1,630 matches
-
neasemuită a acestui loc, faptul că știa aproape toți oamenii pe care-i întâlnea și că credea că înțelege lucrurile care contau pentru ei, că ziarul pe care îl conducea exprima gândurile lor -, nici unul dintre ele nu reuși să-i distragă gândurile de la cuvintele lui Murray. Oare chiar era gelos pe viziunea inovatoare a lui Fran, pe capacitatea ei de-a cloci o idee care ar putea să dea clasă ziarelor locale, ba chiar să le ia locul? În fața școlii primare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
o vreme pentru îndrăgostiți. Fran se întrebă dacă Laurence cedase ispitei, ca toți ceilalți, sau rămăsese în cabinetul său, cufundat într-un alt dosar. A doua variantă probabil. Lui Laurence îi păsa prea mult de pacienții săi ca să se lase distras de un amurg flușturatic. Fran coborî din mașină și se așeză de una singură pe mal. Trebuia să înfrunte un adevăr dureros. Poate că-l iubea pe Jack, dar era prea târziu. Avusese destule șanse și le ratase pe toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
trist în atitudini și mă irita faptul că nu reușeam să-i surprind cât de cât expresia în sculptura la care lucram. Stricam piatra fără să izbutesc nimic. Nervos, i-am cerut să-și scoată cerceii, ca să nu-mi mai distragă atenția. N-a vrut. Nu accepta să se despartă de ei. I-am cerut încă o dată același lucru, de data aceasta iritat de refuz, poruncitor. Ea a clătinat, îndărătnică, din cap. În clipa aceea am simțit că iau foc. Ce
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
din dinți. Trebuia să pierd neapărat. Am încercat să mă trișez, dar, ca un făcut, diavolul își vârâse coada și îmi veneau exact cărțile câștigătoare. Disperat, am apelat la ultima stratagemă. M-am gândit să mă plâng de Moașa. Îi distrăgeam astfel atenția de la partidă și, în plus, aveam prilejul să-i vorbesc despre marele respect pe care i-l purtam. I-am mărturisit, declarîndu-i că-l veneram prea mult pentru a-i ascunde asta, că Moașa venise la mine în
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de furcă, că data viitoare îi voi pune pielea pe băț. Deși nu stătea în firea mea de a lovi , cu acest infractor nu se putea altfel că era tare șșmecher și mincinos, căutând deseori să ne ducă în eroare, distrăgându-ne atenția de la adevărații infractori, dar nu s-a lecuit de nărav și a stat numai prin penitenciare. *** N-a trecut nici o zi de lAșaceastă întâmplare și primesc un telșefon de la miliția Raionul Panciu că se află acolo tâlharul Munteanu
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
trăsese de păr pe colega lui de bancă, micuța Amalia. De două ori. Părinții micuței erau prezenți, nu au ratat momentul. Antonia, fire slabă, a spus cu voce tare că mai are un pic și moare de rușine, dar eu, distras de socotelile cu înmormântarea, n am urmărit cu atenție monologurile profesorale. Pe scurt, n-am avut nici o șansă de câștig. Consiliul ne-a pus în vedere: ori corectăm situația în termen de treizeci de zile, ori Alexandru va fi transferat
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
limba mai degrabă speriată decât curioasă. O înțeleg acum și pe ea, era prima oară când o părăsea un dinte. După o amiază în care șuturile pe poartă și avi oa nele ajunse din greșeală prin casele vecinilor mi-au distras cu greu atenția de la dilema stomatologică, eu și tataie urma să facem o pau ză până a doua zi, pentru că bunica îl aștepta acasă. Ca orice tataie iubitor, i-a făcut mamei, proaspăt sosită de la serviciu, un update în privința situației
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
era În stare să se țină În picioare așteptau lîngă saltelele lor, cu gamela de tablă În mînă. Ascultă cum nou-veniții erau mînați din camion. Din păcate, erau și cîțiva copii mici, care vor plînge tot timpul și le vor distrage atenția japonezilor de la sarcina importantă de a decide unde ar trebui trimis Jim. Urmat de doi soldați Înarmați, sergentul japonez stătea În deschizătura ușii. Toți cei trei bărbați purtau măști de bumbac pe față. Un miros fetid venea dinspre tînăra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Jim nu era prea sigur În ce măsură aceste comparații ale lui erau justificate. Remarcase că doctorul puea fi deosebit de viclean cînd voia. — Ei, Jim, sînt sigur că ți-ai făcut lecția de latină... Doctorul Ransome deschise manualul. Deși atenția Îi era distrasă de prizonierii care se adunau În afara barăcilor și a blocurilor de dormitoare, se uită la text. Sute de bărbați și soțiile lor, mulți Împreună cu copiii, traversau terenul de adunare. El Începu să-i pună Întrebări lui Jim, care continua să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
