3,236 matches
-
li se mai spune pe aici. Mă întreabă dacă mai sunt interesat și anul acesta de marfa lui, eu spun că da, așa că scoate dintr-un buzunar mai ferit cele mai bune cute pe care le are, tip „păstrăv”, adică gresia mai gălbuie, presărate cu mici pete vineții. Așa cum este ea, lunguiață, aspră, tăiată cu forme drepte de mâna sigură a lui Vasile, cuta aceasta are ceva din perfecțiunea brâncușiană, un pește viu într-o apă de munte. Dacă s-ar
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
fiind de mutarea cartoanelor umede, de o jumătate de centimetru grosime. Fabrica a dat faliment în primii ani de după 1990, ca atâtea altele, el nu a fost niciodată preocupat de pensie, carte de muncă, supraviețuind cu fabricarea de cute de gresie. Răspândirea motocoaselor, îmbătrânirea satelor și migrația au mai făcut o victimă colaterală, stau și îmi spun privindu-l cum încearcă să-mi explice, cu glasul înecat de emoție, situația lui complicată. Are o singură dorință : cum să facă să aibă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
tramvaiul 41, traversasem orașul de la un capăt la altul și mi se părea că toți se uită la mine, toți vor să mă jefuiască. Într-o zi, când m-am întors acasă, gazdele mele, tanti Rodica și nea Titi, puneau gresie în bucătărie. Gresie șutită de la școală. De fapt, cam totul era șutit la ei în casă, becuri, patroane, vopsea, faianță, cablul care conținea și HBO neplătit, un fel de haiducie. Am văzut la mine la țară o casă interesantă, a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
orașul de la un capăt la altul și mi se părea că toți se uită la mine, toți vor să mă jefuiască. Într-o zi, când m-am întors acasă, gazdele mele, tanti Rodica și nea Titi, puneau gresie în bucătărie. Gresie șutită de la școală. De fapt, cam totul era șutit la ei în casă, becuri, patroane, vopsea, faianță, cablul care conținea și HBO neplătit, un fel de haiducie. Am văzut la mine la țară o casă interesantă, a unui șofer care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
casă. Pentru că și mutările mobilei aveau o anume ciclicitate, ca și ritmurile naturii. De îndată am intrat pe ușă am auzit-o așadar pe Rodica beștelindu-l: - De juma’ de oră stai în colțul ăla! Adică nu avansa cu pusul gresiei și de la el avea pretenții. El o ignora, ca de obicei. Și când îl trimitea după țigări, seara la nouă-zece, la fel proceda. Așa zice Șefa, așa fac. Șefa! Așadar era o relație de afaceri. Contractuală. Așa se cam întâmplă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
După asta, certitudinile i s-au mai înmuiat. Lasă că știi tu despre ce e vorba. Avea încredere în mine că o să deduc din discursul lui sibilinic cum stătuseră de fapt lucrurile. Apoi s-a apucat iarăși să bocăne în gresia aia furată de la școală. Am mai încercat să-l întreb ceva, dar, din cauza izbiturilor, nu m-a auzit. De fiecare dată când nu înțelegea ce-i spui, hăhăia aprobator și zicea ceva de genul „Păi, da!“. Ca și cum te-a înțeles
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
înțeles, da’ poate tu știi mai bine, mi-a răspuns, ca și cum faptul că vorbise la telefon, primise o informație, nu-l califica în nici un fel. - Nu cumva au sunat de la editură? A stat puțin, a rumegat, a mai cântărit o gresie de-aia, care trebuia fixată cu schepsis la un colț, apoi a admis că s-ar putea, nu-i exclus să fi sunat de la editură. Viața e extrem de complexă și cu tot soiul de întorsături. Trebuie să te aștepți la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
Ieri, făcând o încercare de a descurca dezordinea bibliotecii, am găsit tăblița mea de la școala primară. Cred că trebuie să explic ce era "tăblița". O tablă mică, neagră, cât un caiet, pe care o purtam la noi zilnic, scriind pe gresia neagră cu un creion special, ascuțit. Avea, obligatoriu, și un burete cu care ștergeam ceea ce am scris, ca de pe orice tablă școlară. Lumea actuală se împarte în două categorii distincte: cei care au avut tăbliță și cei care nu au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
activității de producție), chiar dacă și cele din urmă sunt în final destinate tot vânzării (vezi exemplul 5.2). Exemplul 5.2. Activitate comercială versus activitate de producție Compania CEZAR SA are drept obiect principal de activitate producția de plăci ceramice (gresie, faianță etc.). Vânzarea acestor produse se realizează în cea mai mare parte printr-o rețea de distribuitori (97,45% din vânzări). Compania CEZAR SA dispune totodată de un magazin de prezentare și desfacere, în care realizează, pe lângă comercializarea propriilor produse
