătimire, ci cu resemnare. Din oglindă Îl privea un funcționar palid, cam corpolent, cu colaci de grăsime În jurul taliei, lenjerie de corp nu prea curată, păr negru și rar pe picioarele albe, prea subțiri În comparație cu burta, plete aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
o problemă complicată și iată că În ultima clipă Îți vine În minte o soluție simplă? În acest punct, Fima Își spuse furios, cu o voce răgușită: Încetează să-ți mai frămânți creierii! Cuvintele „ascuns“ și „neclar“ Îl umplură de dezgust. Se ridică și ieși Încuind ușa apartamentului În urma lui și uitându-se cu mare atenție În ce buzunar pusese cheia. Jos, la intrarea În clădire, zări prin deschizătura cutiei poștale un plic dreptunghiular. Însă În buzunarul din dreapta nu avea decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
al alteia? Și copilul care nu avea să se nască, el cine era? Care ar fi fost destinul său? Fima Încerca uneori să descifreze toate lucrurile astea sau să le inventeze, prin presupuneri care Îl făceau să se Împartă Între dezgust și repulsie pe de o parte și sentimentul că era de datoria lui să participe, imaginativ cel puțin, la orice fel și formă de suferință, pe de altă parte. Se Întâmpla ca Însăși feminitatea să i se pară uneori o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Întâmplă“. Uneori, În mijlocul anecdotelor lui Wahrhaftig, Eitan se răsucea la 180 de grade, ca turela unui tanc, și dispărea cu pași de pisică pe ușa sălii de consultații. Dădea impresia că toți oamenii, bărbați sau femei, Îi trezeau un ușor dezgust. Știind că Tamar era de câțiva ani Îndrăgostită de el, se delecta aruncându-i din când În când câte o remarcă scurtă și acră: —A ce miroși azi? Sau: — Îndreaptă-ți fusta. Încetează să-ți irosești genunchii pe noi. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
chiar și Într-o Încăpere plină cu străini: miros de cameră neaerisită, mobilă veche, rasol de pește și morcovi fierți, pilote de puf și lichior dulceag. Când tatăl și fiul schimbară o Îmbrățișare rapidă, această aromă est-europeană trezi În Fima dezgust și rușine de dezgustul său, precum și dorința dintotdeauna de a-l irita puțin pe tatăl său, de a-i călca În picioare vreunul din principiile sale sacrosancte, de-a da În vileag contradicții enervante În ideile sale, de a-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Încăpere plină cu străini: miros de cameră neaerisită, mobilă veche, rasol de pește și morcovi fierți, pilote de puf și lichior dulceag. Când tatăl și fiul schimbară o Îmbrățișare rapidă, această aromă est-europeană trezi În Fima dezgust și rușine de dezgustul său, precum și dorința dintotdeauna de a-l irita puțin pe tatăl său, de a-i călca În picioare vreunul din principiile sale sacrosancte, de-a da În vileag contradicții enervante În ideile sale, de a-l scoate puțin din sărite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ți-au făcut, prostule, Îi spusese maică-sa În vis. Iar el, gol și tremurând de frig În fața oglinzii, Îi răspunse cu Întârziere, nervos: Ajunge. Lasă-mă În pace. Când spuse asta, Își aminti chipul Yaelei, schimonosit de spaimă și dezgust, când, cu două ore În urmă, aprinsese lumina În dormitor și Îl descoperise dormind Îmbrăcat sub plapumă, Îmbrățișând cămașa ei de noapte. Țipase exasperată: Repede, Teddy, vino să vezi asta. De parcă i s-ar fi strecurat În pat vreun gândac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
După părerea mea, ar trebui În primul rând să-i găsim o formă socială complet diferită. Poate vreun internat pentru copii supradotați? Sau dimpotrivă, să Începem să-i aducem aici doi-trei copii din vecini... Brusc, ca și cum și-ar fi tradus dezgustul prin furie, Yael Îi smulse din mână buretele plin de detergent și tigaia: —Gata. Am terminat. Ajunge cu comedia asta. De ce-mi speli tu mie vasele? De ce Încercați tot timpul să-mi treziți milă? N-am nici o milă pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]