stai cu noi. Ar fi prea rău, dacă te-ai lăsa răpit. — SÎnt mulți răpitori pe aici, Basie? — Răpitori și comuniști. Oameni care nu vor să știe că războiul s-a terminat. Ține minte asta, Jim. — Bine... Încercînd să-l distragă pe stewardul de cabine cu o temă mai veselă, Jim Întrebă: — Basie, ai văzut explozia bombei atomice? Eu am văzut lumina de la Nagasaki de pe stadionul Nantao. — Zău, copile?... Basie se uită printre gene la Jim, uimit de vocea calmă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
nici criza de nebunie în care împricinații se avântă în urmărirea fantomelor pentru a se război cu ele. Să ne amintim că Prospero însuși, vorbind despre forța magiei sale, evoca puterea de a provoca o stare delirantă, puterea de a „distrage”, în sensul forte al termenului distract: a-i lua cuiva mințile, a-l face să înnebunească. Gonzalo îl întreabă pe Alonso de ce a rămas încremenit, cu privirile ațintite în gol. Oare nu sunt acestea semne că Alonso a văzut o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
un cancer purulent și cealaltă, subțire până la ciolan. Rudolf soarbe din pahar și râde amuzat de o aducere aminte, venită așa, deodată: - „De ce nu lași femeia în cameră, să-ți facă puțină curățenie?...” - „Lucrez, mamă, îi răspunsei indispus că mă distrage de la treabă, așa cum mă găseam, numai în izmene, aplecat deasupra acuarelei de pe masă. - „Rudolf, dar perinile poate să le pună la fereastră?...” - „Lucrez!” repetai cu dinții strânși. - „Dar oala poate s-o scoată?...” Și atunci, turbat de mânie și totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
în orice clipă, cel puțin trei priveau atent la el. Când va acționa, în cele din urmă, chiar și acestea vor trebui să se uite de două ori deoarece focurile reflectate de cristal le vor tulbura privirea și le vor distrage atenția de la ceea ce făcea el în realitate. Aceasta era teoria - iar băieții erau și mai aproape. Vocile lor se înălțară și scăzură, o trăncăneală veselă, acum lăudăroasă, acum căzând de acord cu toții, acum dominând unul dintre ei, acum vorbind toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
și condiționări, ce îngrădesc marja de manevră a autorităților locale și deschid calea controalelor ulterioare. Transferurile sunt efectuate, de multe ori, în scopuri politice, ca și controalele, interesele urmărite fiind de natură electorală. Amăgirea autorităților locale cu asemenea subvenții pot distrage atenția acestora de la adevăratele priorități și menține un centralism pe căi ocolite, subtile, de natură financiară. Mai eficiente și mai eliberate de condiționări de natură politică pot fi veniturile provenite de la nivel orizontal, prin diverse forme de cooperare între unitățile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
vă concentra asupra momentului prezent. - Ce caut? Adică: în aceste zile, ce aș vrea să obțin, ce rod? - Ce doresc? Ce îmi stă acum cel mai mult la inimă? - De ce mă tem? Ce ar putea să mă tulbure, să mă distragă? Există ceva în viața mea ce mă apasă ca o piatră? A găsi răspunsurile e foarte confortant (eliberator) deoarece ne luminează pe noi înșine și ne predispune la rugăciune, care presupune libertatea inimii de sclavia temerilor și o oarecare apropiere
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
spunea încântat. Alt politician corupt! Nici nu ieșim bine dintr-un scandal internațional că intrăm în altul. Politicienii noștri sunt din ce în ce mai neatenți. Își deschid mai multe conturi în băncile elvețiene decât șepcile cu Gandhi pe care le poartă ca să ne distragă atenția. Nici un politician care să spună adevărul în toată țara. Da, parlamentul nostru e compus din hoți, fiecare dintre ei fiind responsabil în fața prim-ministrului, care este cel mai mare hoț dintre toți. Uite ce bine-i merge. În fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
sudoarea i se scurgea pe spate ca un cărăbuș care aleargă grăbit, stiloul îi devenea alunecos în mâni, cerneala păta cu urme monstruoase, albastre și negre, pagina. Își aminti cum, chiar și atunci, cu lumânarea la cot, degetul îi fusese distras de la liniile tipărite pe care spera să le urmărească până în memorie, și cum, asemeni moliilor care i se alăturaseră, degetul lui fusese uneori prins și pârlit. Știa că a doua zi avea să lase goluri în loc de răspunsuri la întrebările scrise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
