1,309 matches
-
toată țara. Obișnuiți să traducă informațiile venite de la autorități, în care nu mai au de mult încredere, românii decid foarte probabil eronat că Milea a refuzat să ordone armatei să intervină contra mulțimii și a fost împușcat de Ceaușescu. O insurecție generală a armatei contra regimului e concluzia logică a acestei recompuneri a faptelor: "Armata e cu noi!" Pur și simplu fiindcă armata nu e Securitatea, această iluzie, care contrazice flagrant faptele, devine convingerea celor mai mulți. De multă vreme se șoptește că
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
1924, partidul a continuat să lupte împotriva dictaturii militaro-fascistă în "cea mai neagră perioadă din istoria modernă a României" (p. 45). Împotrivindu-se "războiului antisovietic" în care politicienii burghezi conduse țara spre o "catastrofă națională", Partidul a contribuit decisiv la "insurecția națională armată" din 23 august 1944. "Marele merit al partidului nostru comunist constă în faptul că [organizând insurecția de la 23 august s-a ridicat] la înălțimea misiunii sale istorice de apărare a intereselor naționale ale întregului popor" (p. 49). Noua
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
României" (p. 45). Împotrivindu-se "războiului antisovietic" în care politicienii burghezi conduse țara spre o "catastrofă națională", Partidul a contribuit decisiv la "insurecția națională armată" din 23 august 1944. "Marele merit al partidului nostru comunist constă în faptul că [organizând insurecția de la 23 august s-a ridicat] la înălțimea misiunii sale istorice de apărare a intereselor naționale ale întregului popor" (p. 49). Noua misiune istorică a Partidului este așadar una națională! De la momentul "insurecției naționale" până în 1975, istoria României este cronica
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
nostru comunist constă în faptul că [organizând insurecția de la 23 august s-a ridicat] la înălțimea misiunii sale istorice de apărare a intereselor naționale ale întregului popor" (p. 49). Noua misiune istorică a Partidului este așadar una națională! De la momentul "insurecției naționale" până în 1975, istoria României este cronica realizărilor PCR în edificarea noii orânduiri sociale. Ecourile academice ale injuncțiunile programatice nu au întârziat prea mult să apară. Profesioniștii trecutului au percutat la stimulul partinic, producând o serie de lucrări și tratate
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
la statutul de replică întârziată a seismului social-național românesc. Miza ideologică a acestei conversii de la social la național era, desigur, aceea de legitimare politică a ordinii național-comuniste și a Partidului unic, prin prezentarea unei succesiuni de revoluții social-naționale desăvârșită prin "insurecția națională" din 23 august 1944 orchestrată de PCR prin care s-a ajuns la orânduirea socialistă. Literatura didactică oglindește cu oarecare fidelitate mutațiile hermeneutice survenite în frontul avangardistic al reflecției istoriografice. Manualul de Istoria Patriei din 1966, tributar încă logicii
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Imperiului otoman" (Hurezeanu et al., 1988, pp. 111, 120). Dobândirea independeței de stat completează astfel lupta națională inaugurată de Horea și continuată de Tudor. După cum vom vedea, Partidul va desăvârși această zbatere seculară a poporului pentru independența națională prin orchestrarea "insurecției armate" din 23 august 1944. Cascada de revoluții social-naționale este finalizată cu "insurecția armată națională antifascistă" (Almaș și Fotescu, 1979, p. 152). Trebuie subliniată indigenizarea momentului 23 august: prezentată anterior de pe o perpectivă externalistă, ca "eliberarea României de către glorioasa Armată
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
completează astfel lupta națională inaugurată de Horea și continuată de Tudor. După cum vom vedea, Partidul va desăvârși această zbatere seculară a poporului pentru independența națională prin orchestrarea "insurecției armate" din 23 august 1944. Cascada de revoluții social-naționale este finalizată cu "insurecția armată națională antifascistă" (Almaș și Fotescu, 1979, p. 152). Trebuie subliniată indigenizarea momentului 23 august: prezentată anterior de pe o perpectivă externalistă, ca "eliberarea României de către glorioasa Armată Sovietică", ieșirea din blocul Puterilor Axei și câștigarea războiului alături de Aliați este acum
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
însemnat acordarea unei atenții sporite momentelor fondatoare ale organizării politice a mișcării proletare (1921 - crearea Partidului Comunist Român), perioadei de persecuție și represiune oficializată prin ilegalizarea partidului în 1924, lupta eroică pentru dreptate socială și națională, totul culminând cu organizarea "insurecției naționale" din 23 august 1944 - un act profund patriotic soldat cu eliberarea națională și intrarea în epoca "democrației populare". După această dată, martirologia se preface în encomiastica de partid. Din acest moment, periodizarea istoriei României se face în funcție de Congresele PCR