Management financiar Volumul I Diagnosticul financiar al companiei by Victor DRAGOTĂ, Laura OBREJA BRAȘOVEANU, Ingrid-Mihaela DRAGOTĂ () [Corola-publishinghouse/Science/198_a_286]
-
trebuiau golite sticle de vișinată grețos de dulce sau de țuică puturoasă. Cu toate că beam foarte mult, niciodată nu m-am îmbătat, încît să mi se rupă filmul - adevărata beție, de fapt. Am dat la boboci însă, o singură dată, pe gresia de la toaleta de serviciu a lui Preotu’. Săracu’ băiat : ștergea și înjura. și, cum toaleta de serviciu nu avea aerisire, a trebuit să prăpădească aproape o jumătate de flacon din Bac-ul lui unguresc să se ducă mirosul. Îmi pare
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
sparte sau cu igrasie. Oamenii se agitau și îi luau apărarea femeii în fața celor de la ghișee - mai ales că era și cu copil mic, să raca ! Pe Dănuț îl intriga foarte tare cuvîntul „igrasie“. Auzise că unchiul Pompi își pusese gresie pe jos și că era foarte bine. Se cazaseră la Hotel Diana, la etajul zece. Tatăl, care venise pregătit cu cele necesare de acasă, se înființase imediat pe dig cu undița și aducea aproape mereu o mînă de pești pe
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
fetiță care a plecat departe de mama ei.“ - „De ce?“ Îi răspund: „Ca să învețe franțuzește bine“... Mouetta dragă, dragă, simți tu cum parcă dintr’o suflare de zmeu se îngroașe depărtarea dintre noi; zidul nu mai e de sticlă, ci de gresie; îmi face impresia că stau îndărătul unui zid monstruos, gros de o mie de kilometri, și cu un burghiu încerc să sfredelesc să vină cel puțin gândul meu până la tine... Și nici el nu mai poate veni. Nu trebuie să
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
elite eco- nomice și pauperizarea unui „pături” sociale, a prole taria- tului, așteptând de la acest exces scânteia care să provoace revoluția ? Nu despre un astfel de exces este vorba, despre o astfel de disproporție ? Nu în creșterea excesivă, în pro- gresie geometrică a populației în zonele urbane, concomitent cu insuficiența resurselor, vedea Malthus un apropiat faliment al societății moderne ? Oricum, ironia este vizibilă, dar ea nu invalidează aserțiunea de reflex distopic și pune și mai bine în valoare natura acestor deformări
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
domnul Mohora Ioan să mă implic în această frumoasă lucrare. Am fost la Viziru,am văzut despre ce este vorba și am trimis cinci săptămâni muncitori care au finalizat lucrările de tencuieli,șape,glet,zugrăveli,termo-sistemul termic și zugrăvelile exterioare, gresia, faianța și montajul tâmplăriei. O apreciez foarte mult pe Dana și pe toți cei care s-au implicat în acest frumos și interesant proiect, de o amploare extraordinară și care, cred eu, că nu prea realizează încă în ceea ce s-
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
să-l fac pe ti!” Dacă primii șapte anișori i-am petrecut numai În familie, din toamna anului 1932 am intrat În lumea știutorilor de carte. Bunica Raveca mi-a pregătit hăinuțele și trăistuca, părinții mi-au cumpărat tăblița de gresie și stilul, și cu dragostea de litera scrisă, insuflată de Bunica, neștiutoare de carte, m-am apropiat cu sfială de domnișoara Eugenia Pintea, prima mea Învățătoare. O cunoșteam și mă cunoștea foarte bine, căci locuia vis-à-vis de unchiul Milian. Preda
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
de zile în pelerinaj. La venirea noastră Părintele Arhimandrit Ieronim Cretu mai avea ceva cheltuiala la acest nou așezământ. Avea de cumpărat mobilier și prin biserică de terminat, că era la finisarea ei. Trebuia să toarne jos și să pună gresie și ceva pictură pe pereți. Plus icoane și alte obiecte de cult de care este nevoie pentru slujire. Dorea că la Sfintele Paști 2004 să o poată da în folosință. Dar cum finanțe nu avea și nimeni nu se grăbea
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
ceramică neagră. Din 1963 a fost prezent la toate expozițiile Uniunii Artiștilor Plastici, filiala Iași, cu lucrări de sculptură, ceramică neagră și policromă, abordând o gamă largă de teme, portrete, compoziții în tehnici diferite de lucru. Lucrate în lut ars, gresie arsă, piatră și lemn, operele sale sunt prezentate în muzeele de artă din București, Vaslui, Galați, Botoșani, Iași și colecții particulare. În 1989, la solicitarea Ministerului Agriculturii, a realizat busturile monumentale ale lui Ion Ionescu de la Brad și Agricola Cardaș
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