bine ca familia să se descurce fără frigider și fără scuter motorizat? Poate chiar fără publicitate? O, nu! Poată că ar trebui să deschidă contul bancar cu o destinație specială, aceea de a construi un templu? Astfel, atenția ar fi distrasă către aspectele religioase și donațiile ar curge șuvoi. Nu că ar fi avut el de gând să înșele sau să fure. Chiar vor construi un templu! Apoi ar veni și mai multe donații. Mintea îi sărea la nesfârșit de la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
orice fel, ar face vreun soi de explozie. Și, știa bine, o explozie era întotdeauna însoțită de o anumită doză de satisfacție. În dimineața următoare, plină de hotărâre, își schimbă hainele, își pictă fața, așteptă momentul în care familia era distrasă de agitația pe care o presupunea baia zilnică a lui Sampath și evadă pe cărarea care pornea din spatele adăpostului. Își conturase ochii cu dâre negre groase, trasate pe pleoapa de sus și pe cea de jos și-și prinsese câte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
întregi de suc de ceapă, ignorând țârâitul insistent al telefonului, schița, cu o mână tremurătoare, propria propunere de pace pentru Shahkot. Veți fi, poate, surprinși să aflați că un om atât de preocupat de propria-i sănătate reușise să-și distragă suficient de mult atenția pentru a se gândi la problema pe care o avea în față, numai că își urmărea propriul interes. Dacă avea succes, se gândea el, cu un licăr de speranță, era clar că va fi recompensat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
tale sunt pe lângă întrebare. Mai multe murături la un loc fac o droaie. Orice boabă de fasole își are pata ei. Aduni scaieți și vrei să iasă murături? Arată niște dinți curați.“ — Îi auzi? întrebă uimit perceptorul districtual, cu gândurile distrase de strigătele mulțimii. Mai multe murături la un loc fac o droaie... ce e o droaie? Guptaji, orășelul ăsta e plin de zicale pe care nu le-am mai auzit. — „Când bivolii se bat, recoltele au de suferit“, continuă mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
PIC, DAR NU RĂSPUNSE. MARIN NU VOIA SĂ FACĂ PE PROCURORUL, TOTUȘI INSISTĂ: \ CARE ESTE TARIFUL TĂU? EA SE LINIȘTI. \ DE LA O SUTĂ LA CINCI SUTE PE SĂPTĂMÂNĂ. MARIN ÎȘI DĂDU SEAMA CĂ NU URMĂREA PUR ȘI SIMPLU SĂ-I DISTRAGĂ ATENȚIA DE LA PREOCUPAREA LUI EXCESIVĂ PENTRU CEAS, CI SE GÂNDEA SERIOS SĂ-I ACCEPTE SERVICIILE. ȘI ERA O IDEE BUNĂ. ÎȘI AMINTI DINTR-O DATĂ DE DELINDY DARRELL, CEA MAI FRUMOASĂ DINTRE TOATE FEMEILE CARE ÎI FĂCUSERĂ VREODATĂ COPII. TRĂISERĂ ÎMPREUNĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
ELE, UNUL ÎNCHIS LA CULOARE, CELĂLALT DESCHIS, ÎI VENEAU BINE, CELELALTE FIIND PREA LARGI ÎN JURUL PIEPTULUI ȘI AL UMERILOR. Îl alese pe cel mai deschis la culoare, pe baza unei experiențe îndelungate: o culoare deschisă, pe lângă un plus de personalitate, distrăgea atenția de la persoana care o purta. Câteva minute mai târziu ateriză pe acoperișul clădirii conducătorilor de grup, decis să se întruchipeze pe... sine însuși. 9 Îl găsi pe Șeful de Control într-un birou imens lipsit de alte ornamente în afara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
lapte, doamnă Tadmor? Annette? — Cred că ți s-ar potrivi meseria de ginecolog. În orice caz, mai mult decât caraghiosului ăluia bătrân, care nu poate băga În mine un deget În mănușa lui de cauciuc fără să Încerce să-mi distragă atenția cu o anecdotă despre Împăratul Franz Josef, care a hotărât să-l pedepsească pe Dumnezeu. Pot să folosesc telefonul? — Sigur. Poftim. Mă găsiți În arhivă. Când terminați, chemați-mă să vă fac o nouă programare. Aveți nevoie, nu? —Fima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
declanșă o luptă stângace cu hainele lui și ale ei. Reuși cu greu să scape de ochelarii ei și de țigara aprinsă, În timp ce se freca fără Încetare de pulpa ei și Îi acoperea fața cu sărutări, de parcă Încerca să-i distragă atenția de la fricțiunea continuă. Până când ea reuși să-l Îndepărteze și să se elibereze, mai Întâi pe ea și apoi pe el, de haine, murmurând: — Încet, Fima. Mă mănânci de vie. Dar el n-o luă În seamă și Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]