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Gaulle are Mijlocul Cerului la 29° În semnul Racului. În 1914, la Începutul primului război mondial, Neptun trece peste Mijlocul Cerului. În 1939, În timpul celui de-al doilea război mondial, Pluto Îi trece peste Mijlocul Cerului. În 1956, când izbucnește insurecția din Algeria, Uranus Îi trece peste Mijlocul Cerului. O asemenea concordanță Între destinul unei țări și destinul unui om este foarte rară. Indiferent cum, cu astfel de tranzite era simplu să punctezi aceste trei perioade ca fiind marcante pentru viața
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
care și-au început angajamentul public înflăcărați de dorința sinceră de a construi socialismul și de credința că aveau să facă astfel dreptate. Unii, mai în vârstă, și-au pierdut credința în anii '50, la moartea lui Stalin și în timpul insurecției maghiare. Ceilalți, mai tineri, au fost deja crescuți în socialism sau au fost chiar copiii susținătorilor regimului. Ei au în comun traversarea unei crize morale și descoperirea bruscă, sau printr-o lentă maturație, că idealul lor era fals și că
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
Social-democrația germană Industrializarea și creșterea considerabilă a proletariatului au determinat, în mod firesc, apariția mișcării sindicale. În absența unei legislații sociale, muncitorii trăiau în condiții mizere. Tensiunile sociale au provocat acțiuni violente, printre care ridicarea țesătorilor silezieni în 1844, o insurecție ce va fi înăbușită de armata prusacă. Mișcarea muncitorilor nu s-a mai manifestat decât lent și cu ezitări. În Germania sindicalismul a căpătat un caracter politic, cunoscând o represiune severă 371. Primele organizații sindicale s-au dezvoltat la începutul
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
economică din perioada 1846-1847. Aceasta a provocat foamete, șomaj și mizerie în rândurile maselor populare și o vie nemulțumire în rândul celor din comerț și industrie. Ridicarea Parisului în februarie 1848 și răsturnarea monarhiei lui Ludovic-Filip au dat semnalul luptelor, insurecția pariziană găsind ecou în Confederația germană. Și revoluția austriacă din martie 1848 a susținut revendicări naționale, nu doar în Imperiul Habsburgic, ci și în Germania. În Austria, mișcarea vieneză din 13 martie l-a obligat pe Metternich să fugă379 și
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
la acest proiect în timpul conferinței de la Olomouc/Olmütz (cunoscută sub numele de "reculul de la Olmütz")387. Conferința diplomatică a reunit Rusia, Austria și Prusia. În 1851, Confederația germană revine la statu quo, iar războiul cu Danemarca încetează. În luna mai, insurecțiile populare căutau să obțină stabilirea unei Constituții în Saxonia, în Palatinat și în Baden, dar eșuează, marcând stingerea revoluției. Curțile anulează atunci cea mai mare parte a concesiilor făcute poporului, constituțiile fiind revizuite în sens restrictiv. Cum am menționat deja
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
considerând, în același timp, că abdicarea împăratului Wilhelm al II-lea era necesară. La 9 noiembrie 1918, în localitatea Spa, împăratul a abdicat, fugind, cu sprijinul armatei, în Olanda 507. În aceeași zi, Germania era proclamată republică. La Berlin izbucnise insurecția generală, iar cancelariatul a fost preluat de social-democratul Ebert 508. Germania semna capitularea la Compiègne, în ziua de 11 noiembrie 1918509. 5. Nori grei deasupra Germaniei. Conferința de Pace de la Paris (1919) Războiul s-a încheiat, iar pierderile au fost
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
ei sunt, ca să spunem așa, complementari"603. Sunt ani în care Europa asistă la noi confruntări în rivalitatea franco-germană. În anul 1923, confuzia din perioada interbelică a atins paroxismul: inflația, ocuparea Ruhrului de către francezi, tentativa de puci a lui Hitler, insurecțiile comuniste. Intrigată de politica Germaniei, la 11 ianuarie 1923 fermitatea Franței, sprijinită de Belgia, conduce la ocuparea Ruhrului (până în august 1925). Declarându-se în incapacitate de a executa plata reparațiilor pe anul 1921, guvernul german a reclamat un moratoriu de
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
cererilor URSS cu privire la Europa de Est. Problema poloneză s-a rezolvat pe loc, prin instalarea de către sovietici a unui Consiliu Național, un adevărat guvern, stabilit la Lublin și care era considerat unicul deținător al autorității legale față de guvernul polonez de la Londra. Eșecul insurecției de la Varșovia (în virtutea imobilismului Armatei Roșii, care în final nu numai că nu a descurajat intervenția în forță a germanilor, dar a bombardat la rândul ei capitala poloneză 755) a îngreunat misiunea guvernului polonez la Londra. În octombrie 1944, Mikolajczyk
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
în ambele orizonturi (creație și administrație), dar, extrem de rar, pentru simplul motiv că poiesis-ul (în sens larg, creație) și administrația se anihilează reciproc, sunt structural incompatibile, precum uleiul și apa, așa că mai trebuie, din când în când, și câte o insurecție pentru a-l pune pe fiecare la locul lui atunci când proasta plasare, impostura, e flagrantă. Administratorii capabili să fie, deci, puși, vremelnic, pe scaunele potrivite, iar poeții autentici să intre, pentru eternitate, în istoria literaturii. Restul, vorba lui Shakespeare, is