că le confirmă, Pușcariu susține că „avem un număr destul de mare de vorbe care se arată a fi împrumuturi mai nouă”, pentru separarea cărora de cele moștenite invocă motivații fonetice. Este vorba de ghionoaie, jumătate, gogă, curmeziș, coacăză, pupăză, călbează, gresie, onomatopeicul cioc ( < alb. tshok); sau a ciupi ( < alb. tshupis „ciugulesc”), „care ne-a venit însă, probabil, prin mijlocire sârbească (čupati „a ciuguli”, cf. și ung. csipni „a pișca”)” (p. 263). La fel mătrăgună, care ar fi fost împrumutat de albanezi
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
află în contingent. Legătura permanentă cu lumea esențială se face prin organul sensibil al ascultării, sugestie a receptivității augmentate. Urechea devine un adevărat depozit de obiecte magice, capabile să stăvilească expansiunea maleficului: peria de aici se transformă în pădure deasă, gresia în stâncă înaltă. Spațiul otic face să se materializeze puterile năzdrăvane în formă concretă, intimitatea spațiului cranian cumulând energiile spirituale cu cele psihice și cognitive. Mâna voinicului, metaforă a acțiunii ordonatoare, extrage de fiecare dată obiectul potrivit, semn că numai
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
și venirea unui copil. Din cauza aceasta, în anii aceștia am muncit foarte mult la casa lor, la tencuirea pereților, cu ajutorul lui Dan a m dărâmat o debara și am lărgit spațiul bucătăriei. Am instalat centrală termică, am schimbat faianța și gresia, am cărat jos, la punctul gospodăresc, peste patru tone de p iatră care era împrăștiată pe acoperiș, și am efectuat și alte lucrări, fără ca nora mea să zică un mulțumesc, măcar. Ea avea alte preocupări, care oricât le ai ascunde
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
era tot mai des. La un moment dat, panta devenea ca un munte stâncos. Îi zic eu munte, dar nu era chiar atât de abrupt și avea niște pietre săpate pentru a fi mai ușor de abordat. Un fel de gresie mai moale, cu marginile rotunjite de intemperii. Am mers destul până în vârf. Oricum, nu era mai înalt decât dealul de vest unde locuiam eu. Partea de sud a pantei diferea complet de cea de nord. Era lină și acoperită de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
din jud. Bacău într-un cadru geografic mai larg. În vitrine, expunerea începe cu prezentarea celor mai vechi mărturii arheologice, aparținând paleoliticului superior (35000 10000 î.Hr. provenind din așezările de la Buda Blăgești și Lespezi Gârleni. Este cazul unor unelte din gresie, silex și menilit (lame, străpungătoare, vârfuri de tip „La Gravette”, gratoare etc.Ă, precum și oasele unor animale pe care oamenii acelei perioade le vânau pentru hrană și îmbrăcăminte (bourul, zimbrul, renul, mamutul. Dacă dovezile privind prezența omului paleolitic în regiunea
GHIDUL COMPLEXULUI MUZEAL „IULIAN ANTONESCU” BACĂU by Elena Artimon Georgeta Barbu Silvia Iacobescu Lăcrămioara Elena Istina Marius Alexandru Istina Feodosia Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/1192_a_2107]
-
zică „nebun împuțit“ și să dispară cu Porsche-ul meu închiriat nu era. Apoi vara a fost întreruptă de un telefon în puterea nopții. Prietena lui în vârstă de douăzeci și doi de ani îl găsise pe bătrân gol pușcă pe gresia din baia casei lui pustii din Newport Beach. E tot ce-am aflat. Habar n-aveam ce să fac, pe cine să sun, cum să mă comport. Am sucombat șocului. Cineva trebuia să mă descarcereze din cabană și să mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
răzbătea printre nori și ilumina iedera de bougainvillea acoperind porțiunea de zid care delimita acest spațiu. Tatăl meu înaintă împleticit spre jacuzzi cu paharul în mână și încercă să intre grațios în bazin, dar se împiedică și stropi cu apă gresia spaniolă din jur, reușind în schimb să mențină paharul deasupra capului, protejându-l. Se cufundă în bazin, doar mâna cu paharul de votcă plutind deasupra bulelor mișcătoare de apă. Ochii mei rămâneau lipiți de monitor. Vă rog, am gândit. Vă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
Sărut mâna, doamnă. O zi frumoasă vă doresc. Aveți grijă la prag. Biologie S-a așezat pe jos. Stă rezemată de perete. Se uită în pământ. Capul ei e nemișcat, dar ochii i se plimbă de colo-colo, ca și cum bucățile de gresie ar ascunde un desen pe care numai ea îl poate vedea. O șuviță de păr i s-a desprins din coadă și-i atârnă în dreptul ochiului. Cu mâna dreaptă, o apucă și-o potolește după ureche. Mă așez lângă ea
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]