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
este) ținta unor frecvente violente manifestate sub forma terorismului și a războiului de gherilă (ai cărui protagoniști sunt în principal palestinienii și libanezii, însă de cele mai multe ori aceste acțiuni sunt sponsorizate de diferite state arabe, în special de Iran), a insurecției palestiniene (a se vedea cele două Intifade), precum și a violenței manifestată de-a lungul frontierelor cu Egiptul, Iordania, Siria și Liban.567 Deși întreaga organizare statală a Israelului este puternic ancorată în realitate, ideologia (uneori tributara iluzoriului) a ocupat (și
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
referitori la adepți ai unor doctrine și curente politice: comunist, separatist, stalinist, fascist etc.; 4. termeni referitori la mentalități și atitudini politice: apolitism, demagogie, elitism, xenofobie, rasism etc.; 5. termeni referitori la acte/ activități/ acțiuni politice: centralizare, represiune, depolitizare, restaurație, insurecție, represiune etc.; 6. termeni referitori la caracteristicile referenților din sfera politică sau la apartenența la o doctrină, concepție, mentalitate, la acte/ activități/ acțiuni politice: anarhic, contrarevoluționar, democratic etc. Investigarea vocabularului politic impune precizarea criteriilor de delimitare a acestuia, ca instrument
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
cu englezii. Vîrtejul se termină cu un dezastru la Savenay, la 23 decembrie. Și, în timpul iernii lui 1794, coloane mobile, așa-zise "infernale", devastează țara și seamănă moartea și ruina. Mai mult, numeroase provincii se revoltă împotriva jugului parizian. Totuși, insurecția "federalistă", va fi, și ea, zdrobită. Lyon devine "Comună eliberată", Bordeaux și girondinii săi sînt zdrobiți; la Toulon, Bonaparte este artizanul ocupării fortăreței "Port-la-Montagne". Inversînd o formulă a lui Camille Desmoulins, s-ar putea deci spune că războiul a naționalizat
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Războiul continuă, dus de guvernul Apărării naționale, compus din deputați republicani de Paris. Începînd din 18 septembrie, capitala este asediată și Gambetta părăsește Parisul în balon pentru a merge să însuflețească lupta în provincie. Neputînd să deblocheze Parisul, temîndu-se de insurecție, guvernul, în ciuda lui Gambetta, semnează armistițiul, la 28 ianuarie 1871. Sub presiunea lui Bismarck, care dorește un veritabil interlocutor cu ocazia tratatului de pace, alegerile pentru Adunarea națională au loc la 8 februarie 1871. Campania pentru pace a notabililor locali
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Versailles și nu la Paris, suprimă solda gărzilor naționale și moratoriul chiriilor: aceste stîngăcii toarnă gaz pe foc. La 18 martie, revoltele izbucnesc în Montmartre. Thiers, avînd experiența monarhiei din Iulie, preferă să părăsească Parisul pentru Versailles, lăsînd orașul pradă insurecției. Comuna se instalează, afirmare a autonomiei pariziene. Consiliul general al Comunei este ales la 26 martie cu 50% abțineri, dar Comuna nu are deloc timp să ducă la bun sfîrșit vreo acțiune, căci toate energiile sale sînt absorbite de războiul
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
III-lea revine la regimul anterior și dorește asocierea arabilor și europenilor. "Algeria, proclamă el în scrisoarea sa din 6 februarie 1863, nu este o colonie propriu-zisă, ci un regat arab". Întoarcerea la regimul civil după căderea Imperiului declanșează marea insurecție din Kabylia în 1871. Administrația celei de-a treia Republici avea să se arate în schimb mult mai dură pentru "indigeni" decît al Doilea Imperiu. Expansiunea Nașterea unui partid colonial. Colonizarea cunoscu marea sa expansiune sub a III-a Republică
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
regim comunist. Republica Vietnamului de Sud cade repede sub influența Statelor Unite, care preia ștafeta de la Franța. Pierre Mendès France proclama, pe de altă parte, la Tunis, "autonomia internă" a Tunisiei. Dar șeful guvernului se lovește, începînd din noiembrie 1954, de insurecția Frontului de eliberare națională (FLN) din Algeria. MRP, care îl face pe președintele Consiliului responsabil de eșecul CED, își dă voturile dreptei naționaliste și Partidului Comunist, care se opun reînarmării Republicii Federale a Germaniei, decisă prin acordurile de la Paris. Mendès
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de război regelui Boemiei și Ungariei 10 august Destituirea lui Ludovic al XVI-lea 20 septembrie Victoria de la Valmy 22 sept. Proclamarea Republicii 1793 21 ian. Executarea lui Ludovic al XVI-lea 24 febr. Mobilizarea a 300000 oameni Martie Începutul insurecției din Vandeea 24 iunie Votarea Constituției anului I 17 iulie Abolirea totală a drepturilor feudale 23 august Mobilizarea în masă 5 sept. Teroarea la ordinea zilei 17 sept. Legea suspecților 25 sept. Legea maximului (a prețului maximal) 1794 Insurecția poloneză
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]